Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. 2. Aufl. Bd. 1. Berlin, 1819.

Bild:
<< vorherige Seite

up de Siiden dar stunnen de Trabanten, ümmer een lüttjer as de anner, von den allergrötsten Risen, bet to den lüttsten Dwark, de was man so lang, as miin lüttje Finger. Vor eer dar stunden so veele Fürsten un Graven, da ging de Mann unner staan, un sed: "Fru! bist du nu Kaiser?" -- Ja, sed se, ick bin Kaiser." -- "Ach! sed de Mann, un sach se so recht an, Fru, wat lett dat schön, wenn du Kaiser bist." -- "Mann, sed se, wat steist du daar, ick bin nu Kaiser, nu will ick äwerst ook Pabst warden." -- "Ach! Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst warden, Pabst is man eenmal in de Christenheit." -- "Mann, sed se, ick möt hüüt noch Pabst warden." -- "Ne Fru, sed he, to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good." -- "Mann wat Snak, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen!" Daar ging de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging de Wind, un dat Water was, as kaakt dat, de Schep schoten in de Noot un dansten un sprungen up de Bülgen, doch was de Himmel in de Midde noch so'n beeten blag, awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar Gewitter. Da ging he recht vörzufft staan un sed:

"Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje, Buttje in de See!
Mine Fru, de Jlsebill,
Will nich so, as ick wol will."

"Na, wat will se denn?" sed de Butt. -- "Ach! sed de Mann,

up de Siiden dar stunnen de Trabanten, uͤmmer een luͤttjer as de anner, von den allergroͤtsten Risen, bet to den luͤttsten Dwark, de was man so lang, as miin luͤttje Finger. Vor eer dar stunden so veele Fuͤrsten un Graven, da ging de Mann unner staan, un sed: „Fru! bist du nu Kaiser?“ — Ja, sed se, ick bin Kaiser.“ — „Ach! sed de Mann, un sach se so recht an, Fru, wat lett dat schoͤn, wenn du Kaiser bist.“ — „Mann, sed se, wat steist du daar, ick bin nu Kaiser, nu will ick aͤwerst ook Pabst warden.“ — „Ach! Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst warden, Pabst is man eenmal in de Christenheit.“ — „Mann, sed se, ick moͤt huͤuͤt noch Pabst warden.“ — „Ne Fru, sed he, to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.“ — „Mann wat Snak, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen!“ Daar ging de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging de Wind, un dat Water was, as kaakt dat, de Schep schoten in de Noot un dansten un sprungen up de Buͤlgen, doch was de Himmel in de Midde noch so’n beeten blag, awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar Gewitter. Da ging he recht voͤrzufft staan un sed:

„Mandje! Mandje! Timpe Te!
Buttje, Buttje in de See!
Mine Fru, de Jlsebill,
Will nich so, as ick wol will.“

„Na, wat will se denn?“ sed de Butt. — „Ach! sed de Mann,

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0166" n="102"/>
up de Siiden dar stunnen de Trabanten, u&#x0364;mmer een lu&#x0364;ttjer as de anner, von den allergro&#x0364;tsten Risen, bet to den lu&#x0364;ttsten Dwark, de was man so lang, as miin lu&#x0364;ttje Finger. Vor eer dar stunden so veele Fu&#x0364;rsten un Graven, da ging de Mann unner staan, un sed: &#x201E;Fru! bist du nu Kaiser?&#x201C; &#x2014; Ja, sed se, ick bin Kaiser.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! sed de Mann, un sach se so recht an, Fru, wat lett dat scho&#x0364;n, wenn du Kaiser bist.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Mann, sed se, wat steist du daar, ick bin nu Kaiser, nu will ick a&#x0364;werst ook Pabst warden.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst warden, Pabst is man eenmal in de Christenheit.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Mann, sed se, ick mo&#x0364;t hu&#x0364;u&#x0364;t noch Pabst warden.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ne Fru, sed he, to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Mann wat Snak, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen!&#x201C; Daar ging de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging de Wind, un dat Water was, as kaakt dat, de Schep schoten in de Noot un dansten un sprungen up de Bu&#x0364;lgen, doch was de Himmel in de Midde noch so&#x2019;n beeten blag, awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar Gewitter. Da ging he recht vo&#x0364;rzufft staan un sed:</p><lb/>
        <lg type="poem">
          <l>&#x201E;Mandje! Mandje! Timpe Te!</l><lb/>
          <l>Buttje, Buttje in de See!</l><lb/>
          <l>Mine Fru, de Jlsebill,</l><lb/>
          <l>Will nich so, as ick wol will.&#x201C;</l><lb/>
        </lg>
        <p>&#x201E;Na, wat will se denn?&#x201C; sed de Butt. &#x2014; &#x201E;Ach! sed de Mann,
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[102/0166] up de Siiden dar stunnen de Trabanten, uͤmmer een luͤttjer as de anner, von den allergroͤtsten Risen, bet to den luͤttsten Dwark, de was man so lang, as miin luͤttje Finger. Vor eer dar stunden so veele Fuͤrsten un Graven, da ging de Mann unner staan, un sed: „Fru! bist du nu Kaiser?“ — Ja, sed se, ick bin Kaiser.“ — „Ach! sed de Mann, un sach se so recht an, Fru, wat lett dat schoͤn, wenn du Kaiser bist.“ — „Mann, sed se, wat steist du daar, ick bin nu Kaiser, nu will ick aͤwerst ook Pabst warden.“ — „Ach! Fru, sed de Mann, wat wist du Pabst warden, Pabst is man eenmal in de Christenheit.“ — „Mann, sed se, ick moͤt huͤuͤt noch Pabst warden.“ — „Ne Fru, sed he, to Pabst kan de Butt nich maken, dat geit nich good.“ — „Mann wat Snak, kan he Kaiser maken, kan he ook Pabst maken, ga fuurts hen!“ Daar ging de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden slakkerten em, un buten ging de Wind, un dat Water was, as kaakt dat, de Schep schoten in de Noot un dansten un sprungen up de Buͤlgen, doch was de Himmel in de Midde noch so’n beeten blag, awerst an de Siiden, daar toog dat so recht rood up, as een swaar Gewitter. Da ging he recht voͤrzufft staan un sed: „Mandje! Mandje! Timpe Te! Buttje, Buttje in de See! Mine Fru, de Jlsebill, Will nich so, as ick wol will.“ „Na, wat will se denn?“ sed de Butt. — „Ach! sed de Mann,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in Wikisource-Syntax. (2015-05-11T18:40:00Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme aus Wikisource entsprechen muss.
Bayerische Staatsbibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2015-05-11T18:40:00Z)
Sandra Balck, Benjamin Fiechter: Bearbeitung der digitalen Edition. (2015-06-15T16:12:00Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

Zusätzlich zu dieser historischen Ausgabe gibt es in der 2004 von Prof. Hans-Jörg Uther herausgegebenen und im Olms-Verlag erschienenen Ausgabe (ISBN 978-3-487-12545-9) in Bd. 1, S. 7–27 ein aussagekräftiges Vorwort.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819/166
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. 2. Aufl. Bd. 1. Berlin, 1819, S. 102. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1819/166>, abgerufen am 05.05.2024.