Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite

Romans I. Buch.
tastische Mensch zu Athen/ welcher in dem Meer-
Port sasse/ und alle ankommende Schiffe für seine
Schiffe aufzeichnete/ und mit Freuden empfienge.

Andere/ spricht M. Heyder/ setzen zur Seiten/
und verwerffen gäntzlich/ was nutzlich/ nöthig/ und
zierlich ist/ und verlieben ihre Seelen an schlimmen
Albertäten. Neque raro illud Heracliti, qui inter
docendum vocem illam, obscura, obscura, semper in-
culcabat, non quidem ore proferunt, sed mente tamen,
& pectore clausum habent, & studiose intricare co-
nantur omnia: ut soli sapere, & reliquitanquam um-
brae circumvolitare videantur. Et quidem, ut in his
quaestionum futilium, & inutilium deliciis lascivire
queant liberius, & ambitionsius luxuriare: omnia ve-
terum Sophistarum & Scholasticorum somnia, pridem
sepulta, refodiunt, & tanquam ingenii proprii faetus,
saltem leviter mutata, & erasis quasi signis, quod fures
amant facere, in scenam producunt. Hi suis cum disci-
pulis uti magni sunt in parvis, ita parvi sunt in
magnis, nec multum distant a noctuis, quae cum in
tenebris oculorum acie praestent, ad solem meridia-
num plane caligant & caecutiunt. In lucem enim Ec-
clesiae, Reipubl. si prodeundum, omnia illa sophisma-
ta, non minus quam nebula quaepiam, evanescunt, &
qui leones in scholis videbantur, nihil aliud, quam asi-
nos Cumanos se esse demonstrant: & quod laboriose
didicerunt, non minore cum molestia, nec sine pudo-
re, dediscere coguntur.
Solche brauchen stäts das
Wort Heracliten/ und ruffen/ weil sie lesen/ es ist dun-
ckel/ oder stellen sich doch/ als ob sie dunckele und hoch-
wichtige Sachen brächten/ auch damit sie in kindi-
schen Fragen/ und vergeblichem Docken-Werck/ desto
länger sich belustigen können/ wühlen sie auf alle
Träume und Einbildungen der alten Sophisten und

Scholasten/

Romans I. Buch.
taſtiſche Menſch zu Athen/ welcher in dem Meer-
Port ſaſſe/ und alle ankommende Schiffe fuͤr ſeine
Schiffe aufzeichnete/ und mit Freuden empfienge.

Andere/ ſpricht M. Heyder/ ſetzen zur Seiten/
und verwerffen gaͤntzlich/ was nutzlich/ noͤthig/ und
zierlich iſt/ und verlieben ihre Seelen an ſchlimmen
Albertaͤten. Neque rarò illud Heracliti, qui inter
docendum vocem illam, obſcura, obſcura, ſemper in-
culcabat, non quidem ore proferunt, ſed mente tamen,
& pectore clauſum habent, & ſtudiosè intricare co-
nantur omnia: ut ſoli ſapere, & reliquitanquam um-
bræ circumvolitare videantur. Et quidem, ut in his
quæſtionum futilium, & inutilium deliciis laſcivire
queant liberiùs, & ambitionſius luxuriare: omnia ve-
terum Sophiſtarum & Scholaſticorum ſomnia, pridem
ſepulta, refodiunt, & tanquam ingenii proprii fætus,
ſaltem leviter mutata, & eraſis quaſi ſignis, quod fures
amant facere, in ſcenam producunt. Hi ſuis cum diſci-
pulis uti magni ſunt in parvis, ita parvi ſunt in
magnis, nec multum diſtant à noctuis, quæ cùm in
tenebris oculorum acie præſtent, ad ſolem meridia-
num planè caligant & cæcutiunt. In lucem enim Ec-
cleſiæ, Reipubl. ſi prodeundum, omnia illa ſophiſma-
ta, non minus quàm nebula quæpiam, evaneſcunt, &
qui leones in ſcholis videbantur, nihil aliud, quàm aſi-
nos Cumanos ſe eſſe demonſtrant: & quod laboriosè
didicerunt, non minore cum moleſtia, nec ſine pudo-
re, dediſcere coguntur.
Solche brauchen ſtaͤts das
Wort Heracliten/ und ruffen/ weil ſie leſen/ es iſt dun-
ckel/ oder ſtellen ſich doch/ als ob ſie dunckele und hoch-
wichtige Sachen braͤchten/ auch damit ſie in kindi-
ſchen Fragen/ und vergeblichem Docken-Werck/ deſto
laͤnger ſich beluſtigen koͤnnen/ wuͤhlen ſie auf alle
Traͤume und Einbildungen der alten Sophiſten und

Scholaſten/
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0475" n="461"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Romans <hi rendition="#aq">I.</hi> Buch.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">ta&#x017F;ti</hi>&#x017F;che Men&#x017F;ch zu Athen/ welcher in dem Meer-<lb/>
Port &#x017F;a&#x017F;&#x017F;e/ und alle ankommende Schiffe fu&#x0364;r &#x017F;eine<lb/>
Schiffe aufzeichnete/ und mit Freuden empfienge.</p><lb/>
          <p>Andere/ &#x017F;pricht <hi rendition="#aq">M.</hi> Heyder/ &#x017F;etzen zur Seiten/<lb/>
und verwerffen ga&#x0364;ntzlich/ was nutzlich/ no&#x0364;thig/ und<lb/>
zierlich i&#x017F;t/ und verlieben ihre Seelen an &#x017F;chlimmen<lb/>
Alberta&#x0364;ten. <hi rendition="#aq">Neque rarò illud Heracliti, qui inter<lb/>
docendum vocem illam, ob&#x017F;cura, ob&#x017F;cura, &#x017F;emper in-<lb/>
culcabat, non quidem ore proferunt, &#x017F;ed mente tamen,<lb/>
&amp; pectore clau&#x017F;um habent, &amp; &#x017F;tudiosè intricare co-<lb/>
nantur omnia: ut &#x017F;oli &#x017F;apere, &amp; reliquitanquam um-<lb/>
bræ circumvolitare videantur. Et quidem, ut in his<lb/>
quæ&#x017F;tionum futilium, &amp; inutilium deliciis la&#x017F;civire<lb/>
queant liberiùs, &amp; ambition&#x017F;ius luxuriare: omnia ve-<lb/>
terum Sophi&#x017F;tarum &amp; Schola&#x017F;ticorum &#x017F;omnia, pridem<lb/>
&#x017F;epulta, refodiunt, &amp; tanquam ingenii proprii fætus,<lb/>
&#x017F;altem leviter mutata, &amp; era&#x017F;is qua&#x017F;i &#x017F;ignis, quod fures<lb/>
amant facere, in &#x017F;cenam producunt. Hi &#x017F;uis cum di&#x017F;ci-<lb/>
pulis uti magni &#x017F;unt in parvis, ita parvi &#x017F;unt in<lb/>
magnis, nec multum di&#x017F;tant à noctuis, quæ cùm in<lb/>
tenebris oculorum acie præ&#x017F;tent, ad &#x017F;olem meridia-<lb/>
num planè caligant &amp; cæcutiunt. In lucem enim Ec-<lb/>
cle&#x017F;iæ, Reipubl. &#x017F;i prodeundum, omnia illa &#x017F;ophi&#x017F;ma-<lb/>
ta, non minus quàm nebula quæpiam, evane&#x017F;cunt, &amp;<lb/>
qui leones in &#x017F;cholis videbantur, nihil aliud, quàm a&#x017F;i-<lb/>
nos Cumanos &#x017F;e e&#x017F;&#x017F;e demon&#x017F;trant: &amp; quod laboriosè<lb/>
didicerunt, non minore cum mole&#x017F;tia, nec &#x017F;ine pudo-<lb/>
re, dedi&#x017F;cere coguntur.</hi> Solche brauchen &#x017F;ta&#x0364;ts das<lb/>
Wort <hi rendition="#aq">Heraclit</hi>en/ und ruffen/ weil &#x017F;ie le&#x017F;en/ es i&#x017F;t dun-<lb/>
ckel/ oder &#x017F;tellen &#x017F;ich doch/ als ob &#x017F;ie dunckele und hoch-<lb/>
wichtige Sachen bra&#x0364;chten/ auch damit &#x017F;ie in kindi-<lb/>
&#x017F;chen Fragen/ und vergeblichem Docken-Werck/ de&#x017F;to<lb/>
la&#x0364;nger &#x017F;ich belu&#x017F;tigen ko&#x0364;nnen/ wu&#x0364;hlen &#x017F;ie auf alle<lb/>
Tra&#x0364;ume und Einbildungen der alten <hi rendition="#aq">Sophi&#x017F;t</hi>en und<lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">Schola&#x017F;t</hi>en/</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[461/0475] Romans I. Buch. taſtiſche Menſch zu Athen/ welcher in dem Meer- Port ſaſſe/ und alle ankommende Schiffe fuͤr ſeine Schiffe aufzeichnete/ und mit Freuden empfienge. Andere/ ſpricht M. Heyder/ ſetzen zur Seiten/ und verwerffen gaͤntzlich/ was nutzlich/ noͤthig/ und zierlich iſt/ und verlieben ihre Seelen an ſchlimmen Albertaͤten. Neque rarò illud Heracliti, qui inter docendum vocem illam, obſcura, obſcura, ſemper in- culcabat, non quidem ore proferunt, ſed mente tamen, & pectore clauſum habent, & ſtudiosè intricare co- nantur omnia: ut ſoli ſapere, & reliquitanquam um- bræ circumvolitare videantur. Et quidem, ut in his quæſtionum futilium, & inutilium deliciis laſcivire queant liberiùs, & ambitionſius luxuriare: omnia ve- terum Sophiſtarum & Scholaſticorum ſomnia, pridem ſepulta, refodiunt, & tanquam ingenii proprii fætus, ſaltem leviter mutata, & eraſis quaſi ſignis, quod fures amant facere, in ſcenam producunt. Hi ſuis cum diſci- pulis uti magni ſunt in parvis, ita parvi ſunt in magnis, nec multum diſtant à noctuis, quæ cùm in tenebris oculorum acie præſtent, ad ſolem meridia- num planè caligant & cæcutiunt. In lucem enim Ec- cleſiæ, Reipubl. ſi prodeundum, omnia illa ſophiſma- ta, non minus quàm nebula quæpiam, evaneſcunt, & qui leones in ſcholis videbantur, nihil aliud, quàm aſi- nos Cumanos ſe eſſe demonſtrant: & quod laboriosè didicerunt, non minore cum moleſtia, nec ſine pudo- re, dediſcere coguntur. Solche brauchen ſtaͤts das Wort Heracliten/ und ruffen/ weil ſie leſen/ es iſt dun- ckel/ oder ſtellen ſich doch/ als ob ſie dunckele und hoch- wichtige Sachen braͤchten/ auch damit ſie in kindi- ſchen Fragen/ und vergeblichem Docken-Werck/ deſto laͤnger ſich beluſtigen koͤnnen/ wuͤhlen ſie auf alle Traͤume und Einbildungen der alten Sophiſten und Scholaſten/

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/475
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 461. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/475>, abgerufen am 22.07.2024.