Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810.

Bild:
<< vorherige Seite

2. Caesius. Caesius vero si dictus esset, ut
doctissimi viri monumentis olim tradiderunt, qua-
si coelius a coelo, eadem foret in coelo et caesio
diphthongus. Constat autem esse in iis vocibus
diversam: nihil praeterea differret a coeruleo, quan-
do id, ut ostendimus, a coelo deductum est: dif-
fert autem sine dubio, vel ex ipsius M. Tullii au-
ctoritate, cujus haec sunt verba in primo de na-
tura deorum libro, Caesios oculos Minerva, coe-
ruleos esse Neptuni. Ad haec non quemadmo-
dum legimus coelum, mare, vestem, florem coe-
ruleum: ita legimus coelum, mare, vestem, flo-
rem caesium: sed oculos tantum caesios veteres
dixerunt, quibus inest fulgor quidam visu horren-
dus. Unde existimo, sicut Caesar et Caeso dicun-
tur a caedendo: ita caesium a caede nominatum
esse: ut qui caesius sit, caedem quodammodo ocu-
lis minari videatur: qualis proelio gaudens et caede
dicitur fuisse Minerva, ex quo illa ab antiquis
vocata fuit, ut ego arbitror, caesia. Significat hoc
M. Cicero, ubi de Catilina ait, Notat et designat
oculis ad caedem unumquemque nostrum. Hic
qui oculis ad caedem Senatores designabat, caesius
erat. Cujus etiam oculos Sallustius, insignis histo-
ricus, fuisse tradidit foedos, id est caesios. Cu-
jusmodi memoriae proditum est Neronis quoque
oculos fuisse: quod ipsum non leve fuit argumen-
tum tyrannicae crudelitatis. Quin a Terentio cae-
sii hominis facies dicitur cadaverosa, hoc est im-
manis, et saevitiam arguens, qualem Sicarii prae

2. Caesius. Caesius vero si dictus esset, ut
doctissimi viri monumentis olim tradiderunt, qua-
si coelius a coelo, eadem foret in coelo et caesio
diphthongus. Constat autem esse in iis vocibus
diversam: nihil praeterea differret a coeruleo, quan-
do id, ut ostendimus, a coelo deductum est: dif-
fert autem sine dubio, vel ex ipsius M. Tullii au-
ctoritate, cujus haec sunt verba in primo de na-
tura deorum libro, Caesios oculos Minerva, coe-
ruleos esse Neptuni. Ad haec non quemadmo-
dum legimus coelum, mare, vestem, florem coe-
ruleum: ita legimus coelum, mare, vestem, flo-
rem caesium: sed oculos tantum caesios veteres
dixerunt, quibus inest fulgor quidam visu horren-
dus. Unde existimo, sicut Caesar et Caeso dicun-
tur a caedendo: ita caesium a caede nominatum
esse: ut qui caesius sit, caedem quodammodo ocu-
lis minari videatur: qualis proelio gaudens et caede
dicitur fuisse Minerva, ex quo illa ab antiquis
vocata fuit, ut ego arbitror, caesia. Significat hoc
M. Cicero, ubi de Catilina ait, Notat et designat
oculis ad caedem unumquemque nostrum. Hic
qui oculis ad caedem Senatores designabat, caesius
erat. Cujus etiam oculos Sallustius, insignis histo-
ricus, fuisse tradidit foedos, id est caesios. Cu-
jusmodi memoriae proditum est Neronis quoque
oculos fuisse: quod ipsum non leve fuit argumen-
tum tyrannicae crudelitatis. Quin a Terentio cae-
sii hominis facies dicitur cadaverosa, hoc est im-
manis, et saevitiam arguens, qualem Sicarii prae

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0209" n="175"/>
          <p> <hi rendition="#aq">2. <hi rendition="#i"><hi rendition="#g">Caesius</hi></hi>. Caesius vero si dictus esset, ut<lb/>
doctissimi viri monumentis olim tradiderunt, qua-<lb/>
si coelius a coelo, eadem foret in coelo et caesio<lb/>
diphthongus. Constat autem esse in iis vocibus<lb/>
diversam: nihil praeterea differret a coeruleo, quan-<lb/>
do id, ut ostendimus, a coelo deductum est: dif-<lb/>
fert autem sine dubio, vel ex ipsius M. Tullii au-<lb/>
ctoritate, cujus haec sunt verba in primo de na-<lb/>
tura deorum libro, Caesios oculos Minerva, coe-<lb/>
ruleos esse Neptuni. Ad haec non quemadmo-<lb/>
dum legimus coelum, mare, vestem, florem coe-<lb/>
ruleum: ita legimus coelum, mare, vestem, flo-<lb/>
rem caesium: sed oculos tantum caesios veteres<lb/>
dixerunt, quibus inest fulgor quidam visu horren-<lb/>
dus. Unde existimo, sicut Caesar et Caeso dicun-<lb/>
tur a caedendo: ita caesium a caede nominatum<lb/>
esse: ut qui caesius sit, caedem quodammodo ocu-<lb/>
lis minari videatur: qualis proelio gaudens et caede<lb/>
dicitur fuisse Minerva, ex quo illa ab antiquis<lb/>
vocata fuit, ut ego arbitror, caesia. Significat hoc<lb/>
M. Cicero, ubi de Catilina ait, Notat et designat<lb/>
oculis ad caedem unumquemque nostrum. Hic<lb/>
qui oculis ad caedem Senatores designabat, caesius<lb/>
erat. Cujus etiam oculos Sallustius, insignis histo-<lb/>
ricus, fuisse tradidit foedos, id est caesios. Cu-<lb/>
jusmodi memoriae proditum est Neronis quoque<lb/>
oculos fuisse: quod ipsum non leve fuit argumen-<lb/>
tum tyrannicae crudelitatis. Quin a Terentio cae-<lb/>
sii hominis facies dicitur cadaverosa, hoc est im-<lb/>
manis, et saevitiam arguens, qualem Sicarii prae<lb/></hi> </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[175/0209] 2. Caesius. Caesius vero si dictus esset, ut doctissimi viri monumentis olim tradiderunt, qua- si coelius a coelo, eadem foret in coelo et caesio diphthongus. Constat autem esse in iis vocibus diversam: nihil praeterea differret a coeruleo, quan- do id, ut ostendimus, a coelo deductum est: dif- fert autem sine dubio, vel ex ipsius M. Tullii au- ctoritate, cujus haec sunt verba in primo de na- tura deorum libro, Caesios oculos Minerva, coe- ruleos esse Neptuni. Ad haec non quemadmo- dum legimus coelum, mare, vestem, florem coe- ruleum: ita legimus coelum, mare, vestem, flo- rem caesium: sed oculos tantum caesios veteres dixerunt, quibus inest fulgor quidam visu horren- dus. Unde existimo, sicut Caesar et Caeso dicun- tur a caedendo: ita caesium a caede nominatum esse: ut qui caesius sit, caedem quodammodo ocu- lis minari videatur: qualis proelio gaudens et caede dicitur fuisse Minerva, ex quo illa ab antiquis vocata fuit, ut ego arbitror, caesia. Significat hoc M. Cicero, ubi de Catilina ait, Notat et designat oculis ad caedem unumquemque nostrum. Hic qui oculis ad caedem Senatores designabat, caesius erat. Cujus etiam oculos Sallustius, insignis histo- ricus, fuisse tradidit foedos, id est caesios. Cu- jusmodi memoriae proditum est Neronis quoque oculos fuisse: quod ipsum non leve fuit argumen- tum tyrannicae crudelitatis. Quin a Terentio cae- sii hominis facies dicitur cadaverosa, hoc est im- manis, et saevitiam arguens, qualem Sicarii prae

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/209
Zitationshilfe: Goethe, Johann Wolfgang von: Zur Farbenlehre. Bd. 2. Tübingen, 1810, S. 175. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/goethe_farbenlehre02_1810/209>, abgerufen am 18.04.2024.