Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Luther, Martin: Das Elltern die kinder zur Ehe nicht zwingen noch hyndern. [Wittenberg], [1524].

Bild:
<< vorherige Seite

der vater mag gebieten/ das seyn kind dis odder das
nicht esse odder trincke/ hie odder da nicht schlaffe/
So kan er doch nicht weren/ das es gar on essen vnd
trincken vnd schlaff bleybe/ Ja er ist schuoldig dem
kinde/ essen/ trincken/ kleyder/ schlaff/ vnd alles zu
versorgen/ fur des kindes not vnd zu seynem besten/
Vnd wo er das nicht thet/ so ist er nymmer vater/ vnd
mus vnd soll es das kind selbs thun.

Also auch hat er macht zu weren/ das seyn kind/
disen odder den nicht neme/ aber gar keynen zu nemen
hat er nicht macht/ sondern ist schuldig dem kinde ey-
nen zu geben/ der yhm gut vnd füglich sey/ odder sich
versehe/ das er yhm füglich sey/ Thut ers nicht/ so mus
vnd soll das kind selbs sich versorgen. Widderümb
kan er auch on sünde sich seynes rechts vnd gewallts
verzeyhen/ vnd wenn er trewlich geraten vnd gewe-
ret hat/ dem kinde seynen mutwillen lassen/ das es
on vaters willen neme wilchen es will/ Denn wer kan
alles vnrecht weren/ wo man gutem rad vnd trewer
meynunge nicht volgen will? gleich wie Jsaac vnd
Rebeca liessen yhren son Esau machen wie er wollt/
vnd weyber nemen/ die yhnen nicht gefielen. Gen. 27
Jnn solchem fall hat der vater gnug gethan seyner
pflicht vnd veterlicher schuld/ vnd ist nicht not/ das
ers mit schwerd vnd stangen were/ Gott wird des
kinds vngehorsam vnd mutwillen wol finden vnd
treffen.

Summa summarum/ solche sachen geschehen nach
zweyerley recht/ Christlich odder menschlich. Christ-
lich sol es also zu gehen/ das auff beyden teylen wille
vnd wissen sey/ das der vater seyn kind hyn gebe/
nicht on willen vnd wissen des kinds/ wie geschrieben
steht/ Gen. 24. das Rebeca zuuor druomb gefragt
ward/ vnd yhr vollwort vnd willen dreyn gab/ das
sie Jsaacs weyb seyn sollt. Widderumb das kind auch

nicht on

der vater mag gebieten/ das ſeyn kind dis odder das
nicht eſſe odder trincke/ hie odder da nicht ſchlaffe/
So kan er doch nicht weren/ das es gar on eſſen vnd
trincken vnd ſchlaff bleybe/ Ja er iſt ſchuͦldig dem
kinde/ eſſen/ trincken/ kleyder/ ſchlaff/ vnd alles zu
verſorgen/ fur des kindes not vnd zu ſeynem beſten/
Vnd wo er das nicht thet/ ſo iſt er nymmer vater/ vnd
mus vnd ſoll es das kind ſelbs thun.

Alſo auch hat er macht zu weren/ das ſeyn kind/
diſen odder den nicht neme/ aber gar keynen zu nemen
hat er nicht macht/ ſondern iſt ſchuldig dem kinde ey-
nen zu geben/ der yhm gut vnd fuͤglich ſey/ odder ſich
verſehe/ das er yhm fuͤglich ſey/ Thut ers nicht/ ſo mus
vnd ſoll das kind ſelbs ſich verſorgen. Widderuͤmb
kan er auch on ſuͤnde ſich ſeynes rechts vnd gewallts
verzeyhen/ vnd wenn er trewlich geraten vnd gewe-
ret hat/ dem kinde ſeynen mutwillen laſſen/ das es
on vaters willen neme wilchen es will/ Denn wer kan
alles vnrecht weren/ wo man gutem rad vnd trewer
meynunge nicht volgen will? gleich wie Jſaac vnd
Rebeca lieſſen yhren ſon Eſau machen wie er wollt/
vnd weyber nemen/ die yhnen nicht gefielen. Gen. 27
Jnn ſolchem fall hat der vater gnug gethan ſeyner
pflicht vnd veterlicher ſchuld/ vnd iſt nicht not/ das
ers mit ſchwerd vnd ſtangen were/ Gott wird des
kinds vngehorſam vnd mutwillen wol finden vnd
treffen.

Summa ſummarum/ ſolche ſachen geſchehen nach
zweyerley recht/ Chriſtlich odder menſchlich. Chriſt-
lich ſol es alſo zu gehen/ das auff beyden teylen wille
vnd wiſſen ſey/ das der vater ſeyn kind hyn gebe/
nicht on willen vnd wiſſen des kinds/ wie geſchrieben
ſteht/ Gen. 24. das Rebeca zuuor druͦmb gefragt
ward/ vnd yhr vollwort vnd willen dreyn gab/ das
ſie Jſaacs weyb ſeyn ſollt. Widderumb das kind auch

nicht on
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0010"/>
der vater mag gebieten/ das &#x017F;eyn kind dis odder das<lb/>
nicht e&#x017F;&#x017F;e odder trincke/ hie                odder da nicht &#x017F;chlaffe/<lb/>
So kan er doch nicht weren/ das es gar on e&#x017F;&#x017F;en                vnd<lb/>
trincken vnd &#x017F;chlaff bleybe/ Ja er i&#x017F;t &#x017F;chu&#x0366;ldig dem<lb/>
kinde/                e&#x017F;&#x017F;en/ trincken/ kleyder/ &#x017F;chlaff/ vnd alles zu<lb/>
ver&#x017F;orgen/ fur des kindes not vnd                zu &#x017F;eynem be&#x017F;ten/<lb/>
Vnd wo er das nicht thet/ &#x017F;o i&#x017F;t er nymmer vater/ vnd<lb/>
mus                vnd &#x017F;oll es das kind &#x017F;elbs thun.</p><lb/>
        <p>Al&#x017F;o auch hat er macht zu weren/ das &#x017F;eyn                kind/<lb/>
di&#x017F;en odder den nicht neme/ aber gar keynen zu nemen<lb/>
hat er nicht                macht/ &#x017F;ondern i&#x017F;t &#x017F;chuldig dem kinde ey-<lb/>
nen zu geben/ der yhm gut vnd fu&#x0364;glich                &#x017F;ey/ odder &#x017F;ich<lb/>
ver&#x017F;ehe/ das er yhm fu&#x0364;glich &#x017F;ey/ Thut ers nicht/ &#x017F;o mus<lb/>
vnd                &#x017F;oll das kind &#x017F;elbs &#x017F;ich ver&#x017F;orgen. Widderu&#x0364;mb<lb/>
kan er auch on &#x017F;u&#x0364;nde &#x017F;ich &#x017F;eynes                rechts vnd gewallts<lb/>
verzeyhen/ vnd wenn er trewlich geraten vnd gewe-<lb/>
ret                hat/ dem kinde &#x017F;eynen mutwillen la&#x017F;&#x017F;en/ das es<lb/>
on vaters willen neme wilchen es                will/ Denn wer kan<lb/>
alles vnrecht weren/ wo man gutem rad vnd trewer<lb/>
meynunge                nicht volgen will? gleich wie J&#x017F;aac vnd<lb/>
Rebeca lie&#x017F;&#x017F;en yhren &#x017F;on E&#x017F;au machen wie                er wollt/<lb/>
vnd weyber nemen/ die yhnen nicht gefielen. <bibl><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/1.Mose27">Gen.                27</ref></bibl><lb/>
Jnn &#x017F;olchem fall hat der vater gnug gethan &#x017F;eyner<lb/>
pflicht vnd                veterlicher &#x017F;chuld/ vnd i&#x017F;t nicht not/ das<lb/>
ers mit &#x017F;chwerd vnd &#x017F;tangen were/ Gott                wird des<lb/>
kinds vngehor&#x017F;am vnd mutwillen wol finden vnd<lb/>
treffen.</p><lb/>
        <p>Summa                &#x017F;ummarum/ &#x017F;olche &#x017F;achen ge&#x017F;chehen nach<lb/>
zweyerley recht/ Chri&#x017F;tlich odder                men&#x017F;chlich. Chri&#x017F;t-<lb/>
lich &#x017F;ol es al&#x017F;o zu gehen/ das auff beyden teylen                wille<lb/>
vnd wi&#x017F;&#x017F;en &#x017F;ey/ das der vater &#x017F;eyn kind hyn gebe/<lb/>
nicht on willen vnd                wi&#x017F;&#x017F;en des kinds/ wie ge&#x017F;chrieben<lb/>
&#x017F;teht/ <bibl><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/1.Mose24">Gen. 24.</ref></bibl>                das Rebeca zuuor dru&#x0366;mb gefragt<lb/>
ward/ vnd yhr vollwort vnd willen dreyn                gab/ das<lb/>
&#x017F;ie J&#x017F;aacs weyb &#x017F;eyn &#x017F;ollt. Widderumb das kind auch<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">nicht on</fw><lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[0010] der vater mag gebieten/ das ſeyn kind dis odder das nicht eſſe odder trincke/ hie odder da nicht ſchlaffe/ So kan er doch nicht weren/ das es gar on eſſen vnd trincken vnd ſchlaff bleybe/ Ja er iſt ſchuͦldig dem kinde/ eſſen/ trincken/ kleyder/ ſchlaff/ vnd alles zu verſorgen/ fur des kindes not vnd zu ſeynem beſten/ Vnd wo er das nicht thet/ ſo iſt er nymmer vater/ vnd mus vnd ſoll es das kind ſelbs thun. Alſo auch hat er macht zu weren/ das ſeyn kind/ diſen odder den nicht neme/ aber gar keynen zu nemen hat er nicht macht/ ſondern iſt ſchuldig dem kinde ey- nen zu geben/ der yhm gut vnd fuͤglich ſey/ odder ſich verſehe/ das er yhm fuͤglich ſey/ Thut ers nicht/ ſo mus vnd ſoll das kind ſelbs ſich verſorgen. Widderuͤmb kan er auch on ſuͤnde ſich ſeynes rechts vnd gewallts verzeyhen/ vnd wenn er trewlich geraten vnd gewe- ret hat/ dem kinde ſeynen mutwillen laſſen/ das es on vaters willen neme wilchen es will/ Denn wer kan alles vnrecht weren/ wo man gutem rad vnd trewer meynunge nicht volgen will? gleich wie Jſaac vnd Rebeca lieſſen yhren ſon Eſau machen wie er wollt/ vnd weyber nemen/ die yhnen nicht gefielen. Gen. 27 Jnn ſolchem fall hat der vater gnug gethan ſeyner pflicht vnd veterlicher ſchuld/ vnd iſt nicht not/ das ers mit ſchwerd vnd ſtangen were/ Gott wird des kinds vngehorſam vnd mutwillen wol finden vnd treffen. Summa ſummarum/ ſolche ſachen geſchehen nach zweyerley recht/ Chriſtlich odder menſchlich. Chriſt- lich ſol es alſo zu gehen/ das auff beyden teylen wille vnd wiſſen ſey/ das der vater ſeyn kind hyn gebe/ nicht on willen vnd wiſſen des kinds/ wie geſchrieben ſteht/ Gen. 24. das Rebeca zuuor druͦmb gefragt ward/ vnd yhr vollwort vnd willen dreyn gab/ das ſie Jſaacs weyb ſeyn ſollt. Widderumb das kind auch nicht on

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Sandra Aehnelt, Dominik Stoltz: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-04-26T12:17:34Z)

Weitere Informationen:

Die Transkription erfolgte nach den unter http://www.deutschestextarchiv.de/doku/basisformat formulierten Richtlinien.

Verfahren der Texterfassung: manuell (einfach erfasst).

Bogensignaturen: gekennzeichnet; Druckfehler: dokumentiert; fremdsprachliches Material: nicht gekennzeichnet; Geminations-/Abkürzungsstriche: expandiert, markiert; Hervorhebungen (Antiqua, Sperrschrift, Kursive etc.): gekennzeichnet; i/j in Fraktur: wie Vorlage; I/J in Fraktur: wie Vorlage; Kolumnentitel: gekennzeichnet; Kustoden: gekennzeichnet; langes s (ſ): wie Vorlage; Normalisierungen: keine; rundes r (ꝛ): wie Vorlage; Seitenumbrüche markiert: ja; Silbentrennung: wie Vorlage; u/v bzw. U/V: wie Vorlage; Vokale mit übergest. e: wie Vorlage; Vollständigkeit: vollständig erfasst; Zeichensetzung: DTABf-getreu; Zeilenumbrüche markiert: ja;

Dieses Werk wurde manuell einfach erfasst, von zweiter und dritter Hand korrigiert und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_elltern_1524
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_elltern_1524/10
Zitationshilfe: Luther, Martin: Das Elltern die kinder zur Ehe nicht zwingen noch hyndern. [Wittenberg], [1524], S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_elltern_1524/10>, abgerufen am 28.03.2024.