Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810.

Bild:
<< vorherige Seite

A spumis quoque et maculis, spumeus est et
maculosus: atque ii equorum sunt etiam colores,
ut a guttis guttatus: cujusmodi praeter equos, ca-
nes videntur nonnulli sagaces, quos a muscarum
similitudine muscatos dicunt, velut equus scutu-
latus a scutulis: quem ab exiguorum pomorum
specie, pomulatum vocant equisones, et si orbes
sunt latiusculi, rotatum. Videtur ad extremum na-
tura amare coeruleum: eo enim, ut initio diximus,
mare collustravit, ac coelum ipsum: quod nun-
quam stellis fulgentibus ornasset, nisi eadem quo-
que fulvo maxime delectaretur. Sed quia vicis-
sim videmus terram, aut viriditate convestiri, aut
eo ornatu spoliatam, pullam esse, aut etiam can-
dore niveo contegi: viridem, pullum, atque al-
bum naturae gratum esse nemo potest dubitare.
Nigra insuper est nox: nigri sunt Indi, atque
Aethiopes. Gaudet igitur rerum mater colore ni-
gro: quam a rubro nihil abhorrere, hominum ac
caeterarum animantium sanguis facile declarat.



II. 13

A spumis quoque et maculis, spumeus est et
maculosus: atque ii equorum sunt etiam colores,
ut a guttis guttatus: cujusmodi praeter equos, ca-
nes videntur nonnulli sagaces, quos a muscarum
similitudine muscatos dicunt, velut equus scutu-
latus a scutulis: quem ab exiguorum pomorum
specie, pomulatum vocant equisones, et si orbes
sunt latiusculi, rotatum. Videtur ad extremum na-
tura amare coeruleum: eo enim, ut initio diximus,
mare collustravit, ac coelum ipsum: quod nun-
quam stellis fulgentibus ornasset, nisi eadem quo-
que fulvo maxime delectaretur. Sed quia vicis-
sim videmus terram, aut viriditate convestiri, aut
eo ornatu spoliatam, pullam esse, aut etiam can-
dore niveo contegi: viridem, pullum, atque al-
bum naturae gratum esse nemo potest dubitare.
Nigra insuper est nox: nigri sunt Indi, atque
Aethiopes. Gaudet igitur rerum mater colore ni-
gro: quam a rubro nihil abhorrere, hominum ac
caeterarum animantium sanguis facile declarat.



II. 13
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0227" n="193"/>
          <p> <hi rendition="#aq">A spumis quoque et maculis, spumeus est et<lb/>
maculosus: atque ii equorum sunt etiam colores,<lb/>
ut a guttis guttatus: cujusmodi praeter equos, ca-<lb/>
nes videntur nonnulli sagaces, quos a muscarum<lb/>
similitudine muscatos dicunt, velut equus scutu-<lb/>
latus a scutulis: quem ab exiguorum pomorum<lb/>
specie, pomulatum vocant equisones, et si orbes<lb/>
sunt latiusculi, rotatum. Videtur ad extremum na-<lb/>
tura amare coeruleum: eo enim, ut initio diximus,<lb/>
mare collustravit, ac coelum ipsum: quod nun-<lb/>
quam stellis fulgentibus ornasset, nisi eadem quo-<lb/>
que fulvo maxime delectaretur. Sed quia vicis-<lb/>
sim videmus terram, aut viriditate convestiri, aut<lb/>
eo ornatu spoliatam, pullam esse, aut etiam can-<lb/>
dore niveo contegi: viridem, pullum, atque al-<lb/>
bum naturae gratum esse nemo potest dubitare.<lb/>
Nigra insuper est nox: nigri sunt Indi, atque<lb/>
Aethiopes. Gaudet igitur rerum mater colore ni-<lb/>
gro: quam a rubro nihil abhorrere, hominum ac<lb/>
caeterarum animantium sanguis facile declarat.</hi> </p>
        </div><lb/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/>
        <fw place="bottom" type="sig"><hi rendition="#aq">II.</hi> 13</fw><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[193/0227] A spumis quoque et maculis, spumeus est et maculosus: atque ii equorum sunt etiam colores, ut a guttis guttatus: cujusmodi praeter equos, ca- nes videntur nonnulli sagaces, quos a muscarum similitudine muscatos dicunt, velut equus scutu- latus a scutulis: quem ab exiguorum pomorum specie, pomulatum vocant equisones, et si orbes sunt latiusculi, rotatum. Videtur ad extremum na- tura amare coeruleum: eo enim, ut initio diximus, mare collustravit, ac coelum ipsum: quod nun- quam stellis fulgentibus ornasset, nisi eadem quo- que fulvo maxime delectaretur. Sed quia vicis- sim videmus terram, aut viriditate convestiri, aut eo ornatu spoliatam, pullam esse, aut etiam can- dore niveo contegi: viridem, pullum, atque al- bum naturae gratum esse nemo potest dubitare. Nigra insuper est nox: nigri sunt Indi, atque Aethiopes. Gaudet igitur rerum mater colore ni- gro: quam a rubro nihil abhorrere, hominum ac caeterarum animantium sanguis facile declarat. II. 13

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/227
Zitationshilfe: Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810, S. 193. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/227>, abgerufen am 19.04.2024.