Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812.

Bild:
<< vorherige Seite

Daar ging de Mann hen, un as he daar-
kamm, so satt siine Fru up eenen seer hogen
Troon, de was van een Stück Gold, un had
eene grote Kroon up, de was wol twee Ellen
hoch, bi eer up de Siiden dar stunnen de Tra-
banten, ümmer een lüttjer as de anner, von
den allergrötsten Risen, bett to den lüttsten
Dwark, de was man so lang, as miin lüttje
Finger. Vor eer dar stunden so veele Fürsten
un Graven, da ging de Mann unner staan,
un sed: "Fru! bist du nu Kaiser?" -- Ga, sed
se, ick bin Kaiser." -- "Ach! sed de Mann,
un sach se so recht an, Fru wat lett dat schön,
wenn du Kaiser bist." -- "Mann, sed se, wat
steist du daar, ick bin nu Kaiser, nu will ick
äwerst ook Papst warden." -- "Ach! Fru,
sed de Mann, wat wist du Pabst warden,
Pabst is man eenmal in de Christenheit." --
"Mann, sed se, ick möt hüüt noch Pabst war-
den." -- "Ne Fru, sed he, to Pabst kan de
Butt nich maaken, dat geit nich good." --
"Mann, wat Snak, kan he Kaiser maken, kan
he ook Pabst maken, ga fuurts hen!" Daar
ging de Mann hen, un em was gans flau,
dee Knee un de Waden slakkerten em, un bu-
ten ging de Wind, un dat Water was, as
kaakt dat, de Schep schoten in de Noot un dans-
ten un sprungen up de Bülgen, doch was de
Himmel in de Midde noch so'n beeten blag,

Daar ging de Mann hen, un as he daar-
kamm, ſo ſatt ſiine Fru up eenen ſeer hogen
Troon, de was van een Stuͤck Gold, un had
eene grote Kroon up, de was wol twee Ellen
hoch, bi eer up de Siiden dar ſtunnen de Tra-
banten, uͤmmer een luͤttjer as de anner, von
den allergroͤtſten Riſen, bett to den luͤttſten
Dwark, de was man ſo lang, as miin luͤttje
Finger. Vor eer dar ſtunden ſo veele Fuͤrſten
un Graven, da ging de Mann unner ſtaan,
un ſed: „Fru! biſt du nu Kaiſer?“ — Ga, ſed
ſe, ick bin Kaiſer.“ — „Ach! ſed de Mann,
un ſach ſe ſo recht an, Fru wat lett dat ſchoͤn,
wenn du Kaiſer biſt.“ — „Mann, ſed ſe, wat
ſteiſt du daar, ick bin nu Kaiſer, nu will ick
aͤwerſt ook Papſt warden.“ — „Ach! Fru,
ſed de Mann, wat wiſt du Pabſt warden,
Pabſt is man eenmal in de Chriſtenheit.“ —
„Mann, ſed ſe, ick moͤt huͤuͤt noch Pabſt war-
den.“ — „Ne Fru, ſed he, to Pabſt kan de
Butt nich maaken, dat geit nich good.“ —
„Mann, wat Snak, kan he Kaiſer maken, kan
he ook Pabſt maken, ga fuurts hen!“ Daar
ging de Mann hen, un em was gans flau,
dee Knee un de Waden ſlakkerten em, un bu-
ten ging de Wind, un dat Water was, as
kaakt dat, de Schep ſchoten in de Noot un dans-
ten un ſprungen up de Buͤlgen, doch was de
Himmel in de Midde noch ſo'n beeten blag,

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0108" n="74"/>
        <p>Daar ging de Mann hen, un as he daar-<lb/>
kamm, &#x017F;o &#x017F;att &#x017F;iine Fru up eenen &#x017F;eer hogen<lb/>
Troon, de was van een Stu&#x0364;ck Gold, un had<lb/>
eene grote Kroon up, de was wol twee Ellen<lb/>
hoch, bi eer up de Siiden dar &#x017F;tunnen de Tra-<lb/>
banten, u&#x0364;mmer een lu&#x0364;ttjer as de anner, von<lb/>
den allergro&#x0364;t&#x017F;ten Ri&#x017F;en, bett to den lu&#x0364;tt&#x017F;ten<lb/>
Dwark, de was man &#x017F;o lang, as miin lu&#x0364;ttje<lb/>
Finger. Vor eer dar &#x017F;tunden &#x017F;o veele Fu&#x0364;r&#x017F;ten<lb/>
un Graven, da ging de Mann unner &#x017F;taan,<lb/>
un &#x017F;ed: &#x201E;Fru! bi&#x017F;t du nu Kai&#x017F;er?&#x201C; &#x2014; Ga<choice><sic/><corr type="corrigenda">,</corr></choice> &#x017F;ed<lb/>
&#x017F;e, ick bin Kai&#x017F;er.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! &#x017F;ed de Mann,<lb/>
un &#x017F;ach &#x017F;e &#x017F;o recht an, Fru wat lett dat &#x017F;cho&#x0364;n,<lb/>
wenn du Kai&#x017F;er bi&#x017F;t.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Mann, &#x017F;ed &#x017F;e, wat<lb/>
&#x017F;tei&#x017F;t du daar, ick bin nu Kai&#x017F;er, nu will ick<lb/>
a&#x0364;wer&#x017F;t ook Pap&#x017F;t warden.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ach! Fru,<lb/>
&#x017F;ed de Mann, wat wi&#x017F;t du Pab&#x017F;t warden,<lb/>
Pab&#x017F;t is man eenmal in de Chri&#x017F;tenheit.&#x201C; &#x2014;<lb/>
&#x201E;Mann, &#x017F;ed &#x017F;e, ick mo&#x0364;t hu&#x0364;u&#x0364;t noch Pab&#x017F;t war-<lb/>
den.&#x201C; &#x2014; &#x201E;Ne Fru, &#x017F;ed he, to Pab&#x017F;t kan de<lb/>
Butt nich maaken, dat geit nich good.&#x201C; &#x2014;<lb/>
&#x201E;Mann, wat Snak, kan he Kai&#x017F;er maken, kan<lb/>
he ook Pab&#x017F;t maken, ga fuurts hen!&#x201C; Daar<lb/>
ging de Mann hen, un em was gans flau,<lb/>
dee Knee un de Waden &#x017F;lakkerten em, un bu-<lb/>
ten ging de Wind, un dat Water was, as<lb/>
kaakt dat, de Schep &#x017F;choten in de Noot un dans-<lb/>
ten un &#x017F;prungen up de Bu&#x0364;lgen, doch was de<lb/>
Himmel in de Midde noch &#x017F;o'n beeten blag,<lb/></p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[74/0108] Daar ging de Mann hen, un as he daar- kamm, ſo ſatt ſiine Fru up eenen ſeer hogen Troon, de was van een Stuͤck Gold, un had eene grote Kroon up, de was wol twee Ellen hoch, bi eer up de Siiden dar ſtunnen de Tra- banten, uͤmmer een luͤttjer as de anner, von den allergroͤtſten Riſen, bett to den luͤttſten Dwark, de was man ſo lang, as miin luͤttje Finger. Vor eer dar ſtunden ſo veele Fuͤrſten un Graven, da ging de Mann unner ſtaan, un ſed: „Fru! biſt du nu Kaiſer?“ — Ga, ſed ſe, ick bin Kaiſer.“ — „Ach! ſed de Mann, un ſach ſe ſo recht an, Fru wat lett dat ſchoͤn, wenn du Kaiſer biſt.“ — „Mann, ſed ſe, wat ſteiſt du daar, ick bin nu Kaiſer, nu will ick aͤwerſt ook Papſt warden.“ — „Ach! Fru, ſed de Mann, wat wiſt du Pabſt warden, Pabſt is man eenmal in de Chriſtenheit.“ — „Mann, ſed ſe, ick moͤt huͤuͤt noch Pabſt war- den.“ — „Ne Fru, ſed he, to Pabſt kan de Butt nich maaken, dat geit nich good.“ — „Mann, wat Snak, kan he Kaiſer maken, kan he ook Pabſt maken, ga fuurts hen!“ Daar ging de Mann hen, un em was gans flau, dee Knee un de Waden ſlakkerten em, un bu- ten ging de Wind, un dat Water was, as kaakt dat, de Schep ſchoten in de Noot un dans- ten un ſprungen up de Buͤlgen, doch was de Himmel in de Midde noch ſo'n beeten blag,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/108
Zitationshilfe: Grimm, Jacob; Grimm, Wilhelm: Kinder- und Haus-Märchen. Bd. 1. Berlin, 1812, S. 74. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_maerchen01_1812/108>, abgerufen am 04.05.2024.