Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.
ricum, und Thracien wiederum zum Reich gebracht. Unter andern ist ange-
merckt, daß er die Gothen selbst über der Donau heimgesucht, und einen Gothi-
schen Hertzog, Cannabaudes, nebst 5000 Mann erleget : wobey er die Gefange-
nen, und die Beute, gemacht zu haben scheinet, die er hernach im Triumph aufge-
führet . Er gieng darauf von Byzanz nach Asien über, da er das Glück hat-
te, Zenobiam zu besiegen, und sie selbst gefangen zu nehmen. Auf dem Rück-
wege traff er wiederum die Carpos an, und schlug sie zurücke. Der Rath wollte
ihm deswegen den Beynamen Carpicus beylegen, den er aber nicht annahm 3.
Jm übrigen scheinet um diese Zeit geschehen zu seyn, was ein Römischer Historicus
von ihm meldet, daß er einen Theil von den Carpis über die Donau geführet, und
in die Römischen Provintzen vertheilet 4.

LI. Aurelianus wollte darauf auch die Länder im Occident, so Posthu-Aurelianus
schlägt die
Teutschen aus
Gallien: sein
Triumph.

mus von dem Rest der übrigen Römischen Provintzen abgerissen hatte, vereini-
gen, und ging auf Tetricum loß. Diesem fiel es schon so schwehr, eine muth-
willige Armee, die da glaubte, das Käiserthum stände bloß bey ihr, im Zaum zu
halten 1, und da eben einer, Namens Faustinus, sich wieder ihn aufgelehnet,
fand er für besser, einen vortheilhafften Vergleich mit Aureliano zu treffen, als
viel zu Behauptung eines Titels zu wagen, den ihm vielleicht ein anderer bald her-
nach, sammt dem Leben nehmen möchte 2. Es muß aber, wenn etwas vorher mit
Aureliano ausgemacht worden, alles sehr heimlich geschehen seyn. Denn es kam
würcklich bey Chalons sur Marne zu einem Treffen 3. Tetricus ging aber so
fort zu Aureliano über, und gab dessen Legionen die bestürtzte Armee preiß, wo-

durch
[Beginn Spaltensatz] Rex Persarum Aureliano dono dedit, ipse quoque
pari opere fabricatus: tertius, quem sibi Zenobia
composuerat, sperans, se urbem Romanam cum eo ui-
suram: quod illam non fefellit, nam cum eo urbem
ingressa est, uicta, & triumphata. Fuit alius cur-
rus, quatuor ceruis iunctus, qui fuisse dicitur regis
Gothorum; quo, ut multi memoriae tradiderunt,
Capitolium Aurelianus inuectus est, ut illic caederet
ceruos, quos, cum eodem curru captos, uouisse Ioui
Opt. Max. ferebatur. Praecesserunt Elephanti ui-
ginti, ferae mansuetae Libycae, Palestinae diuer-
sae ducentae: quas statim Aurelianus priuatis dona-
uit, ne fiscum annonis grauaret: Tigrides quatuor:
Camelopardali, alces, caetera talia per ordinem
ducta: gladiatorum paria octingenta, praeter ca-
ptiuos gentium Barbararum, Blemyes, Axomitae,
Arabes, Eudaemones, Indi, Bactriani, Hiberi,
Saraceni, Persae, cum suis quisque muneribus: Go-
thi, Alani, Roxolani, Sarmatae, Franci, Sueui,
Vandali, Germani, religatis manibus captiui prae-
cesserunt: inter hos etiam Palmyreni, qui superfu-
erant Principes ciuitatis, & Aegyptii, ob rebel-
lionem &c.
3 vopicvs c. 30. Placato igitur Oriente, in
Europam Aurelianus rediit uictor, atque illic Carpo-
[Spaltenumbruch] rum copias afflixit: & quum illum Carpicum Sena-
tus absentem uocasset, mandasse illico fertur: super
est P. C, ut me etiam Carpisculum uocetis. Carpi-
sculum enim genus calciamenti esse, satis notum est,
quod cognomen deforme uidebatur: quum & Gothi-
cus, & Sarmaticus, & Armeniacus, & Parthicus, &
Adiabenicus diceretur.
ad quem locum u. not. is.
gasavboni.
4 avrel. victor in Caes. c. 39. v. 43.
Et interea caesi Marcomanni, Carporumque natio,
translata omnis in nostrum solum, cuius fere pars
iam tum ab Aureliano erat.
1 §. LI. 1. pollio in Tyrann. c. 23. Cum mili-
tum suorum impudentiam & procacitatem ferre non
posset.
2 avrelivs victor in Caes. c. 35. Te-
tricus, cum Faustini praesidis dolo corruptis militi-
bus plerumque peteretur, Aureliani per litteras prae-
sidium implorauerat, eique aduentanti, producta
ad speciem acie, inter pugnam se dedit: ita
(ut re-
ctore nullo solet
) turbati ordines oppressi sunt.
3 evtropivs L. IX. c. 9. Superauit in Gallia
Tetricum apud Catalaunos, ipso Tetrico prodente
exercitum suum, cuius assiduas seditiones ferre non
poterat. Quin etiam per litteras occultas Aurelia-

[Ende Spaltensatz]
num
A a 3

bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.
ricum, und Thracien wiederum zum Reich gebracht. Unter andern iſt ange-
merckt, daß er die Gothen ſelbſt uͤber der Donau heimgeſucht, und einen Gothi-
ſchen Hertzog, Cannabaudes, nebſt 5000 Mann erleget : wobey er die Gefange-
nen, und die Beute, gemacht zu haben ſcheinet, die er hernach im Triumph aufge-
fuͤhret . Er gieng darauf von Byzanz nach Aſien uͤber, da er das Gluͤck hat-
te, Zenobiam zu beſiegen, und ſie ſelbſt gefangen zu nehmen. Auf dem Ruͤck-
wege traff er wiederum die Carpos an, und ſchlug ſie zuruͤcke. Der Rath wollte
ihm deswegen den Beynamen Carpicus beylegen, den er aber nicht annahm 3.
Jm uͤbrigen ſcheinet um dieſe Zeit geſchehen zu ſeyn, was ein Roͤmiſcher Hiſtoricus
von ihm meldet, daß er einen Theil von den Carpis uͤber die Donau gefuͤhret, und
in die Roͤmiſchen Provintzen vertheilet 4.

LI. Aurelianus wollte darauf auch die Laͤnder im Occident, ſo Poſthu-Aurelianus
ſchlaͤgt die
Teutſchen aus
Gallien: ſein
Triumph.

mus von dem Reſt der uͤbrigen Roͤmiſchen Provintzen abgeriſſen hatte, vereini-
gen, und ging auf Tetricum loß. Dieſem fiel es ſchon ſo ſchwehr, eine muth-
willige Armee, die da glaubte, das Kaͤiſerthum ſtaͤnde bloß bey ihr, im Zaum zu
halten 1, und da eben einer, Namens Fauſtinus, ſich wieder ihn aufgelehnet,
fand er fuͤr beſſer, einen vortheilhafften Vergleich mit Aureliano zu treffen, als
viel zu Behauptung eines Titels zu wagen, den ihm vielleicht ein anderer bald her-
nach, ſammt dem Leben nehmen moͤchte 2. Es muß aber, wenn etwas vorher mit
Aureliano ausgemacht worden, alles ſehr heimlich geſchehen ſeyn. Denn es kam
wuͤrcklich bey Chalons ſur Marne zu einem Treffen 3. Tetricus ging aber ſo
fort zu Aureliano uͤber, und gab deſſen Legionen die beſtuͤrtzte Armee preiß, wo-

durch
[Beginn Spaltensatz] Rex Perſarum Aureliano dono dedit, ipſe quoque
pari opere fabricatus: tertius, quem ſibi Zenobia
compoſuerat, ſperans, ſe urbem Romanam cum eo ui-
ſuram: quod illam non fefellit, nam cum eo urbem
ingreſſa eſt, uicta, & triumphata. Fuit alius cur-
rus, quatuor ceruis iunctus, qui fuiſſe dicitur regis
Gothorum; quo, ut multi memoriae tradiderunt,
Capitolium Aurelianus inuectus eſt, ut illic caederet
ceruos, quos, cum eodem curru captos, uouiſſe Ioui
Opt. Max. ferebatur. Praeceſſerunt Elephanti ui-
ginti, ferae manſuetae Libycae, Paleſtinae diuer-
ſae ducentae: quas ſtatim Aurelianus priuatis dona-
uit, ne fiſcum annonis grauaret: Tigrides quatuor:
Camelopardali, alces, caetera talia per ordinem
ducta: gladiatorum paria octingenta, praeter ca-
ptiuos gentium Barbararum, Blemyes, Axomitae,
Arabes, Eudaemones, Indi, Bactriani, Hiberi,
Saraceni, Perſae, cum ſuis quisque muneribus: Go-
thi, Alani, Roxolani, Sarmatae, Franci, Sueui,
Vandali, Germani, religatis manibus captiui prae-
ceſſerunt: inter hos etiam Palmyreni, qui ſuperfu-
erant Principes ciuitatis, & Aegyptii, ob rebel-
lionem &c.
3 vopicvs c. 30. Placato igitur Oriente, in
Europam Aurelianus rediit uictor, atque illic Carpo-
[Spaltenumbruch] rum copias afflixit: & quum illum Carpicum Sena-
tus abſentem uocaſſet, mandaſſe illico fertur: ſuper
eſt P. C, ut me etiam Carpiſculum uocetis. Carpi-
ſculum enim genus calciamenti eſſe, ſatis notum eſt,
quod cognomen deforme uidebatur: quum & Gothi-
cus, & Sarmaticus, & Armeniacus, & Parthicus, &
Adiabenicus diceretur.
ad quem locum u. not. is.
gasavboni.
4 avrel. victor in Caeſ. c. 39. v. 43.
Et interea caeſi Marcomanni, Carporumque natio,
translata omnis in noſtrum ſolum, cuius fere pars
iam tum ab Aureliano erat.
1 §. LI. 1. pollio in Tyrann. c. 23. Cum mili-
tum ſuorum impudentiam & procacitatem ferre non
poſſet.
2 avrelivs victor in Caeſ. c. 35. Te-
tricus, cum Fauſtini praeſidis dolo corruptis militi-
bus plerumque peteretur, Aureliani per litteras prae-
ſidium implorauerat, eique aduentanti, producta
ad ſpeciem acie, inter pugnam ſe dedit: ita
(ut re-
ctore nullo ſolet
) turbati ordines oppreſſi ſunt.
3 evtropivs L. IX. c. 9. Superauit in Gallia
Tetricum apud Catalaunos, ipſo Tetrico prodente
exercitum ſuum, cuius aſſiduas ſeditiones ferre non
poterat. Quin etiam per litteras occultas Aurelia-

[Ende Spaltensatz]
num
A a 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0223" n="189"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">ricum,</hi> und Thracien wiederum zum Reich gebracht. Unter andern i&#x017F;t ange-<lb/>
merckt, daß er die Gothen &#x017F;elb&#x017F;t u&#x0364;ber der Donau heimge&#x017F;ucht, und einen Gothi-<lb/>
&#x017F;chen Hertzog, <hi rendition="#aq">Cannabaudes,</hi> neb&#x017F;t 5000 Mann erleget <note xml:id="FN222_01_02" prev="#FN222_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>: wobey er die Gefange-<lb/>
nen, und die Beute, gemacht zu haben &#x017F;cheinet, die er hernach im Triumph aufge-<lb/>
fu&#x0364;hret <note xml:id="FN222_02_02" prev="#FN222_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Rex Per&#x017F;arum Aureliano dono dedit, ip&#x017F;e quoque<lb/>
pari opere fabricatus: tertius, quem &#x017F;ibi Zenobia<lb/>
compo&#x017F;uerat, &#x017F;perans, &#x017F;e urbem Romanam cum eo ui-<lb/>
&#x017F;uram: quod illam non fefellit, nam cum eo urbem<lb/>
ingre&#x017F;&#x017F;a e&#x017F;t, uicta, &amp; triumphata. Fuit alius cur-<lb/>
rus, quatuor ceruis iunctus, qui fui&#x017F;&#x017F;e dicitur regis<lb/>
Gothorum; quo, ut multi memoriae tradiderunt,<lb/>
Capitolium Aurelianus inuectus e&#x017F;t, ut illic caederet<lb/>
ceruos, quos, cum eodem curru captos, uoui&#x017F;&#x017F;e Ioui<lb/>
Opt. Max. ferebatur. Praece&#x017F;&#x017F;erunt Elephanti ui-<lb/>
ginti, ferae man&#x017F;uetae Libycae, Pale&#x017F;tinae diuer-<lb/>
&#x017F;ae ducentae: quas &#x017F;tatim Aurelianus priuatis dona-<lb/>
uit, ne fi&#x017F;cum annonis grauaret: Tigrides quatuor:<lb/>
Camelopardali, alces, caetera talia per ordinem<lb/>
ducta: gladiatorum paria octingenta, praeter ca-<lb/>
ptiuos gentium Barbararum, Blemyes, Axomitae,<lb/>
Arabes, Eudaemones, Indi, Bactriani, Hiberi,<lb/>
Saraceni, Per&#x017F;ae, cum &#x017F;uis quisque muneribus: Go-<lb/>
thi, Alani, Roxolani, Sarmatae, Franci, Sueui,<lb/>
Vandali, Germani, religatis manibus captiui prae-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;erunt: inter hos etiam Palmyreni, qui &#x017F;uperfu-<lb/>
erant Principes ciuitatis, &amp; Aegyptii, ob rebel-<lb/>
lionem &amp;c.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note>. Er gieng darauf von Byzanz nach A&#x017F;ien u&#x0364;ber, da er das Glu&#x0364;ck hat-<lb/>
te, <hi rendition="#aq">Zenobiam</hi> zu be&#x017F;iegen, und &#x017F;ie &#x017F;elb&#x017F;t gefangen zu nehmen. Auf dem Ru&#x0364;ck-<lb/>
wege traff er wiederum die <hi rendition="#aq">Carpos</hi> an, und &#x017F;chlug &#x017F;ie zuru&#x0364;cke. Der Rath wollte<lb/>
ihm deswegen den Beynamen <hi rendition="#aq">Carpicus</hi> beylegen, den er aber nicht annahm <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vopicvs</hi></hi> c. 30. <hi rendition="#i">Placato igitur Oriente, in<lb/>
Europam Aurelianus rediit uictor, atque illic Carpo-<lb/><cb/>
rum copias afflixit: &amp; quum illum Carpicum Sena-<lb/>
tus ab&#x017F;entem uoca&#x017F;&#x017F;et, manda&#x017F;&#x017F;e illico fertur: &#x017F;uper<lb/>
e&#x017F;t P. C, ut me etiam Carpi&#x017F;culum uocetis. Carpi-<lb/>
&#x017F;culum enim genus calciamenti e&#x017F;&#x017F;e, &#x017F;atis notum e&#x017F;t,<lb/>
quod cognomen deforme uidebatur: quum &amp; Gothi-<lb/>
cus, &amp; Sarmaticus, &amp; Armeniacus, &amp; Parthicus, &amp;<lb/>
Adiabenicus diceretur.</hi> ad quem locum u. not. <hi rendition="#k">is.<lb/><hi rendition="#g">gasavboni.</hi></hi></hi></note>.<lb/>
Jm u&#x0364;brigen &#x017F;cheinet um die&#x017F;e Zeit ge&#x017F;chehen zu &#x017F;eyn, was ein Ro&#x0364;mi&#x017F;cher <hi rendition="#aq">Hi&#x017F;toricus</hi><lb/>
von ihm meldet, daß er einen Theil von den <hi rendition="#aq">Carpis</hi> u&#x0364;ber die Donau gefu&#x0364;hret, und<lb/>
in die Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Provintzen vertheilet <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avrel. victor</hi></hi> in Cae&#x017F;. c. 39. v. 43.<lb/><hi rendition="#i">Et interea cae&#x017F;i Marcomanni, Carporumque natio,<lb/>
translata omnis in no&#x017F;trum &#x017F;olum, cuius fere pars<lb/>
iam tum ab Aureliano erat.</hi></hi></note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">LI. Aurelianus</hi> wollte darauf auch die La&#x0364;nder im Occident, &#x017F;o <hi rendition="#aq">Po&#x017F;thu-</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Aurelianus</hi><lb/>
&#x017F;chla&#x0364;gt die<lb/>
Teut&#x017F;chen aus<lb/>
Gallien: &#x017F;ein<lb/>
Triumph.</note><lb/><hi rendition="#aq">mus</hi> von dem Re&#x017F;t der u&#x0364;brigen Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Provintzen abgeri&#x017F;&#x017F;en hatte, vereini-<lb/>
gen, und ging auf <hi rendition="#aq">Tetricum</hi> loß. Die&#x017F;em fiel es &#x017F;chon &#x017F;o &#x017F;chwehr, eine muth-<lb/>
willige Armee, die da glaubte, das Ka&#x0364;i&#x017F;erthum &#x017F;ta&#x0364;nde bloß bey ihr, im Zaum zu<lb/>
halten <note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">LI</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pollio</hi></hi> in Tyrann. c. 23. <hi rendition="#i">Cum mili-<lb/>
tum &#x017F;uorum impudentiam &amp; procacitatem ferre non<lb/>
po&#x017F;&#x017F;et.</hi></hi></note>, und da eben einer, Namens <hi rendition="#aq">Fau&#x017F;tinus,</hi> &#x017F;ich wieder ihn aufgelehnet,<lb/>
fand er fu&#x0364;r be&#x017F;&#x017F;er, einen vortheilhafften Vergleich mit <hi rendition="#aq">Aureliano</hi> zu treffen, als<lb/>
viel zu Behauptung eines Titels zu wagen, den ihm vielleicht ein anderer bald her-<lb/>
nach, &#x017F;ammt dem Leben nehmen mo&#x0364;chte <note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avrelivs victor</hi></hi> in Cae&#x017F;. c. 35. <hi rendition="#i">Te-<lb/>
tricus, cum Fau&#x017F;tini prae&#x017F;idis dolo corruptis militi-<lb/>
bus plerumque peteretur, Aureliani per litteras prae-<lb/>
&#x017F;idium implorauerat, eique aduentanti, producta<lb/>
ad &#x017F;peciem acie, inter pugnam &#x017F;e dedit: ita</hi> (<hi rendition="#i">ut re-<lb/>
ctore nullo &#x017F;olet</hi>) <hi rendition="#i">turbati ordines oppre&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt.</hi></hi></note>. Es muß aber, wenn etwas vorher mit<lb/><hi rendition="#aq">Aureliano</hi> ausgemacht worden, alles &#x017F;ehr heimlich ge&#x017F;chehen &#x017F;eyn. Denn es kam<lb/>
wu&#x0364;rcklich bey <hi rendition="#aq">Chalons &#x017F;ur Marne</hi> zu einem Treffen <note xml:id="FN223_03_01" next="#FN223_03_02" place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evtropivs</hi></hi> L. IX. c. 9. <hi rendition="#i">Superauit in Gallia<lb/>
Tetricum apud Catalaunos, ip&#x017F;o Tetrico prodente<lb/>
exercitum &#x017F;uum, cuius a&#x017F;&#x017F;iduas &#x017F;editiones ferre non<lb/>
poterat. Quin etiam per litteras occultas Aurelia-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">num</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">A a 3</fw><lb/><cb type="end"/></note>. <hi rendition="#aq">Tetricus</hi> ging aber &#x017F;o<lb/>
fort zu <hi rendition="#aq">Aureliano</hi> u&#x0364;ber, und gab de&#x017F;&#x017F;en Legionen die be&#x017F;tu&#x0364;rtzte Armee preiß, wo-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">durch</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[189/0223] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. ricum, und Thracien wiederum zum Reich gebracht. Unter andern iſt ange- merckt, daß er die Gothen ſelbſt uͤber der Donau heimgeſucht, und einen Gothi- ſchen Hertzog, Cannabaudes, nebſt 5000 Mann erleget 1: wobey er die Gefange- nen, und die Beute, gemacht zu haben ſcheinet, die er hernach im Triumph aufge- fuͤhret 2. Er gieng darauf von Byzanz nach Aſien uͤber, da er das Gluͤck hat- te, Zenobiam zu beſiegen, und ſie ſelbſt gefangen zu nehmen. Auf dem Ruͤck- wege traff er wiederum die Carpos an, und ſchlug ſie zuruͤcke. Der Rath wollte ihm deswegen den Beynamen Carpicus beylegen, den er aber nicht annahm 3. Jm uͤbrigen ſcheinet um dieſe Zeit geſchehen zu ſeyn, was ein Roͤmiſcher Hiſtoricus von ihm meldet, daß er einen Theil von den Carpis uͤber die Donau gefuͤhret, und in die Roͤmiſchen Provintzen vertheilet 4. LI. Aurelianus wollte darauf auch die Laͤnder im Occident, ſo Poſthu- mus von dem Reſt der uͤbrigen Roͤmiſchen Provintzen abgeriſſen hatte, vereini- gen, und ging auf Tetricum loß. Dieſem fiel es ſchon ſo ſchwehr, eine muth- willige Armee, die da glaubte, das Kaͤiſerthum ſtaͤnde bloß bey ihr, im Zaum zu halten 1, und da eben einer, Namens Fauſtinus, ſich wieder ihn aufgelehnet, fand er fuͤr beſſer, einen vortheilhafften Vergleich mit Aureliano zu treffen, als viel zu Behauptung eines Titels zu wagen, den ihm vielleicht ein anderer bald her- nach, ſammt dem Leben nehmen moͤchte 2. Es muß aber, wenn etwas vorher mit Aureliano ausgemacht worden, alles ſehr heimlich geſchehen ſeyn. Denn es kam wuͤrcklich bey Chalons ſur Marne zu einem Treffen 3. Tetricus ging aber ſo fort zu Aureliano uͤber, und gab deſſen Legionen die beſtuͤrtzte Armee preiß, wo- durch Aurelianus ſchlaͤgt die Teutſchen aus Gallien: ſein Triumph. 1 2 Rex Perſarum Aureliano dono dedit, ipſe quoque pari opere fabricatus: tertius, quem ſibi Zenobia compoſuerat, ſperans, ſe urbem Romanam cum eo ui- ſuram: quod illam non fefellit, nam cum eo urbem ingreſſa eſt, uicta, & triumphata. Fuit alius cur- rus, quatuor ceruis iunctus, qui fuiſſe dicitur regis Gothorum; quo, ut multi memoriae tradiderunt, Capitolium Aurelianus inuectus eſt, ut illic caederet ceruos, quos, cum eodem curru captos, uouiſſe Ioui Opt. Max. ferebatur. Praeceſſerunt Elephanti ui- ginti, ferae manſuetae Libycae, Paleſtinae diuer- ſae ducentae: quas ſtatim Aurelianus priuatis dona- uit, ne fiſcum annonis grauaret: Tigrides quatuor: Camelopardali, alces, caetera talia per ordinem ducta: gladiatorum paria octingenta, praeter ca- ptiuos gentium Barbararum, Blemyes, Axomitae, Arabes, Eudaemones, Indi, Bactriani, Hiberi, Saraceni, Perſae, cum ſuis quisque muneribus: Go- thi, Alani, Roxolani, Sarmatae, Franci, Sueui, Vandali, Germani, religatis manibus captiui prae- ceſſerunt: inter hos etiam Palmyreni, qui ſuperfu- erant Principes ciuitatis, & Aegyptii, ob rebel- lionem &c. 3 vopicvs c. 30. Placato igitur Oriente, in Europam Aurelianus rediit uictor, atque illic Carpo- rum copias afflixit: & quum illum Carpicum Sena- tus abſentem uocaſſet, mandaſſe illico fertur: ſuper eſt P. C, ut me etiam Carpiſculum uocetis. Carpi- ſculum enim genus calciamenti eſſe, ſatis notum eſt, quod cognomen deforme uidebatur: quum & Gothi- cus, & Sarmaticus, & Armeniacus, & Parthicus, & Adiabenicus diceretur. ad quem locum u. not. is. gasavboni. 4 avrel. victor in Caeſ. c. 39. v. 43. Et interea caeſi Marcomanni, Carporumque natio, translata omnis in noſtrum ſolum, cuius fere pars iam tum ab Aureliano erat. 1 §. LI. 1. pollio in Tyrann. c. 23. Cum mili- tum ſuorum impudentiam & procacitatem ferre non poſſet. 2 avrelivs victor in Caeſ. c. 35. Te- tricus, cum Fauſtini praeſidis dolo corruptis militi- bus plerumque peteretur, Aureliani per litteras prae- ſidium implorauerat, eique aduentanti, producta ad ſpeciem acie, inter pugnam ſe dedit: ita (ut re- ctore nullo ſolet) turbati ordines oppreſſi ſunt. 3 evtropivs L. IX. c. 9. Superauit in Gallia Tetricum apud Catalaunos, ipſo Tetrico prodente exercitum ſuum, cuius aſſiduas ſeditiones ferre non poterat. Quin etiam per litteras occultas Aurelia- num A a 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/223
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 189. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/223>, abgerufen am 17.05.2024.