Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Vandalischen, Svevischen etc. Reichs.
Vergleich ohngefehr im Jahr 416. zu Stande . Die Bedingungen sind zwar
so gar deutlich nicht ausgedruckt, wir sehen aber, daß die Gothen von ihrer
Seite die verwittibte Königin Placidiam abfolgen lassen, die gleich im folgen-
den 417den Jahre Constantio, den 1 Jan. da er eben sein Consulat antrat,
beygeleget ward, ungeachtet sie wenig Neigung für seine Person bezeigte 3.
Hingegen haben die Römer den Gothen eine gewisse Menge Proviant, (ver-
muthlich auch eine Summe Geldes) geliefert; und Bündniß wieder die Ala-
nen, und die andern Teutschen Völcker in Spanien, mit ihnen gemacht. Es
ist auch dabey wegen Einräumung gewisser Länder geschlossen worden: aber
wir finden nicht, ob Vallia sie erst in Spanien erobern sollen, oder ob ihm
schon damahls der Theil von Gallien, den er A. 419. in Besitz genommen, mit
ausgemachet worden. Dieser mit den Gothen getroffene Friede hat vermuth-
lich zu dem Triumph Anlaß gegeben, den Honorius im Jahr 417 in Rom
gehalten 4. Die Stadt hatte sich zwar bereits wieder erholet 5, und ein vor-
nehmer Römer dieser Zeit beschreibet sie so prächtig, als sie immer Constan-
tio
mag vorgekommen seyn 6, erwehnet auch der Gothischen Heimsuchung,
nur als eines kleinen Uberganges 7. Jm übrigen aber muß die Freude bey
diesem Triumph mehr darinnen bestanden haben, daß die Römer nicht gantz

verderbet
3 [Beginn Spaltensatz] olympiodorvs p. 12. A. Honorius
augustus undecimum, & Constantius iterum con-
sules creati, Placidiae nuptias conciliant. Sed
has ipsas nuptias cum uehementer detractaret, effe-
cit, ut ipsius famulis indignaretur Constantius.
Tandem nihilominus, ipso, quo consulatum iniit
die, manu ipsam arreptam Honorius imperator,
frater eius, inuitam Constantio in manum tra-
dit, nuptiaeque splendide celebrantur.
4 prosper in chronico consul. hono-
rio
XI. & constantio II. coss. (A. 417.)
Romam triumphans ingreditur, praeeunte currum
eius Attalo: quem Liparae uiuere iussit.
phi-
lostorgivs
schreibet L. XII. n. 5. Posthaec
uero & Roma a multis malis respirans rursum in-
coli coepit, & imperator cum ad eam uenisset,
manu & lingua inhabitationem firmauit.
5 olympiodorvs p. 9. A. Post Romam
a Gothis captam, Albinus, urbis praefectus, quod
iam eadem ad pristinum rediret statum, scripsit,
non sufficere praebitam populo partem, multitu-
dine iam aucta ciuitate: additque, uno die initum
esse ciuium quatuordecim millium.
Albinus
ist
A. 414. praefectus urbis gewesen.
6 S. oben im VI. Buch §. XLVI.
7 rvtilivs heschreibet Rom so prächtig,
[Spaltenumbruch] daß man nach solcher Beschreibung nicht anders
glauben kan, als, daß die alten verwundernswür-
digen Gebäude zu der Zeit noch alle gestanden.
u. 95-106.
Confunduntque uagos delubra micantia uisus:
Ipsos crediderim sic habitare deos.
Quid loquar aerio pendentes fornice riuos,
Qua uix imbriferas tolleret Iris aquas?
Hos potius dicas creuisse in sidera montes,
Tale gigantaeum Graecia laudat opus.
Intercepta tuis conduntur flumina muris,
Consumunt totos celsa lauacra lacus.
Nec minus & propriis celebrantur roscida uenis,
Totaque natiuo moenia fonte sonant.
Frigidus aestiuas hinc temperat halitus auras,
Innocuamque leuat purior unda sitim.

Er beschliest diese Beschreibung v. 115-142. durch
folgende Anrede.
Erige crinales lauros, seniumque sacrati
Verticis in uirides, Roma, recinge comas.
Aurea Turrigero radient diademata cono,
Perpetuosque ignes aureus umbo uomat.
ABSCONDAT TRISTEM DELETA
INIVRIA CASVM,
CONTEMPTVS SOLIDET VVL-
NERA CLAVSA DOLOR.

Aduersis solemne tuis sperare secunda:
Exemplo coeli ditia damna subis.

[Ende Spaltensatz]
Astrorum
C c c

Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.
Vergleich ohngefehr im Jahr 416. zu Stande . Die Bedingungen ſind zwar
ſo gar deutlich nicht ausgedruckt, wir ſehen aber, daß die Gothen von ihrer
Seite die verwittibte Koͤnigin Placidiam abfolgen laſſen, die gleich im folgen-
den 417den Jahre Conſtantio, den 1 Jan. da er eben ſein Conſulat antrat,
beygeleget ward, ungeachtet ſie wenig Neigung fuͤr ſeine Perſon bezeigte 3.
Hingegen haben die Roͤmer den Gothen eine gewiſſe Menge Proviant, (ver-
muthlich auch eine Summe Geldes) geliefert; und Buͤndniß wieder die Ala-
nen, und die andern Teutſchen Voͤlcker in Spanien, mit ihnen gemacht. Es
iſt auch dabey wegen Einraͤumung gewiſſer Laͤnder geſchloſſen worden: aber
wir finden nicht, ob Vallia ſie erſt in Spanien erobern ſollen, oder ob ihm
ſchon damahls der Theil von Gallien, den er A. 419. in Beſitz genommen, mit
ausgemachet worden. Dieſer mit den Gothen getroffene Friede hat vermuth-
lich zu dem Triumph Anlaß gegeben, den Honorius im Jahr 417 in Rom
gehalten 4. Die Stadt hatte ſich zwar bereits wieder erholet 5, und ein vor-
nehmer Roͤmer dieſer Zeit beſchreibet ſie ſo praͤchtig, als ſie immer Conſtan-
tio
mag vorgekommen ſeyn 6, erwehnet auch der Gothiſchen Heimſuchung,
nur als eines kleinen Uberganges 7. Jm uͤbrigen aber muß die Freude bey
dieſem Triumph mehr darinnen beſtanden haben, daß die Roͤmer nicht gantz

verderbet
3 [Beginn Spaltensatz] olympiodorvs p. 12. A. Honorius
auguſtus undecimum, & Conſtantius iterum con-
ſules creati, Placidiae nuptias conciliant. Sed
has ipſas nuptias cum uehementer detractaret, effe-
cit, ut ipſius famulis indignaretur Conſtantius.
Tandem nihilominus, ipſo, quo conſulatum iniit
die, manu ipſam arreptam Honorius imperator,
frater eius, inuitam Conſtantio in manum tra-
dit, nuptiaeque ſplendide celebrantur.
4 prosper in chronico conſul. hono-
rio
XI. & constantio II. coss. (A. 417.)
Romam triumphans ingreditur, praeeunte currum
eius Attalo: quem Liparae uiuere iuſſit.
phi-
lostorgivs
ſchreibet L. XII. n. 5. Poſthaec
uero & Roma a multis malis reſpirans rurſum in-
coli coepit, & imperator cum ad eam ueniſſet,
manu & lingua inhabitationem firmauit.
5 olympiodorvs p. 9. A. Poſt Romam
a Gothis captam, Albinus, urbis praefectus, quod
iam eadem ad priſtinum rediret ſtatum, ſcripſit,
non ſufficere praebitam populo partem, multitu-
dine iam aucta ciuitate: additque, uno die initum
eſſe ciuium quatuordecim millium.
Albinus
iſt
A. 414. praefectus urbis geweſen.
6 S. oben im VI. Buch §. XLVI.
7 rvtilivs heſchreibet Rom ſo praͤchtig,
[Spaltenumbruch] daß man nach ſolcher Beſchreibung nicht anders
glauben kan, als, daß die alten verwundernswuͤr-
digen Gebaͤude zu der Zeit noch alle geſtanden.
u. 95-106.
Confunduntque uagos delubra micantia uiſus:
Ipſos crediderim ſic habitare deos.
Quid loquar aërio pendentes fornice riuos,
Qua uix imbriferas tolleret Iris aquas?
Hos potius dicas creuiſſe in ſidera montes,
Tale gigantaeum Graecia laudat opus.
Intercepta tuis conduntur flumina muris,
Conſumunt totos celſa lauacra lacus.
Nec minus & propriis celebrantur roſcida uenis,
Totaque natiuo moenia fonte ſonant.
Frigidus aeſtiuas hinc temperat halitus auras,
Innocuamque leuat purior unda ſitim.

Er beſchlieſt dieſe Beſchreibung v. 115-142. durch
folgende Anrede.
Erige crinales lauros, ſeniumque ſacrati
Verticis in uirides, Roma, recinge comas.
Aurea Turrigero radient diademata cono,
Perpetuosque ignes aureus umbo uomat.
ABSCONDAT TRISTEM DELETA
INIVRIA CASVM,
CONTEMPTVS SOLIDET VVL-
NERA CLAVSA DOLOR.

Aduerſis ſolemne tuis ſperare ſecunda:
Exemplo coeli ditia damna ſubis.

[Ende Spaltensatz]
Aſtrorum
C c c
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0419" n="385"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Vandali&#x017F;chen, Svevi&#x017F;chen &#xA75B;c. Reichs.</hi></fw><lb/>
Vergleich ohngefehr im Jahr 416. zu Stande <note xml:id="FN418_02_02" prev="#FN418_02_01" place="foot" n="2"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. Die Bedingungen &#x017F;ind zwar<lb/>
&#x017F;o gar deutlich nicht ausgedruckt, wir &#x017F;ehen aber, daß die Gothen von ihrer<lb/>
Seite die verwittibte Ko&#x0364;nigin <hi rendition="#aq">Placidiam</hi> abfolgen la&#x017F;&#x017F;en, die gleich im folgen-<lb/>
den 417den Jahre <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantio,</hi> den 1 Jan. da er eben &#x017F;ein Con&#x017F;ulat antrat,<lb/>
beygeleget ward, ungeachtet &#x017F;ie wenig Neigung fu&#x0364;r &#x017F;eine Per&#x017F;on bezeigte <note place="foot" n="3"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">olympiodorvs</hi></hi> p. 12. A. <hi rendition="#i">Honorius<lb/>
augu&#x017F;tus undecimum, &amp; Con&#x017F;tantius iterum con-<lb/>
&#x017F;ules creati, Placidiae nuptias conciliant. Sed<lb/>
has ip&#x017F;as nuptias cum uehementer detractaret, effe-<lb/>
cit, ut ip&#x017F;ius famulis indignaretur Con&#x017F;tantius.<lb/>
Tandem nihilominus, ip&#x017F;o, quo con&#x017F;ulatum iniit<lb/>
die, manu ip&#x017F;am arreptam Honorius imperator,<lb/>
frater eius, inuitam Con&#x017F;tantio in manum tra-<lb/>
dit, nuptiaeque &#x017F;plendide celebrantur.</hi></hi></note>.<lb/>
Hingegen haben die Ro&#x0364;mer den Gothen eine gewi&#x017F;&#x017F;e Menge Proviant, (ver-<lb/>
muthlich auch eine Summe Geldes) geliefert; und Bu&#x0364;ndniß wieder die Ala-<lb/>
nen, und die andern Teut&#x017F;chen Vo&#x0364;lcker in Spanien, mit ihnen gemacht. Es<lb/>
i&#x017F;t auch dabey wegen Einra&#x0364;umung gewi&#x017F;&#x017F;er La&#x0364;nder ge&#x017F;chlo&#x017F;&#x017F;en worden: aber<lb/>
wir finden nicht, ob <hi rendition="#aq">Vallia</hi> &#x017F;ie er&#x017F;t in Spanien erobern &#x017F;ollen, oder ob ihm<lb/>
&#x017F;chon damahls der Theil von Gallien, den er <hi rendition="#aq">A.</hi> 419. in Be&#x017F;itz genommen, mit<lb/>
ausgemachet worden. Die&#x017F;er mit den Gothen getroffene Friede hat vermuth-<lb/>
lich zu dem Triumph Anlaß gegeben, den <hi rendition="#aq">Honorius</hi> im Jahr 417 in Rom<lb/>
gehalten <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosper</hi></hi> in chronico con&#x017F;ul. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">hono-<lb/>
rio</hi></hi> XI. &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">constantio</hi></hi> II. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> (A. 417.)<lb/><hi rendition="#i">Romam triumphans ingreditur, praeeunte currum<lb/>
eius Attalo: quem Liparae uiuere iu&#x017F;&#x017F;it.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">phi-<lb/>
lostorgivs</hi></hi></hi> &#x017F;chreibet <hi rendition="#aq">L. XII. n. 5. <hi rendition="#i">Po&#x017F;thaec<lb/>
uero &amp; Roma a multis malis re&#x017F;pirans rur&#x017F;um in-<lb/>
coli coepit, &amp; imperator cum ad eam ueni&#x017F;&#x017F;et,<lb/>
manu &amp; lingua inhabitationem firmauit.</hi></hi></note>. Die Stadt hatte &#x017F;ich zwar bereits wieder erholet <note place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">olympiodorvs</hi></hi> p. 9. A. <hi rendition="#i">Po&#x017F;t Romam<lb/>
a Gothis captam, Albinus, urbis praefectus, quod<lb/>
iam eadem ad pri&#x017F;tinum rediret &#x017F;tatum, &#x017F;crip&#x017F;it,<lb/>
non &#x017F;ufficere praebitam populo partem, multitu-<lb/>
dine iam aucta ciuitate: additque, uno die initum<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e ciuium quatuordecim millium.</hi> Albinus</hi> i&#x017F;t<lb/><hi rendition="#aq">A. 414. praefectus urbis</hi> gewe&#x017F;en.</note>, und ein vor-<lb/>
nehmer Ro&#x0364;mer die&#x017F;er Zeit be&#x017F;chreibet &#x017F;ie &#x017F;o pra&#x0364;chtig, als &#x017F;ie immer <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tan-<lb/>
tio</hi> mag vorgekommen &#x017F;eyn <note place="foot" n="6">S. oben im <hi rendition="#aq">VI.</hi> Buch §. <hi rendition="#aq">XLVI.</hi></note>, erwehnet auch der Gothi&#x017F;chen Heim&#x017F;uchung,<lb/>
nur als eines kleinen Uberganges <note xml:id="FN419_07_01" next="#FN419_07_02" place="foot" n="7"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">rvtilivs</hi></hi></hi> he&#x017F;chreibet Rom &#x017F;o pra&#x0364;chtig,<lb/><cb/>
daß man nach &#x017F;olcher Be&#x017F;chreibung nicht anders<lb/>
glauben kan, als, daß die alten verwundernswu&#x0364;r-<lb/>
digen Geba&#x0364;ude zu der Zeit noch alle ge&#x017F;tanden.<lb/><hi rendition="#aq">u. 95-106.<lb/><hi rendition="#i">Confunduntque uagos delubra micantia ui&#x017F;us:<lb/>
Ip&#x017F;os crediderim &#x017F;ic habitare deos.<lb/>
Quid loquar aërio pendentes fornice riuos,<lb/>
Qua uix imbriferas tolleret Iris aquas?<lb/>
Hos potius dicas creui&#x017F;&#x017F;e in &#x017F;idera montes,<lb/>
Tale gigantaeum Graecia laudat opus.<lb/>
Intercepta tuis conduntur flumina muris,<lb/>
Con&#x017F;umunt totos cel&#x017F;a lauacra lacus.<lb/>
Nec minus &amp; propriis celebrantur ro&#x017F;cida uenis,<lb/>
Totaque natiuo moenia fonte &#x017F;onant.<lb/>
Frigidus ae&#x017F;tiuas hinc temperat halitus auras,<lb/>
Innocuamque leuat purior unda &#x017F;itim.</hi></hi><lb/>
Er be&#x017F;chlie&#x017F;t die&#x017F;e Be&#x017F;chreibung v. 115-142. durch<lb/>
folgende Anrede.<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Erige crinales lauros, &#x017F;eniumque &#x017F;acrati<lb/>
Verticis in uirides, Roma, recinge comas.<lb/>
Aurea Turrigero radient diademata cono,<lb/>
Perpetuosque ignes aureus umbo uomat.<lb/><hi rendition="#g">ABSCONDAT TRISTEM DELETA<lb/><hi rendition="#et">INIVRIA CASVM,</hi><lb/>
CONTEMPTVS SOLIDET VVL-<lb/><hi rendition="#et">NERA CLAVSA DOLOR.</hi></hi><lb/>
Aduer&#x017F;is &#x017F;olemne tuis &#x017F;perare &#x017F;ecunda:<lb/>
Exemplo coeli ditia damna &#x017F;ubis.</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">A&#x017F;trorum</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">C c c</fw><lb/><cb type="end"/>
</note>. Jm u&#x0364;brigen aber muß die Freude bey<lb/>
die&#x017F;em Triumph mehr darinnen be&#x017F;tanden haben, daß die Ro&#x0364;mer nicht gantz<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">verderbet</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[385/0419] Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs. Vergleich ohngefehr im Jahr 416. zu Stande 2. Die Bedingungen ſind zwar ſo gar deutlich nicht ausgedruckt, wir ſehen aber, daß die Gothen von ihrer Seite die verwittibte Koͤnigin Placidiam abfolgen laſſen, die gleich im folgen- den 417den Jahre Conſtantio, den 1 Jan. da er eben ſein Conſulat antrat, beygeleget ward, ungeachtet ſie wenig Neigung fuͤr ſeine Perſon bezeigte 3. Hingegen haben die Roͤmer den Gothen eine gewiſſe Menge Proviant, (ver- muthlich auch eine Summe Geldes) geliefert; und Buͤndniß wieder die Ala- nen, und die andern Teutſchen Voͤlcker in Spanien, mit ihnen gemacht. Es iſt auch dabey wegen Einraͤumung gewiſſer Laͤnder geſchloſſen worden: aber wir finden nicht, ob Vallia ſie erſt in Spanien erobern ſollen, oder ob ihm ſchon damahls der Theil von Gallien, den er A. 419. in Beſitz genommen, mit ausgemachet worden. Dieſer mit den Gothen getroffene Friede hat vermuth- lich zu dem Triumph Anlaß gegeben, den Honorius im Jahr 417 in Rom gehalten 4. Die Stadt hatte ſich zwar bereits wieder erholet 5, und ein vor- nehmer Roͤmer dieſer Zeit beſchreibet ſie ſo praͤchtig, als ſie immer Conſtan- tio mag vorgekommen ſeyn 6, erwehnet auch der Gothiſchen Heimſuchung, nur als eines kleinen Uberganges 7. Jm uͤbrigen aber muß die Freude bey dieſem Triumph mehr darinnen beſtanden haben, daß die Roͤmer nicht gantz verderbet 2 3 olympiodorvs p. 12. A. Honorius auguſtus undecimum, & Conſtantius iterum con- ſules creati, Placidiae nuptias conciliant. Sed has ipſas nuptias cum uehementer detractaret, effe- cit, ut ipſius famulis indignaretur Conſtantius. Tandem nihilominus, ipſo, quo conſulatum iniit die, manu ipſam arreptam Honorius imperator, frater eius, inuitam Conſtantio in manum tra- dit, nuptiaeque ſplendide celebrantur. 4 prosper in chronico conſul. hono- rio XI. & constantio II. coss. (A. 417.) Romam triumphans ingreditur, praeeunte currum eius Attalo: quem Liparae uiuere iuſſit. phi- lostorgivs ſchreibet L. XII. n. 5. Poſthaec uero & Roma a multis malis reſpirans rurſum in- coli coepit, & imperator cum ad eam ueniſſet, manu & lingua inhabitationem firmauit. 5 olympiodorvs p. 9. A. Poſt Romam a Gothis captam, Albinus, urbis praefectus, quod iam eadem ad priſtinum rediret ſtatum, ſcripſit, non ſufficere praebitam populo partem, multitu- dine iam aucta ciuitate: additque, uno die initum eſſe ciuium quatuordecim millium. Albinus iſt A. 414. praefectus urbis geweſen. 6 S. oben im VI. Buch §. XLVI. 7 rvtilivs heſchreibet Rom ſo praͤchtig, daß man nach ſolcher Beſchreibung nicht anders glauben kan, als, daß die alten verwundernswuͤr- digen Gebaͤude zu der Zeit noch alle geſtanden. u. 95-106. Confunduntque uagos delubra micantia uiſus: Ipſos crediderim ſic habitare deos. Quid loquar aërio pendentes fornice riuos, Qua uix imbriferas tolleret Iris aquas? Hos potius dicas creuiſſe in ſidera montes, Tale gigantaeum Graecia laudat opus. Intercepta tuis conduntur flumina muris, Conſumunt totos celſa lauacra lacus. Nec minus & propriis celebrantur roſcida uenis, Totaque natiuo moenia fonte ſonant. Frigidus aeſtiuas hinc temperat halitus auras, Innocuamque leuat purior unda ſitim. Er beſchlieſt dieſe Beſchreibung v. 115-142. durch folgende Anrede. Erige crinales lauros, ſeniumque ſacrati Verticis in uirides, Roma, recinge comas. Aurea Turrigero radient diademata cono, Perpetuosque ignes aureus umbo uomat. ABSCONDAT TRISTEM DELETA INIVRIA CASVM, CONTEMPTVS SOLIDET VVL- NERA CLAVSA DOLOR. Aduerſis ſolemne tuis ſperare ſecunda: Exemplo coeli ditia damna ſubis. Aſtrorum C c c

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/419
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 385. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/419>, abgerufen am 06.06.2024.