Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791.

Bild:
<< vorherige Seite

De divisione rerum et qualitate.
nus partem constituit civilis: si vero universe agatur
de definiendo genere possidendi, eandem appellari,
quae vel re vera sola consistit detentione corporali, vel ea
sola consistere quacumque de causa in Iure censetur.
Deni-
que civilem semper vocari eam, quae in Iure sta-
tuitur esse detentio cum animo sibi habendi coniuncta.
Bey
dieser so verschiedenen Bedeutung des natürlichen
Besitzes
müsse also jederzeit aus dem Zusammenhan-
ge der einzelnen Gesetzstellen beurtheilet werden, in wel-
chem Sinne diese Benennung zu nehmen sey. Die Stel-
len, in welchen die erste und andere Bedeutung von na-
turalis possessio
vorkommt, sind schon vorhin angeführet
worden. Es ist also nur noch übrig, diejenigen Gesetz-
stellen hinzuzufügen, in welchen naturalis possessio in der
dritten Bedeutung d. i. für eine solche Possession genom-
men wird, bey welcher, vermöge der Gesetze, blos physi-
sche Detention fingiret wird. Diese Bedeutung komme
im folgenden Fragment des Ulpians 87) vor: Stipula-
tionem,
possidere mihi licere, spondes? an servus
possit utiliter in suam personam concipere, videamus. Sed
quamvis
civili iure servus non possideat, tamen ad
possessionem naturalem hoc referendum est: et ideo
dubitari non oportet, quin et servus recte itastipuletur.
Eben
so werde Possessio Naturalis beym Javolen 88) genom-
men, welcher auch von Sclaven sagt: Peculium, quod
servus
civiliter quidem possidere non posset, sed natu-
raliter
tenet, dominus creditur possidere.
In eben
dem Sinne nehme ferner Julian die Naturalis Posses-
sio,
wenn er schreibt 89): Filium quoque donatam rem a

patre
87) L. 38. §. 7. D. de Verb. Oblig.
88) L. 24. D. de A. v. A. P.
89) L. 2. §. 2. D. pro berede Conf. cujacius in Comment.
ad istum Tit. D. Tom. I. Operum.

De diviſione rerum et qualitate.
nus partem conſtituit civilis: ſi vero univerſe agatur
de definiendo genere poſſidendi, eandem appellari,
quae vel re vera ſola conſiſtit detentione corporali, vel ea
ſola conſiſtere quacumque de cauſa in Iure cenſetur.
Deni-
que civilem ſemper vocari eam, quae in Iure ſta-
tuitur eſſe detentio cum animo ſibi habendi coniuncta.
Bey
dieſer ſo verſchiedenen Bedeutung des natuͤrlichen
Beſitzes
muͤſſe alſo jederzeit aus dem Zuſammenhan-
ge der einzelnen Geſetzſtellen beurtheilet werden, in wel-
chem Sinne dieſe Benennung zu nehmen ſey. Die Stel-
len, in welchen die erſte und andere Bedeutung von na-
turalis poſſeſſio
vorkommt, ſind ſchon vorhin angefuͤhret
worden. Es iſt alſo nur noch uͤbrig, diejenigen Geſetz-
ſtellen hinzuzufuͤgen, in welchen naturalis poſſeſſio in der
dritten Bedeutung d. i. fuͤr eine ſolche Poſſeſſion genom-
men wird, bey welcher, vermoͤge der Geſetze, blos phyſi-
ſche Detention fingiret wird. Dieſe Bedeutung komme
im folgenden Fragment des Ulpians 87) vor: Stipula-
tionem,
possidere mihi licere, ſpondes? an ſervus
poſſit utiliter in ſuam perſonam concipere, videamus. Sed
quamvis
civili iure ſervus non poſſideat, tamen ad
possessionem naturalem hoc referendum eſt: et ideo
dubitari non oportet, quin et ſervus recte itaſtipuletur.
Eben
ſo werde Poſſeſſio Naturalis beym Javolen 88) genom-
men, welcher auch von Sclaven ſagt: Peculium, quod
ſervus
civiliter quidem poſſidere non poſſet, ſed natu-
raliter
tenet, dominus creditur poſſidere.
In eben
dem Sinne nehme ferner Julian die Naturalis Poſſeſ-
ſio,
wenn er ſchreibt 89): Filium quoque donatam rem a

patre
87) L. 38. §. 7. D. de Verb. Oblig.
88) L. 24. D. de A. v. A. P.
89) L. 2. §. 2. D. pro berede Conf. cujacius in Comment.
ad iſtum Tit. D. Tom. I. Operum.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0533" n="519"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#aq">De divi&#x017F;ione rerum et qualitate.</hi></fw><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">nus partem con&#x017F;tituit</hi><hi rendition="#k">civilis</hi>: &#x017F;i vero univer&#x017F;e agatur<lb/>
de definiendo genere po&#x017F;&#x017F;idendi, eandem appellari,<lb/><hi rendition="#i">quae vel re vera &#x017F;ola con&#x017F;i&#x017F;tit detentione corporali,</hi> vel <hi rendition="#i">ea<lb/>
&#x017F;ola con&#x017F;i&#x017F;tere quacumque de cau&#x017F;a in Iure cen&#x017F;etur.</hi> Deni-<lb/>
que <hi rendition="#k">civilem</hi> &#x017F;emper vocari eam, <hi rendition="#i">quae in Iure &#x017F;ta-<lb/>
tuitur e&#x017F;&#x017F;e detentio cum animo &#x017F;ibi habendi coniuncta.</hi></hi> Bey<lb/>
die&#x017F;er &#x017F;o ver&#x017F;chiedenen Bedeutung des <hi rendition="#g">natu&#x0364;rlichen<lb/>
Be&#x017F;itzes</hi> mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;e al&#x017F;o jederzeit aus dem Zu&#x017F;ammenhan-<lb/>
ge der einzelnen Ge&#x017F;etz&#x017F;tellen beurtheilet werden, in wel-<lb/>
chem Sinne die&#x017F;e Benennung zu nehmen &#x017F;ey. Die Stel-<lb/>
len, in welchen die er&#x017F;te und andere Bedeutung von <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">na-<lb/>
turalis po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;io</hi></hi> vorkommt, &#x017F;ind &#x017F;chon vorhin angefu&#x0364;hret<lb/>
worden. Es i&#x017F;t al&#x017F;o nur noch u&#x0364;brig, diejenigen Ge&#x017F;etz-<lb/>
&#x017F;tellen hinzuzufu&#x0364;gen, in welchen <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">naturalis po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;io</hi></hi> in der<lb/>
dritten Bedeutung d. i. fu&#x0364;r eine &#x017F;olche Po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ion genom-<lb/>
men wird, bey welcher, vermo&#x0364;ge der Ge&#x017F;etze, blos phy&#x017F;i-<lb/>
&#x017F;che Detention fingiret wird. Die&#x017F;e Bedeutung komme<lb/>
im folgenden Fragment des <hi rendition="#fr">Ulpians</hi> <note place="foot" n="87)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L.</hi> 38. §. 7. <hi rendition="#i">D. de Verb. Oblig.</hi></hi></note> vor: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Stipula-<lb/>
tionem,</hi><hi rendition="#k">possidere mihi licere</hi>, <hi rendition="#i">&#x017F;pondes? an &#x017F;ervus<lb/>
po&#x017F;&#x017F;it utiliter in &#x017F;uam per&#x017F;onam concipere, videamus. Sed<lb/>
quamvis</hi><hi rendition="#k">civili iure</hi><hi rendition="#i">&#x017F;ervus non po&#x017F;&#x017F;ideat, tamen ad</hi><lb/><hi rendition="#k">possessionem naturalem</hi><hi rendition="#i">hoc referendum e&#x017F;t: et ideo<lb/>
dubitari non oportet, quin et &#x017F;ervus recte ita&#x017F;tipuletur.</hi></hi> Eben<lb/>
&#x017F;o werde <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;io Naturalis</hi></hi> beym <hi rendition="#fr">Javolen</hi> <note place="foot" n="88)"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">L.</hi> 24. <hi rendition="#i">D. de A. v. A. P.</hi></hi></note> genom-<lb/>
men, welcher auch von Sclaven &#x017F;agt: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Peculium, quod<lb/>
&#x017F;ervus</hi><hi rendition="#k">civiliter</hi><hi rendition="#i">quidem po&#x017F;&#x017F;idere non po&#x017F;&#x017F;et, &#x017F;ed</hi><hi rendition="#k">natu-<lb/>
raliter</hi><hi rendition="#i">tenet, dominus</hi><hi rendition="#k">creditur</hi><hi rendition="#i">po&#x017F;&#x017F;idere.</hi></hi> In eben<lb/>
dem Sinne nehme ferner <hi rendition="#fr">Julian</hi> die <hi rendition="#aq">Naturalis Po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;-<lb/>
&#x017F;io,</hi> wenn er &#x017F;chreibt <note place="foot" n="89)"><hi rendition="#aq">L. 2. <hi rendition="#i">§.</hi> 2. <hi rendition="#i">D. pro berede</hi> Conf. <hi rendition="#k">cujacius</hi> in Comment.<lb/>
ad i&#x017F;tum Tit. D. <hi rendition="#i">Tom. I. Operum.</hi></hi></note>: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Filium quoque donatam rem a</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">patre</hi></hi></fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[519/0533] De diviſione rerum et qualitate. nus partem conſtituit civilis: ſi vero univerſe agatur de definiendo genere poſſidendi, eandem appellari, quae vel re vera ſola conſiſtit detentione corporali, vel ea ſola conſiſtere quacumque de cauſa in Iure cenſetur. Deni- que civilem ſemper vocari eam, quae in Iure ſta- tuitur eſſe detentio cum animo ſibi habendi coniuncta. Bey dieſer ſo verſchiedenen Bedeutung des natuͤrlichen Beſitzes muͤſſe alſo jederzeit aus dem Zuſammenhan- ge der einzelnen Geſetzſtellen beurtheilet werden, in wel- chem Sinne dieſe Benennung zu nehmen ſey. Die Stel- len, in welchen die erſte und andere Bedeutung von na- turalis poſſeſſio vorkommt, ſind ſchon vorhin angefuͤhret worden. Es iſt alſo nur noch uͤbrig, diejenigen Geſetz- ſtellen hinzuzufuͤgen, in welchen naturalis poſſeſſio in der dritten Bedeutung d. i. fuͤr eine ſolche Poſſeſſion genom- men wird, bey welcher, vermoͤge der Geſetze, blos phyſi- ſche Detention fingiret wird. Dieſe Bedeutung komme im folgenden Fragment des Ulpians 87) vor: Stipula- tionem, possidere mihi licere, ſpondes? an ſervus poſſit utiliter in ſuam perſonam concipere, videamus. Sed quamvis civili iure ſervus non poſſideat, tamen ad possessionem naturalem hoc referendum eſt: et ideo dubitari non oportet, quin et ſervus recte itaſtipuletur. Eben ſo werde Poſſeſſio Naturalis beym Javolen 88) genom- men, welcher auch von Sclaven ſagt: Peculium, quod ſervus civiliter quidem poſſidere non poſſet, ſed natu- raliter tenet, dominus creditur poſſidere. In eben dem Sinne nehme ferner Julian die Naturalis Poſſeſ- ſio, wenn er ſchreibt 89): Filium quoque donatam rem a patre 87) L. 38. §. 7. D. de Verb. Oblig. 88) L. 24. D. de A. v. A. P. 89) L. 2. §. 2. D. pro berede Conf. cujacius in Comment. ad iſtum Tit. D. Tom. I. Operum.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/533
Zitationshilfe: Glück, Christian Friedrich von: Versuch einer ausführlichen Erläuterung der Pandecten nach Hellfeld ein Commentar für meine Zuhörer. Erlangen, 1791, S. 519. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/glueck_pandecten02_1791/533>, abgerufen am 25.07.2024.