Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584.mit nichten der vbiquistischen Maiestet / sondern sind jhr viel mehr entgegen / wie vor gelerten leicht darzuthun wer. Wir können aber alhie nicht vmbgehen / dem Christlichen Leser zum besten / die schöne erklerung dieses Spruchs aus dem 78. tractatu Augustini vber Johannem kürtzlich zu erzehlen / wie folget: Per quod Filius non est aequalis Patri, per hoc iturus erat ad Patrem, a quo venturus est viuos & mortuos iudicaturus. Per illud autem, in quo aequalis est gignenti vnigenitus, nunquam recedit a Patre, sed cum illo est vbique totus pari diuinitate, quam nullus continet locus. Cum enim in forma Dei esset, sicut Apostolus loquitur, non rapinam arbitratus est, esse aequalem DEO. Quomodo enim rapina possit esse natura, quae non erat vsurpata, sed NATA? Semetipsum autem exinaniuit, formam serui accipiens. Non ergo amittens illam, sed accipiens istam, eo modo se exinaniens, quo heic minor apparebat, quam apud Patrem manebat. Forma quippe serui accessit, non forma Dei recessit: haec est assumta, non illa consumta. Propter hanc dicit: Pater maior me est. Propter illam vero: Ego, & Pater VNVM sumus. Hoc attendat Arianus, & hac attentione sit sanus, ne contentione sit vanus; aut, quod est peius, insanus. Haec enim est forma serui, in qua Dei Filius minor est, non Patre solo, sed etiam Spiritu sancto: neque id tantum, sed etiam se ipso, quia idem ipse in forma Dei maior est seipso. Item: Ipse ergo Christus Filius Dei, aequalis Patri in forma Dei, quia semetipsum exinaniuit non formam Dei amittens, sed formam serui accipiens: maior est & seipso, quia maior est forma Dei, quae amissa non est, quam serui, mit nichten der vbiquistischen Maiestet / sondern sind jhr viel mehr entgegen / wie vor gelerten leicht darzuthun wer. Wir können aber alhie nicht vmbgehen / dem Christlichen Leser zum besten / die schöne erklerung dieses Spruchs aus dem 78. tractatu Augustini vber Johannem kürtzlich zu erzehlen / wie folget: Per quod Filius non est aequalis Patri, per hoc iturus erat ad Patrem, à quo venturus est viuos & mortuos iudicaturus. Per illud autem, in quo aequalis est gignenti vnigenitus, nunquam recedit à Patre, sed cum illo est vbique totus pari diuinitate, quam nullus continet locus. Cum enim in forma Dei esset, sicut Apostolus loquitur, non rapinam arbitratus est, esse aequalem DEO. Quomodo enim rapina possit esse natura, quae non erat vsurpata, sed NATA? Semetipsum autem exinaniuit, formam serui accipiens. Non ergo amittens illam, sed accipiens istam, eo modo se exinaniens, quo hîc minor apparebat, quàm apud Patrem manebat. Forma quippe serui accessit, non forma Dei recessit: haec est assumta, non illa consumta. Propter hanc dicit: Pater maior me est. Propter illam vero: Ego, & Pater VNVM sumus. Hoc attendat Arianus, & hac attentione sit sanus, ne contentione sit vanus; aut, quod est peius, insanus. Haec enim est forma serui, in qua Dei Filius minor est, non Patre solo, sed etiam Spiritu sancto: neque id tantum, sed etiam se ipso, quia idem ipse in forma Dei maior est seipso. Item: Ipse ergo Christus Filius Dei, aequalis Patri in forma Dei, quia semetipsum exinaniuit non formam Dei amittens, sed formam serui accipiens: maior est & seipso, quia maior est forma Dei, quae amissa non est, quàm serui, <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0369" n="365"/> mit nichten der vbiquistischen Maiestet / sondern sind jhr viel mehr entgegen / wie vor gelerten leicht darzuthun wer.</p> <p>Wir können aber alhie nicht vmbgehen / dem Christlichen Leser zum besten / die schöne erklerung dieses Spruchs aus dem 78. tractatu Augustini vber Johannem kürtzlich zu erzehlen / wie folget: Per quod Filius non est aequalis Patri, per hoc iturus erat ad Patrem, à quo venturus est viuos & mortuos iudicaturus. Per illud autem, in quo aequalis est gignenti vnigenitus, nunquam recedit à Patre, sed cum illo est vbique totus pari diuinitate, quam nullus continet locus. Cum enim in forma Dei esset, sicut Apostolus loquitur, non rapinam arbitratus est, esse aequalem DEO. Quomodo enim rapina possit esse natura, quae non erat vsurpata, sed NATA? Semetipsum autem exinaniuit, formam serui accipiens. Non ergo amittens illam, sed accipiens istam, eo modo se exinaniens, quo hîc minor apparebat, quàm apud Patrem manebat. Forma quippe serui accessit, non forma Dei recessit: haec est assumta, non illa consumta. Propter hanc dicit: Pater maior me est. Propter illam vero: Ego, & Pater VNVM sumus. Hoc attendat Arianus, & hac attentione sit sanus, ne contentione sit vanus; aut, quod est peius, insanus. Haec enim est forma serui, in qua Dei Filius minor est, non Patre solo, sed etiam Spiritu sancto: neque id tantum, sed etiam se ipso, quia idem ipse in forma Dei maior est seipso.</p> <p>Item: Ipse ergo Christus Filius Dei, aequalis Patri in forma Dei, quia semetipsum exinaniuit non formam Dei amittens, sed formam serui accipiens: maior est & seipso, quia maior est forma Dei, quae amissa non est, quàm serui, </p> </div> </body> </text> </TEI> [365/0369]
mit nichten der vbiquistischen Maiestet / sondern sind jhr viel mehr entgegen / wie vor gelerten leicht darzuthun wer.
Wir können aber alhie nicht vmbgehen / dem Christlichen Leser zum besten / die schöne erklerung dieses Spruchs aus dem 78. tractatu Augustini vber Johannem kürtzlich zu erzehlen / wie folget: Per quod Filius non est aequalis Patri, per hoc iturus erat ad Patrem, à quo venturus est viuos & mortuos iudicaturus. Per illud autem, in quo aequalis est gignenti vnigenitus, nunquam recedit à Patre, sed cum illo est vbique totus pari diuinitate, quam nullus continet locus. Cum enim in forma Dei esset, sicut Apostolus loquitur, non rapinam arbitratus est, esse aequalem DEO. Quomodo enim rapina possit esse natura, quae non erat vsurpata, sed NATA? Semetipsum autem exinaniuit, formam serui accipiens. Non ergo amittens illam, sed accipiens istam, eo modo se exinaniens, quo hîc minor apparebat, quàm apud Patrem manebat. Forma quippe serui accessit, non forma Dei recessit: haec est assumta, non illa consumta. Propter hanc dicit: Pater maior me est. Propter illam vero: Ego, & Pater VNVM sumus. Hoc attendat Arianus, & hac attentione sit sanus, ne contentione sit vanus; aut, quod est peius, insanus. Haec enim est forma serui, in qua Dei Filius minor est, non Patre solo, sed etiam Spiritu sancto: neque id tantum, sed etiam se ipso, quia idem ipse in forma Dei maior est seipso.
Item: Ipse ergo Christus Filius Dei, aequalis Patri in forma Dei, quia semetipsum exinaniuit non formam Dei amittens, sed formam serui accipiens: maior est & seipso, quia maior est forma Dei, quae amissa non est, quàm serui,
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/369 |
Zitationshilfe: | Kirchner, Timotheus: Dass die zwey vnd vierzig anhaltische Argument/ wider der Vbiquisten Trewme noch fest stehen. Heidelberg, 1584, S. 365. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/kirchner_argument_1584/369>, abgerufen am 23.07.2024. |