Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Achtes Buch. Stifftung des Gothischen,
lehrten bekannt, was hinter diesem chronico für ein Betrug stecket 10. Ein
anderer Spanischer Geschicht-Schreiber hat nicht allein das Grabmahl, und
die Grabschrifft für wahr angenommen, sondern beschreibet auch sein Wa-
pen 11. Jm übrigen, da sonst alle Scribenten, ungeachtet sie in einigen Um-
ständen von einander abgehen, doch darinnen übereinkommen, daß Ataulph
ermordet worden, so eygnet das chronicon Alexandrinum diesen Tod dem
Käiser Honorio, fast als einen Sieg zu, und mercket an, daß man zu Con-
stantinopel öffentliche Freuden-Bezeugungen deßwegen angestellet 12. Es
scheinet, selbiger Hof sey damals so wenig zu wahrhafftigen guten Zeitungen
gewohnet gewesen, daß man die Gelegenheit zu einem Freuden-Fest, auch von
einem fremden Mord nehmen müssen.

XL. Wallia setzte Anfangs den Krieg wieder den Käiser fort, und rü-
Wallia macht
mit den Rö-
mern Friede.
Honorii Tri-
umph.
stete so gar eine Flotte gegen Africa aus, die aber durch Ungewitter zerstreuet
ward 1. Dieser Zufall machte, daß er den Vorschlägen zum Frieden desto
eher Gehör gab. Wie nun Constantius denselben am meisten deßwegen ge-
hindert hatte, weil Ataulph ihm die Printzeßin Placidia weggenommen: und
Wallia ietzt nicht Ursach hatte, sie dem Käiser abfolgen zu lassen, so kam der
2

Vergleich
10 [Beginn Spaltensatz] u. antonivs in bibl. Hisp. uet. Lib.
II. c. 8. p.
155.
11 bevtervs l. c. sol. 87. Esta enterrado en Barcc-
lona, en una rica sepultura, con las armas, que
bazia, y estos versos &c.
bellipotens &c.

Er hat das Wapen dazu stechen lassen, so er in vier
Felder eingetheilet, davon die beyden Obern drey
Balcken, und eine Crone; die beyde untern zwey
Löwen enthalten. Man darf sich darüber desto we-
niger wundern, weil der Autor auch das Wapen
angiebt, so Thubal mit nach Spanien gebracht ha-
ben soll.
12 Chronicon Alexandrinum p. 309. B. ho-
norio X. & theodosio avgvsto
VI.
coss. Eodem anno, mense Gorpiaeo, nuntius al-
latus est, Ataulphum barbarum, in superioribus
partibus a domino Honorio fuisse sublatum: facta-
que luminum accensione, postridie circenses ludi
acti sunt, in pompae speciem facto ingressu.
1 §. XL. 1. orosivs Lib. VII. c. 43. Deinde
Vallia successit in regnum, ad hoc electus a Gothis,
ut pacem infringeret: ad hoc ordinatus a deo, ut
pacem confirmaret. Hic igitur territus maxime
iudicio dei, quia cum magna superiore abhinc an-
no Gothorum manus, instructa armis nauigiisque,
transire in Africam moliretur, in XIIM. passu-
um Gaditani freti tempestate corrupta, misera-
bili exitu perierat; memor etiam illius acceptae
[Spaltenumbruch] sub Alarico cladis, cum Gothi in Siciliam transi-
re conati, in conspectu suorum miserabiliter ar-
repti & demersi sunt, pacem optimam cum Hono-
rio imperatore, datis lectissimis obsidibus pepigit.
Placidiam, imperatoris sororem, honorifice apud
se honesteque habitam, fratri reddidit. Romanae
securitati periculum suum obtulit, ut aduersum
caeteras gentes, quae per Hispanias consedissent,
sibi pugnaret, & Romanis uinceret.
2 olympiodorvs p. 11. A. Euplutius
Magistrianus ad Valiam Gothorum praefectum
mittitur, qui pacis foedera iniret, Placidiamque
reciperet. Ille uero commode recepit, missaque
frumentatione sexcentorum millium, Placidia Eu-
plutio tradita, ad Honorium fratrem mittitur.

philostorgivs
schreibet L. XII. c. 4. Exin-
de barbari ad Honorium festinarunt, propriam-
que sororem, & Attalum imperatori stiterunt:
ipsi uero annonis donati, portionem quoque ali-
quam Galliarum ad colendum adepti fuere.
pro-
sper
in chronico consulari
giebt ansdrücklich
das Jahr 416. an: theodosio VII. & pal-
ladio coss.
Placidiam, Theodosii impera-
toris filiam, quam Romae Gothi ceperant, quam-
que Ataulphus coniugem habuerat, Vallia, pacem
Honorii expetens, reddidit, eiusque nuptias Con-
stantius promeretur.
idativs
gedencket die-
ses Friedens ebenfalls, bey demselbigen Jahre. S.
die Stelle beym folgenden §. not. 1.
[Ende Spaltensatz]
3. olym-

Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen,
lehrten bekannt, was hinter dieſem chronico fuͤr ein Betrug ſtecket 10. Ein
anderer Spaniſcher Geſchicht-Schreiber hat nicht allein das Grabmahl, und
die Grabſchrifft fuͤr wahr angenommen, ſondern beſchreibet auch ſein Wa-
pen 11. Jm uͤbrigen, da ſonſt alle Scribenten, ungeachtet ſie in einigen Um-
ſtaͤnden von einander abgehen, doch darinnen uͤbereinkommen, daß Ataulph
ermordet worden, ſo eygnet das chronicon Alexandrinum dieſen Tod dem
Kaͤiſer Honorio, faſt als einen Sieg zu, und mercket an, daß man zu Con-
ſtantinopel oͤffentliche Freuden-Bezeugungen deßwegen angeſtellet 12. Es
ſcheinet, ſelbiger Hof ſey damals ſo wenig zu wahrhafftigen guten Zeitungen
gewohnet geweſen, daß man die Gelegenheit zu einem Freuden-Feſt, auch von
einem fremden Mord nehmen muͤſſen.

XL. Wallia ſetzte Anfangs den Krieg wieder den Kaͤiſer fort, und ruͤ-
Wallia macht
mit den Roͤ-
mern Friede.
Honorii Tri-
umph.
ſtete ſo gar eine Flotte gegen Africa aus, die aber durch Ungewitter zerſtreuet
ward 1. Dieſer Zufall machte, daß er den Vorſchlaͤgen zum Frieden deſto
eher Gehoͤr gab. Wie nun Conſtantius denſelben am meiſten deßwegen ge-
hindert hatte, weil Ataulph ihm die Printzeßin Placidia weggenommen: und
Wallia ietzt nicht Urſach hatte, ſie dem Kaͤiſer abfolgen zu laſſen, ſo kam der
2

Vergleich
10 [Beginn Spaltensatz] u. antonivs in bibl. Hiſp. uet. Lib.
II. c. 8. p.
155.
11 bevtervs l. c. ſol. 87. Eſta enterrado en Barcc-
lona, en una rica ſepultura, con las armas, que
bazia, y eſtos verſos &c.
bellipotens &c.

Er hat das Wapen dazu ſtechen laſſen, ſo er in vier
Felder eingetheilet, davon die beyden Obern drey
Balcken, und eine Crone; die beyde untern zwey
Loͤwen enthalten. Man darf ſich daruͤber deſto we-
niger wundern, weil der Autor auch das Wapen
angiebt, ſo Thubal mit nach Spanien gebracht ha-
ben ſoll.
12 Chronicon Alexandrinum p. 309. B. ho-
norio X. & theodosio avgvsto
VI.
coss. Eodem anno, menſe Gorpiaeo, nuntius al-
latus eſt, Ataulphum barbarum, in ſuperioribus
partibus a domino Honorio fuiſſe ſublatum: facta-
que luminum accenſione, poſtridie circenſes ludi
acti ſunt, in pompae ſpeciem facto ingreſſu.
1 §. XL. 1. orosivs Lib. VII. c. 43. Deinde
Vallia ſucceſſit in regnum, ad hoc electus a Gothis,
ut pacem infringeret: ad hoc ordinatus a deo, ut
pacem confirmaret. Hic igitur territus maxime
iudicio dei, quia cum magna ſuperiore abhinc an-
no Gothorum manus, inſtructa armis nauigiisque,
tranſire in Africam moliretur, in XIIM. paſſu-
um Gaditani freti tempeſtate corrupta, miſera-
bili exitu perierat; memor etiam illius acceptae
[Spaltenumbruch] ſub Alarico cladis, cum Gothi in Siciliam tranſi-
re conati, in conſpectu ſuorum miſerabiliter ar-
repti & demerſi ſunt, pacem optimam cum Hono-
rio imperatore, datis lectiſſimis obſidibus pepigit.
Placidiam, imperatoris ſororem, honorifice apud
ſe honeſteque habitam, fratri reddidit. Romanae
ſecuritati periculum ſuum obtulit, ut aduerſum
caeteras gentes, quae per Hiſpanias conſediſſent,
ſibi pugnaret, & Romanis uinceret.
2 olympiodorvs p. 11. A. Euplutius
Magiſtrianus ad Valiam Gothorum praefectum
mittitur, qui pacis foedera iniret, Placidiamque
reciperet. Ille uero commode recepit, miſſaque
frumentatione ſexcentorum millium, Placidia Eu-
plutio tradita, ad Honorium fratrem mittitur.

philostorgivs
ſchreibet L. XII. c. 4. Exin-
de barbari ad Honorium feſtinarunt, propriam-
que ſororem, & Attalum imperatori ſtiterunt:
ipſi uero annonis donati, portionem quoque ali-
quam Galliarum ad colendum adepti fuere.
pro-
sper
in chronico conſulari
giebt ansdruͤcklich
das Jahr 416. an: theodosio VII. & pal-
ladio coss.
Placidiam, Theodoſii impera-
toris filiam, quam Romae Gothi ceperant, quam-
que Ataulphus coniugem habuerat, Vallia, pacem
Honorii expetens, reddidit, eiusque nuptias Con-
ſtantius promeretur.
idativs
gedencket die-
ſes Friedens ebenfalls, bey demſelbigen Jahre. S.
die Stelle beym folgenden §. not. 1.
[Ende Spaltensatz]
3. olym-
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0418" n="384"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Achtes Buch. Stifftung des Gothi&#x017F;chen,</hi></fw><lb/>
lehrten bekannt, was hinter die&#x017F;em <hi rendition="#aq">chronico</hi> fu&#x0364;r ein Betrug &#x017F;tecket <note place="foot" n="10"><cb type="start"/><hi rendition="#aq">u. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">antonivs</hi></hi> in bibl. Hi&#x017F;p. uet. Lib.<lb/>
II. c. 8. p.</hi> 155.</note>. Ein<lb/>
anderer Spani&#x017F;cher Ge&#x017F;chicht-Schreiber hat nicht allein das Grabmahl, und<lb/>
die Grab&#x017F;chrifft fu&#x0364;r wahr angenommen, &#x017F;ondern be&#x017F;chreibet auch &#x017F;ein Wa-<lb/>
pen <note place="foot" n="11"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">bevtervs</hi> l. c. &#x017F;ol. 87. <hi rendition="#i">E&#x017F;ta enterrado en Barcc-<lb/>
lona, en una rica &#x017F;epultura, con las armas, que<lb/>
bazia, y e&#x017F;tos ver&#x017F;os &amp;c.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">bellipotens</hi></hi> &amp;c.</hi><lb/>
Er hat das Wapen dazu &#x017F;techen la&#x017F;&#x017F;en, &#x017F;o er in vier<lb/>
Felder eingetheilet, davon die beyden Obern drey<lb/>
Balcken, und eine Crone; die beyde untern zwey<lb/>
Lo&#x0364;wen enthalten. Man darf &#x017F;ich daru&#x0364;ber de&#x017F;to we-<lb/>
niger wundern, weil der Autor auch das Wapen<lb/>
angiebt, &#x017F;o Thubal mit nach Spanien gebracht ha-<lb/>
ben &#x017F;oll.</note>. Jm u&#x0364;brigen, da &#x017F;on&#x017F;t alle Scribenten, ungeachtet &#x017F;ie in einigen Um-<lb/>
&#x017F;ta&#x0364;nden von einander abgehen, doch darinnen u&#x0364;bereinkommen, daß Ataulph<lb/>
ermordet worden, &#x017F;o eygnet das <hi rendition="#aq">chronicon Alexandrinum</hi> die&#x017F;en Tod dem<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;er <hi rendition="#aq">Honorio,</hi> fa&#x017F;t als einen Sieg zu, und mercket an, daß man zu Con-<lb/>
&#x017F;tantinopel o&#x0364;ffentliche Freuden-Bezeugungen deßwegen ange&#x017F;tellet <note place="foot" n="12"><hi rendition="#aq">Chronicon Alexandrinum p. 309. B. <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">ho-<lb/>
norio X. &amp; theodosio avgvsto</hi></hi> VI.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Eodem anno, men&#x017F;e Gorpiaeo, nuntius al-<lb/>
latus e&#x017F;t, Ataulphum barbarum, in &#x017F;uperioribus<lb/>
partibus a domino Honorio fui&#x017F;&#x017F;e &#x017F;ublatum: facta-<lb/>
que luminum accen&#x017F;ione, po&#x017F;tridie circen&#x017F;es ludi<lb/>
acti &#x017F;unt, in pompae &#x017F;peciem facto ingre&#x017F;&#x017F;u.</hi></hi></note>. Es<lb/>
&#x017F;cheinet, &#x017F;elbiger Hof &#x017F;ey damals &#x017F;o wenig zu wahrhafftigen guten Zeitungen<lb/>
gewohnet gewe&#x017F;en, daß man die Gelegenheit zu einem Freuden-Fe&#x017F;t, auch von<lb/>
einem fremden Mord nehmen mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XL. Wallia</hi> &#x017F;etzte Anfangs den Krieg wieder den Ka&#x0364;i&#x017F;er fort, und ru&#x0364;-<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">Wallia</hi> macht<lb/>
mit den Ro&#x0364;-<lb/>
mern Friede.<lb/><hi rendition="#aq">Honorii</hi> Tri-<lb/>
umph.</note>&#x017F;tete &#x017F;o gar eine Flotte gegen Africa aus, die aber durch Ungewitter zer&#x017F;treuet<lb/>
ward <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XL</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs</hi></hi> Lib. VII. c. 43. <hi rendition="#i">Deinde<lb/>
Vallia &#x017F;ucce&#x017F;&#x017F;it in regnum, ad hoc electus a Gothis,<lb/>
ut pacem infringeret: ad hoc ordinatus a deo, ut<lb/>
pacem confirmaret. Hic igitur territus maxime<lb/>
iudicio dei, quia cum magna &#x017F;uperiore abhinc an-<lb/>
no Gothorum manus, in&#x017F;tructa armis nauigiisque,<lb/>
tran&#x017F;ire in Africam moliretur, in XIIM. pa&#x017F;&#x017F;u-<lb/>
um Gaditani freti tempe&#x017F;tate corrupta, mi&#x017F;era-<lb/>
bili exitu perierat; memor etiam illius acceptae<lb/><cb/>
&#x017F;ub Alarico cladis, cum Gothi in Siciliam tran&#x017F;i-<lb/>
re conati, in con&#x017F;pectu &#x017F;uorum mi&#x017F;erabiliter ar-<lb/>
repti &amp; demer&#x017F;i &#x017F;unt, pacem optimam cum Hono-<lb/>
rio imperatore, datis lecti&#x017F;&#x017F;imis ob&#x017F;idibus pepigit.<lb/>
Placidiam, imperatoris &#x017F;ororem, honorifice apud<lb/>
&#x017F;e hone&#x017F;teque habitam, fratri reddidit. Romanae<lb/>
&#x017F;ecuritati periculum &#x017F;uum obtulit, ut aduer&#x017F;um<lb/>
caeteras gentes, quae per Hi&#x017F;panias con&#x017F;edi&#x017F;&#x017F;ent,<lb/>
&#x017F;ibi pugnaret, &amp; Romanis uinceret.</hi></hi></note>. Die&#x017F;er Zufall machte, daß er den Vor&#x017F;chla&#x0364;gen zum Frieden de&#x017F;to<lb/>
eher Geho&#x0364;r gab. Wie nun <hi rendition="#aq">Con&#x017F;tantius</hi> den&#x017F;elben am mei&#x017F;ten deßwegen ge-<lb/>
hindert hatte, weil Ataulph ihm die Printzeßin <hi rendition="#aq">Placidia</hi> weggenommen: und<lb/><hi rendition="#aq">Wallia</hi> ietzt nicht Ur&#x017F;ach hatte, &#x017F;ie dem Ka&#x0364;i&#x017F;er abfolgen zu la&#x017F;&#x017F;en, &#x017F;o kam der<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Vergleich</fw><lb/><note xml:id="FN418_02_01" next="#FN418_02_02" place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">olympiodorvs</hi></hi> p. 11. A. <hi rendition="#i">Euplutius<lb/>
Magi&#x017F;trianus ad Valiam Gothorum praefectum<lb/>
mittitur, qui pacis foedera iniret, Placidiamque<lb/>
reciperet. Ille uero commode recepit, mi&#x017F;&#x017F;aque<lb/>
frumentatione &#x017F;excentorum millium, Placidia Eu-<lb/>
plutio tradita, ad Honorium fratrem mittitur.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">philostorgivs</hi></hi></hi> &#x017F;chreibet <hi rendition="#aq">L. XII. c. 4. <hi rendition="#i">Exin-<lb/>
de barbari ad Honorium fe&#x017F;tinarunt, propriam-<lb/>
que &#x017F;ororem, &amp; Attalum imperatori &#x017F;titerunt:<lb/>
ip&#x017F;i uero annonis donati, portionem quoque ali-<lb/>
quam Galliarum ad colendum adepti fuere.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pro-<lb/>
sper</hi></hi> in chronico con&#x017F;ulari</hi> giebt ansdru&#x0364;cklich<lb/>
das Jahr 416. an: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">theodosio</hi></hi> VII. &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pal-<lb/>
ladio coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Placidiam, Theodo&#x017F;ii impera-<lb/>
toris filiam, quam Romae Gothi ceperant, quam-<lb/>
que Ataulphus coniugem habuerat, Vallia, pacem<lb/>
Honorii expetens, reddidit, eiusque nuptias Con-<lb/>
&#x017F;tantius promeretur.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi></hi> gedencket die-<lb/>
&#x017F;es Friedens ebenfalls, bey dem&#x017F;elbigen Jahre. S.<lb/>
die Stelle beym folgenden §. <hi rendition="#aq">not.</hi> 1.<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">3. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">olym-</hi></hi></hi></fw><cb type="end"/>
<note type="editorial">Die Fußnotenreferenz befindet sich auf der nächsten Seite.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[384/0418] Achtes Buch. Stifftung des Gothiſchen, lehrten bekannt, was hinter dieſem chronico fuͤr ein Betrug ſtecket 10. Ein anderer Spaniſcher Geſchicht-Schreiber hat nicht allein das Grabmahl, und die Grabſchrifft fuͤr wahr angenommen, ſondern beſchreibet auch ſein Wa- pen 11. Jm uͤbrigen, da ſonſt alle Scribenten, ungeachtet ſie in einigen Um- ſtaͤnden von einander abgehen, doch darinnen uͤbereinkommen, daß Ataulph ermordet worden, ſo eygnet das chronicon Alexandrinum dieſen Tod dem Kaͤiſer Honorio, faſt als einen Sieg zu, und mercket an, daß man zu Con- ſtantinopel oͤffentliche Freuden-Bezeugungen deßwegen angeſtellet 12. Es ſcheinet, ſelbiger Hof ſey damals ſo wenig zu wahrhafftigen guten Zeitungen gewohnet geweſen, daß man die Gelegenheit zu einem Freuden-Feſt, auch von einem fremden Mord nehmen muͤſſen. XL. Wallia ſetzte Anfangs den Krieg wieder den Kaͤiſer fort, und ruͤ- ſtete ſo gar eine Flotte gegen Africa aus, die aber durch Ungewitter zerſtreuet ward 1. Dieſer Zufall machte, daß er den Vorſchlaͤgen zum Frieden deſto eher Gehoͤr gab. Wie nun Conſtantius denſelben am meiſten deßwegen ge- hindert hatte, weil Ataulph ihm die Printzeßin Placidia weggenommen: und Wallia ietzt nicht Urſach hatte, ſie dem Kaͤiſer abfolgen zu laſſen, ſo kam der Vergleich 2 Wallia macht mit den Roͤ- mern Friede. Honorii Tri- umph. 10 u. antonivs in bibl. Hiſp. uet. Lib. II. c. 8. p. 155. 11 bevtervs l. c. ſol. 87. Eſta enterrado en Barcc- lona, en una rica ſepultura, con las armas, que bazia, y eſtos verſos &c. bellipotens &c. Er hat das Wapen dazu ſtechen laſſen, ſo er in vier Felder eingetheilet, davon die beyden Obern drey Balcken, und eine Crone; die beyde untern zwey Loͤwen enthalten. Man darf ſich daruͤber deſto we- niger wundern, weil der Autor auch das Wapen angiebt, ſo Thubal mit nach Spanien gebracht ha- ben ſoll. 12 Chronicon Alexandrinum p. 309. B. ho- norio X. & theodosio avgvsto VI. coss. Eodem anno, menſe Gorpiaeo, nuntius al- latus eſt, Ataulphum barbarum, in ſuperioribus partibus a domino Honorio fuiſſe ſublatum: facta- que luminum accenſione, poſtridie circenſes ludi acti ſunt, in pompae ſpeciem facto ingreſſu. 1 §. XL. 1. orosivs Lib. VII. c. 43. Deinde Vallia ſucceſſit in regnum, ad hoc electus a Gothis, ut pacem infringeret: ad hoc ordinatus a deo, ut pacem confirmaret. Hic igitur territus maxime iudicio dei, quia cum magna ſuperiore abhinc an- no Gothorum manus, inſtructa armis nauigiisque, tranſire in Africam moliretur, in XIIM. paſſu- um Gaditani freti tempeſtate corrupta, miſera- bili exitu perierat; memor etiam illius acceptae ſub Alarico cladis, cum Gothi in Siciliam tranſi- re conati, in conſpectu ſuorum miſerabiliter ar- repti & demerſi ſunt, pacem optimam cum Hono- rio imperatore, datis lectiſſimis obſidibus pepigit. Placidiam, imperatoris ſororem, honorifice apud ſe honeſteque habitam, fratri reddidit. Romanae ſecuritati periculum ſuum obtulit, ut aduerſum caeteras gentes, quae per Hiſpanias conſediſſent, ſibi pugnaret, & Romanis uinceret. 2 olympiodorvs p. 11. A. Euplutius Magiſtrianus ad Valiam Gothorum praefectum mittitur, qui pacis foedera iniret, Placidiamque reciperet. Ille uero commode recepit, miſſaque frumentatione ſexcentorum millium, Placidia Eu- plutio tradita, ad Honorium fratrem mittitur. philostorgivs ſchreibet L. XII. c. 4. Exin- de barbari ad Honorium feſtinarunt, propriam- que ſororem, & Attalum imperatori ſtiterunt: ipſi uero annonis donati, portionem quoque ali- quam Galliarum ad colendum adepti fuere. pro- sper in chronico conſulari giebt ansdruͤcklich das Jahr 416. an: theodosio VII. & pal- ladio coss. Placidiam, Theodoſii impera- toris filiam, quam Romae Gothi ceperant, quam- que Ataulphus coniugem habuerat, Vallia, pacem Honorii expetens, reddidit, eiusque nuptias Con- ſtantius promeretur. idativs gedencket die- ſes Friedens ebenfalls, bey demſelbigen Jahre. S. die Stelle beym folgenden §. not. 1. 3. olym-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/418
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 384. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/418>, abgerufen am 06.06.2024.