Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

Anno 1534.sich darauff berüfft / daß er darinn erkläret habe / wie er achte / daß er mit Lutheri lehr vnnd meinung vom Abendtmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnnd vereinigt möchte werden / wöllen wir auch kürtzlich darauß etwas hieher verzeichnen / sonderlich In Tomo Anglicano, pag. 634. weil auch Anno 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines Buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba.

Lutherus ex eo, quod Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena vere dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impie scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in ore laceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panen esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem diserte & copiose docuit in hac oratione, (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramen talem modo vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modo vt ostenderet duas res sic interdun coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num monstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae recte dici, hoc est panis, & hoc est corpus Domini, eo quod panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cum vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipue, &c.

Haec vero vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquam tamen coniunctionem idiomatum efficit, Nam quae pani proprie competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis proprie caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.

Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quod

Anno 1534.sich darauff berüfft / daß er darinn erkläret habe / wie er achte / daß er mit Lutheri lehr vnnd meinung vom Abendtmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnnd vereinigt möchte werden / wöllen wir auch kürtzlich darauß etwas hieher verzeichnen / sonderlich In Tomo Anglicano, pag. 634. weil auch Anno 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines Buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba.

Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena verè dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in ore laceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panẽ esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem disertè & copiosè docuit in hac oratione, (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramen talem modò vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modo vt ostenderet duas res sic interdũ coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num mõstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae rectè dici, hoc est panis, & hoc est corpus Domini, eò quòd panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cùm vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipuè, &c.

Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquam tamen coniunctionem idiomatum efficit, Nam quae pani propriè competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis propriè caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.

Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0318" n="302"/><note place="left">Anno 1534.</note>sich darauff berüfft / daß er darinn                      erkläret habe / wie er achte / daß er mit Lutheri lehr vnnd meinung vom                      Abendtmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnnd vereinigt                      möchte werden / wöllen wir auch kürtzlich darauß etwas hieher verzeichnen /                      sonderlich <note place="left"><hi rendition="#i">In Tomo Anglicano, pag. 634.</hi></note>weil auch Anno 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines                      Buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba.</p>
        <p>Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum)                      affirmat: In sacra coena verè dari, adesse &amp; edi Domini corpus,                      transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, &amp;                      quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi                      fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt                      DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in ore laceratum &amp; tritum, in                      ventrem delapsum. Item, pane&#x0303; esse immortalem, omnipotentem,                      &amp;c. Lutherus autem disertè &amp; copiosè docuit in hac oratione, (hoc est                      corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem                      identicam, &amp; inter panem &amp; Domini corpus sacramen talem modò vnionem                      affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modo vt ostenderet                      duas res sic interdu&#x0303; coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur                      vtriusque appellatione seruata. Num mo&#x0303;strato ferro ignito dici                      possit, hoc ignis est, &amp; hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae                      rectè dici, hoc est panis, &amp; hoc est corpus Domini, eò quòd panis &amp;                      corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cùm vinum offertur in                      cantharo, quia duae res, vinum &amp; cantharus aliquo modo vnitae sunt,                      demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, &amp; fertur demonstratio ad                      sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, &amp; id praecipuè,                      &amp;c.</p>
        <p>Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis,                      qualis Spiritus S. erat &amp; formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquam                      tamen coniunctionem idiomatum efficit, Nam quae pani propriè competunt, vt                      tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem                      vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic                      apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis                      propriè caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum.</p>
        <p>Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[302/0318] sich darauff berüfft / daß er darinn erkläret habe / wie er achte / daß er mit Lutheri lehr vnnd meinung vom Abendtmal / mit dem er sonst darüber vneins gewest / verglichen / vnnd vereinigt möchte werden / wöllen wir auch kürtzlich darauß etwas hieher verzeichnen / sonderlich weil auch Anno 1536. in der Concordihandlung Bucerus desselbigen seines Buchs meldung thut. Sunt igitur haec Buceri verba. Anno 1534. In Tomo Anglicano, pag. 634. Lutherus ex eo, quòd Dominus panem porrigens dixit (Hoc est corpus meum) affirmat: In sacra coena verè dari, adesse & edi Domini corpus, transsubstantiationem autem non recipit: Abrincensis hoc ita deprauat, & quaecunque ex eo consequi possunt, si quis dicat, panem ipsum corpus Christi fieri per identitatem, ea omnia inesse sententiae Lutheri, impiè scurratur, vt DEVM in pristino pistum, in clibano coctum, in ore laceratum & tritum, in ventrem delapsum. Item, panẽ esse immortalem, omnipotentem, &c. Lutherus autem disertè & copiosè docuit in hac oratione, (hoc est corpus meum) quia particula (hoc) panem demonstrat, non esse praedicationem identicam, & inter panem & Domini corpus sacramen talem modò vnionem affirmat. Simile quidem adduxit ferri candentis, sed in hoc modo vt ostenderet duas res sic interdũ coniungi, vt pro vna quodam modo habeantur vtriusque appellatione seruata. Num mõstrato ferro ignito dici possit, hoc ignis est, & hoc ferrum est? Sic demonstrato pane Eucharistiae rectè dici, hoc est panis, & hoc est corpus Domini, eò quòd panis & corpus Domini sacramentaliter coniuncta sunt: Item, cùm vinum offertur in cantharo, quia duae res, vinum & cantharus aliquo modo vnitae sunt, demonstrato cantharo, dicitur, Hoc vinum est, & fertur demonstratio ad sensum quidem in cantharum, ad intellectum autem ad vinum, & id praecipuè, &c. Haec verò vnio, licet non sit naturalis, non personalis, nec etiam formalis, qualis Spiritus S. erat & formae columbinae, in qua ille apparuit, aliquam tamen coniunctionem idiomatum efficit, Nam quae pani propriè competunt, vt tangi, videri, dentibus conteri, ea corpori Domini propter hanc sacramentalem vnionem tribuuntur, etsi corpus Domini per se nihil horum pati posset: sic apparente Spiritu sancto in specie columbae, licet sola haec species oculis propriè caperetur, dicitur tamen Iohannes vidisse Spiritum sanctum. Ita de patribus, quibus apparuerunt angeli, memorat scriptura, quòd

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/318
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591, S. 302. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/318>, abgerufen am 24.05.2024.