Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>

Deß Academischen
etiam ad alios defluere ritum illum animadverto; Daß sie auf
Schwesterschafft oder hertzliche Treue trincken. Sed cavete,
eavete inquam virgines, quotquot castitatem amatis, ne prae-
textu fraternitatum vos in sua retia pelliciant, fistula dulce canit,
volucrem dum decipit auceps, & sororculae titulus brevi nego-
tio in titulum concubinae converti potest. Quare principiis ob-
sta, sero medicina paratur.

25. Hic hausticos bibendi modus nonnullis aliquando
eir cumstantiis variatur, desumptis aut ex subjecto recipientis po-
tum vel ex bibendi discrimine. Illo modo multoties ex patinis
frustis carnium abdominis & jusculi reliquiis illitis sorbentur
potiones, vel ex pileis domesticis multoties peculiis plurimis
obsitis hauriuntur; vel ex calceis quos non raro impurus aliquis
podicis filius ambedit, magnis singultibus protenso gutture ex-
trahuntur: quid quod ex matulis cum ipsis urinae excrementis
potum sumere quibusdam placet. Suibus aedepol magis quam
studiosis hic mos conveniens, & qui hoc faciunt non potiores,
sunt canibus ad vomitum redeuntibus, multisque parasangis
rusticum illum antecedunt, qui regestum in via mulsum, pile o
excepit, secundamque sibi & familiae suae mensam domum re-
diens extrui inde fecit. Nec minus probabilis est eorum pro-
cacia, qui candelas injiciunt poculis, scriptum enim est, bibe,
quod est liquidum. Quid de isto dicam lurcone, qui sex injectos
in cantharum haleces salsos cum ipsa Cerevisia proluere & in-
tegros deglutire potuit. Ego ipsi aliquid mollioris farturae, quod
spinas non continuisset devorandum porrexissem, quod ip si con-
ducibilius forsan, nec tanta in digerendo difficultas fuisset.

26. Exclamo quoties eorum mecum agito vesaniam, qui
non contenti potu, ipsa vitra simul vorant; expediret potius
aliquid bellatiorum a tergo vaccae magnae recenter excidentium
ore excepisse, illudque mandisse, sic enim & os & viscera extra
omne arrosionis periculum posita forent, unde facile constat,
posse quem hujusmodi insuetos & violentos bibendi modos,
alio quantumvis praeeunte, honeste recusare.

27. Sed quid si sub honoris nostri discrimine admonea-
mur, bey Schelm Schelm/ der es nicht nachthut. Nec tum
quidem nos reneri aurumo. Etenim quae facta laedunt pietatem
& incolumitatem, & contra bonos mores sunt, ne fieri quidem
a nobis posse putandum l. 15. ff. de Condit. Instit. nec malis mo-
ribus aperienda fenestra, sed potius purganda a corruptelis pro-
vincia. l. 13. Pr. de Offic. Praes. Quin & quod in proprium cor-

pus

Deß Academiſchen
etiam ad alios defluere ritum illum animadverto; Daß ſie auf
Schweſterſchafft oder hertzliche Treue trincken. Sed cavete,
eavete inquam virgines, quotquot caſtitatem amatis, ne præ-
textu fraternitatum vos in ſua retia pelliciant, fiſtula dulce canit,
volucrem dum decipit auceps, & ſororculæ titulus brevi nego-
tio in titulum concubinæ converti poteſt. Quare principiis ob-
ſta, ſerò medicina paratur.

25. Hic hauſticôs bibendi modus nonnullis aliquando
eir cumſtantiis variatur, deſumptis aut ex ſubjecto recipientis po-
tum vel ex bibendi diſcrimine. Illo modo multoties ex patinis
fruſtis carnium abdominis & juſculi reliquiis illitis ſorbentur
potiones, vel ex pileis domeſticis multoties peculiis plurimis
obſitis hauriuntur; vel ex calceis quos non rarò impurus aliquis
podicis filius ambedit, magnis ſingultibus protenſo gutture ex-
trahuntur: quid quod ex matulis cum ipſis urinæ excrementis
potum ſumere quibusdam placet. Suibus ædepol magis quam
ſtudioſis hic mos conveniens, & qui hoc faciunt non potiores,
ſunt canibus ad vomitum redeuntibus, multisque paraſangis
ruſticum illum antecedunt, qui regeſtum in via mulſum, pile o
excepit, ſecundamque ſibi & familiæ ſuæ menſam domum re-
diens extrui inde fecit. Nec minus probabilis eſt eorum pro-
cacia, qui candelas injiciunt poculis, ſcriptum enim eſt, bibe,
quod eſt liquidum. Quid de iſto dicam lurcone, qui ſex injectos
in cantharum haleces ſalſos cum ipſa Cereviſia proluere & in-
tegros deglutire potuit. Ego ipſi aliquid mollioris farturæ, quod
ſpinas non continuiſſet devorandum porrexiſſem, quod ip ſi con-
ducibilius forſan, nec tanta in digerendo difficultas fuiſſet.

26. Exclamo quoties eorum mecum agito veſaniam, qui
non contenti potu, ipſa vitra ſimul vorant; expediret potius
aliquid bellatiorum à tergo vaccæ magnæ recenter excidentium
ore excepiſſe, illudque mandiſſe, ſic enim & os & viſcera extra
omne arroſionis periculum poſita forent, unde facilè conſtat,
poſſe quem hujusmodi inſuetos & violentos bibendi modos,
aliô quantumvis præeunte, honeſtè recuſare.

27. Sed quid ſi ſub honoris noſtri diſcrimine admonea-
mur, bey Schelm Schelm/ der es nicht nachthut. Nec tum
quidem nos reneri aurumo. Etenim quæ facta lædunt pietatem
& incolumitatem, & contra bonos mores ſunt, ne fieri quidem
à nobis poſſe putandum l. 15. ff. de Condit. Inſtit. nec malis mo-
ribus aperienda feneſtra, ſed potius purganda à corruptelis pro-
vincia. l. 13. Pr. de Offic. Præſ. Quin & quod in proprium cor-

pus
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f1002" n="982"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Deß <hi rendition="#aq">Academi</hi>&#x017F;chen</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq">etiam ad alios defluere ritum illum animadverto;</hi> Daß &#x017F;ie auf<lb/>
Schwe&#x017F;ter&#x017F;chafft oder hertzliche Treue trincken. <hi rendition="#aq">Sed cavete,<lb/>
eavete inquam virgines, quotquot ca&#x017F;titatem amatis, ne præ-<lb/>
textu fraternitatum vos in &#x017F;ua retia pelliciant, fi&#x017F;tula dulce canit,<lb/>
volucrem dum decipit auceps, &amp; &#x017F;ororculæ titulus brevi nego-<lb/>
tio in titulum concubinæ converti pote&#x017F;t. Quare principiis ob-<lb/>
&#x017F;ta, &#x017F;erò medicina paratur.</hi></p><lb/>
            <p>25. <hi rendition="#aq">Hic hau&#x017F;ticôs bibendi modus nonnullis aliquando<lb/>
eir cum&#x017F;tantiis variatur, de&#x017F;umptis aut ex &#x017F;ubjecto recipientis po-<lb/>
tum vel ex bibendi di&#x017F;crimine. Illo modo multoties ex patinis<lb/>
fru&#x017F;tis carnium abdominis &amp; ju&#x017F;culi reliquiis illitis &#x017F;orbentur<lb/>
potiones, vel ex pileis dome&#x017F;ticis multoties peculiis plurimis<lb/>
ob&#x017F;itis hauriuntur; vel ex calceis quos non rarò impurus aliquis<lb/>
podicis filius ambedit, magnis &#x017F;ingultibus proten&#x017F;o gutture ex-<lb/>
trahuntur: quid quod ex matulis cum ip&#x017F;is urinæ excrementis<lb/>
potum &#x017F;umere quibusdam placet. Suibus ædepol magis quam<lb/>
&#x017F;tudio&#x017F;is hic mos conveniens, &amp; qui hoc faciunt non potiores,<lb/>
&#x017F;unt canibus ad vomitum redeuntibus, multisque para&#x017F;angis<lb/>
ru&#x017F;ticum illum antecedunt, qui rege&#x017F;tum in via mul&#x017F;um, pile o<lb/>
excepit, &#x017F;ecundamque &#x017F;ibi &amp; familiæ &#x017F;uæ men&#x017F;am domum re-<lb/>
diens extrui inde fecit. Nec minus probabilis e&#x017F;t eorum pro-<lb/>
cacia, qui candelas injiciunt poculis, &#x017F;criptum enim e&#x017F;t, bibe,<lb/>
quod e&#x017F;t liquidum. Quid de i&#x017F;to dicam lurcone, qui &#x017F;ex injectos<lb/>
in cantharum haleces &#x017F;al&#x017F;os cum ip&#x017F;a Cerevi&#x017F;ia proluere &amp; in-<lb/>
tegros deglutire potuit. Ego ip&#x017F;i aliquid mollioris farturæ, quod<lb/>
&#x017F;pinas non continui&#x017F;&#x017F;et devorandum porrexi&#x017F;&#x017F;em, quod ip &#x017F;i con-<lb/>
ducibilius for&#x017F;an, nec tanta in digerendo difficultas fui&#x017F;&#x017F;et.</hi></p><lb/>
            <p>26. <hi rendition="#aq">Exclamo quoties eorum mecum agito ve&#x017F;aniam, qui<lb/>
non contenti potu, ip&#x017F;a vitra &#x017F;imul vorant; expediret potius<lb/>
aliquid bellatiorum à tergo vaccæ magnæ recenter excidentium<lb/>
ore excepi&#x017F;&#x017F;e, illudque mandi&#x017F;&#x017F;e, &#x017F;ic enim &amp; os &amp; vi&#x017F;cera extra<lb/>
omne arro&#x017F;ionis periculum po&#x017F;ita forent, unde facilè con&#x017F;tat,<lb/>
po&#x017F;&#x017F;e quem hujusmodi in&#x017F;uetos &amp; violentos bibendi modos,<lb/>
aliô quantumvis præeunte, hone&#x017F;tè recu&#x017F;are.</hi></p><lb/>
            <p>27. <hi rendition="#aq">Sed quid &#x017F;i &#x017F;ub honoris no&#x017F;tri di&#x017F;crimine admonea-<lb/>
mur,</hi> bey Schelm Schelm/ der es nicht nachthut. <hi rendition="#aq">Nec tum<lb/>
quidem nos reneri aurumo. Etenim quæ facta lædunt pietatem<lb/>
&amp; incolumitatem, &amp; contra bonos mores &#x017F;unt, ne fieri quidem<lb/>
à nobis po&#x017F;&#x017F;e putandum l. 15. ff. de Condit. In&#x017F;tit. nec malis mo-<lb/>
ribus aperienda fene&#x017F;tra, &#x017F;ed potius purganda à corruptelis pro-<lb/>
vincia. l. 13. Pr. de Offic. Præ&#x017F;. Quin &amp; quod in proprium cor-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">pus</hi></fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[982/1002] Deß Academiſchen etiam ad alios defluere ritum illum animadverto; Daß ſie auf Schweſterſchafft oder hertzliche Treue trincken. Sed cavete, eavete inquam virgines, quotquot caſtitatem amatis, ne præ- textu fraternitatum vos in ſua retia pelliciant, fiſtula dulce canit, volucrem dum decipit auceps, & ſororculæ titulus brevi nego- tio in titulum concubinæ converti poteſt. Quare principiis ob- ſta, ſerò medicina paratur. 25. Hic hauſticôs bibendi modus nonnullis aliquando eir cumſtantiis variatur, deſumptis aut ex ſubjecto recipientis po- tum vel ex bibendi diſcrimine. Illo modo multoties ex patinis fruſtis carnium abdominis & juſculi reliquiis illitis ſorbentur potiones, vel ex pileis domeſticis multoties peculiis plurimis obſitis hauriuntur; vel ex calceis quos non rarò impurus aliquis podicis filius ambedit, magnis ſingultibus protenſo gutture ex- trahuntur: quid quod ex matulis cum ipſis urinæ excrementis potum ſumere quibusdam placet. Suibus ædepol magis quam ſtudioſis hic mos conveniens, & qui hoc faciunt non potiores, ſunt canibus ad vomitum redeuntibus, multisque paraſangis ruſticum illum antecedunt, qui regeſtum in via mulſum, pile o excepit, ſecundamque ſibi & familiæ ſuæ menſam domum re- diens extrui inde fecit. Nec minus probabilis eſt eorum pro- cacia, qui candelas injiciunt poculis, ſcriptum enim eſt, bibe, quod eſt liquidum. Quid de iſto dicam lurcone, qui ſex injectos in cantharum haleces ſalſos cum ipſa Cereviſia proluere & in- tegros deglutire potuit. Ego ipſi aliquid mollioris farturæ, quod ſpinas non continuiſſet devorandum porrexiſſem, quod ip ſi con- ducibilius forſan, nec tanta in digerendo difficultas fuiſſet. 26. Exclamo quoties eorum mecum agito veſaniam, qui non contenti potu, ipſa vitra ſimul vorant; expediret potius aliquid bellatiorum à tergo vaccæ magnæ recenter excidentium ore excepiſſe, illudque mandiſſe, ſic enim & os & viſcera extra omne arroſionis periculum poſita forent, unde facilè conſtat, poſſe quem hujusmodi inſuetos & violentos bibendi modos, aliô quantumvis præeunte, honeſtè recuſare. 27. Sed quid ſi ſub honoris noſtri diſcrimine admonea- mur, bey Schelm Schelm/ der es nicht nachthut. Nec tum quidem nos reneri aurumo. Etenim quæ facta lædunt pietatem & incolumitatem, & contra bonos mores ſunt, ne fieri quidem à nobis poſſe putandum l. 15. ff. de Condit. Inſtit. nec malis mo- ribus aperienda feneſtra, ſed potius purganda à corruptelis pro- vincia. l. 13. Pr. de Offic. Præſ. Quin & quod in proprium cor- pus

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/1002
Zitationshilfe: Happel, Eberhard Werner: Der Academische Roman. Ulm, 1690, S. 982. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/happel_roman_1690/1002>, abgerufen am 23.11.2024.