Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Neundtes Buch. Geschichte der Teutschen,
cident zu Hülffe zu kommen, eine Flotte aus; welche aber zu nichts gedienet,
als Sicilien, nur noch mehr auszuzehren 3. Die Vandalen haben nicht al-
lein einen Theil selbiger Jnsul unter ihre Bothmäßigkeit gebracht, sondern
auch nachmals Sardinien, und Corsica dazu erobert 4: und im Mittelländi-
schen Meer sich so förchterlich, als vormals die Carthaginenser gemachet.

XIX. Weil auch um eben diese Zeit die Hunnen und andere Orienta-
Neuer Friede
mit den Van-
dalen.
lische Völcker einen schrecklichen Einfall in Theodosii Länder thaten 1, u. dadurch
verhinderten, daß der Hof zu Constantinopel, dem zu Ravenna, keine Hülfe
leisten konte, muste endlich Valentinianus sich entschliessen, mit den Vandalen
in Africa Friede zu machen, damit er im Stande seyn möchte, Jtalien zu er-
halten 2. Er überließ Genserico die Länder, so er eingenommen, wo nicht
gantz, doch größten theils. Wieweit sich damals das Reich der Vandalen
in Africa erstrecket, lässet sich daraus schliessen, daß victor erzehlet, Gen-
sericus
habe Getulien, nebst einem Theil von Numidien, und die beyden
Provintzen Byzazynam, und Abaritanam vor sich behalten: zwey andere
Provintzen aber, als Zeugitanam, und proconsularem, unter seine Armee
vertheilet 3. Es ist hiebey, wie bey den Errichtungen anderer Teutschen Rei-

che
[Beginn Spaltensatz] Cycli Paschalis geschrieben, inter opera S. Leo-
nis p. 209. Apostolatus uestri scripta, diacono
Panormitanae ecclesiae, Silano, deferente percepi,
quae nuditati meae atque aerumnis, quas amaris-
sima captiuitate faciente incurri, solatium in
omnibus atque remedium attulerunt.
3 prosper in chronico consulari cyro
cos.
(441) schreibet: Theodosius imperator bel-
lum contra Vandalos mouet, Ariobindo & Ansila
atque Germano ducibus, cum magna classe directis
:
qui longis cunctationibus negotium differentes, Si-
ciliae magis oneri, quam praesidio fuerunt.
4 victor Lib. I. c. 4. ziehet Genserici
Eroberungen kürtzlich zusammen. Post has truces
impietatis insanias, ipsam urbem maximam, Car-
thaginem, Geisericus tenuit & intrauit; & anti-
quam illam ingenuam ac nobilem libertatem in ser-
uitutem redegit. Nam & senatorum urbis non
paruam multitudinem captiuauit. Et inde propo-
suit decretum, ut unusquisque auri, argenti,
gemmarum, uestimentorumque pretiosorum quod-
cunque haberet, afferret; & ita in breui auitas
atque paternas opes tali industria abstulit rapax.
Disponens quoque singulas quasque prouincias, sibi
Byzacenam, Abaritanam, atque Getuliam, &
partem Numidiae reseruauit: exercitui uero Zeu-
gitanam & proconsularem funiculo hereditatis di-
uisit: Valentiniano adhuc imperatore, reliquas,
[Spaltenumbruch] licet iam exterminatas prouincias defendente: post
cuius mortem, totius Africae ambitum obtinuit,
nec non & insulas maximas, Sardiniam, Sicili-
am, Corsicam, Ebusum, Maioricam, Minoricam,
& alias multas superbia sibi consueta defendit.
Quarum unam illarum, id est, Siciliam, Odoa-
cro, Italiae regi postmodum, tributario iure con-
cessit: ex qua ei Odoacer singulis quibusque tem-
poribus, ut domino tributa dependit, aliquam ta-
men sibi reseruans partem.
1 §. XIX. 1. marcellinvs ad consulatum
Cyri (A. 441)
schreibet: Persae, Saraceni, Zanni,
Isauri, Hunni, finibus suis egressi, Romanorum
sola uastarunt. Missi sunt contra hos Anatolius
& Aspar, magistri militiae, pacemque cum eis
unius anni fecerunt. Ioannes, natione Vandalus,
magister militiae, Arnegiseli fraude, in Thra-
cia interemtus est. Hunnorum reges numerosis
suorum cum millibus in Illyricum irruerunt; Nai-
sum, Singidunum, aliasque ciuitates, oppidaque
Illyrici plurima exciderunt.
2 prosper in chronico consulari, diosco-
ro & evdoxia coss.
(A. 442.) Cum Gaiserico au-
tem ab augusto, Valentiniano, pax est confirmata,
& certis spatiis Africa inter utrumque diuisa est.
3 Siehe victoris Stelle beym §. XVI.
not.
1.
[Ende Spaltensatz]
4. proco-

Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
cident zu Huͤlffe zu kommen, eine Flotte aus; welche aber zu nichts gedienet,
als Sicilien, nur noch mehr auszuzehren 3. Die Vandalen haben nicht al-
lein einen Theil ſelbiger Jnſul unter ihre Bothmaͤßigkeit gebracht, ſondern
auch nachmals Sardinien, und Corſica dazu erobert 4: und im Mittellaͤndi-
ſchen Meer ſich ſo foͤrchterlich, als vormals die Carthaginenſer gemachet.

XIX. Weil auch um eben dieſe Zeit die Hunnen und andere Orienta-
Neuer Friede
mit den Van-
dalen.
liſche Voͤlcker einen ſchrecklichen Einfall in Theodoſii Laͤnder thaten 1, u. dadurch
verhinderten, daß der Hof zu Conſtantinopel, dem zu Ravenna, keine Huͤlfe
leiſten konte, muſte endlich Valentinianus ſich entſchlieſſen, mit den Vandalen
in Africa Friede zu machen, damit er im Stande ſeyn moͤchte, Jtalien zu er-
halten 2. Er uͤberließ Genſerico die Laͤnder, ſo er eingenommen, wo nicht
gantz, doch groͤßten theils. Wieweit ſich damals das Reich der Vandalen
in Africa erſtrecket, laͤſſet ſich daraus ſchlieſſen, daß victor erzehlet, Gen-
ſericus
habe Getulien, nebſt einem Theil von Numidien, und die beyden
Provintzen Byzazynam, und Abaritanam vor ſich behalten: zwey andere
Provintzen aber, als Zeugitanam, und proconſularem, unter ſeine Armee
vertheilet 3. Es iſt hiebey, wie bey den Errichtungen anderer Teutſchen Rei-

che
[Beginn Spaltensatz] Cycli Paſchalis geſchrieben, inter opera S. Leo-
nis p. 209. Apoſtolatus ueſtri ſcripta, diacono
Panormitanae eccleſiae, Silano, deferente percepi,
quae nuditati meae atque aerumnis, quas amariſ-
ſima captiuitate faciente incurri, ſolatium in
omnibus atque remedium attulerunt.
3 prosper in chronico conſulari cyro
cos.
(441) ſchreibet: Theodoſius imperator bel-
lum contra Vandalos mouet, Ariobindo & Anſila
atque Germano ducibus, cum magna claſſe directis
:
qui longis cunctationibus negotium differentes, Si-
ciliae magis oneri, quam praeſidio fuerunt.
4 victor Lib. I. c. 4. ziehet Genſerici
Eroberungen kuͤrtzlich zuſammen. Poſt has truces
impietatis inſanias, ipſam urbem maximam, Car-
thaginem, Geiſericus tenuit & intrauit; & anti-
quam illam ingenuam ac nobilem libertatem in ſer-
uitutem redegit. Nam & ſenatorum urbis non
paruam multitudinem captiuauit. Et inde propo-
ſuit decretum, ut unusquisque auri, argenti,
gemmarum, ueſtimentorumque pretioſorum quod-
cunque haberet, afferret; & ita in breui auitas
atque paternas opes tali induſtria abſtulit rapax.
Diſponens quoque ſingulas quasque prouincias, ſibi
Byzacenam, Abaritanam, atque Getuliam, &
partem Numidiae reſeruauit: exercitui uero Zeu-
gitanam & proconſularem funiculo hereditatis di-
uiſit: Valentiniano adhuc imperatore, reliquas,
[Spaltenumbruch] licet iam exterminatas prouincias defendente: poſt
cuius mortem, totius Africae ambitum obtinuit,
nec non & inſulas maximas, Sardiniam, Sicili-
am, Corſicam, Ebuſum, Maioricam, Minoricam,
& alias multas ſuperbia ſibi conſueta defendit.
Quarum unam illarum, id eſt, Siciliam, Odoa-
cro, Italiae regi poſtmodum, tributario iure con-
ceſſit: ex qua ei Odoacer ſingulis quibusque tem-
poribus, ut domino tributa dependit, aliquam ta-
men ſibi reſeruans partem.
1 §. XIX. 1. marcellinvs ad conſulatum
Cyri (A. 441)
ſchreibet: Perſae, Saraceni, Zanni,
Iſauri, Hunni, finibus ſuis egreſſi, Romanorum
ſola uaſtarunt. Miſſi ſunt contra hos Anatolius
& Aſpar, magiſtri militiae, pacemque cum eis
unius anni fecerunt. Ioannes, natione Vandalus,
magiſter militiae, Arnegiſeli fraude, in Thra-
cia interemtus eſt. Hunnorum reges numeroſis
ſuorum cum millibus in Illyricum irruerunt; Nai-
ſum, Singidunum, aliasque ciuitates, oppidaque
Illyrici plurima exciderunt.
2 prosper in chronico conſulari, diosco-
ro & evdoxia coss.
(A. 442.) Cum Gaiſerico au-
tem ab auguſto, Valentiniano, pax eſt confirmata,
& certis ſpatiis Africa inter utrumque diuiſa eſt.
3 Siehe victoris Stelle beym §. XVI.
not.
1.
[Ende Spaltensatz]
4. proco-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0450" n="416"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Neundtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
cident zu Hu&#x0364;lffe zu kommen, eine Flotte aus; welche aber zu nichts gedienet,<lb/>
als Sicilien, nur noch mehr auszuzehren <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> in chronico con&#x017F;ulari <hi rendition="#k">cyro<lb/>
cos.</hi></hi> (441) &#x017F;chreibet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Theodo&#x017F;ius imperator bel-<lb/>
lum contra Vandalos mouet, Ariobindo &amp; An&#x017F;ila<lb/>
atque Germano ducibus, cum magna cla&#x017F;&#x017F;e directis</hi>:<lb/><hi rendition="#i">qui longis cunctationibus negotium differentes, Si-<lb/>
ciliae magis oneri, quam prae&#x017F;idio fuerunt.</hi></hi></note>. Die Vandalen haben nicht al-<lb/>
lein einen Theil &#x017F;elbiger Jn&#x017F;ul unter ihre Bothma&#x0364;ßigkeit gebracht, &#x017F;ondern<lb/>
auch nachmals Sardinien, und <hi rendition="#aq">Cor&#x017F;ica</hi> dazu erobert <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor</hi></hi> Lib. I. c.</hi> 4. ziehet <hi rendition="#aq">Gen&#x017F;erici</hi><lb/>
Eroberungen ku&#x0364;rtzlich zu&#x017F;ammen. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Po&#x017F;t has truces<lb/>
impietatis in&#x017F;anias, ip&#x017F;am urbem maximam, Car-<lb/>
thaginem, Gei&#x017F;ericus tenuit &amp; intrauit; &amp; anti-<lb/>
quam illam ingenuam ac nobilem libertatem in &#x017F;er-<lb/>
uitutem redegit. Nam &amp; &#x017F;enatorum urbis non<lb/>
paruam multitudinem captiuauit. Et inde propo-<lb/>
&#x017F;uit decretum, ut unusquisque auri, argenti,<lb/>
gemmarum, ue&#x017F;timentorumque pretio&#x017F;orum quod-<lb/>
cunque haberet, afferret; &amp; ita in breui auitas<lb/>
atque paternas opes tali indu&#x017F;tria ab&#x017F;tulit rapax.<lb/>
Di&#x017F;ponens quoque &#x017F;ingulas quasque prouincias, &#x017F;ibi<lb/>
Byzacenam, Abaritanam, atque Getuliam, &amp;<lb/>
partem Numidiae re&#x017F;eruauit: exercitui uero Zeu-<lb/>
gitanam &amp; procon&#x017F;ularem funiculo hereditatis di-<lb/>
ui&#x017F;it: Valentiniano adhuc imperatore, reliquas,<lb/><cb/>
licet iam exterminatas prouincias defendente: po&#x017F;t<lb/>
cuius mortem, totius Africae ambitum obtinuit,<lb/>
nec non &amp; in&#x017F;ulas maximas, Sardiniam, Sicili-<lb/>
am, Cor&#x017F;icam, Ebu&#x017F;um, Maioricam, Minoricam,<lb/>
&amp; alias multas &#x017F;uperbia &#x017F;ibi con&#x017F;ueta defendit.<lb/>
Quarum unam illarum, id e&#x017F;t, Siciliam, Odoa-<lb/>
cro, Italiae regi po&#x017F;tmodum, tributario iure con-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;it: ex qua ei Odoacer &#x017F;ingulis quibusque tem-<lb/>
poribus, ut domino tributa dependit, aliquam ta-<lb/>
men &#x017F;ibi re&#x017F;eruans partem.</hi></hi></note>: und im Mittella&#x0364;ndi-<lb/>
&#x017F;chen Meer &#x017F;ich &#x017F;o fo&#x0364;rchterlich, als vormals die Carthaginen&#x017F;er gemachet.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XIX.</hi> Weil auch um eben die&#x017F;e Zeit die Hunnen und andere Orienta-<lb/><note place="left">Neuer Friede<lb/>
mit den Van-<lb/>
dalen.</note>li&#x017F;che Vo&#x0364;lcker einen &#x017F;chrecklichen Einfall in <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ii</hi> La&#x0364;nder thaten <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XIX</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marcellinvs</hi></hi> ad con&#x017F;ulatum<lb/>
Cyri (A. 441)</hi> &#x017F;chreibet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Per&#x017F;ae, Saraceni, Zanni,<lb/>
I&#x017F;auri, Hunni, finibus &#x017F;uis egre&#x017F;&#x017F;i, Romanorum<lb/>
&#x017F;ola ua&#x017F;tarunt. Mi&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt contra hos Anatolius<lb/>
&amp; A&#x017F;par, magi&#x017F;tri militiae, pacemque cum eis<lb/>
unius anni fecerunt. Ioannes, natione Vandalus,<lb/>
magi&#x017F;ter militiae, Arnegi&#x017F;eli fraude, in Thra-<lb/>
cia interemtus e&#x017F;t. Hunnorum reges numero&#x017F;is<lb/>
&#x017F;uorum cum millibus in Illyricum irruerunt; Nai-<lb/>
&#x017F;um, Singidunum, aliasque ciuitates, oppidaque<lb/>
Illyrici plurima exciderunt.</hi></hi></note>, u. dadurch<lb/>
verhinderten, daß der Hof zu Con&#x017F;tantinopel, dem zu Ravenna, keine Hu&#x0364;lfe<lb/>
lei&#x017F;ten konte, mu&#x017F;te endlich <hi rendition="#aq">Valentinianus</hi> &#x017F;ich ent&#x017F;chlie&#x017F;&#x017F;en, mit den Vandalen<lb/>
in Africa Friede zu machen, damit er im Stande &#x017F;eyn mo&#x0364;chte, Jtalien zu er-<lb/>
halten <note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> in chronico con&#x017F;ulari, <hi rendition="#k">diosco-<lb/>
ro &amp; evdoxia coss.</hi> (A. 442.) <hi rendition="#i">Cum Gai&#x017F;erico au-<lb/>
tem ab augu&#x017F;to, Valentiniano, pax e&#x017F;t confirmata,<lb/>
&amp; certis &#x017F;patiis Africa inter utrumque diui&#x017F;a e&#x017F;t.</hi></hi></note>. Er u&#x0364;berließ <hi rendition="#aq">Gen&#x017F;erico</hi> die La&#x0364;nder, &#x017F;o er eingenommen, wo nicht<lb/>
gantz, doch gro&#x0364;ßten theils. Wieweit &#x017F;ich damals das Reich der Vandalen<lb/>
in Africa er&#x017F;trecket, la&#x0364;&#x017F;&#x017F;et &#x017F;ich daraus &#x017F;chlie&#x017F;&#x017F;en, daß <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor</hi></hi></hi> erzehlet, <hi rendition="#aq">Gen-<lb/>
&#x017F;ericus</hi> habe Getulien, neb&#x017F;t einem Theil von Numidien, und die beyden<lb/>
Provintzen <hi rendition="#aq">Byzazynam,</hi> und <hi rendition="#aq">Abaritanam</hi> vor &#x017F;ich behalten: zwey andere<lb/>
Provintzen aber, als <hi rendition="#aq">Zeugitanam,</hi> und <hi rendition="#aq">procon&#x017F;ularem,</hi> unter &#x017F;eine Armee<lb/>
vertheilet <note place="foot" n="3">Siehe <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victoris</hi></hi></hi> Stelle beym §. <hi rendition="#aq">XVI.<lb/>
not.</hi> 1.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">4. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">proco-</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/>
</note>. Es i&#x017F;t hiebey, wie bey den Errichtungen anderer Teut&#x017F;chen Rei-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">che</fw><lb/><note xml:id="FN449_02_02" prev="#FN449_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq">Cycli Pa&#x017F;chalis</hi> ge&#x017F;chrieben, <hi rendition="#aq">inter opera S. Leo-<lb/>
nis p. 209. <hi rendition="#i">Apo&#x017F;tolatus ue&#x017F;tri &#x017F;cripta, diacono<lb/>
Panormitanae eccle&#x017F;iae, Silano, deferente percepi,<lb/>
quae nuditati meae atque aerumnis, quas amari&#x017F;-<lb/>
&#x017F;ima captiuitate faciente incurri, &#x017F;olatium in<lb/>
omnibus atque remedium attulerunt.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[416/0450] Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, cident zu Huͤlffe zu kommen, eine Flotte aus; welche aber zu nichts gedienet, als Sicilien, nur noch mehr auszuzehren 3. Die Vandalen haben nicht al- lein einen Theil ſelbiger Jnſul unter ihre Bothmaͤßigkeit gebracht, ſondern auch nachmals Sardinien, und Corſica dazu erobert 4: und im Mittellaͤndi- ſchen Meer ſich ſo foͤrchterlich, als vormals die Carthaginenſer gemachet. XIX. Weil auch um eben dieſe Zeit die Hunnen und andere Orienta- liſche Voͤlcker einen ſchrecklichen Einfall in Theodoſii Laͤnder thaten 1, u. dadurch verhinderten, daß der Hof zu Conſtantinopel, dem zu Ravenna, keine Huͤlfe leiſten konte, muſte endlich Valentinianus ſich entſchlieſſen, mit den Vandalen in Africa Friede zu machen, damit er im Stande ſeyn moͤchte, Jtalien zu er- halten 2. Er uͤberließ Genſerico die Laͤnder, ſo er eingenommen, wo nicht gantz, doch groͤßten theils. Wieweit ſich damals das Reich der Vandalen in Africa erſtrecket, laͤſſet ſich daraus ſchlieſſen, daß victor erzehlet, Gen- ſericus habe Getulien, nebſt einem Theil von Numidien, und die beyden Provintzen Byzazynam, und Abaritanam vor ſich behalten: zwey andere Provintzen aber, als Zeugitanam, und proconſularem, unter ſeine Armee vertheilet 3. Es iſt hiebey, wie bey den Errichtungen anderer Teutſchen Rei- che 2 Neuer Friede mit den Van- dalen. 3 prosper in chronico conſulari cyro cos. (441) ſchreibet: Theodoſius imperator bel- lum contra Vandalos mouet, Ariobindo & Anſila atque Germano ducibus, cum magna claſſe directis: qui longis cunctationibus negotium differentes, Si- ciliae magis oneri, quam praeſidio fuerunt. 4 victor Lib. I. c. 4. ziehet Genſerici Eroberungen kuͤrtzlich zuſammen. Poſt has truces impietatis inſanias, ipſam urbem maximam, Car- thaginem, Geiſericus tenuit & intrauit; & anti- quam illam ingenuam ac nobilem libertatem in ſer- uitutem redegit. Nam & ſenatorum urbis non paruam multitudinem captiuauit. Et inde propo- ſuit decretum, ut unusquisque auri, argenti, gemmarum, ueſtimentorumque pretioſorum quod- cunque haberet, afferret; & ita in breui auitas atque paternas opes tali induſtria abſtulit rapax. Diſponens quoque ſingulas quasque prouincias, ſibi Byzacenam, Abaritanam, atque Getuliam, & partem Numidiae reſeruauit: exercitui uero Zeu- gitanam & proconſularem funiculo hereditatis di- uiſit: Valentiniano adhuc imperatore, reliquas, licet iam exterminatas prouincias defendente: poſt cuius mortem, totius Africae ambitum obtinuit, nec non & inſulas maximas, Sardiniam, Sicili- am, Corſicam, Ebuſum, Maioricam, Minoricam, & alias multas ſuperbia ſibi conſueta defendit. Quarum unam illarum, id eſt, Siciliam, Odoa- cro, Italiae regi poſtmodum, tributario iure con- ceſſit: ex qua ei Odoacer ſingulis quibusque tem- poribus, ut domino tributa dependit, aliquam ta- men ſibi reſeruans partem. 1 §. XIX. 1. marcellinvs ad conſulatum Cyri (A. 441) ſchreibet: Perſae, Saraceni, Zanni, Iſauri, Hunni, finibus ſuis egreſſi, Romanorum ſola uaſtarunt. Miſſi ſunt contra hos Anatolius & Aſpar, magiſtri militiae, pacemque cum eis unius anni fecerunt. Ioannes, natione Vandalus, magiſter militiae, Arnegiſeli fraude, in Thra- cia interemtus eſt. Hunnorum reges numeroſis ſuorum cum millibus in Illyricum irruerunt; Nai- ſum, Singidunum, aliasque ciuitates, oppidaque Illyrici plurima exciderunt. 2 prosper in chronico conſulari, diosco- ro & evdoxia coss. (A. 442.) Cum Gaiſerico au- tem ab auguſto, Valentiniano, pax eſt confirmata, & certis ſpatiis Africa inter utrumque diuiſa eſt. 3 Siehe victoris Stelle beym §. XVI. not. 1. 4. proco- 2 Cycli Paſchalis geſchrieben, inter opera S. Leo- nis p. 209. Apoſtolatus ueſtri ſcripta, diacono Panormitanae eccleſiae, Silano, deferente percepi, quae nuditati meae atque aerumnis, quas amariſ- ſima captiuitate faciente incurri, ſolatium in omnibus atque remedium attulerunt.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/450
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 416. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/450>, abgerufen am 06.06.2024.