Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584.

Bild:
<< vorherige Seite

sung / was dieselbigen im Abendmal empfahen / essen vnd trincken.Anno 1534. Denn obgemeltes buch saget: Es sind wol / die noch disputiren / von den Gottlosen / was die im Abendmal niessen. Aber weil dieser Handel den Gleubigen / vnd nicht den vngleubigen / gegeben / achten wir / man könne dieser disputation wol gerhaten / vnd wollen wir mit niemandt darüber streiten. Aber dieser punct / von der Gottlosen niessung / ist hernach in Formula Concordiae, Anno 1536. deutlicher vnnd richtiger / aus / vnd nach Sanct Pauli lehr vnd worten / gesetzt vnd erkleret.

AVch in demselbigen 1534. jhar / hat Bucerus ein Apologiam /Bucerus schrcibt wider Robertum Episc. Abrinc. oder defensiionschrifft wieder Robertum Episcopum Abrincensem Gallum, lassen ausgehen. Vnd weil er hernach Anno 1535. sich darauff berüfft / das er darinn erkleret habe / wie er achte / das er mit Lutheri lehr vnd meinung vom Abendmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnd vereinigt möchte werden / wollen wir auch kürtzlich daraus etwas hieher verzeichnen / sonderlich weil auch AnnoIn Tomo Anglicano, pag. 634. 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba.

Lutherus ex eo, quod Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena vere dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impie scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in orelaceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panem esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem diserte & copiose docuit in hac oratione (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramentalem modo vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modo vt ostenderet duas res sic interdum coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num monstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae recte dici, Hoc est panis & hoc est corpus Domini, eo quod panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cum vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipue, &c.

Haec vero vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquan tamen coniunctionem idiomatun efficit. Nan quae pani proprie competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis proprie caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.

sung / was dieselbigen im Abendmal empfahen / essen vnd trincken.Anno 1534. Deñ obgemeltes buch saget: Es sind wol / die noch disputiren / von den Gottlosen / was die im Abendmal niessen. Aber weil dieser Handel den Gleubigen / vnd nicht den vngleubigen / gegeben / achten wir / man könne dieser disputation wol gerhaten / vnd wollen wir mit niemandt darüber streiten. Aber dieser punct / von der Gottlosen niessung / ist hernach in Formula Concordiae, Anno 1536. deutlicher vnnd richtiger / aus / vnd nach Sanct Pauli lehr vnd worten / gesetzt vnd erkleret.

AVch in demselbigen 1534. jhar / hat Bucerus ein Apologiam /Bucerus schrcibt wider Robertum Episc. Abrinc. oder defensiionschrifft wieder Robertum Episcopum Abrincensem Gallum, lassen ausgehen. Vnd weil er hernach Anno 1535. sich darauff berüfft / das er darinn erkleret habe / wie er achte / das er mit Lutheri lehr vnd meinung vom Abendmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnd vereinigt möchte werden / wollen wir auch kürtzlich daraus etwas hieher verzeichnen / sonderlich weil auch AnnoIn Tomo Anglicano, pag. 634. 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba.

Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena verè dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in orelaceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panem esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem disertè & copiosè docuit in hac oratione (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramentalem modò vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modò vt ostenderet duas res sic interdum coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num monstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae rectè dici, Hoc est panis & hoc est corpus Domini, eò quòd panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cùm vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipuè, &c.

Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquã tamen coniunctionem idiomatũ efficit. Nã quae pani propriè competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis propriè caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0219" n="203"/>
sung / was dieselbigen im Abendmal empfahen / essen vnd trincken.<note place="right">Anno 1534.</note> Den&#x0303; obgemeltes buch                      saget: Es sind wol / die noch disputiren / von den Gottlosen / was die im                      Abendmal niessen. Aber weil dieser Handel den Gleubigen / vnd nicht den                      vngleubigen / gegeben / achten wir / man könne dieser disputation wol gerhaten /                      vnd wollen wir mit niemandt darüber streiten. Aber dieser punct / von der                      Gottlosen niessung / ist hernach in Formula Concordiae, Anno 1536. deutlicher                      vnnd richtiger / aus / vnd nach Sanct Pauli lehr vnd worten / gesetzt vnd                      erkleret.</p>
        <p>AVch in demselbigen 1534. jhar / hat Bucerus ein Apologiam /<note place="right">Bucerus schrcibt wider Robertum Episc. Abrinc.</note>                      oder defensiionschrifft wieder Robertum Episcopum Abrincensem Gallum, lassen                      ausgehen. Vnd weil er hernach Anno 1535. sich darauff berüfft / das er darinn                      erkleret habe / wie er achte / das er mit Lutheri lehr vnd meinung vom Abendmal                      / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnd vereinigt möchte                      werden / wollen wir auch kürtzlich daraus etwas hieher verzeichnen / sonderlich                      weil auch Anno<note place="right">In Tomo Anglicano, pag. 634.</note>                      1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines buchs meldung thut.                      Sunt igitur haec Buceri verba.</p>
        <p>Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum)                      affirmat: In sacra coena verè dari, adesse &amp; edi Domini corpus,                      transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, &amp;                      quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi                      fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt                      DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in orelaceratum &amp; tritum, in                      ventrem delapsum. Item, panem esse immortalem, omnipotentem, &amp;c. Lutherus                      autem disertè &amp; copiosè docuit in hac oratione (hoc est corpus meum) quia                      particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, &amp; inter                      panem &amp; Domini corpus sacramentalem modò vnionem affirmat. Simile quidem                      adduxit ferri candentis, sed in hoc modò vt ostenderet duas res sic interdum                      coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num                      monstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, &amp; hoc ferrum est? Sic                      demonstrato pane Eucharistiae rectè dici, Hoc est panis &amp; hoc est corpus                      Domini, eò quòd panis &amp; corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item,                      cùm vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum &amp; cantharus aliquo modo                      vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, &amp; fertur                      demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, &amp;                      id praecipuè, &amp;c.</p>
        <p>Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis,                      qualis Spiritus S. erat &amp; formae columbinae, in qua ille apparuit, aliqua&#x0303; tamen coniunctionem idiomatu&#x0303; efficit. Na&#x0303; quae pani propriè competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri,                      ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus                      Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie                      columbae, licet sola haec species oculis propriè caperetur, dicitur tamen                      Iohannes vidisse Spiritum sanctum.</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[203/0219] sung / was dieselbigen im Abendmal empfahen / essen vnd trincken. Deñ obgemeltes buch saget: Es sind wol / die noch disputiren / von den Gottlosen / was die im Abendmal niessen. Aber weil dieser Handel den Gleubigen / vnd nicht den vngleubigen / gegeben / achten wir / man könne dieser disputation wol gerhaten / vnd wollen wir mit niemandt darüber streiten. Aber dieser punct / von der Gottlosen niessung / ist hernach in Formula Concordiae, Anno 1536. deutlicher vnnd richtiger / aus / vnd nach Sanct Pauli lehr vnd worten / gesetzt vnd erkleret. Anno 1534. AVch in demselbigen 1534. jhar / hat Bucerus ein Apologiam / oder defensiionschrifft wieder Robertum Episcopum Abrincensem Gallum, lassen ausgehen. Vnd weil er hernach Anno 1535. sich darauff berüfft / das er darinn erkleret habe / wie er achte / das er mit Lutheri lehr vnd meinung vom Abendmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnd vereinigt möchte werden / wollen wir auch kürtzlich daraus etwas hieher verzeichnen / sonderlich weil auch Anno 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba. Bucerus schrcibt wider Robertum Episc. Abrinc. In Tomo Anglicano, pag. 634. Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena verè dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in orelaceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panem esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem disertè & copiosè docuit in hac oratione (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramentalem modò vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modò vt ostenderet duas res sic interdum coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num monstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae rectè dici, Hoc est panis & hoc est corpus Domini, eò quòd panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cùm vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipuè, &c. Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquã tamen coniunctionem idiomatũ efficit. Nã quae pani propriè competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis propriè caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/219
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Gründliche warhafftige Historia: von der Augspurgischen Confession wie die Anno 1530 geschrieben. Leipzig, 1584, S. 203. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_historia_1584/219>, abgerufen am 05.05.2024.