Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591.

Bild:
<< vorherige Seite

certisint, fortiter pronunciare, neminem hactenus constanterAnno 1526. credidisse, aut credere hoc potuisse, esse scilicet sub pane corpus Domini, adeoque Lutherum ipsum, & illius sectatores, diuersum sensisse & sentire, ausint profiteri. Quinoui Doctores vt admonerentur, quam multum sibi sumant, & quam periculosa arrogantia ibi iudices se alienae conscientiae constituant, vertie germanico librum Lutheri, ante trienniun ad Vualdenses fratres editum & conscriptum, tunc cum Lutherus etiam (vt non est vsque adeo prae illis neophytus) minime oscitanter versaretur in illo Eucharistiae negotio expendendo & reducendo in viam, si forte errarent Vualdenses fratres. Ex quo satis apparet, quemadmodum hodie sentit, sic & tunc sensisse Lutherum, cum ne suspicari quidem posset, illam factionem exorituram. Dignus enim est libellus, qui non tantum germanice legatur, in quo breuiter & simpliciter vera de Eucharistia sententia astruitur, quem & illi tot libris varie in hoc themate rethoricati nondum diluerunt. Hoc autem opusculum, quamuis (vt in bonis scriptis fieri solet) posthabitum, eo libentius latine rursus edidi, vt rationem redderem meae fidei. Legi enim aduersariorum libellos germanicos & latinos, qui nullam conscientiam sic certam reddunt, vt non scrupulus ille maneat in animo. Quid si fallant omnes istae cogitationes? Clarum vero & simplex Dei verbum fallere non potest. Video eos veterum scriptorum locos, Augustini, Cypriani, Hieronymi, Chrysostomi, Irenaei, Hilarij, qui non obscure pro veritate suffragiauerunt, sic cupide & callide trahere ad partes suas, vt eo ipso reddant se & causam suam non parum suspectam. Video ad hos eorum libros multos & varios, ipsosque tanquam e suggesto perorare bonis lateribus: at vbi dicta, scripta sunt quam plurima, vbi tot clepsydrae exhaustae, vbi & copiose & plausibiliter peroratum est, audiui rethores, audiui homines sua humana [fremdsprachliches Material] mihi afferentes. At simulatque librum rursus Euan-

certisint, fortiter pronunciare, neminem hactenus constanterAnno 1526. credidisse, aut credere hoc potuisse, esse scilicet sub pane corpus Domini, adeoque Lutherum ipsum, & illius sectatores, diuersum sensisse & sentire, ausint profiteri. Quinoui Doctores vt admonerẽtur, quàm multùm sibi sumant, & quàm periculosa arrogantia ibi iudices se alienae conscientiae constituant, vertiè germanico librum Lutheri, ante trienniũ ad Vualdenses fratres editum & conscriptum, tunc cùm Lutherus etiam (vt non est vsque adeò prae illis neophytus) minimè oscitanter versaretur in illo Eucharistiae negotio expendendo & reducendo in viam, si fortè errarent Vualdenses fratres. Ex quo satis apparet, quemadmodum hodie sentit, sic & tunc sensisse Lutherum, cùm ne suspicari quidem posset, illam factionem exorituram. Dignus enim est libellus, qui non tantùm germanicè legatur, in quo breuiter & simpliciter vera de Eucharistia sententia astruitur, quem & illi tot libris variè in hoc themate rethoricati nondum diluerunt. Hoc autem opusculum, quamuis (vt in bonis scriptis fieri solet) posthabitum, eò libentius latinè rursus edidi, vt rationem redderem meae fidei. Legi enim aduersariorum libellos germanicos & latinos, qui nullam conscientiam sic certam reddunt, vt non scrupulus ille maneat in animo. Quid si fallant omnes istae cogitationes? Clarum verò & simplex Dei verbum fallere non potest. Video eos veterum scriptorum locos, Augustini, Cypriani, Hieronymi, Chrysostomi, Irenaei, Hilarij, qui non obscurè pro veritate suffragiauerunt, sic cupidè & callidè trahere ad partes suas, vt eo ipso reddant se & causam suam non parum suspectam. Video ad hos eorum libros multos & varios, ipsosque tanquam è suggesto perorare bonis lateribus: at vbi dicta, scripta sunt quàm plurima, vbi tot clepsydrae exhaustae, vbi & copiosè & plausibiliter peroratum est, audiui rethores, audiui homines sua humana [fremdsprachliches Material] mihi afferentes. At simulatque librum rursus Euan-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0101" n="85"/>
certisint, fortiter pronunciare,                      neminem hactenus constanter<note place="right">Anno 1526.</note>                      credidisse, aut credere hoc potuisse, esse scilicet sub pane corpus Domini,                      adeoque Lutherum ipsum, &amp; illius sectatores, diuersum sensisse &amp;                      sentire, ausint profiteri. Quinoui Doctores vt admonere&#x0303;tur, quàm                      multùm sibi sumant, &amp; quàm periculosa arrogantia ibi iudices se alienae                      conscientiae constituant, vertiè germanico librum Lutheri, ante trienniu&#x0303; ad Vualdenses fratres editum &amp; conscriptum, tunc cùm                      Lutherus etiam (vt non est vsque adeò prae illis neophytus) minimè oscitanter                      versaretur in illo Eucharistiae negotio expendendo &amp; reducendo in viam, si                      fortè errarent Vualdenses fratres. Ex quo satis apparet, quemadmodum hodie                      sentit, sic &amp; tunc sensisse Lutherum, cùm ne suspicari quidem posset, illam                      factionem exorituram. Dignus enim est libellus, qui non tantùm germanicè                      legatur, in quo breuiter &amp; simpliciter vera de Eucharistia sententia                      astruitur, quem &amp; illi tot libris variè in hoc themate rethoricati nondum                      diluerunt. Hoc autem opusculum, quamuis (vt in bonis scriptis fieri solet)                      posthabitum, eò libentius latinè rursus edidi, vt rationem redderem meae fidei.                      Legi enim aduersariorum libellos germanicos &amp; latinos, qui nullam                      conscientiam sic certam reddunt, vt non scrupulus ille maneat in animo. Quid si                      fallant omnes istae cogitationes? Clarum verò &amp; simplex Dei verbum fallere                      non potest. Video eos veterum scriptorum locos, Augustini, Cypriani, Hieronymi,                      Chrysostomi, Irenaei, Hilarij, qui non obscurè pro veritate suffragiauerunt, sic                      cupidè &amp; callidè trahere ad partes suas, vt eo ipso reddant se &amp; causam                      suam non parum suspectam. Video ad hos eorum libros multos &amp; varios,                      ipsosque tanquam è suggesto perorare bonis lateribus: at vbi dicta, scripta sunt                      quàm plurima, vbi tot clepsydrae exhaustae, vbi &amp; copiosè &amp;                      plausibiliter peroratum est, audiui rethores, audiui homines sua humana <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> mihi afferentes. At simulatque librum rursus Euan-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[85/0101] certisint, fortiter pronunciare, neminem hactenus constanter credidisse, aut credere hoc potuisse, esse scilicet sub pane corpus Domini, adeoque Lutherum ipsum, & illius sectatores, diuersum sensisse & sentire, ausint profiteri. Quinoui Doctores vt admonerẽtur, quàm multùm sibi sumant, & quàm periculosa arrogantia ibi iudices se alienae conscientiae constituant, vertiè germanico librum Lutheri, ante trienniũ ad Vualdenses fratres editum & conscriptum, tunc cùm Lutherus etiam (vt non est vsque adeò prae illis neophytus) minimè oscitanter versaretur in illo Eucharistiae negotio expendendo & reducendo in viam, si fortè errarent Vualdenses fratres. Ex quo satis apparet, quemadmodum hodie sentit, sic & tunc sensisse Lutherum, cùm ne suspicari quidem posset, illam factionem exorituram. Dignus enim est libellus, qui non tantùm germanicè legatur, in quo breuiter & simpliciter vera de Eucharistia sententia astruitur, quem & illi tot libris variè in hoc themate rethoricati nondum diluerunt. Hoc autem opusculum, quamuis (vt in bonis scriptis fieri solet) posthabitum, eò libentius latinè rursus edidi, vt rationem redderem meae fidei. Legi enim aduersariorum libellos germanicos & latinos, qui nullam conscientiam sic certam reddunt, vt non scrupulus ille maneat in animo. Quid si fallant omnes istae cogitationes? Clarum verò & simplex Dei verbum fallere non potest. Video eos veterum scriptorum locos, Augustini, Cypriani, Hieronymi, Chrysostomi, Irenaei, Hilarij, qui non obscurè pro veritate suffragiauerunt, sic cupidè & callidè trahere ad partes suas, vt eo ipso reddant se & causam suam non parum suspectam. Video ad hos eorum libros multos & varios, ipsosque tanquam è suggesto perorare bonis lateribus: at vbi dicta, scripta sunt quàm plurima, vbi tot clepsydrae exhaustae, vbi & copiosè & plausibiliter peroratum est, audiui rethores, audiui homines sua humana _ mihi afferentes. At simulatque librum rursus Euan- Anno 1526.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/101
Zitationshilfe: Kirchner, Timotheus: Histori deß Sacramentstreits. [s. l.], 1591, S. 85. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_histori_1591/101>, abgerufen am 11.05.2024.