Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

viderint angelos, cum flammam modo conspexerunt, in qua illi se AngeliciAnno 1534. spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cum Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fideiautem, & hoc praecipue, ipsum corpus Domini, &c.

Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certe alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fatoor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua diserte scripsit, se nullam aliam, quam Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet heic se tropum reijcere, sed eum modo, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse heic agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cum Spi ritus S. scribitur, cum signo ignis vel colum bae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiue, non qualitatiue, nec localiter. Arcana certe & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur. Ita Lutherus etiam existimauit, quod a quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationem in Christun absentem. Vnde patres, vt Hilarius, Chry sostomus, Cyrillus, & caeteri affirmarunt, Dominum IESVM in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solum & dilectionem ceu absentem, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnen nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus.

Quod vero ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero fensisse, & quod de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter, & rectius explicata sunt.

Die summa dieser wort ist: Bucerus schreibet vnd bekennet / daß Lutherus gläube vnd bekenne / daß im Abendtmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / daß der Leib Christi gegenwertig sey / außgetheilet vnd empfangen werde / vnd daß doch

viderint angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in qua illi se AngeliciAnno 1534. spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fideiautem, & hoc praecipuè, ipsum corpus Domini, &c.

Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fatoor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cùm Spi ritus S. scribitur, cùm signo ignis vel colum bae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur. Ita Lutherus etiam existimauit, quòd à quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationem in Christũ absentem. Vnde patres, vt Hilarius, Chry sostomus, Cyrillus, & caeteri affirmârunt, Dominum IESVM in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solùm & dilectionem ceu absentem, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnẽ nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus.

Quòd verò ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero fensisse, & quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter, & rectius explicata sunt.

Die summa dieser wort ist: Bucerus schreibet vnd bekennet / daß Lutherus gläube vnd bekenne / daß im Abendtmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / daß der Leib Christi gegenwertig sey / außgetheilet vnd empfangen werde / vnd daß doch

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0319" n="303"/>
viderint angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in                      qua illi se Angelici<note place="right">Anno 1534.</note> spiritus humano                      obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc)                      duo demonstrat, sensibus quidem panem, fideiautem, &amp; hoc praecipuè, ipsum                      corpus Domini, &amp;c.</p>
        <p>Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae                      tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel                      illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane                      vniri. In qua de Luthero opinione fatoor ipse quoque fui: sed euulgauit postea                      Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè                      scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem &amp; corpus Domini                      vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui                      veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse,                      metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere                      oportet, vt cùm Spi ritus S. scribitur, cùm signo ignis vel colum bae aduenisse.                      Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua                      substantia &amp; essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali,                      hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè &amp;                      non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis &amp; adest &amp;                      manducatur. Ita Lutherus etiam existimauit, quòd à quibusdam dicebatur corpus                      Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse &amp; edi ore fidei, non satis                      exprimi veram Domini in coena praesentiam &amp; manducationem, sensum enim horum                      verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationem in Christu&#x0303;                      absentem. Vnde patres, vt Hilarius, Chry sostomus, Cyrillus, &amp; caeteri                      affirmârunt, Dominum IESVM in nobis habitare &amp; viuere, non iam per fidem                      solùm &amp; dilectionem ceu absentem, sed etiam naturaliter, carnaliter, &amp;                      corporaliter, quia suam naturam &amp; carne&#x0303; nobis communicat,                      suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec                      Bucerus.</p>
        <p>Quòd verò ibi disputat, Cinglium &amp; Oecolampadium idem etiam cum Luthero                      fensisse, &amp; quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi                      disputat, illa postea Anno 1536. in actione &amp; Formula Concordiae correcta                      aliter, &amp; rectius explicata sunt.</p>
        <p>Die summa dieser wort ist: Bucerus schreibet vnd bekennet / daß Lutherus gläube                      vnd bekenne / daß im Abendtmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt                      werden / nemlich / daß der Leib Christi gegenwertig sey / außgetheilet vnd                      empfangen werde / vnd daß doch
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[303/0319] viderint angelos, cùm flammam modò conspexerunt, in qua illi se Angelici spiritus humano obtutui ingerebant. Ita cùm Dominus dixit (Hoc est corpus meum) particula (hoc) duo demonstrat, sensibus quidem panem, fideiautem, & hoc praecipuè, ipsum corpus Domini, &c. Anno 1534. Item putabatur multis Lutherus, quia contendebat nullum inesse verbis coenae tropum, sentire, panem in substantia sua idipsum esse, quod Domini corpus, vel illud localiter in pane includi, aut certè alia quapiam physica ratione cum pane vniri. In qua de Luthero opinione fatoor ipse quoque fui: sed euulgauit postea Lutherus magnam, id est, pleniorem sententiae suae confessionem, in qua disertè scripsit, se nullam aliam, quàm Sacramentalem inter panem & corpus Domini vnionem statuere. Et non quemlibet hîc se tropum reijcere, sed eum modò, qui veritatem praesentiae Christi in coena excludat, qualem reputat esse, metaphoram. Synecdochen autem esse hîc agnoscit, qua aliud ex alio intelligere oportet, vt cùm Spi ritus S. scribitur, cùm signo ignis vel colum bae aduenisse. Hinc patere coepit, eum velle simul cum pane ipsum verum corpus Christi in sua substantia & essentia exhiberi, non tamen ratione corporali vel naturali, hoc est, non quantitatiuè, non qualitatiuè, nec localiter. Arcana certè & non huius saeculi ratio est, qua in coena Dominus nobis & adest & manducatur. Ita Lutherus etiam existimauit, quòd à quibusdam dicebatur corpus Domini adesse contemplatione fidei, vel adesse & edi ore fidei, non satis exprimi veram Domini in coena praesentiam & manducationem, sensum enim horum verborum posse esse, ferri fidem seu contemplationem in Christũ absentem. Vnde patres, vt Hilarius, Chry sostomus, Cyrillus, & caeteri affirmârunt, Dominum IESVM in nobis habitare & viuere, non iam per fidem solùm & dilectionem ceu absentem, sed etiam naturaliter, carnaliter, & corporaliter, quia suam naturam & carnẽ nobis communicat, suaque membra esse efficit, idque omne nobis in Eucharistia exhibet. Haec Bucerus. Quòd verò ibi disputat, Cinglium & Oecolampadium idem etiam cum Luthero fensisse, & quòd de manducatione indignorum suo more quaedam etiam ibi disputat, illa postea Anno 1536. in actione & Formula Concordiae correcta aliter, & rectius explicata sunt. Die summa dieser wort ist: Bucerus schreibet vnd bekennet / daß Lutherus gläube vnd bekenne / daß im Abendtmal Christi wort sollen allzeit für augen gehabt werden / nemlich / daß der Leib Christi gegenwertig sey / außgetheilet vnd empfangen werde / vnd daß doch

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/319
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591, S. 303. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/319>, abgerufen am 26.06.2024.