Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Neundtes Buch. Geschichte der Teutschen,
Ankunfft der Vandalen fliehen möge, beantwortet, zuersehen 6. victor
schreibet, es wären nicht mehr als 80000. Seelen in allem gewesen 7, und,
nach procopii Erzehlung haben sich unter selbigen mehr nicht, als 50000
streitbare Männer befunden 8. Aus possidii Beschreibung aber siehet
man, daß nebst den Vandalen und Alanen, auch Gothen und andere Teut-
sche Leute mit dabey gewesen 9.

VI. Es hätte fast scheinen sollen, daß die Gräntzen von Rätien, nach dem
Die Juthun-
gen fallen in
Rätien ein.
Ausgange der Vandalen und Sveven, nichts weiter von Teutschen zu besor-
gen gehabt hätten. Aber wir finden beym Jahr 430 1. daß Aetius wieder
die Juthungen einen Zug gethan, und danebst so wohl in selbigem, als im
folgenden Jahr, auch einige Unruhe im Norico gedämpffet. Avitus, der
nachmahls Käiser geworden, hat ihn in beyden Feldzügen begleitet, und die-
ses ist die Veranlassung, daß sidonivs in dem Lob-Gedichte, so er ihm zu
Ehren gemacht, derselbigen gedencket 2.

VII. Aetius
6 [Beginn Spaltensatz] avgvstinvs in ep. 228. ad Honoratum da-
ta A. 428.) Quid est ergo, quod in epistola tua
priore posuisti. Dicis enim, si in ecclesiis persi-
stendum est, quid simus nobis uel populo profutu-
ri non uideo, nisi ut ante oculos nostros uiri ca-
dant, foeminae constuprentur, incendantur eccle-
siae, nos ipsi in tormentis deficiamus, cum de no-
bis quaeritur quod non habemus.
7 possidvs in uit. S. Augustini, cap.
28. Diuina, inquit, uoluntate & potestate proue-
nit, ut manus ingens diuersis telis armata & bel-
lis exercitata immanium gentium Vandalorum, &
Alanorum, COMMIXTAM SECVM HA-
BENS GOTTHORVM GENTEM, A-
LIAR VMQVE DIVERSARVM PER-
SONAS,
ex Hispaniae partibus transmarinis,
nauibus Africae influxisset & irruisset, uniuersa
per loca Mauritaniarum, etiam ad alias nostras
transiens prouincias & regiones, omni saeuiens
crudelitate & atrocitate, cuncta quae potuit ex-
spoliatione, caedibus, diuersisque tormentis, in-
cendiis, aliisque innumerahilibus & infandis ma-
lis depopulata est: nulli sexui, nulli parcens aeta-
ti, nec ipsis dei sacerdotibus & ministris, nec
ipsis ecclesiarum ornamentis, seu instrumentis, uel
aedisiciis.
Und weiter unten: Videbat ille
bomo dei, SANCTVS AVGVS TI-
NVS,
ciuitates excidio perditas, pariter-
que cum aedificiis uillarum habitatores, alios ho-
stili nece exstinctos, alios effugatos, uirginesque
sacras, & quosque continentes ubique dissipatos;
& in his alios tormentis defecisse, alios gladio
interemtos esse, alios in captiuitate, perdita ani-
mi & corporis integritate ac fidei, malo more ac
[Spaltenumbruch] duro, hostibus deseruire; hymnos dei & laudes de
ecclesiis deperisse, aedisicia ecclesiarum quam plu-
rimis locis ignibus concremata, solemnia quae des
debentur de propriis locis desisse sacrisicia, sacra-
menta diuina uel non quaeri, uel quaerenti qui
tradat non facile reperiri; in ipsas montium sil-
uas & cauernas petrarum & speluncas confugien-
tes, uel ad quasque munitiones, alios fuisse ex-
pugnatos & interfectos, alios ita necessariis su-
stentaculis euolutos atque priuatos, ut fame con-
tabescerent, ipsosque ecclesiarum praepositos & cle-
ricos, qui forte dei benesicio uel eos non incurre-
rant, uel incurrentes euaserant, rebus omnibus
exspoliatos atque nudatos, egentissimos mendica-
re; nec eis omnibus ad omnia, quibus fulciendi
essent, subueniri posse: uix tres superstites ex in-
numerabilibus ecclesias, hoc est Carthaginensem,
Hipponensem, & Cirtensem, quae dei benesicio
excisae non sunt, & earum permanent ciuitates,
& diuino & humano fultae praesidio, licet post
eius obitum urbs Hipponensis incolis destituta ab
hostibus fuerit concremata.
8 victor vitensis de persecutione
Vandalica Lib. I. c. 1. Sexagesimus nunc, ut cla-
rum est, agitur annus, ex quo populus ille cru-
delis ac saeuus Vandalicae gentis Africae misera-
bilis attigit fines, transuadans facili transitu per
angustias maris, qua inter Hispaniam, Africam-
que aequor hoc magnum & spatiosum, bissenis mil-
libus angusto se limite coarctauit. Transiens igi-
tur quantitas uniuersa, calliditate Geiseri ducis,
ut famam terribilem suae faceret gentis, ilico
statuit omnem multitudinem numerari, quam buic
luci ad illam usque diem uterus profuderat uen-
tris. Qui reperti sunt senes, inuenes, paruuli,

[Ende Spaltensatz]
serui,
9
1
2

Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen,
Ankunfft der Vandalen fliehen moͤge, beantwortet, zuerſehen 6. victor
ſchreibet, es waͤren nicht mehr als 80000. Seelen in allem geweſen 7, und,
nach procopii Erzehlung haben ſich unter ſelbigen mehr nicht, als 50000
ſtreitbare Maͤnner befunden 8. Aus possidii Beſchreibung aber ſiehet
man, daß nebſt den Vandalen und Alanen, auch Gothen und andere Teut-
ſche Leute mit dabey geweſen 9.

VI. Es haͤtte faſt ſcheinen ſollen, daß die Graͤntzen von Raͤtien, nach dem
Die Juthun-
gen fallen in
Raͤtien ein.
Ausgange der Vandalen und Sveven, nichts weiter von Teutſchen zu beſor-
gen gehabt haͤtten. Aber wir finden beym Jahr 430 1. daß Aëtius wieder
die Juthungen einen Zug gethan, und danebſt ſo wohl in ſelbigem, als im
folgenden Jahr, auch einige Unruhe im Norico gedaͤmpffet. Avitus, der
nachmahls Kaͤiſer geworden, hat ihn in beyden Feldzuͤgen begleitet, und die-
ſes iſt die Veranlaſſung, daß sidonivs in dem Lob-Gedichte, ſo er ihm zu
Ehren gemacht, derſelbigen gedencket 2.

VII. Aetius
6 [Beginn Spaltensatz] avgvstinvs in ep. 228. ad Honoratum da-
ta A. 428.) Quid eſt ergo, quod in epiſtola tua
priore poſuiſti. Dicis enim, ſi in eccleſiis perſi-
ſtendum eſt, quid ſimus nobis uel populo profutu-
ri non uideo, niſi ut ante oculos noſtros uiri ca-
dant, foeminae conſtuprentur, incendantur eccle-
ſiae, nos ipſi in tormentis deficiamus, cum de no-
bis quaeritur quod non habemus.
7 possidvs in uit. S. Auguſtini, cap.
28. Diuina, inquit, uoluntate & poteſtate proue-
nit, ut manus ingens diuerſis telis armata & bel-
lis exercitata immanium gentium Vandalorum, &
Alanorum, COMMIXTAM SECVM HA-
BENS GOTTHORVM GENTEM, A-
LIAR VMQVE DIVERSARVM PER-
SONAS,
ex Hiſpaniae partibus transmarinis,
nauibus Africae influxiſſet & irruiſſet, uniuerſa
per loca Mauritaniarum, etiam ad alias noſtras
tranſiens prouincias & regiones, omni ſaeuiens
crudelitate & atrocitate, cuncta quae potuit ex-
ſpoliatione, caedibus, diuerſisque tormentis, in-
cendiis, aliisque innumerahilibus & infandis ma-
lis depopulata eſt: nulli ſexui, nulli parcens aeta-
ti, nec ipſis dei ſacerdotibus & miniſtris, nec
ipſis eccleſiarum ornamentis, ſeu inſtrumentis, uel
aediſiciis.
Und weiter unten: Videbat ille
bomo dei, SANCTVS AVGVS TI-
NVS,
ciuitates excidio perditas, pariter-
que cum aedificiis uillarum habitatores, alios ho-
ſtili nece exſtinctos, alios effugatos, uirginesque
ſacras, & quosque continentes ubique diſſipatos;
& in his alios tormentis defeciſſe, alios gladio
interemtos eſſe, alios in captiuitate, perdita ani-
mi & corporis integritate ac fidei, malo more ac
[Spaltenumbruch] duro, hoſtibus deſeruire; hymnos dei & laudes de
eccleſiis deperiſſe, aediſicia eccleſiarum quam plu-
rimis locis ignibus concremata, ſolemnia quae des
debentur de propriis locis deſiſſe ſacriſicia, ſacra-
menta diuina uel non quaeri, uel quaerenti qui
tradat non facile reperiri; in ipſas montium ſil-
uas & cauernas petrarum & ſpeluncas confugien-
tes, uel ad quasque munitiones, alios fuiſſe ex-
pugnatos & interfectos, alios ita neceſſariis ſu-
ſtentaculis euolutos atque priuatos, ut fame con-
tabeſcerent, ipſosque eccleſiarum praepoſitos & cle-
ricos, qui forte dei beneſicio uel eos non incurre-
rant, uel incurrentes euaſerant, rebus omnibus
exſpoliatos atque nudatos, egentiſſimos mendica-
re; nec eis omnibus ad omnia, quibus fulciendi
eſſent, ſubueniri poſſe: uix tres ſuperſtites ex in-
numerabilibus eccleſias, hoc eſt Carthaginenſem,
Hipponenſem, & Cirtenſem, quae dei beneſicio
exciſae non ſunt, & earum permanent ciuitates,
& diuino & humano fultae praeſidio, licet poſt
eius obitum urbs Hipponenſis incolis deſtituta ab
hoſtibus fuerit concremata.
8 victor vitensis de perſecutione
Vandalica Lib. I. c. 1. Sexageſimus nunc, ut cla-
rum eſt, agitur annus, ex quo populus ille cru-
delis ac ſaeuus Vandalicae gentis Africae miſera-
bilis attigit fines, transuadans facili tranſitu per
anguſtias maris, qua inter Hiſpaniam, Africam-
que aequor hoc magnum & ſpatioſum, biſſenis mil-
libus anguſto ſe limite coarctauit. Tranſiens igi-
tur quantitas uniuerſa, calliditate Geiſeri ducis,
ut famam terribilem ſuae faceret gentis, ilico
ſtatuit omnem multitudinem numerari, quam buic
luci ad illam usque diem uterus profuderat uen-
tris. Qui reperti ſunt ſenes, inuenes, paruuli,

[Ende Spaltensatz]
ſerui,
9
1
2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0438" n="404"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Neundtes Buch. Ge&#x017F;chichte der Teut&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
Ankunfft der Vandalen fliehen mo&#x0364;ge, beantwortet, zuer&#x017F;ehen <note place="foot" n="6"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">avgvstinvs</hi> in ep. 228. ad Honoratum da-<lb/>
ta A. 428.) <hi rendition="#i">Quid e&#x017F;t ergo, quod in epi&#x017F;tola tua<lb/>
priore po&#x017F;ui&#x017F;ti. Dicis enim, &#x017F;i in eccle&#x017F;iis per&#x017F;i-<lb/>
&#x017F;tendum e&#x017F;t, quid &#x017F;imus nobis uel populo profutu-<lb/>
ri non uideo, ni&#x017F;i ut ante oculos no&#x017F;tros uiri ca-<lb/>
dant, foeminae con&#x017F;tuprentur, incendantur eccle-<lb/>
&#x017F;iae, nos ip&#x017F;i in tormentis deficiamus, cum de no-<lb/>
bis quaeritur quod non habemus.</hi></hi></note>. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor</hi></hi></hi><lb/>
&#x017F;chreibet, es wa&#x0364;ren nicht mehr als 80000. Seelen in allem gewe&#x017F;en <note place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">possidvs</hi></hi> in uit. S. Augu&#x017F;tini, cap.<lb/>
28. <hi rendition="#i">Diuina,</hi> inquit, <hi rendition="#i">uoluntate &amp; pote&#x017F;tate proue-<lb/>
nit, ut manus ingens diuer&#x017F;is telis armata &amp; bel-<lb/>
lis exercitata immanium gentium Vandalorum, &amp;<lb/>
Alanorum, <hi rendition="#g">COMMIXTAM SECVM HA-<lb/>
BENS GOTTHORVM GENTEM, A-<lb/>
LIAR VMQVE DIVERSARVM PER-<lb/>
SONAS,</hi> ex Hi&#x017F;paniae partibus transmarinis,<lb/>
nauibus Africae influxi&#x017F;&#x017F;et &amp; irrui&#x017F;&#x017F;et, uniuer&#x017F;a<lb/>
per loca Mauritaniarum, etiam ad alias no&#x017F;tras<lb/>
tran&#x017F;iens prouincias &amp; regiones, omni &#x017F;aeuiens<lb/>
crudelitate &amp; atrocitate, cuncta quae potuit ex-<lb/>
&#x017F;poliatione, caedibus, diuer&#x017F;isque tormentis, in-<lb/>
cendiis, aliisque innumerahilibus &amp; infandis ma-<lb/>
lis depopulata e&#x017F;t: nulli &#x017F;exui, nulli parcens aeta-<lb/>
ti, nec ip&#x017F;is dei &#x017F;acerdotibus &amp; mini&#x017F;tris, nec<lb/>
ip&#x017F;is eccle&#x017F;iarum ornamentis, &#x017F;eu in&#x017F;trumentis, uel<lb/>
aedi&#x017F;iciis.</hi></hi> Und weiter unten: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Videbat ille<lb/>
bomo dei, <hi rendition="#g">SANCTVS AVGVS TI-<lb/>
NVS,</hi> ciuitates excidio perditas, pariter-<lb/>
que cum aedificiis uillarum habitatores, alios ho-<lb/>
&#x017F;tili nece ex&#x017F;tinctos, alios effugatos, uirginesque<lb/>
&#x017F;acras, &amp; quosque continentes ubique di&#x017F;&#x017F;ipatos;<lb/>
&amp; in his alios tormentis defeci&#x017F;&#x017F;e, alios gladio<lb/>
interemtos e&#x017F;&#x017F;e, alios in captiuitate, perdita ani-<lb/>
mi &amp; corporis integritate ac fidei, malo more ac<lb/><cb/>
duro, ho&#x017F;tibus de&#x017F;eruire; hymnos dei &amp; laudes de<lb/>
eccle&#x017F;iis deperi&#x017F;&#x017F;e, aedi&#x017F;icia eccle&#x017F;iarum quam plu-<lb/>
rimis locis ignibus concremata, &#x017F;olemnia quae des<lb/>
debentur de propriis locis de&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e &#x017F;acri&#x017F;icia, &#x017F;acra-<lb/>
menta diuina uel non quaeri, uel quaerenti qui<lb/>
tradat non facile reperiri; in ip&#x017F;as montium &#x017F;il-<lb/>
uas &amp; cauernas petrarum &amp; &#x017F;peluncas confugien-<lb/>
tes, uel ad quasque munitiones, alios fui&#x017F;&#x017F;e ex-<lb/>
pugnatos &amp; interfectos, alios ita nece&#x017F;&#x017F;ariis &#x017F;u-<lb/>
&#x017F;tentaculis euolutos atque priuatos, ut fame con-<lb/>
tabe&#x017F;cerent, ip&#x017F;osque eccle&#x017F;iarum praepo&#x017F;itos &amp; cle-<lb/>
ricos, qui forte dei bene&#x017F;icio uel eos non incurre-<lb/>
rant, uel incurrentes eua&#x017F;erant, rebus omnibus<lb/>
ex&#x017F;poliatos atque nudatos, egenti&#x017F;&#x017F;imos mendica-<lb/>
re; nec eis omnibus ad omnia, quibus fulciendi<lb/>
e&#x017F;&#x017F;ent, &#x017F;ubueniri po&#x017F;&#x017F;e: uix tres &#x017F;uper&#x017F;tites ex in-<lb/>
numerabilibus eccle&#x017F;ias, hoc e&#x017F;t Carthaginen&#x017F;em,<lb/>
Hipponen&#x017F;em, &amp; Cirten&#x017F;em, quae dei bene&#x017F;icio<lb/>
exci&#x017F;ae non &#x017F;unt, &amp; earum permanent ciuitates,<lb/>
&amp; diuino &amp; humano fultae prae&#x017F;idio, licet po&#x017F;t<lb/>
eius obitum urbs Hipponen&#x017F;is incolis de&#x017F;tituta ab<lb/>
ho&#x017F;tibus fuerit concremata.</hi></hi></note>, und,<lb/>
nach <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">procopii</hi></hi></hi> Erzehlung haben &#x017F;ich unter &#x017F;elbigen mehr nicht, als 50000<lb/>
&#x017F;treitbare Ma&#x0364;nner befunden <note xml:id="FN438_08_01" next="#FN438_08_02" place="foot" n="8"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">victor vitensis</hi></hi> de per&#x017F;ecutione<lb/>
Vandalica Lib. I. c. 1. <hi rendition="#i">Sexage&#x017F;imus nunc, ut cla-<lb/>
rum e&#x017F;t, agitur annus, ex quo populus ille cru-<lb/>
delis ac &#x017F;aeuus Vandalicae gentis Africae mi&#x017F;era-<lb/>
bilis attigit fines, transuadans facili tran&#x017F;itu per<lb/>
angu&#x017F;tias maris, qua inter Hi&#x017F;paniam, Africam-<lb/>
que aequor hoc magnum &amp; &#x017F;patio&#x017F;um, bi&#x017F;&#x017F;enis mil-<lb/>
libus angu&#x017F;to &#x017F;e limite coarctauit. Tran&#x017F;iens igi-<lb/>
tur quantitas uniuer&#x017F;a, calliditate Gei&#x017F;eri ducis,<lb/>
ut famam terribilem &#x017F;uae faceret gentis, ilico<lb/>
&#x017F;tatuit omnem multitudinem numerari, quam buic<lb/>
luci ad illam usque diem uterus profuderat uen-<lb/>
tris. Qui reperti &#x017F;unt &#x017F;enes, inuenes, paruuli,</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;erui,</hi></hi></fw><cb type="end"/><note type="editorial">Im Druck ist diese Fußnote im Fließtext mit der Nummer 7 referenziert, genauso wie die unmittelbar vorhergehende.</note></note>. Aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">possidii</hi></hi></hi> Be&#x017F;chreibung aber &#x017F;iehet<lb/>
man, daß neb&#x017F;t den Vandalen und Alanen, auch Gothen und andere Teut-<lb/>
&#x017F;che Leute mit dabey gewe&#x017F;en <note xml:id="FN438_09_01" next="#FN438_09_02" place="foot" n="9"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">VI.</hi> Es ha&#x0364;tte fa&#x017F;t &#x017F;cheinen &#x017F;ollen, daß die Gra&#x0364;ntzen von Ra&#x0364;tien, nach dem<lb/><note place="left">Die Juthun-<lb/>
gen fallen in<lb/>
Ra&#x0364;tien ein.</note>Ausgange der Vandalen und Sveven, nichts weiter von Teut&#x017F;chen zu be&#x017F;or-<lb/>
gen gehabt ha&#x0364;tten. Aber wir finden beym Jahr 430 <note xml:id="FN438_01_01" next="#FN438_01_02" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>. daß <hi rendition="#aq">Aëtius</hi> wieder<lb/>
die Juthungen einen Zug gethan, und daneb&#x017F;t &#x017F;o wohl in &#x017F;elbigem, als im<lb/>
folgenden Jahr, auch einige Unruhe im <hi rendition="#aq">Norico</hi> geda&#x0364;mpffet. <hi rendition="#aq">Avitus,</hi> der<lb/>
nachmahls Ka&#x0364;i&#x017F;er geworden, hat ihn in beyden Feldzu&#x0364;gen begleitet, und die-<lb/>
&#x017F;es i&#x017F;t die Veranla&#x017F;&#x017F;ung, daß <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">sidonivs</hi></hi></hi> in dem Lob-Gedichte, &#x017F;o er ihm zu<lb/>
Ehren gemacht, der&#x017F;elbigen gedencket <note xml:id="FN438_02_01" next="#FN438_02_02" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der nächsten Seite.</note>.</p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">VII. Aetius</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[404/0438] Neundtes Buch. Geſchichte der Teutſchen, Ankunfft der Vandalen fliehen moͤge, beantwortet, zuerſehen 6. victor ſchreibet, es waͤren nicht mehr als 80000. Seelen in allem geweſen 7, und, nach procopii Erzehlung haben ſich unter ſelbigen mehr nicht, als 50000 ſtreitbare Maͤnner befunden 8. Aus possidii Beſchreibung aber ſiehet man, daß nebſt den Vandalen und Alanen, auch Gothen und andere Teut- ſche Leute mit dabey geweſen 9. VI. Es haͤtte faſt ſcheinen ſollen, daß die Graͤntzen von Raͤtien, nach dem Ausgange der Vandalen und Sveven, nichts weiter von Teutſchen zu beſor- gen gehabt haͤtten. Aber wir finden beym Jahr 430 1. daß Aëtius wieder die Juthungen einen Zug gethan, und danebſt ſo wohl in ſelbigem, als im folgenden Jahr, auch einige Unruhe im Norico gedaͤmpffet. Avitus, der nachmahls Kaͤiſer geworden, hat ihn in beyden Feldzuͤgen begleitet, und die- ſes iſt die Veranlaſſung, daß sidonivs in dem Lob-Gedichte, ſo er ihm zu Ehren gemacht, derſelbigen gedencket 2. Die Juthun- gen fallen in Raͤtien ein. VII. Aetius 6 avgvstinvs in ep. 228. ad Honoratum da- ta A. 428.) Quid eſt ergo, quod in epiſtola tua priore poſuiſti. Dicis enim, ſi in eccleſiis perſi- ſtendum eſt, quid ſimus nobis uel populo profutu- ri non uideo, niſi ut ante oculos noſtros uiri ca- dant, foeminae conſtuprentur, incendantur eccle- ſiae, nos ipſi in tormentis deficiamus, cum de no- bis quaeritur quod non habemus. 7 possidvs in uit. S. Auguſtini, cap. 28. Diuina, inquit, uoluntate & poteſtate proue- nit, ut manus ingens diuerſis telis armata & bel- lis exercitata immanium gentium Vandalorum, & Alanorum, COMMIXTAM SECVM HA- BENS GOTTHORVM GENTEM, A- LIAR VMQVE DIVERSARVM PER- SONAS, ex Hiſpaniae partibus transmarinis, nauibus Africae influxiſſet & irruiſſet, uniuerſa per loca Mauritaniarum, etiam ad alias noſtras tranſiens prouincias & regiones, omni ſaeuiens crudelitate & atrocitate, cuncta quae potuit ex- ſpoliatione, caedibus, diuerſisque tormentis, in- cendiis, aliisque innumerahilibus & infandis ma- lis depopulata eſt: nulli ſexui, nulli parcens aeta- ti, nec ipſis dei ſacerdotibus & miniſtris, nec ipſis eccleſiarum ornamentis, ſeu inſtrumentis, uel aediſiciis. Und weiter unten: Videbat ille bomo dei, SANCTVS AVGVS TI- NVS, ciuitates excidio perditas, pariter- que cum aedificiis uillarum habitatores, alios ho- ſtili nece exſtinctos, alios effugatos, uirginesque ſacras, & quosque continentes ubique diſſipatos; & in his alios tormentis defeciſſe, alios gladio interemtos eſſe, alios in captiuitate, perdita ani- mi & corporis integritate ac fidei, malo more ac duro, hoſtibus deſeruire; hymnos dei & laudes de eccleſiis deperiſſe, aediſicia eccleſiarum quam plu- rimis locis ignibus concremata, ſolemnia quae des debentur de propriis locis deſiſſe ſacriſicia, ſacra- menta diuina uel non quaeri, uel quaerenti qui tradat non facile reperiri; in ipſas montium ſil- uas & cauernas petrarum & ſpeluncas confugien- tes, uel ad quasque munitiones, alios fuiſſe ex- pugnatos & interfectos, alios ita neceſſariis ſu- ſtentaculis euolutos atque priuatos, ut fame con- tabeſcerent, ipſosque eccleſiarum praepoſitos & cle- ricos, qui forte dei beneſicio uel eos non incurre- rant, uel incurrentes euaſerant, rebus omnibus exſpoliatos atque nudatos, egentiſſimos mendica- re; nec eis omnibus ad omnia, quibus fulciendi eſſent, ſubueniri poſſe: uix tres ſuperſtites ex in- numerabilibus eccleſias, hoc eſt Carthaginenſem, Hipponenſem, & Cirtenſem, quae dei beneſicio exciſae non ſunt, & earum permanent ciuitates, & diuino & humano fultae praeſidio, licet poſt eius obitum urbs Hipponenſis incolis deſtituta ab hoſtibus fuerit concremata. 8 victor vitensis de perſecutione Vandalica Lib. I. c. 1. Sexageſimus nunc, ut cla- rum eſt, agitur annus, ex quo populus ille cru- delis ac ſaeuus Vandalicae gentis Africae miſera- bilis attigit fines, transuadans facili tranſitu per anguſtias maris, qua inter Hiſpaniam, Africam- que aequor hoc magnum & ſpatioſum, biſſenis mil- libus anguſto ſe limite coarctauit. Tranſiens igi- tur quantitas uniuerſa, calliditate Geiſeri ducis, ut famam terribilem ſuae faceret gentis, ilico ſtatuit omnem multitudinem numerari, quam buic luci ad illam usque diem uterus profuderat uen- tris. Qui reperti ſunt ſenes, inuenes, paruuli, ſerui, 9 1 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/438
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 404. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/438>, abgerufen am 06.06.2024.