Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Feuerbach, Ludwig: Das Wesen des Christentums. Leipzig, 1841.

Bild:
<< vorherige Seite

nec exemplo monstratur. Quodsi ratione colligitur,
non erit mirabile. Conc. Toletan. XI. Art. IV.
(Summa. Carranza.) Quid autem incredibile, si con-
tra usum originis naturalis
peperit Maria et virgo
permanet: quando contra usum naturae mare vidit et fu-
git atque in fontem suum Jordanis fluenta remearunt?
Non ergo excedit fidem, quod virgo peperit, quando le-
gimus, quod petra vomuit aquas et in montis speciem
maris unda solidata est. Non ergo excedit fidem, quod
homo exivit de virgine, quando petra profluit, scaturivit
ferrum supra aquas, ambulavit homo supra aquas. Am-
brosius
(Epist. L. X. Ep. 81. Edit. Basil. Amerbach.
1492
u. 1516.) Mira sunt fratres, quae de isto sacramento
dicuntur.... Haec sunt quae fidem necessario exigunt,
rationem omnino non admittunt. Bernardus (de Coena
Dom.) Quid ergo hic quaeris naturae ordinem in Chri-
sti corpore, cum praeter naturam sit ipse partus ex
virgine. Petrus Lomb. (l. IV. dist. 10. c. 2.) Laus
fidei est credere quod est supra rationem, ubi homo ab-
negat intellectum
et omnes sensus. (Addit. Hen-
rici de Vurimaria. ibid. dist. 12. c. 5.)


Das Christenthum machte den Menschen zu einem
außerweltlichen, übernatürlichen Wesen
.

"Wir haben hier keine bleibende Stadt, sondern die
zukünftige suchen wir." Hebräer 13, 14. "Der erste Mensch
Adam ist gemacht in das natürliche Leben und der letzte Adam
in das geistliche Leben. Der erste Mensch ist von der Erde und
irdisch, der andere Mensch ist der Herr vom Himmel." 1. Ko-
rinther 15, 45. 47. "Unser Wandel (nicht Wandel, sondern
unser Indigenat, Heimathsrecht, politeuma civitas aut jus
civitatis
) ist im Himmel, von dannen wir auch warten des
Heilands Jesu Christi, des Herrn, welcher unsern nichtigen
Leib
verklären wird, daß er ähnlich werde seinem verklär-
ten Leibe
, nach der Wirkung, damit er kann auch alle Dinge

nec exemplo monstratur. Quodsi ratione colligitur,
non erit mirabile. Conc. Toletan. XI. Art. IV.
(Summa. Carranza.) Quid autem incredibile, si con-
tra usum originis naturalis
peperit Maria et virgo
permanet: quando contra usum naturae mare vidit et fu-
git atque in fontem suum Jordanis fluenta remearunt?
Non ergo excedit fidem, quod virgo peperit, quando le-
gimus, quod petra vomuit aquas et in montis speciem
maris unda solidata est. Non ergo excedit fidem, quod
homo exivit de virgine, quando petra profluit, scaturivit
ferrum supra aquas, ambulavit homo supra aquas. Am-
brosius
(Epist. L. X. Ep. 81. Edit. Basil. Amerbach.
1492
u. 1516.) Mira sunt fratres, quae de isto sacramento
dicuntur.... Haec sunt quae fidem necessario exigunt,
rationem omnino non admittunt. Bernardus (de Coena
Dom.) Quid ergo hic quaeris naturae ordinem in Chri-
sti corpore, cum praeter naturam sit ipse partus ex
virgine. Petrus Lomb. (l. IV. dist. 10. c. 2.) Laus
fidei est credere quod est supra rationem, ubi homo ab-
negat intellectum
et omnes sensus. (Addit. Hen-
rici de Vurimaria. ibid. dist. 12. c. 5.)


Das Chriſtenthum machte den Menſchen zu einem
außerweltlichen, übernatürlichen Weſen
.

„Wir haben hier keine bleibende Stadt, ſondern die
zukünftige ſuchen wir.“ Hebräer 13, 14. „Der erſte Menſch
Adam iſt gemacht in das natürliche Leben und der letzte Adam
in das geiſtliche Leben. Der erſte Menſch iſt von der Erde und
irdiſch, der andere Menſch iſt der Herr vom Himmel.“ 1. Ko-
rinther 15, 45. 47. „Unſer Wandel (nicht Wandel, ſondern
unſer Indigenat, Heimathsrecht, πολίτευμα civitas aut jus
civitatis
) iſt im Himmel, von dannen wir auch warten des
Heilands Jeſu Chriſti, des Herrn, welcher unſern nichtigen
Leib
verklären wird, daß er ähnlich werde ſeinem verklär-
ten Leibe
, nach der Wirkung, damit er kann auch alle Dinge

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><hi rendition="#aq"><pb facs="#f0426" n="408"/>
nec exemplo monstratur. Quodsi <hi rendition="#g">ratione colligitur</hi>,<lb/>
non erit <hi rendition="#g">mirabile. Conc. Toletan</hi>. XI. Art. IV.<lb/>
(Summa. Carranza.) Quid autem incredibile, si <hi rendition="#g">con-<lb/>
tra usum originis naturalis</hi> peperit Maria et virgo<lb/>
permanet: quando contra usum naturae mare vidit et fu-<lb/>
git atque in fontem suum Jordanis fluenta remearunt?<lb/>
Non ergo excedit fidem, quod virgo peperit, quando le-<lb/>
gimus, quod petra vomuit aquas et in montis speciem<lb/>
maris unda solidata est. Non ergo excedit fidem, quod<lb/>
homo exivit de virgine, quando petra profluit, scaturivit<lb/>
ferrum supra aquas, ambulavit homo supra aquas. <hi rendition="#g">Am-<lb/>
brosius</hi> (Epist. L. X. Ep. 81. Edit. Basil. Amerbach.<lb/>
1492</hi> u. <hi rendition="#aq">1516.) Mira sunt fratres, quae de isto sacramento<lb/>
dicuntur.... Haec sunt quae fidem necessario exigunt,<lb/>
rationem omnino non admittunt. <hi rendition="#g">Bernardus</hi> (de Coena<lb/>
Dom.) Quid ergo hic quaeris <hi rendition="#g">naturae ordinem</hi> in Chri-<lb/>
sti corpore, cum <hi rendition="#g">praeter naturam</hi> sit ipse partus ex<lb/>
virgine. <hi rendition="#g">Petrus Lomb</hi>. (l. IV. dist. 10. c. 2.) Laus<lb/>
fidei est credere quod est supra rationem, ubi homo <hi rendition="#g">ab-<lb/>
negat intellectum</hi> et <hi rendition="#g">omnes sensus</hi>. (Addit. Hen-<lb/>
rici de Vurimaria. ibid. dist. 12. c. 5.)</hi></p><lb/>
          <milestone rendition="#hr" unit="section"/>
          <p><hi rendition="#g">Das Chri&#x017F;tenthum machte den Men&#x017F;chen zu einem<lb/>
außerweltlichen, übernatürlichen We&#x017F;en</hi>.</p><lb/>
          <p>&#x201E;Wir haben <hi rendition="#g">hier keine bleibende Stadt</hi>, &#x017F;ondern die<lb/><hi rendition="#g">zukünftige</hi> &#x017F;uchen wir.&#x201C; Hebräer 13, 14. &#x201E;Der er&#x017F;te Men&#x017F;ch<lb/>
Adam i&#x017F;t gemacht in das natürliche Leben und der letzte Adam<lb/>
in das gei&#x017F;tliche Leben. Der er&#x017F;te Men&#x017F;ch i&#x017F;t von der Erde und<lb/>
irdi&#x017F;ch, der andere Men&#x017F;ch i&#x017F;t der Herr vom Himmel.&#x201C; 1. Ko-<lb/>
rinther 15, 45. 47. &#x201E;Un&#x017F;er Wandel (nicht Wandel, &#x017F;ondern<lb/>
un&#x017F;er Indigenat, Heimathsrecht, &#x03C0;&#x03BF;&#x03BB;&#x03AF;&#x03C4;&#x03B5;&#x03C5;&#x03BC;&#x03B1; <hi rendition="#aq">civitas aut jus<lb/>
civitatis</hi>) i&#x017F;t <hi rendition="#g">im Himmel</hi>, von dannen wir auch warten des<lb/>
Heilands Je&#x017F;u Chri&#x017F;ti, des Herrn, welcher un&#x017F;ern <hi rendition="#g">nichtigen<lb/>
Leib</hi> verklären wird, daß er ähnlich werde <hi rendition="#g">&#x017F;einem verklär-<lb/>
ten Leibe</hi>, nach der Wirkung, damit er kann auch alle Dinge<lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[408/0426] nec exemplo monstratur. Quodsi ratione colligitur, non erit mirabile. Conc. Toletan. XI. Art. IV. (Summa. Carranza.) Quid autem incredibile, si con- tra usum originis naturalis peperit Maria et virgo permanet: quando contra usum naturae mare vidit et fu- git atque in fontem suum Jordanis fluenta remearunt? Non ergo excedit fidem, quod virgo peperit, quando le- gimus, quod petra vomuit aquas et in montis speciem maris unda solidata est. Non ergo excedit fidem, quod homo exivit de virgine, quando petra profluit, scaturivit ferrum supra aquas, ambulavit homo supra aquas. Am- brosius (Epist. L. X. Ep. 81. Edit. Basil. Amerbach. 1492 u. 1516.) Mira sunt fratres, quae de isto sacramento dicuntur.... Haec sunt quae fidem necessario exigunt, rationem omnino non admittunt. Bernardus (de Coena Dom.) Quid ergo hic quaeris naturae ordinem in Chri- sti corpore, cum praeter naturam sit ipse partus ex virgine. Petrus Lomb. (l. IV. dist. 10. c. 2.) Laus fidei est credere quod est supra rationem, ubi homo ab- negat intellectum et omnes sensus. (Addit. Hen- rici de Vurimaria. ibid. dist. 12. c. 5.) Das Chriſtenthum machte den Menſchen zu einem außerweltlichen, übernatürlichen Weſen. „Wir haben hier keine bleibende Stadt, ſondern die zukünftige ſuchen wir.“ Hebräer 13, 14. „Der erſte Menſch Adam iſt gemacht in das natürliche Leben und der letzte Adam in das geiſtliche Leben. Der erſte Menſch iſt von der Erde und irdiſch, der andere Menſch iſt der Herr vom Himmel.“ 1. Ko- rinther 15, 45. 47. „Unſer Wandel (nicht Wandel, ſondern unſer Indigenat, Heimathsrecht, πολίτευμα civitas aut jus civitatis) iſt im Himmel, von dannen wir auch warten des Heilands Jeſu Chriſti, des Herrn, welcher unſern nichtigen Leib verklären wird, daß er ähnlich werde ſeinem verklär- ten Leibe, nach der Wirkung, damit er kann auch alle Dinge

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/feuerbach_christentum_1841
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/feuerbach_christentum_1841/426
Zitationshilfe: Feuerbach, Ludwig: Das Wesen des Christentums. Leipzig, 1841, S. 408. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/feuerbach_christentum_1841/426>, abgerufen am 10.05.2024.