Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite
bis zu Ende der mit PROBO geführten Kriege.

VII. Der Krieg in Pannonien ward fortgesetzet, und ein daselbst von denNerva nimmt
den Beynamen
Germanicus
an.

Römern wieder die Marcomannen befochtener Sieg veranlassete, daß Nerva +
den Beynamen Germanicus annahm. Als er die überschickte Lorbeer-Crone
in dem Tempel Iovis Capitolini aufhing, vermehrte er diese Ceremonie
noch durch eine andere, die vor das Römische Volck sehr glücklich ausgeschlagen.
Er nahm Traianum, der seit 93 in Nieder-Germanien Stadthalter war, an
Sohnes statt an, und legte ihm im Rath, den Namen Caesar Germanicus,
und das Imperium Proconsulare bey1: ernannte ihn auch zu seinem Collegen im
Consulat, aufs folgende Jahr.

VIII. Man rechnet ungefehr zu diesen Zeiten die Reuolution, so mitKrieg u. Nie-
derlage der
Bructerer.

[Spaltenumbruch]

den
[Beginn Spaltensatz]
Iam licet ingenti dicere voce, uenit.
Felix sorte tua! poteras non cedere Iane,
Gaudia si nobis, quae dabit ille, dares.
Festa coronatus ludet convicia miles,
Inter laurigeros cum comes ibit equos.
Fas audire iocos, leuioraque carmina, Caesar,
Sit tibi; si lu sus ipse triumphus amat.
Ep. 80.
Quatenus Odrysios iam pax Romana Triones
Temperat, & tetricae conticuere tubae.
Hunc Marcellino poteris, Faustine, libellum
Mittere, iam chartis, iam uacat ille iocis.
Sed si parua tui munuscula quaeris amici
Commendare, ferat carmina nostra puer.
Non qualis Geticae satiatus lacte iuvencae.
Sarmatica gelido ludit in amne rota.
Sed Mitylenaei roseus mangonis ephebus,
Vel non caesus adhuc matre iubente Lacon.
At tibi captiuo famulus mittetur ab Istro,
Qui Tiburtinas pascere possit oues.
Ep. 84.
Dum mea Caecilio formatur imago Secundo,
Spirat & arguta picta tabella manu:
I liber ad Geticam Peucen, Istrumque tacentem,
Haec loca perdomitis gentibus ille tenet.
Parua dabis caro, sed dulcia dona sodali:
Certior in nostro carmine vultus erit,
Casibus hic nullis, nullis delebilis annis
Vivet, Apelleum cum morietur opus.
Lib. VIII. Ep. 2.
Fastorum genitor, Parensque Ianus
Victorem modo cum uideret Istri,
Tot vultus sibi non satis putauit,
Optauitque oculos habere plures,
Et lingua pariter locutus omni,
Terrarum Domino, Deoque rerum
Promisit Pyliam quater senectam:
Addas, Iane pater, tuam rogamus.
Ep. 11.
Peruenisse tuam iam te scit Rhenus in urbem;
Nam populi uoces audit & ille tui.
Sarmaticas etiam gentes, Istrumque, Getasque
[Spaltenumbruch] Laetitiae clamor terruit ipse nouae.
Dum te longa sacro uenerantur gaudia Circo,
Nemo quater missos currere sensit equos.
Nullum Roma ducem, nec te sic, Caesar, amauit:
Te quoque iam non plus, ut uelit ipsa, potest.
Ep. 15.
Dum noua Pannonici narratur gloria belli,
Omnis & ad reducem cum litat ara Iouem:
Dat populus, dat gratus eques, dat thura Senatus,
Et ditant Latias tertia dona tribus;
Hos quoque secretos memorabit Roma triumphos,
Nec minor ista tuae laurea pacis erit.
Quid tibi de sancta credis pietate tuorum?
Principis est uirtus maxima, nosse suos.
+ §. VII. + a. chr. 97. V. Kal. Nov. ut putat
pagivs ad h. a.
Zu diesem Siege gehört die Müntze,
so zu Anfang des folgenden Jahrs geschlagen worden,
mit dem reuers: VICTOR. GERM. v. Mezzab. p. 145.
1 plinivs in pan. c. 8. Adlata erat
ex Pannonia laurea, id agentibus Diis, ut
invicti Imperatoris exortum victoriae insigne
decoraret: hanc Imperator Nerua, in gremio
Iouis collocarat, quum repente solito maior & au-
gustior, aduocata hominum concione, Deorumque, te
filium sibi, hoc est unicum auxilium fessis rebus, ad-
sumsit. Inde, quasi deposito imperio, qua securitate,
qua gloria laetus? nam quantulum refert, deponas,
an partiaris imperium, nisi quod difficilius hoc est.
non secus ac praesenti tibi innixus, tuis humeris se,
patriamque sustentans, inualuit.
Und c. 9. Credentne
posteri Patricio, & Consulari, & Triumphali patre
genitum, quum fortissimum, amplissimum, aman-
tissimum sui exercitum regeret, Imperatorem non
ab exercitu factum? eidem cum Germaniae praesi-
deret, Germanici nomen hinc missum? nihil ipsum
ut Imperator fieret, agitasse; nihil fecisse, nisi quod
meruit & paruit? Paruisti enim, Caesar, & ad prin-
cipatum obsequio peruenisti? nihilque magis a te
subiecti animi factum est, quam quod imperare coepi-
sti. Iam Caesar, iam Imperator, iam Germani-
cus, absens & ignarus, & post tanta nomina,
quantum ad te pertinet, priuatus.

[Ende Spaltensatz]
§. VIII. 1.
S 3
bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege.

VII. Der Krieg in Pannonien ward fortgeſetzet, und ein daſelbſt von denNerva nim̃t
den Beynamẽ
Germanicus
an.

Roͤmern wieder die Marcomannen befochtener Sieg veranlaſſete, daß Nerva
den Beynamen Germanicus annahm. Als er die uͤberſchickte Lorbeer-Crone
in dem Tempel Iovis Capitolini aufhing, vermehrte er dieſe Ceremonie
noch durch eine andere, die vor das Roͤmiſche Volck ſehr gluͤcklich ausgeſchlagen.
Er nahm Traianum, der ſeit 93 in Nieder-Germanien Stadthalter war, an
Sohnes ſtatt an, und legte ihm im Rath, den Namen Caeſar Germanicus,
und das Imperium Proconſulare bey1: ernannte ihn auch zu ſeinem Collegen im
Conſulat, aufs folgende Jahr.

VIII. Man rechnet ungefehr zu dieſen Zeiten die Reuolution, ſo mitKrieg u. Nie-
derlage der
Bructerer.

[Spaltenumbruch]

den
[Beginn Spaltensatz]
Iam licet ingenti dicere voce, uenit.
Felix ſorte tua! poteras non cedere Iane,
Gaudia ſi nobis, quae dabit ille, dares.
Feſta coronatus ludet convicia miles,
Inter laurigeros cum comes ibit equos.
Fas audire iocos, leuioraque carmina, Caeſar,
Sit tibi; ſi lu ſus ipſe triumphus amat.
Ep. 80.
Quatenus Odryſios iam pax Romana Triones
Temperat, & tetricae conticuere tubae.
Hunc Marcellino poteris, Fauſtine, libellum
Mittere, iam chartis, iam uacat ille iocis.
Sed ſi parua tui munuſcula quaeris amici
Commendare, ferat carmina noſtra puer.
Non qualis Geticae ſatiatus lacte iuvencae.
Sarmatica gelido ludit in amne rota.
Sed Mitylenaei roſeus mangonis ephebus,
Vel non caeſus adhuc matre iubente Lacon.
At tibi captiuo famulus mittetur ab Iſtro,
Qui Tiburtinas paſcere poſſit oues.
Ep. 84.
Dum mea Caecilio formatur imago Secundo,
Spirat & arguta picta tabella manu:
I liber ad Geticam Peucen, Iſtrumque tacentem,
Haec loca perdomitis gentibus ille tenet.
Parua dabis caro, ſed dulcia dona ſodali:
Certior in noſtro carmine vultus erit,
Caſibus hic nullis, nullis delebilis annis
Vivet, Apelleum cum morietur opus.
Lib. VIII. Ep. 2.
Faſtorum genitor, Parensque Ianus
Victorem modo cum uideret Iſtri,
Tot vultus ſibi non ſatis putauit,
Optauitque oculos habere plures,
Et lingua pariter locutus omni,
Terrarum Domino, Deoque rerum
Promiſit Pyliam quater ſenectam:
Addas, Iane pater, tuam rogamus.
Ep. 11.
Perueniſſe tuam iam te ſcit Rhenus in urbem;
Nam populi uoces audit & ille tui.
Sarmaticas etiam gentes, Iſtrumque, Getasque
[Spaltenumbruch] Laetitiae clamor terruit ipſe nouae.
Dum te longa ſacro uenerantur gaudia Circo,
Nemo quater miſſos currere ſenſit equos.
Nullum Roma ducem, nec te ſic, Caeſar, amauit:
Te quoque iam non plus, ut uelit ipſa, poteſt.
Ep. 15.
Dum noua Pannonici narratur gloria belli,
Omnis & ad reducem cum litat ara Iouem:
Dat populus, dat gratus eques, dat thura Senatus,
Et ditant Latias tertia dona tribus;
Hos quoque ſecretos memorabit Roma triumphos,
Nec minor iſta tuae laurea pacis erit.
Quid tibi de ſancta credis pietate tuorum?
Principis eſt uirtus maxima, noſſe ſuos.
§. VII. † a. chr. 97. V. Kal. Nov. ut putat
pagivs ad h. a.
Zu dieſem Siege gehoͤrt die Muͤntze,
ſo zu Anfang des folgenden Jahrs geſchlagen worden,
mit dem reuers: VICTOR. GERM. v. Mezzab. p. 145.
1 plinivs in pan. c. 8. Adlata erat
ex Pannonia laurea, id agentibus Diis, ut
invicti Imperatoris exortum victoriae inſigne
decoraret: hanc Imperator Nerua, in gremio
Iouis collocarat, quum repente ſolito maior & au-
guſtior, aduocata hominum concione, Deorumque, te
filium ſibi, hoc eſt unicum auxilium fesſis rebus, ad-
ſumſit. Inde, quaſi depoſito imperio, qua ſecuritate,
qua gloria laetus? nam quantulum refert, deponas,
an partiaris imperium, niſi quod difficilius hoc eſt.
non ſecus ac praeſenti tibi innixus, tuis humeris ſe,
patriamque ſuſtentans, inualuit.
Und c. 9. Credentne
poſteri Patricio, & Conſulari, & Triumphali patre
genitum, quum fortiſſimum, ampliſſimum, aman-
tiſſimum ſui exercitum regeret, Imperatorem non
ab exercitu factum? eidem cum Germaniae praeſi-
deret, Germanici nomen hinc miſſum? nihil ipſum
ut Imperator fieret, agitaſſe; nihil feciſſe, niſi quod
meruit & paruit? Paruiſti enim, Caeſar, & ad prin-
cipatum obſequio perueniſti? nihilque magis a te
ſubiecti animi factum eſt, quam quod imperare coepi-
ſti. Iam Caeſar, iam Imperator, iam Germani-
cus, abſens & ignarus, & poſt tanta nomina,
quantum ad te pertinet, priuatus.

[Ende Spaltensatz]
§. VIII. 1.
S 3
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0175" n="141"/>
          <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#b">bis zu Ende der mit <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">PROBO</hi></hi> gefu&#x0364;hrten Kriege.</hi> </fw><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">VII.</hi> Der Krieg in Pannonien ward fortge&#x017F;etzet, und ein da&#x017F;elb&#x017F;t von den<note place="right"><hi rendition="#aq">Nerva</hi> nim&#x0303;t<lb/>
den Beyname&#x0303;<lb/><hi rendition="#aq">Germanicus</hi><lb/>
an.</note><lb/>
Ro&#x0364;mern wieder die Marcomannen befochtener Sieg veranla&#x017F;&#x017F;ete, daß <hi rendition="#aq">Nerva</hi> <note place="foot" n="&#x2020;">§. <hi rendition="#aq">VII</hi>. &#x2020; <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">a. chr.</hi></hi> 97. V. Kal. Nov. ut putat<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pagivs</hi></hi> ad h. a.</hi> Zu die&#x017F;em Siege geho&#x0364;rt die Mu&#x0364;ntze,<lb/>
&#x017F;o zu Anfang des folgenden Jahrs ge&#x017F;chlagen worden,<lb/>
mit dem <hi rendition="#aq">reuers: VICTOR. GERM. v. Mezzab. p.</hi> 145.</note><lb/>
den Beynamen <hi rendition="#aq">Germanicus</hi> annahm. Als er die u&#x0364;ber&#x017F;chickte Lorbeer-Crone<lb/>
in dem Tempel <hi rendition="#aq">Iovis Capitolini</hi> aufhing, vermehrte er die&#x017F;e Ceremonie<lb/>
noch durch eine andere, die vor das Ro&#x0364;mi&#x017F;che Volck &#x017F;ehr glu&#x0364;cklich ausge&#x017F;chlagen.<lb/>
Er nahm <hi rendition="#aq">Traianum,</hi> der &#x017F;eit 93 in Nieder-Germanien Stadthalter war, an<lb/>
Sohnes &#x017F;tatt an, und legte ihm im Rath, den Namen <hi rendition="#aq">Cae&#x017F;ar Germanicus,</hi><lb/>
und das <hi rendition="#aq">Imperium Procon&#x017F;ulare</hi> bey<note place="foot" n="1"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">plinivs</hi></hi> in pan. c. 8. <hi rendition="#i">Adlata erat<lb/>
ex Pannonia laurea, id agentibus Diis, ut<lb/>
invicti Imperatoris exortum victoriae in&#x017F;igne<lb/>
decoraret: hanc Imperator Nerua, in gremio<lb/>
Iouis collocarat, quum repente &#x017F;olito maior &amp; au-<lb/>
gu&#x017F;tior, aduocata hominum concione, Deorumque, te<lb/>
filium &#x017F;ibi, hoc e&#x017F;t unicum auxilium fes&#x017F;is rebus, ad-<lb/>
&#x017F;um&#x017F;it. Inde, qua&#x017F;i depo&#x017F;ito imperio, qua &#x017F;ecuritate,<lb/>
qua gloria laetus? nam quantulum refert, deponas,<lb/>
an partiaris imperium, ni&#x017F;i quod difficilius hoc e&#x017F;t.<lb/>
non &#x017F;ecus ac prae&#x017F;enti tibi innixus, tuis humeris &#x017F;e,<lb/>
patriamque &#x017F;u&#x017F;tentans, inualuit.</hi></hi> Und <hi rendition="#aq">c. 9. <hi rendition="#i">Credentne<lb/>
po&#x017F;teri Patricio, &amp; Con&#x017F;ulari, &amp; Triumphali patre<lb/>
genitum, quum forti&#x017F;&#x017F;imum, ampli&#x017F;&#x017F;imum, aman-<lb/>
ti&#x017F;&#x017F;imum &#x017F;ui exercitum regeret, Imperatorem non<lb/>
ab exercitu factum? eidem cum Germaniae prae&#x017F;i-<lb/>
deret, Germanici nomen hinc mi&#x017F;&#x017F;um? nihil ip&#x017F;um<lb/>
ut Imperator fieret, agita&#x017F;&#x017F;e; nihil feci&#x017F;&#x017F;e, ni&#x017F;i quod<lb/>
meruit &amp; paruit? Parui&#x017F;ti enim, Cae&#x017F;ar, &amp; ad prin-<lb/>
cipatum ob&#x017F;equio perueni&#x017F;ti? nihilque magis a te<lb/>
&#x017F;ubiecti animi factum e&#x017F;t, quam quod imperare coepi-<lb/>
&#x017F;ti. Iam Cae&#x017F;ar, iam Imperator, iam Germani-<lb/>
cus, ab&#x017F;ens &amp; ignarus, &amp; po&#x017F;t tanta nomina,<lb/>
quantum ad te pertinet, priuatus.</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">§. <hi rendition="#aq">VIII.</hi> 1.</fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">S 3</fw><cb type="end"/><lb/></note>: ernannte ihn auch zu &#x017F;einem Collegen im<lb/>
Con&#x017F;ulat, aufs folgende Jahr.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">VIII.</hi> Man rechnet ungefehr zu die&#x017F;en Zeiten die <hi rendition="#aq">Reuolution,</hi> &#x017F;o mit<note place="right">Krieg u. Nie-<lb/>
derlage der<lb/>
Bructerer.</note><lb/>
<fw place="bottom" type="catch">den</fw><lb/><cb/>
<note xml:id="FN174_07_02" prev="#FN174_07_01" place="foot" n="7"><cb type="start"/><quote><lg n="6"><l><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Iam licet ingenti dicere voce, uenit.<lb/>
Felix &#x017F;orte tua! poteras non cedere Iane,<lb/>
Gaudia &#x017F;i nobis, quae dabit ille, dares.<lb/>
Fe&#x017F;ta coronatus ludet convicia miles,<lb/>
Inter laurigeros cum comes ibit equos.<lb/>
Fas audire iocos, leuioraque carmina, Cae&#x017F;ar,<lb/>
Sit tibi; &#x017F;i lu &#x017F;us ip&#x017F;e triumphus amat.</hi></hi></l></lg><lb/><lg n="7"><l><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Ep.</hi> 80.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Quatenus Odry&#x017F;ios iam pax Romana Triones<lb/>
Temperat, &amp; tetricae conticuere tubae.<lb/>
Hunc Marcellino poteris, Fau&#x017F;tine, libellum<lb/>
Mittere, iam chartis, iam uacat ille iocis.<lb/>
Sed &#x017F;i parua tui munu&#x017F;cula quaeris amici<lb/>
Commendare, ferat carmina no&#x017F;tra puer.<lb/>
Non qualis Geticae &#x017F;atiatus lacte iuvencae.<lb/>
Sarmatica gelido ludit in amne rota.<lb/>
Sed Mitylenaei ro&#x017F;eus mangonis ephebus,<lb/>
Vel non cae&#x017F;us adhuc matre iubente Lacon.<lb/>
At tibi captiuo famulus mittetur ab I&#x017F;tro,<lb/>
Qui Tiburtinas pa&#x017F;cere po&#x017F;&#x017F;it oues.</hi></hi></l></lg><lb/><lg n="8"><l><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Ep.</hi> 84.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Dum mea Caecilio formatur imago Secundo,<lb/>
Spirat &amp; arguta picta tabella manu:<lb/>
I liber ad Geticam Peucen, I&#x017F;trumque tacentem,<lb/>
Haec loca perdomitis gentibus ille tenet.<lb/>
Parua dabis caro, &#x017F;ed dulcia dona &#x017F;odali:<lb/>
Certior in no&#x017F;tro carmine vultus erit,<lb/>
Ca&#x017F;ibus hic nullis, nullis delebilis annis<lb/>
Vivet, Apelleum cum morietur opus.</hi></hi></l></lg><lb/><lg n="9"><l><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Lib. VIII. Ep.</hi> 2.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Fa&#x017F;torum genitor, Parensque Ianus<lb/>
Victorem modo cum uideret I&#x017F;tri,<lb/>
Tot vultus &#x017F;ibi non &#x017F;atis putauit,<lb/>
Optauitque oculos habere plures,<lb/>
Et lingua pariter locutus omni,<lb/>
Terrarum Domino, Deoque rerum<lb/>
Promi&#x017F;it Pyliam quater &#x017F;enectam:<lb/>
Addas, Iane pater, tuam rogamus.</hi></hi></l></lg><lb/><lg n="10"><l><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Ep.</hi> 11.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Perueni&#x017F;&#x017F;e tuam iam te &#x017F;cit Rhenus in urbem;<lb/>
Nam populi uoces audit &amp; ille tui.<lb/>
Sarmaticas etiam gentes, I&#x017F;trumque, Getasque<lb/><cb/>
Laetitiae clamor terruit ip&#x017F;e nouae.<lb/>
Dum te longa &#x017F;acro uenerantur gaudia Circo,<lb/>
Nemo quater mi&#x017F;&#x017F;os currere &#x017F;en&#x017F;it equos.<lb/>
Nullum Roma ducem, nec te &#x017F;ic, Cae&#x017F;ar, amauit:<lb/>
Te quoque iam non plus, ut uelit ip&#x017F;a, pote&#x017F;t.</hi></hi></l></lg><lb/><lg n="11"><l><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Ep.</hi> 15.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Dum noua Pannonici narratur gloria belli,<lb/>
Omnis &amp; ad reducem cum litat ara Iouem:<lb/>
Dat populus, dat gratus eques, dat thura Senatus,<lb/>
Et ditant Latias tertia dona tribus;<lb/>
Hos quoque &#x017F;ecretos memorabit Roma triumphos,<lb/>
Nec minor i&#x017F;ta tuae laurea pacis erit.<lb/>
Quid tibi de &#x017F;ancta credis pietate tuorum?<lb/>
Principis e&#x017F;t uirtus maxima, no&#x017F;&#x017F;e &#x017F;uos.</hi></hi></l></lg></quote><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[141/0175] bis zu Ende der mit PROBO gefuͤhrten Kriege. VII. Der Krieg in Pannonien ward fortgeſetzet, und ein daſelbſt von den Roͤmern wieder die Marcomannen befochtener Sieg veranlaſſete, daß Nerva † den Beynamen Germanicus annahm. Als er die uͤberſchickte Lorbeer-Crone in dem Tempel Iovis Capitolini aufhing, vermehrte er dieſe Ceremonie noch durch eine andere, die vor das Roͤmiſche Volck ſehr gluͤcklich ausgeſchlagen. Er nahm Traianum, der ſeit 93 in Nieder-Germanien Stadthalter war, an Sohnes ſtatt an, und legte ihm im Rath, den Namen Caeſar Germanicus, und das Imperium Proconſulare bey 1: ernannte ihn auch zu ſeinem Collegen im Conſulat, aufs folgende Jahr. Nerva nim̃t den Beynamẽ Germanicus an. VIII. Man rechnet ungefehr zu dieſen Zeiten die Reuolution, ſo mit den 7 Krieg u. Nie- derlage der Bructerer. † §. VII. † a. chr. 97. V. Kal. Nov. ut putat pagivs ad h. a. Zu dieſem Siege gehoͤrt die Muͤntze, ſo zu Anfang des folgenden Jahrs geſchlagen worden, mit dem reuers: VICTOR. GERM. v. Mezzab. p. 145. 1 plinivs in pan. c. 8. Adlata erat ex Pannonia laurea, id agentibus Diis, ut invicti Imperatoris exortum victoriae inſigne decoraret: hanc Imperator Nerua, in gremio Iouis collocarat, quum repente ſolito maior & au- guſtior, aduocata hominum concione, Deorumque, te filium ſibi, hoc eſt unicum auxilium fesſis rebus, ad- ſumſit. Inde, quaſi depoſito imperio, qua ſecuritate, qua gloria laetus? nam quantulum refert, deponas, an partiaris imperium, niſi quod difficilius hoc eſt. non ſecus ac praeſenti tibi innixus, tuis humeris ſe, patriamque ſuſtentans, inualuit. Und c. 9. Credentne poſteri Patricio, & Conſulari, & Triumphali patre genitum, quum fortiſſimum, ampliſſimum, aman- tiſſimum ſui exercitum regeret, Imperatorem non ab exercitu factum? eidem cum Germaniae praeſi- deret, Germanici nomen hinc miſſum? nihil ipſum ut Imperator fieret, agitaſſe; nihil feciſſe, niſi quod meruit & paruit? Paruiſti enim, Caeſar, & ad prin- cipatum obſequio perueniſti? nihilque magis a te ſubiecti animi factum eſt, quam quod imperare coepi- ſti. Iam Caeſar, iam Imperator, iam Germani- cus, abſens & ignarus, & poſt tanta nomina, quantum ad te pertinet, priuatus. §. VIII. 1. 7 Iam licet ingenti dicere voce, uenit. Felix ſorte tua! poteras non cedere Iane, Gaudia ſi nobis, quae dabit ille, dares. Feſta coronatus ludet convicia miles, Inter laurigeros cum comes ibit equos. Fas audire iocos, leuioraque carmina, Caeſar, Sit tibi; ſi lu ſus ipſe triumphus amat. Ep. 80. Quatenus Odryſios iam pax Romana Triones Temperat, & tetricae conticuere tubae. Hunc Marcellino poteris, Fauſtine, libellum Mittere, iam chartis, iam uacat ille iocis. Sed ſi parua tui munuſcula quaeris amici Commendare, ferat carmina noſtra puer. Non qualis Geticae ſatiatus lacte iuvencae. Sarmatica gelido ludit in amne rota. Sed Mitylenaei roſeus mangonis ephebus, Vel non caeſus adhuc matre iubente Lacon. At tibi captiuo famulus mittetur ab Iſtro, Qui Tiburtinas paſcere poſſit oues. Ep. 84. Dum mea Caecilio formatur imago Secundo, Spirat & arguta picta tabella manu: I liber ad Geticam Peucen, Iſtrumque tacentem, Haec loca perdomitis gentibus ille tenet. Parua dabis caro, ſed dulcia dona ſodali: Certior in noſtro carmine vultus erit, Caſibus hic nullis, nullis delebilis annis Vivet, Apelleum cum morietur opus. Lib. VIII. Ep. 2. Faſtorum genitor, Parensque Ianus Victorem modo cum uideret Iſtri, Tot vultus ſibi non ſatis putauit, Optauitque oculos habere plures, Et lingua pariter locutus omni, Terrarum Domino, Deoque rerum Promiſit Pyliam quater ſenectam: Addas, Iane pater, tuam rogamus. Ep. 11. Perueniſſe tuam iam te ſcit Rhenus in urbem; Nam populi uoces audit & ille tui. Sarmaticas etiam gentes, Iſtrumque, Getasque Laetitiae clamor terruit ipſe nouae. Dum te longa ſacro uenerantur gaudia Circo, Nemo quater miſſos currere ſenſit equos. Nullum Roma ducem, nec te ſic, Caeſar, amauit: Te quoque iam non plus, ut uelit ipſa, poteſt. Ep. 15. Dum noua Pannonici narratur gloria belli, Omnis & ad reducem cum litat ara Iouem: Dat populus, dat gratus eques, dat thura Senatus, Et ditant Latias tertia dona tribus; Hos quoque ſecretos memorabit Roma triumphos, Nec minor iſta tuae laurea pacis erit. Quid tibi de ſancta credis pietate tuorum? Principis eſt uirtus maxima, noſſe ſuos. S 3

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/175
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 141. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/175>, abgerufen am 15.05.2024.