Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

III. subst. eigentl. comp. -- subst. mit subst.
Beov. 125. sae-lafe Cädm. 75. sae-lad (iter per mare)
Beov. 88. sae-leod (cantilena maritima) sae-man (nauta)
sae-nässas (promontoria) Beov. 19. 45. sae-net (sagena) sae-
rinc (miles marit.) Beov. 54. sae-sceada (pirata) sae-strand,
sae-stream Cädm. 68. sae-theof (pirata) sae-vaeg (fluctus)
Cädm. 83. sae-veall, sae-veard, sae-veicing (incola maris)
Cädm. 70. sae-vong Beov. 148. sae-vudu (navis) Beov.
19. -- altn. comp., welche die form sio- und sae- haben
können, verzeichnet Biörn p. 248. 249. 364. 365. 366.

saivala (anima): ahd. sel-losunga (redemtio animae) N.
83, 3. -- ags. savel-dreor (sanguis vitae) Cädm. 34. Beov.
200. savel-sceat (pecunia sepulchralis). -- altn. nur uneigentl.
comp. -- mhd. müßen sein sel-bat, sel-dinc, sel-geraete u. a.
die noch später gelten. -- nhd. seel-mörder, seel-sorge.

saurga: ags. sorh-vord (querela) Cädm. 19. sorh-
vylm (dolor) Beov. 70. 150.

ags. sib (pax, consanguinitas): sib-ädeling Beov. 201.
sib-fäc (gradus cons.) sib-gebyrd Cädm. 42. sib-gedryht
Cädm. 67. sib-gemaga Cädm. 71. sib-lufu (amor) Cädm.
1. sib-lac (eucharistia) sib-räden, sib-scipe. -- altn. sif-
kona (cognata) sif-skapr, sif-spiöll (cognationis violatio). --
nhd. sipp-schaft.

ahd. siku, sigu (victoria): sige-era N. Boeth. 64. sige-
geba (quae dat victoriam) ibid. sige-lob ibid. sige-nemo
(triumphator) N. Boeth. 64. 65. siga-numst hymn. 22, 2.
mons. 326. sige-numst N. 64, 12. und viele n. pr. sigi-frid,
sigi-helm, sigi-lint, sigi-louc, sigi-man, sigi-mund, sigi-
peraht, sigi-poto, sigi-ram, sigi-rat, sigi-traud, sigi-walt,
in einem dipl. bei Neug. nr. 13. auch sigur-mar, von dem
abgeleiteten sigur. -- ags. sige-beah (corona) sige-beacen
(trophaeum) sige-beorn (heros) sige-byma (tuba) Cädm.
74. sige-drihten Cädm. 13. Beov. 32. sige-gefeoht, sige-
folc, sige-reaf (toga triumphalis) sige-reice (provincia)
sige-tiber (victima) Cädm. 71. sige-theod; andere sind mit
dem abgeleiteten sigor componiert, wie sigor-lean (bra-
beion
) Jud. 12. Cädm. 62. sigor-veorca (victoriae auctor)
Cädm. 69. -- altn. die n. pr. sig-födur, sig-geir, sig-
mundr, sig-raun, sig-tryggr, sig-tyr, sig-valdi; doch die
gangbaren wörter wiederum mit dem deriv. sigur: si-
gur-fat (toga palmata) sigur-giöf (victima) sigur-hros
(triumphus) sigur-kufl (galea pars amnii) sigur-laun (pal-
marium) sigur-merki, sigur-op (ovatio) sigur-vinnari, und
die n. pr. sigur-dreifa, sigur-linn. -- Zweifelhaft ist das
merkwürdige goth. sigis laun Philipp. 3, 14, nämlich entw.
gar kein comp. (wie das lat. victoriae praemium), falls

III. ſubſt. eigentl. comp. — ſubſt. mit ſubſt.
Beov. 125. ſæ-lâfe Cädm. 75. ſæ-lâd (iter per mare)
Beov. 88. ſæ-lëóð (cantilena maritima) ſæ-man (nauta)
ſæ-näſſas (promontoria) Beov. 19. 45. ſæ-net (ſagena) ſæ-
rinc (miles marit.) Beov. 54. ſæ-ſcëaða (pirata) ſæ-ſtrand,
ſæ-ſtreám Cädm. 68. ſæ-þëóf (pirata) ſæ-væg (fluctus)
Cädm. 83. ſæ-vëall, ſæ-vëard, ſæ-vîcing (incola maris)
Cädm. 70. ſæ-vong Beov. 148. ſæ-vudu (navis) Beov.
19. — altn. comp., welche die form ſió- und ſæ- haben
können, verzeichnet Biörn p. 248. 249. 364. 365. 366.

ſáivala (anima): ahd. ſêl-lôſunga (redemtio animae) N.
83, 3. — agſ. ſâvel-drëór (ſanguis vitae) Cädm. 34. Beov.
200. ſâvel-ſcëat (pecunia ſepulchralis). — altn. nur uneigentl.
comp. — mhd. müßen ſein ſêl-bat, ſêl-dinc, ſêl-geræte u. a.
die noch ſpäter gelten. — nhd. ſeel-mörder, ſeel-ſorge.

ſaúrga: agſ. ſorh-vord (querela) Cädm. 19. ſorh-
vylm (dolor) Beov. 70. 150.

agſ. ſib (pax, conſanguinitas): ſib-äðeling Beov. 201.
ſib-fäc (gradus conſ.) ſib-gebyrd Cädm. 42. ſib-gedryht
Cädm. 67. ſib-gemâga Cädm. 71. ſib-lufu (amor) Cädm.
1. ſib-lâc (euchariſtia) ſib-räden, ſib-ſcipe. — altn. ſif-
kona (cognata) ſif-ſkapr, ſif-ſpiöll (cognationis violatio). —
nhd. ſipp-ſchaft.

ahd. ſiku, ſigu (victoria): ſige-êra N. Boeth. 64. ſige-
gëba (quae dat victoriam) ibid. ſige-lob ibid. ſige-nëmo
(triumphator) N. Boeth. 64. 65. ſiga-numſt hymn. 22, 2.
monſ. 326. ſige-numſt N. 64, 12. und viele n. pr. ſigi-frid,
ſigi-hëlm, ſigi-lint, ſigi-louc, ſigi-man, ſigi-mund, ſigi-
përaht, ſigi-poto, ſigi-râm, ſigi-rât, ſigi-trûd, ſigi-walt,
in einem dipl. bei Neug. nr. 13. auch ſigur-mâr, von dem
abgeleiteten ſigur. — agſ. ſige-beáh (corona) ſige-beácen
(trophaeum) ſige-bëorn (heros) ſige-bŷma (tuba) Cädm.
74. ſige-drihten Cädm. 13. Beov. 32. ſige-gefëoht, ſige-
folc, ſige-reáf (toga triumphalis) ſige-rîce (provincia)
ſige-tiber (victima) Cädm. 71. ſige-þëód; andere ſind mit
dem abgeleiteten ſigor componiert, wie ſigor-leán (βρα-
βεῖον
) Jud. 12. Cädm. 62. ſigor-vëorca (victoriae auctor)
Cädm. 69. — altn. die n. pr. ſig-födur, ſig-geir, ſig-
mundr, ſig-rûn, ſig-tryggr, ſig-tŷr, ſig-valdi; doch die
gangbaren wörter wiederum mit dem deriv. ſigur: ſi-
gur-fat (toga palmata) ſigur-giöf (victima) ſigur-hrôs
(triumphus) ſigur-kufl (galea pars amnii) ſigur-laun (pal-
marium) ſigur-merki, ſigur-ôp (ovatio) ſigur-vinnari, und
die n. pr. ſigur-drîfa, ſigur-linn. — Zweifelhaft iſt das
merkwürdige goth. ſigis laun Philipp. 3, 14, nämlich entw.
gar kein comp. (wie das lat. victoriae praemium), falls

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <div n="5">
                <div n="6">
                  <p><pb facs="#f0493" n="475"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">III. <hi rendition="#i">&#x017F;ub&#x017F;t. eigentl. comp. &#x2014; &#x017F;ub&#x017F;t. mit &#x017F;ub&#x017F;t.</hi></hi></fw><lb/>
Beov. 125. &#x017F;æ-lâfe Cädm. 75. &#x017F;æ-lâd (iter per mare)<lb/>
Beov. 88. &#x017F;æ-lëóð (cantilena maritima) &#x017F;æ-man (nauta)<lb/>
&#x017F;æ-nä&#x017F;&#x017F;as (promontoria) Beov. 19. 45. &#x017F;æ-net (&#x017F;agena) &#x017F;æ-<lb/>
rinc (miles marit.) Beov. 54. &#x017F;æ-&#x017F;cëaða (pirata) &#x017F;æ-&#x017F;trand,<lb/>
&#x017F;æ-&#x017F;treám Cädm. 68. &#x017F;æ-þëóf (pirata) &#x017F;æ-væg (fluctus)<lb/>
Cädm. 83. &#x017F;æ-vëall, &#x017F;æ-vëard, &#x017F;æ-vîcing (incola maris)<lb/>
Cädm. 70. &#x017F;æ-vong Beov. 148. &#x017F;æ-vudu (navis) Beov.<lb/>
19. &#x2014; altn. comp., welche die form &#x017F;ió- und &#x017F;æ- haben<lb/>
können, verzeichnet Biörn p. 248. 249. 364. 365. 366.</p><lb/>
                  <p><hi rendition="#i">&#x017F;áivala</hi> (anima): ahd. &#x017F;êl-lô&#x017F;unga (redemtio animae) N.<lb/>
83, 3. &#x2014; ag&#x017F;. &#x017F;âvel-drëór (&#x017F;anguis vitae) Cädm. 34. Beov.<lb/>
200. &#x017F;âvel-&#x017F;cëat (pecunia &#x017F;epulchralis). &#x2014; altn. nur uneigentl.<lb/>
comp. &#x2014; mhd. müßen &#x017F;ein &#x017F;êl-bat, &#x017F;êl-dinc, &#x017F;êl-geræte u. a.<lb/>
die noch &#x017F;päter gelten. &#x2014; nhd. &#x017F;eel-mörder, &#x017F;eel-&#x017F;orge.</p><lb/>
                  <p><hi rendition="#i">&#x017F;aúrga:</hi> ag&#x017F;. &#x017F;orh-vord (querela) Cädm. 19. &#x017F;orh-<lb/>
vylm (dolor) Beov. 70. 150.</p><lb/>
                  <p>ag&#x017F;. <hi rendition="#i">&#x017F;ib</hi> (pax, con&#x017F;anguinitas): &#x017F;ib-äðeling Beov. 201.<lb/>
&#x017F;ib-fäc (gradus con&#x017F;.) &#x017F;ib-gebyrd Cädm. 42. &#x017F;ib-gedryht<lb/>
Cädm. 67. &#x017F;ib-gemâga Cädm. 71. &#x017F;ib-lufu (amor) Cädm.<lb/>
1. &#x017F;ib-lâc (euchari&#x017F;tia) &#x017F;ib-räden, &#x017F;ib-&#x017F;cipe. &#x2014; altn. &#x017F;if-<lb/>
kona (cognata) &#x017F;if-&#x017F;kapr, &#x017F;if-&#x017F;piöll (cognationis violatio). &#x2014;<lb/>
nhd. &#x017F;ipp-&#x017F;chaft.</p><lb/>
                  <p>ahd. <hi rendition="#i">&#x017F;iku</hi>, &#x017F;igu (victoria): &#x017F;ige-êra N. Boeth. 64. &#x017F;ige-<lb/>
gëba (quae dat victoriam) ibid. &#x017F;ige-lob ibid. &#x017F;ige-nëmo<lb/>
(triumphator) N. Boeth. 64. 65. &#x017F;iga-num&#x017F;t hymn. 22, 2.<lb/>
mon&#x017F;. 326. &#x017F;ige-num&#x017F;t N. 64, 12. und viele n. pr. &#x017F;igi-frid,<lb/>
&#x017F;igi-hëlm, &#x017F;igi-lint, &#x017F;igi-louc, &#x017F;igi-man, &#x017F;igi-mund, &#x017F;igi-<lb/>
përaht, &#x017F;igi-poto, &#x017F;igi-râm, &#x017F;igi-rât, &#x017F;igi-trûd, &#x017F;igi-walt,<lb/>
in einem dipl. bei Neug. nr. 13. auch &#x017F;igur-mâr, von dem<lb/>
abgeleiteten &#x017F;igur. &#x2014; ag&#x017F;. &#x017F;ige-beáh (corona) &#x017F;ige-beácen<lb/>
(trophaeum) &#x017F;ige-bëorn (heros) &#x017F;ige-b&#x0177;ma (tuba) Cädm.<lb/>
74. &#x017F;ige-drihten Cädm. 13. Beov. 32. &#x017F;ige-gefëoht, &#x017F;ige-<lb/>
folc, &#x017F;ige-reáf (toga triumphalis) &#x017F;ige-rîce (provincia)<lb/>
&#x017F;ige-tiber (victima) Cädm. 71. &#x017F;ige-þëód; andere &#x017F;ind mit<lb/>
dem abgeleiteten &#x017F;igor componiert, wie &#x017F;igor-leán (<hi rendition="#i">&#x03B2;&#x03C1;&#x03B1;-<lb/>
&#x03B2;&#x03B5;&#x1FD6;&#x03BF;&#x03BD;</hi>) Jud. 12. Cädm. 62. &#x017F;igor-vëorca (victoriae auctor)<lb/>
Cädm. 69. &#x2014; altn. die n. pr. &#x017F;ig-födur, &#x017F;ig-geir, &#x017F;ig-<lb/>
mundr, &#x017F;ig-rûn, &#x017F;ig-tryggr, &#x017F;ig-t&#x0177;r, &#x017F;ig-valdi; doch die<lb/>
gangbaren wörter wiederum mit dem deriv. &#x017F;igur: &#x017F;i-<lb/>
gur-fat (toga palmata) &#x017F;igur-giöf (victima) &#x017F;igur-hrôs<lb/>
(triumphus) &#x017F;igur-kufl (galea pars amnii) &#x017F;igur-laun (pal-<lb/>
marium) &#x017F;igur-merki, &#x017F;igur-ôp (ovatio) &#x017F;igur-vinnari, und<lb/>
die n. pr. &#x017F;igur-drîfa, &#x017F;igur-linn. &#x2014; Zweifelhaft i&#x017F;t das<lb/>
merkwürdige goth. &#x017F;igis laun Philipp. 3, 14, nämlich entw.<lb/>
gar kein comp. (wie das lat. victoriae praemium), falls<lb/></p>
                </div>
              </div>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[475/0493] III. ſubſt. eigentl. comp. — ſubſt. mit ſubſt. Beov. 125. ſæ-lâfe Cädm. 75. ſæ-lâd (iter per mare) Beov. 88. ſæ-lëóð (cantilena maritima) ſæ-man (nauta) ſæ-näſſas (promontoria) Beov. 19. 45. ſæ-net (ſagena) ſæ- rinc (miles marit.) Beov. 54. ſæ-ſcëaða (pirata) ſæ-ſtrand, ſæ-ſtreám Cädm. 68. ſæ-þëóf (pirata) ſæ-væg (fluctus) Cädm. 83. ſæ-vëall, ſæ-vëard, ſæ-vîcing (incola maris) Cädm. 70. ſæ-vong Beov. 148. ſæ-vudu (navis) Beov. 19. — altn. comp., welche die form ſió- und ſæ- haben können, verzeichnet Biörn p. 248. 249. 364. 365. 366. ſáivala (anima): ahd. ſêl-lôſunga (redemtio animae) N. 83, 3. — agſ. ſâvel-drëór (ſanguis vitae) Cädm. 34. Beov. 200. ſâvel-ſcëat (pecunia ſepulchralis). — altn. nur uneigentl. comp. — mhd. müßen ſein ſêl-bat, ſêl-dinc, ſêl-geræte u. a. die noch ſpäter gelten. — nhd. ſeel-mörder, ſeel-ſorge. ſaúrga: agſ. ſorh-vord (querela) Cädm. 19. ſorh- vylm (dolor) Beov. 70. 150. agſ. ſib (pax, conſanguinitas): ſib-äðeling Beov. 201. ſib-fäc (gradus conſ.) ſib-gebyrd Cädm. 42. ſib-gedryht Cädm. 67. ſib-gemâga Cädm. 71. ſib-lufu (amor) Cädm. 1. ſib-lâc (euchariſtia) ſib-räden, ſib-ſcipe. — altn. ſif- kona (cognata) ſif-ſkapr, ſif-ſpiöll (cognationis violatio). — nhd. ſipp-ſchaft. ahd. ſiku, ſigu (victoria): ſige-êra N. Boeth. 64. ſige- gëba (quae dat victoriam) ibid. ſige-lob ibid. ſige-nëmo (triumphator) N. Boeth. 64. 65. ſiga-numſt hymn. 22, 2. monſ. 326. ſige-numſt N. 64, 12. und viele n. pr. ſigi-frid, ſigi-hëlm, ſigi-lint, ſigi-louc, ſigi-man, ſigi-mund, ſigi- përaht, ſigi-poto, ſigi-râm, ſigi-rât, ſigi-trûd, ſigi-walt, in einem dipl. bei Neug. nr. 13. auch ſigur-mâr, von dem abgeleiteten ſigur. — agſ. ſige-beáh (corona) ſige-beácen (trophaeum) ſige-bëorn (heros) ſige-bŷma (tuba) Cädm. 74. ſige-drihten Cädm. 13. Beov. 32. ſige-gefëoht, ſige- folc, ſige-reáf (toga triumphalis) ſige-rîce (provincia) ſige-tiber (victima) Cädm. 71. ſige-þëód; andere ſind mit dem abgeleiteten ſigor componiert, wie ſigor-leán (βρα- βεῖον) Jud. 12. Cädm. 62. ſigor-vëorca (victoriae auctor) Cädm. 69. — altn. die n. pr. ſig-födur, ſig-geir, ſig- mundr, ſig-rûn, ſig-tryggr, ſig-tŷr, ſig-valdi; doch die gangbaren wörter wiederum mit dem deriv. ſigur: ſi- gur-fat (toga palmata) ſigur-giöf (victima) ſigur-hrôs (triumphus) ſigur-kufl (galea pars amnii) ſigur-laun (pal- marium) ſigur-merki, ſigur-ôp (ovatio) ſigur-vinnari, und die n. pr. ſigur-drîfa, ſigur-linn. — Zweifelhaft iſt das merkwürdige goth. ſigis laun Philipp. 3, 14, nämlich entw. gar kein comp. (wie das lat. victoriae praemium), falls

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/493
Zitationshilfe: Grimm, Jacob: Deutsche Grammatik. Bd. 2. Göttingen, 1826, S. 475. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/grimm_grammatik02_1826/493>, abgerufen am 20.05.2024.