Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.
gel, so im Lager einriß, gab zu einer Conspiration Anlaß. Die Verschwornen
erschlugen ihn, und seinen Sohn, in ihrem Gezelt, und zeigten die Köpffe den Ein-
wohnern von Aquileia, zur Versicherung des Vergleichs, den sie ihnen, um Le-
bens-Mittel aus der Stadt zu erhalten, anbothen . Pupienus erfuhr dieses zu
Rauenna, da er im Begriff war Maximino entgegen zu gehen. Seine Ar-
mee bestund gleichfalls guten Theils aus Teutschen 11: deren Hülffe er numehr[o]
nicht brauchte. Er ging darauf nach Aquileia, nahm die daselbst noch im-
mer campirende Armee in Pflicht, und schickte sie in ihre ordentliche Quartiere zu-
rücke. Die Truppen vom Käiserlichen Hause aber nahm er, nebst
seinen Teutschen, mit nach Rom, da er fast als ein triumphirender einzog 12. Allein
die Glückseeligkeit des neuen Regiments währete nicht lange. Die Praetoriani
hatten kein Vertrauen zu den beyden Käisern, weil sie der Rath ernennet, und die
Gegenwart der Teutschen Truppen erweckete bey ihnen den Argwohn, daß sie aus-
drücklich gehalten würden, damit man sie selbst desto leichter abdancken könnte 13.
Sie fielen also in den Käiserlichen Pallast, als fast die gantze Stadt bey den lu-
dis capitolinis
war, ermordeten Pupienum und Balbinum 14, eher die Teut-
schen Truppen ihnen zu Hülffe kommen konnten 15, und rieffen Gordianum zum
Käiser aus.

XXXI. Dieses Gordiani Regierung ist in der Teutschen Historie merck-Erste Erwch-
nung der Frau-
cken: von ih-
rem Ursprun-
ge.

würdig. Er wird auf seinem Grabmahl, als ein Uberwinder der Teutschen, gerüh-
met 1. Man rechnet zu dem Kriege, den er wieder sie geführet, eine Action, so

Aure-
11 [Beginn Spaltensatz] herodianvs L. VIII. c. 6. p. 352. Dum
haec ad Aquileiam geruntur, interea equites, qui
Maximini caput Romam ferebant, magno studio
accelerantes, patentibus ubique portis, ac laureata
popularium frequentia, excepti, stagnis paludibus-
que inter Altinum ac Rauennam enauigatis, Maxi-
mum in urbe Rauenna inuenerunt, delectos ex urbe
& Italia contrahentem milites, ac Germanorum au-
xiliares, qui beneuolentiae nomine publice a popula-
ribus missi fuerant, quibus olim Maximus cum im-
perio diligentissime praefuerat.
12 herodianvs L. VIII. c. 7. p. 354. sqq.
Dumque ad hunc motum tanta Romanum populum
laetitia tenebat, interea Maximus, Rauenna profectus,
Aquileiam peruenit. Quin exercitus etiam, qui A-
quileiam circumsederat, pacato habitu prodibat lau-
reatus, non tam uero concordique affectu uniuerso-
rum, quam ficta beneuolentia, & honore tempora-
rio ad praesentem fortunam Principis accommodato:
plerisque tamen indignantibus ac dolentibus clancu-
lum, quem ipsi elegerant, cecidisse; rerum potiri
quem Senatus creauerat. Enimuero Maximus,
uno alteroque die sacrificiis absumto, tertio dein exer-
citum omnem in planitiem conuocauit, atque ex tri-
bunali ad bunc modum uerba fecit .... Haec locutas
Maximus, ac pecunias magna copia pollicitus, pau-
cos Aquileiae commeratus dies, Romam reuerti con-
[Spaltenumbruch] stituit. Igitur dimisso exercitu reliquo, in prouinci-
as castraque propria, Romam reuertitur ipse, cum
stipatoribus iis, quibus Imperatorum custodia incum-
bebat, quique delecti a Balbino fuerant, neque non
auxiliaribus Germanis, quorum potissimum fidei
considebat, utpote quibus olim, nondum adepto im-
perio, cum potestate praefuerat, moderate se ge-
rens. Ingredienti urbem etiam Balbinus occurrit,
Gordianum Caesarem secum adducens: Senatus au-
tem populusque uniuersus, laetis acclamationibus
ueluti triumphantes exceperunt.
13 herodianvs L. VIII. c. 8. Angebant
praeterea eos Germani, quos in urbe secum Maxi-
mus retinuerat. Nam futuros uindices sperabant,
si quid ipsi maius ausi forent, etiamque insidias su-
spectabant, ne forte ab illis per fraudem exarmaren-
tur, qui cum praesentes adessent, facile in ipsorum
locum sufficerentur.
14 A. 238. c. mens. Iul. v. tillem. not. 12. p. 806.
15 herodianvs L. VIII. c. 8. p. 361. Sed
ubi Germanos, re deinde cognita, raptis armis in au-
xilium concurrere nuntiatum praetorianis est, sta-
tim illos, nullo non ludibrio prius affectos, contru-
cidant.
1 §. XXXI. 1. capitolinvs in Gord. c. 34.
Diuo Gordiano, uictori Persarum, uictori Gotho-
rum, uictori Sarmatarum, depulsori Roma[:] rum

[Ende Spaltensatz]
seditio-
X 2

bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.
gel, ſo im Lager einriß, gab zu einer Conſpiration Anlaß. Die Verſchwornen
erſchlugen ihn, und ſeinen Sohn, in ihrem Gezelt, und zeigten die Koͤpffe den Ein-
wohnern von Aquileia, zur Verſicherung des Vergleichs, den ſie ihnen, um Le-
bens-Mittel aus der Stadt zu erhalten, anbothen . Pupienus erfuhr dieſes zu
Rauenna, da er im Begriff war Maximino entgegen zu gehen. Seine Ar-
mee beſtund gleichfalls guten Theils aus Teutſchen 11: deren Huͤlffe er numehr[o]
nicht brauchte. Er ging darauf nach Aquileia, nahm die daſelbſt noch im-
mer campirende Armee in Pflicht, und ſchickte ſie in ihre ordentliche Quartiere zu-
ruͤcke. Die Truppen vom Kaͤiſerlichen Hauſe aber nahm er, nebſt
ſeinen Teutſchen, mit nach Rom, da er faſt als ein triumphirender einzog 12. Allein
die Gluͤckſeeligkeit des neuen Regiments waͤhrete nicht lange. Die Praetoriani
hatten kein Vertrauen zu den beyden Kaͤiſern, weil ſie der Rath ernennet, und die
Gegenwart der Teutſchen Truppen erweckete bey ihnen den Argwohn, daß ſie aus-
druͤcklich gehalten wuͤrden, damit man ſie ſelbſt deſto leichter abdancken koͤnnte 13.
Sie fielen alſo in den Kaͤiſerlichen Pallaſt, als faſt die gantze Stadt bey den lu-
dis capitolinis
war, ermordeten Pupienum und Balbinum 14, eher die Teut-
ſchen Truppen ihnen zu Huͤlffe kommen konnten 15, und rieffen Gordianum zum
Kaͤiſer aus.

XXXI. Dieſes Gordiani Regierung iſt in der Teutſchen Hiſtorie merck-Erſte Erwch-
nung deꝛ Fꝛau-
cken: von ih-
rem Urſprun-
ge.

wuͤrdig. Er wird auf ſeinem Grabmahl, als ein Uberwinder der Teutſchen, geruͤh-
met 1. Man rechnet zu dem Kriege, den er wieder ſie gefuͤhret, eine Action, ſo

Aure-
11 [Beginn Spaltensatz] herodianvs L. VIII. c. 6. p. 352. Dum
haec ad Aquileiam geruntur, interea equites, qui
Maximini caput Romam ferebant, magno ſtudio
accelerantes, patentibus ubique portis, ac laureata
popularium frequentia, excepti, ſtagnis paludibus-
que inter Altinum ac Rauennam enauigatis, Maxi-
mum in urbe Rauenna inuenerunt, delectos ex urbe
& Italia contrahentem milites, ac Germanorum au-
xiliares, qui beneuolentiae nomine publice a popula-
ribus miſſi fuerant, quibus olim Maximus cum im-
perio diligentiſſime praefuerat.
12 herodianvs L. VIII. c. 7. p. 354. ſqq.
Dumque ad hunc motum tanta Romanum populum
lætitia tenebat, interea Maximus, Rauenna profectus,
Aquileiam peruenit. Quin exercitus etiam, qui A-
quileiam circumſederat, pacato habitu prodibat lau-
reatus, non tam uero concordique affectu uniuerſo-
rum, quam ficta beneuolentia, & honore tempora-
rio ad praeſentem fortunam Principis accommodato:
plerisque tamen indignantibus ac dolentibus clancu-
lum, quem ipſi elegerant, cecidiſſe; rerum potiri
quem Senatus creauerat. Enimuero Maximus,
uno alteroque die ſacrificiis abſumto, tertio dein exer-
citum omnem in planitiem conuocauit, atque ex tri-
bunali ad bunc modum uerba fecit .... Haec locutas
Maximus, ac pecunias magna copia pollicitus, pau-
cos Aquileiae commeratus dies, Romam reuerti con-
[Spaltenumbruch] ſtituit. Igitur dimiſſo exercitu reliquo, in prouinci-
as caſtraque propria, Romam reuertitur ipſe, cum
ſtipatoribus iis, quibus Imperatorum cuſtodia incum-
bebat, quique delecti a Balbino fuerant, neque non
auxiliaribus Germanis, quorum potiſſimum fidei
conſidebat, utpote quibus olim, nondum adepto im-
perio, cum poteſtate praefuerat, moderate ſe ge-
rens. Ingredienti urbem etiam Balbinus occurrit,
Gordianum Caeſarem ſecum adducens: Senatus au-
tem populusque uniuerſus, laetis acclamationibus
ueluti triumphantes exceperunt.
13 herodianvs L. VIII. c. 8. Angebant
praeterea eos Germani, quos in urbe ſecum Maxi-
mus retinuerat. Nam futuros uindices ſperabant,
ſi quid ipſi maius auſi forent, etiamque inſidias ſu-
ſpectabant, ne forte ab illis per fraudem exarmaren-
tur, qui cum praeſentes adeſſent, facile in ipſorum
locum ſufficerentur.
14 A. 238. c. menſ. Iul. v. tillem. not. 12. p. 806.
15 herodianvs L. VIII. c. 8. p. 361. Sed
ubi Germanos, re deinde cognita, raptis armis in au-
xilium concurrere nuntiatum praetorianis eſt, ſta-
tim illos, nullo non ludibrio prius affectos, contru-
cidant.
1 §. XXXI. 1. capitolinvs in Gord. c. 34.
Diuo Gordiano, uictori Perſarum, uictori Gotho-
rum, uictori Sarmatarum, depulſori Roma[:] rum

[Ende Spaltensatz]
ſeditio-
X 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0197" n="163"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi></fw><lb/>
gel, &#x017F;o im Lager einriß, gab zu einer Con&#x017F;piration Anlaß. Die Ver&#x017F;chwornen<lb/>
er&#x017F;chlugen ihn, und &#x017F;einen Sohn, in ihrem Gezelt, und zeigten die Ko&#x0364;pffe den Ein-<lb/>
wohnern von <hi rendition="#aq">Aquileia,</hi> zur Ver&#x017F;icherung des Vergleichs, den &#x017F;ie ihnen, um Le-<lb/>
bens-Mittel aus der Stadt zu erhalten, anbothen <note xml:id="FN196_10_02" prev="#FN196_10_01" place="foot" n="10"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>. <hi rendition="#aq">Pupienus</hi> erfuhr die&#x017F;es zu<lb/><hi rendition="#aq">Rauenna,</hi> da er im Begriff war <hi rendition="#aq">Maximino</hi> entgegen zu gehen. Seine Ar-<lb/>
mee be&#x017F;tund gleichfalls guten Theils aus Teut&#x017F;chen <note place="foot" n="11"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi> L. VIII. c. 6. p. 352. <hi rendition="#i">Dum<lb/>
haec ad Aquileiam geruntur, interea equites, qui<lb/>
Maximini caput Romam ferebant, magno &#x017F;tudio<lb/>
accelerantes, patentibus ubique portis, ac laureata<lb/>
popularium frequentia, excepti, &#x017F;tagnis paludibus-<lb/>
que inter Altinum ac Rauennam enauigatis, Maxi-<lb/>
mum in urbe Rauenna inuenerunt, delectos ex urbe<lb/>
&amp; Italia contrahentem milites, ac Germanorum au-<lb/>
xiliares, qui beneuolentiae nomine publice a popula-<lb/>
ribus mi&#x017F;&#x017F;i fuerant, quibus olim Maximus cum im-<lb/>
perio diligenti&#x017F;&#x017F;ime praefuerat.</hi></hi></note>: deren Hu&#x0364;lffe er numehr<supplied>o</supplied><lb/>
nicht brauchte. Er ging darauf nach <hi rendition="#aq">Aquileia,</hi> nahm die da&#x017F;elb&#x017F;t noch im-<lb/>
mer campirende Armee in Pflicht, und &#x017F;chickte &#x017F;ie in ihre ordentliche Quartiere zu-<lb/>
ru&#x0364;cke. Die Truppen vom Ka&#x0364;i&#x017F;erlichen Hau&#x017F;e aber nahm er, neb&#x017F;t<lb/>
&#x017F;einen Teut&#x017F;chen, mit nach Rom, da er fa&#x017F;t als ein triumphirender einzog <note place="foot" n="12"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi> L. VIII. c. 7. p. 354. &#x017F;qq.<lb/><hi rendition="#i">Dumque ad hunc motum tanta Romanum populum<lb/>
lætitia tenebat, interea Maximus, Rauenna profectus,<lb/>
Aquileiam peruenit. Quin exercitus etiam, qui A-<lb/>
quileiam circum&#x017F;ederat, pacato habitu prodibat lau-<lb/>
reatus, non tam uero concordique affectu uniuer&#x017F;o-<lb/>
rum, quam ficta beneuolentia, &amp; honore tempora-<lb/>
rio ad prae&#x017F;entem fortunam Principis accommodato:<lb/>
plerisque tamen indignantibus ac dolentibus clancu-<lb/>
lum, quem ip&#x017F;i elegerant, cecidi&#x017F;&#x017F;e; rerum potiri<lb/>
quem Senatus creauerat. Enimuero Maximus,<lb/>
uno alteroque die &#x017F;acrificiis ab&#x017F;umto, tertio dein exer-<lb/>
citum omnem in planitiem conuocauit, atque ex tri-<lb/>
bunali ad bunc modum uerba fecit .... Haec locutas<lb/>
Maximus, ac pecunias magna copia pollicitus, pau-<lb/>
cos Aquileiae commeratus dies, Romam reuerti con-<lb/><cb/>
&#x017F;tituit. Igitur dimi&#x017F;&#x017F;o exercitu reliquo, in prouinci-<lb/>
as ca&#x017F;traque propria, Romam reuertitur ip&#x017F;e, cum<lb/>
&#x017F;tipatoribus iis, quibus Imperatorum cu&#x017F;todia incum-<lb/>
bebat, quique delecti a Balbino fuerant, neque non<lb/>
auxiliaribus Germanis, quorum poti&#x017F;&#x017F;imum fidei<lb/>
con&#x017F;idebat, utpote quibus olim, nondum adepto im-<lb/>
perio, cum pote&#x017F;tate praefuerat, moderate &#x017F;e ge-<lb/>
rens. Ingredienti urbem etiam Balbinus occurrit,<lb/>
Gordianum Cae&#x017F;arem &#x017F;ecum adducens: Senatus au-<lb/>
tem populusque uniuer&#x017F;us, laetis acclamationibus<lb/>
ueluti triumphantes exceperunt.</hi></hi></note>. Allein<lb/>
die Glu&#x0364;ck&#x017F;eeligkeit des neuen Regiments wa&#x0364;hrete nicht lange. Die <hi rendition="#aq">Praetoriani</hi><lb/>
hatten kein Vertrauen zu den beyden Ka&#x0364;i&#x017F;ern, weil &#x017F;ie der Rath ernennet, und die<lb/>
Gegenwart der Teut&#x017F;chen Truppen erweckete bey ihnen den Argwohn, daß &#x017F;ie aus-<lb/>
dru&#x0364;cklich gehalten wu&#x0364;rden, damit man &#x017F;ie &#x017F;elb&#x017F;t de&#x017F;to leichter abdancken ko&#x0364;nnte <note place="foot" n="13"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi> L. VIII. c. 8. <hi rendition="#i">Angebant<lb/>
praeterea eos Germani, quos in urbe &#x017F;ecum Maxi-<lb/>
mus retinuerat. Nam futuros uindices &#x017F;perabant,<lb/>
&#x017F;i quid ip&#x017F;i maius au&#x017F;i forent, etiamque in&#x017F;idias &#x017F;u-<lb/>
&#x017F;pectabant, ne forte ab illis per fraudem exarmaren-<lb/>
tur, qui cum prae&#x017F;entes ade&#x017F;&#x017F;ent, facile in ip&#x017F;orum<lb/>
locum &#x017F;ufficerentur.</hi></hi></note>.<lb/>
Sie fielen al&#x017F;o in den Ka&#x0364;i&#x017F;erlichen Palla&#x017F;t, als fa&#x017F;t die gantze Stadt bey den <hi rendition="#aq">lu-<lb/>
dis capitolinis</hi> war, ermordeten <hi rendition="#aq">Pupienum</hi> und <hi rendition="#aq">Balbinum</hi> <note place="foot" n="14"><hi rendition="#aq">A. 238. c. men&#x017F;. Iul. <hi rendition="#k">v. tillem.</hi> not. 12. p.</hi> 806.</note>, eher die Teut-<lb/>
&#x017F;chen Truppen ihnen zu Hu&#x0364;lffe kommen konnten <note place="foot" n="15"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">herodianvs</hi></hi> L. VIII. c. 8. p. 361. <hi rendition="#i">Sed<lb/>
ubi Germanos, re deinde cognita, raptis armis in au-<lb/>
xilium concurrere nuntiatum praetorianis e&#x017F;t, &#x017F;ta-<lb/>
tim illos, nullo non ludibrio prius affectos, contru-<lb/>
cidant.</hi></hi></note>, und rieffen <hi rendition="#aq">Gordianum</hi> zum<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;er aus.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XXXI.</hi> Die&#x017F;es <hi rendition="#aq">Gordiani</hi> Regierung i&#x017F;t in der Teut&#x017F;chen Hi&#x017F;torie merck-<note place="right">Er&#x017F;te Erwch-<lb/>
nung de&#xA75B; F&#xA75B;au-<lb/>
cken: von ih-<lb/>
rem Ur&#x017F;prun-<lb/>
ge.</note><lb/>
wu&#x0364;rdig. Er wird auf &#x017F;einem Grabmahl, als ein Uberwinder der Teut&#x017F;chen, geru&#x0364;h-<lb/>
met <note xml:id="FN197_01_01" next="#FN197_01_02" place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXXI</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">capitolinvs</hi></hi> in Gord. c. 34.<lb/><hi rendition="#i">Diuo Gordiano, uictori Per&#x017F;arum, uictori Gotho-<lb/>
rum, uictori Sarmatarum, depul&#x017F;ori Roma<supplied>:</supplied> rum</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;editio-</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">X 2</fw><lb/><cb type="end"/>
</note>. Man rechnet zu dem Kriege, den er wieder &#x017F;ie gefu&#x0364;hret, eine Action, &#x017F;o<lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">Aure-</hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[163/0197] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. gel, ſo im Lager einriß, gab zu einer Conſpiration Anlaß. Die Verſchwornen erſchlugen ihn, und ſeinen Sohn, in ihrem Gezelt, und zeigten die Koͤpffe den Ein- wohnern von Aquileia, zur Verſicherung des Vergleichs, den ſie ihnen, um Le- bens-Mittel aus der Stadt zu erhalten, anbothen 10. Pupienus erfuhr dieſes zu Rauenna, da er im Begriff war Maximino entgegen zu gehen. Seine Ar- mee beſtund gleichfalls guten Theils aus Teutſchen 11: deren Huͤlffe er numehro nicht brauchte. Er ging darauf nach Aquileia, nahm die daſelbſt noch im- mer campirende Armee in Pflicht, und ſchickte ſie in ihre ordentliche Quartiere zu- ruͤcke. Die Truppen vom Kaͤiſerlichen Hauſe aber nahm er, nebſt ſeinen Teutſchen, mit nach Rom, da er faſt als ein triumphirender einzog 12. Allein die Gluͤckſeeligkeit des neuen Regiments waͤhrete nicht lange. Die Praetoriani hatten kein Vertrauen zu den beyden Kaͤiſern, weil ſie der Rath ernennet, und die Gegenwart der Teutſchen Truppen erweckete bey ihnen den Argwohn, daß ſie aus- druͤcklich gehalten wuͤrden, damit man ſie ſelbſt deſto leichter abdancken koͤnnte 13. Sie fielen alſo in den Kaͤiſerlichen Pallaſt, als faſt die gantze Stadt bey den lu- dis capitolinis war, ermordeten Pupienum und Balbinum 14, eher die Teut- ſchen Truppen ihnen zu Huͤlffe kommen konnten 15, und rieffen Gordianum zum Kaͤiſer aus. XXXI. Dieſes Gordiani Regierung iſt in der Teutſchen Hiſtorie merck- wuͤrdig. Er wird auf ſeinem Grabmahl, als ein Uberwinder der Teutſchen, geruͤh- met 1. Man rechnet zu dem Kriege, den er wieder ſie gefuͤhret, eine Action, ſo Aure- Erſte Erwch- nung deꝛ Fꝛau- cken: von ih- rem Urſprun- ge. 10 11 herodianvs L. VIII. c. 6. p. 352. Dum haec ad Aquileiam geruntur, interea equites, qui Maximini caput Romam ferebant, magno ſtudio accelerantes, patentibus ubique portis, ac laureata popularium frequentia, excepti, ſtagnis paludibus- que inter Altinum ac Rauennam enauigatis, Maxi- mum in urbe Rauenna inuenerunt, delectos ex urbe & Italia contrahentem milites, ac Germanorum au- xiliares, qui beneuolentiae nomine publice a popula- ribus miſſi fuerant, quibus olim Maximus cum im- perio diligentiſſime praefuerat. 12 herodianvs L. VIII. c. 7. p. 354. ſqq. Dumque ad hunc motum tanta Romanum populum lætitia tenebat, interea Maximus, Rauenna profectus, Aquileiam peruenit. Quin exercitus etiam, qui A- quileiam circumſederat, pacato habitu prodibat lau- reatus, non tam uero concordique affectu uniuerſo- rum, quam ficta beneuolentia, & honore tempora- rio ad praeſentem fortunam Principis accommodato: plerisque tamen indignantibus ac dolentibus clancu- lum, quem ipſi elegerant, cecidiſſe; rerum potiri quem Senatus creauerat. Enimuero Maximus, uno alteroque die ſacrificiis abſumto, tertio dein exer- citum omnem in planitiem conuocauit, atque ex tri- bunali ad bunc modum uerba fecit .... Haec locutas Maximus, ac pecunias magna copia pollicitus, pau- cos Aquileiae commeratus dies, Romam reuerti con- ſtituit. Igitur dimiſſo exercitu reliquo, in prouinci- as caſtraque propria, Romam reuertitur ipſe, cum ſtipatoribus iis, quibus Imperatorum cuſtodia incum- bebat, quique delecti a Balbino fuerant, neque non auxiliaribus Germanis, quorum potiſſimum fidei conſidebat, utpote quibus olim, nondum adepto im- perio, cum poteſtate praefuerat, moderate ſe ge- rens. Ingredienti urbem etiam Balbinus occurrit, Gordianum Caeſarem ſecum adducens: Senatus au- tem populusque uniuerſus, laetis acclamationibus ueluti triumphantes exceperunt. 13 herodianvs L. VIII. c. 8. Angebant praeterea eos Germani, quos in urbe ſecum Maxi- mus retinuerat. Nam futuros uindices ſperabant, ſi quid ipſi maius auſi forent, etiamque inſidias ſu- ſpectabant, ne forte ab illis per fraudem exarmaren- tur, qui cum praeſentes adeſſent, facile in ipſorum locum ſufficerentur. 14 A. 238. c. menſ. Iul. v. tillem. not. 12. p. 806. 15 herodianvs L. VIII. c. 8. p. 361. Sed ubi Germanos, re deinde cognita, raptis armis in au- xilium concurrere nuntiatum praetorianis eſt, ſta- tim illos, nullo non ludibrio prius affectos, contru- cidant. 1 §. XXXI. 1. capitolinvs in Gord. c. 34. Diuo Gordiano, uictori Perſarum, uictori Gotho- rum, uictori Sarmatarum, depulſori Roma: rum ſeditio- X 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/197
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 163. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/197>, abgerufen am 15.05.2024.