Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Magirus, Johannes: Kurzer und gründlicher Gegenbericht, darinnen wider den falschen Bericht Doktor Marxen zum Lamm zu Heidelberg, erwiesen wird. Tübingen, 1592.

Bild:
<< vorherige Seite

nostraum ceu communem parentem, magnum illum Caluinum audias.Lib. 4. Inst. cap. 17. par. 43. Caeterum (inquit ille) quod ad externum actionis ritum spectat:Caluinus gleicher meinung mit Beza / sagt auch / es gelte gleich / man empfahe das Nacht mal in die Händ / oder nicht / das Brot sey gesäurt oder nicht / etc. in manun accipiant fideles, nec ne: inter se diuidant, an singuli, quod sibi datum fuerit, edant: Calicem in Diaconi manu reponant, an proximo tradant: panis sit fermentatus, an azymus: vinum rubrum an album, NIHIL refert. Haec indifferentia sunt, & in Ecclesiae libertate posita. Sic ille.

Tu ergo, quid ais, Marce fili, attende, de rebus indifferentibus temere litem moues Ecclesiae Dei: aufers eidem libertatem suam in rebus medijs: & Ecclesias turbas tempore non opportuno rebus friuolis, quarum, sic an etiam aliter fiant, & administrentur, tuorum etiam testimonio nihil refert. Quod si nec hic quiden, tantus ac talis, tibi satisfacit,Epistola ad fratres in agro Soloduro. ecce Oecolampadium inter primos Ecclesiarum nostrarum instauratores non postremum. Is enim non semel ita scribit: Fatemur esse quiddam,Nota. Meum exemplar non habet particulam illam negatiuam: sed contextus orationis ostendit, esse inserendam. quod in Coena variare (non) licet: vtpote si vellemus Oecolampadius ist dem Bezae darinnen zuwider / daß man für Bror vnnd Wein im Nachtmal nicht ettwas anders / als für Brot nicht Käß / noch für Wein Milch nemen soll. pro pane caseum, pro vino lac, populo obtrudere. Item, si mysterium ipsum variemus, & ex memoria sacrificium constituamus: vel, negemus, Christum illum esse, qui pro nobis passus est, & satisfecit. Item, si ex communi Coena priuatam faciamus. Et, si quid tale est, quod in ipsam substantiam Coenae peccet. Porro, in secundarijs curiosiores esse non tan religio, quan superstitio est. Et si quis putat modum, quem Graeci seruant, & cuius Dionysius meminit, ita esse preceptum, vt, si quis aliquid ex eo pretermittat, iam non sumat Coenam Dominicam: vel si cui ita nostra ordinatio arridet, vt necessariam plane putet: ei nimirum, neque quid Christus requirat, neque quid Christiana libertas permittat, neque quantum charitati permissum est, satis est perspicuum. Et paulo post: Nunquid pietas est in aureo vel ligneo poculo, & ex argentea vel vitrea patera mystica symbola recipi aut porrigi? Nunquid Christus magis sedentes, vel stantes, vel genu flectentes respicit?Oecolampadius sagt / diser hab nicht weniger / der das Nachtmal auß eines andern Hand empfacht / als der es mit seiner eignen Hand nemet. Nunquid minus habet, qui sua, quam qui aliena manu recipit Sacramenta? O nostram miseriam, si in tam calamitosis temporibus, postquam tam clare lux Euangelij prodijt, adeo elementis serui-

nostrûm ceu communem parentem, magnum illum Caluinum audias.Lib. 4. Inst. cap. 17. par. 43. Caeterùm (inquit ille) quod ad externum actionis ritum spectat:Caluinus gleicher meinung mit Beza / sagt auch / es gelte gleich / man empfahe das Nacht mal in die Händ / oder nicht / das Brot sey gesäurt oder nicht / etc. in manũ accipiant fideles, nec ne: inter se diuidant, an singuli, quod sibi datum fuerit, edant: Calicem in Diaconi manu reponant, an proximo tradant: panis sit fermentatus, an azymus: vinum rubrum an album, NIHIL refert. Haec indifferentia sunt, & in Ecclesiae libertate posita. Sic ille.

Tu ergo, quid ais, Marce fili, attende, de rebus indifferentibus temerè litem moues Ecclesiae Dei: aufers eidem libertatem suam in rebus medijs: & Ecclesias turbas tempore non opportuno rebus friuolis, quarum, sic an etiam aliter fiant, & administrentur, tuorum etiam testimonio nihil refert. Quòd si nec hic quidẽ, tantus ac talis, tibi satisfacit,Epistola ad fratres in agro Soloduro. ecce Oecolampadium inter primos Ecclesiarum nostrarum instauratores non postremum. Is enim non semel ita scribit: Fatemur esse quiddam,Nota. Meum exemplar non habet particulam illam negatiuam: sed contextus orationis ostendit, esse inserendam. quod in Coena variare (non) licet: vtpote si vellemus Oecolampadius ist dem Bezae darinnen zuwider / daß man für Bror vnnd Wein im Nachtmal nicht ettwas anders / als für Brot nicht Käß / noch für Wein Milch nemen soll. pro pane caseum, pro vino lac, populo obtrudere. Item, si mysterium ipsum variemus, & ex memoria sacrificium constituamus: vel, negemus, Christum illum esse, qui pro nobis passus est, & satisfecit. Item, si ex communi Coena priuatam faciamus. Et, si quid tale est, quod in ipsam substantiam Coenae peccet. Porrò, in secundarijs curiosiores esse non tã religio, quã superstitio est. Et si quis putat modum, quem Graeci seruant, & cuius Dionysius meminit, ita esse pręceptum, vt, si quis aliquid ex eo prętermittat, iam non sumat Coenam Dominicam: vel si cui ita nostra ordinatio arridet, vt necessariam planè putet: ei nimirùm, neque quid Christus requirat, neque quid Christiana libertas permittat, neque quantum charitati permissum est, satis est perspicuum. Et paulò pòst: Nunquid pietas est in aureo vel ligneo poculo, & ex argẽtea vel vitrea patera mystica symbola recipi aut porrigi? Nunquid Christus magis sedentes, vel stantes, vel genu flectentes respicit?Oecolampadius sagt / diser hab nicht weniger / der das Nachtmal auß eines andern Hand empfacht / als der es mit seiner eignen Hand nemet. Nunquid minus habet, qui sua, quàm qui aliena manu recipit Sacramenta? O nostram miseriam, si in tam calamitosis temporibus, postquam tàm clarè lux Euangelij prodijt, adeò elementis serui-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0090" n="88"/>
nostrûm ceu communem parentem, magnum illum Caluinum audias.<note place="left">Lib. 4. Inst. cap. 17. par. 43.</note> Caeterùm (inquit ille) quod ad                      externum actionis ritum spectat:<note place="left">Caluinus gleicher meinung mit                          Beza / sagt auch / es gelte gleich / man empfahe das Nacht mal in die Händ /                          oder nicht / das Brot sey gesäurt oder nicht / etc.</note> in manu&#x0303;                      accipiant fideles, nec ne: inter se diuidant, an singuli, quod sibi datum                      fuerit, edant: Calicem in Diaconi manu reponant, an proximo tradant: panis sit                      fermentatus, an azymus: vinum rubrum an album, NIHIL refert. Haec indifferentia                      sunt, &amp; in Ecclesiae libertate posita. Sic ille.</p>
        <p>Tu ergo, quid ais, Marce fili, attende, de rebus indifferentibus temerè litem                      moues Ecclesiae Dei: aufers eidem libertatem suam in rebus medijs: &amp;                      Ecclesias turbas tempore non opportuno rebus friuolis, quarum, sic an etiam                      aliter fiant, &amp; administrentur, tuorum etiam testimonio nihil refert. Quòd                      si nec hic quide&#x0303;, tantus ac talis, tibi satisfacit,<note place="left">Epistola ad fratres in agro Soloduro.</note> ecce Oecolampadium inter                      primos Ecclesiarum nostrarum instauratores non postremum. Is enim non semel ita                      scribit: Fatemur esse quiddam,<note place="left">Nota. Meum exemplar non habet                          particulam illam negatiuam: sed contextus orationis ostendit, esse                          inserendam.</note> quod in Coena variare (non) licet: vtpote si vellemus                          <note place="left">Oecolampadius ist dem Bezae darinnen zuwider / daß man                          für Bror vnnd Wein im Nachtmal nicht ettwas anders / als für Brot nicht Käß                          / noch für Wein Milch nemen soll.</note> <hi rendition="#i">pro pane caseum, pro vino lac</hi>, populo obtrudere. Item,                      si mysterium ipsum variemus, &amp; ex memoria sacrificium constituamus: vel,                      negemus, Christum illum esse, qui pro nobis passus est, &amp; satisfecit. Item,                      si ex communi Coena priuatam faciamus. Et, si quid tale est, quod in ipsam                      substantiam Coenae peccet. Porrò, in secundarijs curiosiores esse non ta&#x0303;                      religio, qua&#x0303; superstitio est. Et si quis putat modum, quem Graeci                      seruant, &amp; cuius Dionysius meminit, ita esse pr&#x0119;ceptum, vt, si quis aliquid                      ex eo pr&#x0119;termittat, iam non sumat Coenam Dominicam: vel si cui ita nostra                      ordinatio arridet, vt necessariam planè putet: ei nimirùm, neque quid Christus                      requirat, neque quid Christiana libertas permittat, neque quantum charitati                      permissum est, satis est perspicuum. Et paulò pòst: Nunquid pietas est in aureo                      vel ligneo poculo, &amp; ex arge&#x0303;tea vel vitrea patera mystica symbola                      recipi aut porrigi? Nunquid Christus magis sedentes, vel stantes, vel genu                      flectentes respicit?<note place="left">Oecolampadius sagt / diser hab nicht                          weniger / der das Nachtmal auß eines andern Hand empfacht / als der es mit                          seiner eignen Hand nemet.</note> Nunquid minus habet, qui sua, quàm qui                      aliena manu recipit Sacramenta? O nostram miseriam, si in tam calamitosis                      temporibus, postquam tàm clarè lux Euangelij prodijt, adeò elementis serui-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[88/0090] nostrûm ceu communem parentem, magnum illum Caluinum audias. Caeterùm (inquit ille) quod ad externum actionis ritum spectat: in manũ accipiant fideles, nec ne: inter se diuidant, an singuli, quod sibi datum fuerit, edant: Calicem in Diaconi manu reponant, an proximo tradant: panis sit fermentatus, an azymus: vinum rubrum an album, NIHIL refert. Haec indifferentia sunt, & in Ecclesiae libertate posita. Sic ille. Lib. 4. Inst. cap. 17. par. 43. Caluinus gleicher meinung mit Beza / sagt auch / es gelte gleich / man empfahe das Nacht mal in die Händ / oder nicht / das Brot sey gesäurt oder nicht / etc. Tu ergo, quid ais, Marce fili, attende, de rebus indifferentibus temerè litem moues Ecclesiae Dei: aufers eidem libertatem suam in rebus medijs: & Ecclesias turbas tempore non opportuno rebus friuolis, quarum, sic an etiam aliter fiant, & administrentur, tuorum etiam testimonio nihil refert. Quòd si nec hic quidẽ, tantus ac talis, tibi satisfacit, ecce Oecolampadium inter primos Ecclesiarum nostrarum instauratores non postremum. Is enim non semel ita scribit: Fatemur esse quiddam, quod in Coena variare (non) licet: vtpote si vellemus pro pane caseum, pro vino lac, populo obtrudere. Item, si mysterium ipsum variemus, & ex memoria sacrificium constituamus: vel, negemus, Christum illum esse, qui pro nobis passus est, & satisfecit. Item, si ex communi Coena priuatam faciamus. Et, si quid tale est, quod in ipsam substantiam Coenae peccet. Porrò, in secundarijs curiosiores esse non tã religio, quã superstitio est. Et si quis putat modum, quem Graeci seruant, & cuius Dionysius meminit, ita esse pręceptum, vt, si quis aliquid ex eo prętermittat, iam non sumat Coenam Dominicam: vel si cui ita nostra ordinatio arridet, vt necessariam planè putet: ei nimirùm, neque quid Christus requirat, neque quid Christiana libertas permittat, neque quantum charitati permissum est, satis est perspicuum. Et paulò pòst: Nunquid pietas est in aureo vel ligneo poculo, & ex argẽtea vel vitrea patera mystica symbola recipi aut porrigi? Nunquid Christus magis sedentes, vel stantes, vel genu flectentes respicit? Nunquid minus habet, qui sua, quàm qui aliena manu recipit Sacramenta? O nostram miseriam, si in tam calamitosis temporibus, postquam tàm clarè lux Euangelij prodijt, adeò elementis serui- Epistola ad fratres in agro Soloduro. Nota. Meum exemplar non habet particulam illam negatiuam: sed contextus orationis ostendit, esse inserendam. Oecolampadius ist dem Bezae darinnen zuwider / daß man für Bror vnnd Wein im Nachtmal nicht ettwas anders / als für Brot nicht Käß / noch für Wein Milch nemen soll. Oecolampadius sagt / diser hab nicht weniger / der das Nachtmal auß eines andern Hand empfacht / als der es mit seiner eignen Hand nemet.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.
  • Auf Marginalien verweisende Referenzen im Text(hochgestellte Buchstaben) werden in der Transkription nicht berücksichtigt



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592/90
Zitationshilfe: Magirus, Johannes: Kurzer und gründlicher Gegenbericht, darinnen wider den falschen Bericht Doktor Marxen zum Lamm zu Heidelberg, erwiesen wird. Tübingen, 1592, S. 88. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/magirus_bericht_1592/90>, abgerufen am 03.05.2024.