Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697.

Bild:
<< vorherige Seite

LXXI. Man hat auch dem Vieh/ wie noch heut zu Tage den Sehafen geschiehet / Saltz darumb zu fressen gegeben/ daß es nicht angehen/ sondern frisch und gesund erhalten werden/ auch zunehmen und sich vermehren möchte. Salis enim acrimonia acuit appetitum cibi & meatus reserando cibum, facilius deducit ad digestionem & graciles utuntur salsamentis, vel qvia oves aegrotant pinguedine nimia contracta, & eam sales colliqvant & diffundunt. Vel qvia fit magis foecundum inde pecus & ad coitum pronius. Nam canes qvoqve Salsamento eso celerius concipiunt. Et naves, avibus Sal vehitur, pluresalunt mures ob freqventiorem coitum, ut salsugine pos. q. 10. ubi etiam, qvod salibus solehant abstinere, qvi sese castitati dederant, qvasi ii ob calorem invitent ad rem veneream.

Coel. Rhodigin. lect. antiq. lib. 5. c. 12.

Et Salibus gratiarum nome imponebant, videlicet sale necessitatem cibi in suavitatem convertente. Qvare etiam Pulchritudinem salsam & acrem vocabant, tanqvam non otiosam & invenustam, sed gratiosam & ad permovendum aptam: ideo a Poetis Venus qvoqve fingitur e mari orta, velut e Sale nata, vel sub hoc involucro salis vis genitalis proponeretur.

Et Deos marinos omnino foecundos & multorum liberorum parentes faciunt. De terrestribus & volucribus nullum plane invenies animalibus, qvod foecunditatis gratia, vel cum qvovis marinorum comparare liceat. Unde illud Empedoclis: Foecundos Pisces inscitam ducere gentem. Qvod etiam est ob saluberrima & elaborata alimenta, qvae mare gignit, & aeris tenuitatem & puritatem, qvae ab illo oritur, cum etiam marina obsonia praeterqvam suavissima, maxime sint innoxia, non enim ut carnes gravant, sed facile digeruntur & concoqvuntur.

Steph. Gratian. discept. for. cap. 179. n. 56. & seqq.

LXXII. Bey etlichen Morgenländischen Völckern ist auch der Gebrauch gewesen/ daß in dem Monent, wenn Braut und Bräutigam die Ehe vollzogen/ man iedweden etwas Saltz zu essen gegeben/ zum Zeichen/ daß sie einander hertzlich lieben solten. Cum duae naturae salis aqvea & terrena in unum saporem coalescant, qvo condiente esculenta recte sapiunt, sic duae & diversae hominum sententiae in unum consensum conspirantes, & mutuam gratiam ineant, & semel initam adhibito prudentiae sale conser vent. Tum etiam, ut ex inhonesto divortio terror incutiatur. Sal enim, sicut desi-

LXXI. Man hat auch dem Vieh/ wie noch heut zu Tage den Sehafen geschiehet / Saltz darumb zu fressen gegeben/ daß es nicht angehen/ sondern frisch und gesund erhalten werden/ auch zunehmen und sich vermehren möchte. Salis enim acrimonia acuit appetitum cibi & meatus reserando cibum, facilius deducit ad digestionem & graciles utuntur salsamentis, vel qvia oves aegrotant pinguedine nimia contractâ, & eam sales colliqvant & diffundunt. Vel qvia fit magis foecundum inde pecus & ad coitum pronius. Nam canes qvoqve Salsamento eso celerius concipiunt. Et naves, avibus Sal vehitur, pluresalunt mures ob freqventiorem coitum, ut salsugine pos. q. 10. ubi etiam, qvod salibus solehant abstinere, qvi sese castitati dederant, qvasi ii ob calorem invitent ad rem veneream.

Coel. Rhodigin. lect. antiq. lib. 5. c. 12.

Et Salibus gratiarum nomé imponebant, videlicet sale necessitatem cibi in suavitatem convertente. Qvare etiam Pulchritudinem salsam & acrem vocabant, tanqvam non otiosam & invenustam, sed gratiosam & ad permovendum aptam: ideo à Poetis Venus qvoqve fingitur è mari orta, velut è Sale nata, vel sub hoc involucro salis vis genitalis proponeretur.

Et Deos marinos omninò foecundos & multorum liberorum parentes faciunt. De terrestribus & volucribus nullum planè invenies animalibus, qvod foecunditatis gratia, vel cum qvovis marinorum comparare liceat. Unde illud Empedoclis: Foecundos Pisces inscitam ducere gentem. Qvod etiam est ob saluberrima & elaborata alimenta, qvae mare gignit, & aëris tenuitatem & puritatem, qvae ab illo oritur, cum etiam marina obsonia praeterqvam suavissima, maximè sint innoxia, non enim ut carnes gravant, sed facilè digeruntur & concoqvuntur.

Steph. Gratian. discept. for. cap. 179. n. 56. & seqq.

LXXII. Bey etlichen Morgenländischen Völckern ist auch der Gebrauch gewesen/ daß in dem Monent, wenn Braut und Bräutigam die Ehe vollzogen/ man iedweden etwas Saltz zu essen gegeben/ zum Zeichen/ daß sie einander hertzlich lieben solten. Cum duae naturae salis aqvea & terrena in unum saporem coalescant, qvo condiente esculenta rectè sapiunt, sic duae & diversae hominum sententiae in unum consensum conspirantes, & mutuam gratiam ineant, & semel initam adhibito prudentiae sale conser vent. Tum etiam, ut ex inhonesto divortio terror incutiatur. Sal enim, sicut desi-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <pb facs="#f0622" n="612"/>
        <p>LXXI. Man hat auch dem Vieh/ wie noch heut zu Tage den Sehafen geschiehet /                      Saltz darumb zu fressen gegeben/ daß es nicht angehen/ sondern frisch und                      gesund erhalten werden/ auch zunehmen und sich vermehren möchte. Salis enim                      acrimonia acuit appetitum cibi &amp; meatus reserando cibum, facilius deducit ad                      digestionem &amp; graciles utuntur salsamentis, vel qvia oves aegrotant                      pinguedine nimia contractâ, &amp; eam sales colliqvant &amp; diffundunt. Vel                      qvia fit magis foecundum inde pecus &amp; ad coitum pronius. Nam canes qvoqve                      Salsamento eso celerius concipiunt. Et naves, avibus Sal vehitur, pluresalunt                      mures ob freqventiorem coitum, ut salsugine pos. q. 10. ubi etiam, qvod salibus                      solehant abstinere, qvi sese castitati dederant, qvasi ii ob calorem invitent ad                      rem veneream.</p>
        <p>Coel. Rhodigin. lect. antiq. lib. 5. c. 12.</p>
        <p>Et Salibus gratiarum nomé imponebant, videlicet sale necessitatem cibi in                      suavitatem convertente. Qvare etiam Pulchritudinem salsam &amp; acrem vocabant,                      tanqvam non otiosam &amp; invenustam, sed gratiosam &amp; ad permovendum aptam:                      ideo à Poetis Venus qvoqve fingitur è mari orta, velut è Sale nata, vel sub hoc                      involucro salis vis genitalis proponeretur.</p>
        <p>Et Deos marinos omninò foecundos &amp; multorum liberorum parentes faciunt. De                      terrestribus &amp; volucribus nullum planè invenies animalibus, qvod                      foecunditatis gratia, vel cum qvovis marinorum comparare liceat. Unde illud                      Empedoclis: Foecundos Pisces inscitam ducere gentem. Qvod etiam est ob                      saluberrima &amp; elaborata alimenta, qvae mare gignit, &amp; aëris tenuitatem                      &amp; puritatem, qvae ab illo oritur, cum etiam marina obsonia praeterqvam                      suavissima, maximè sint innoxia, non enim ut carnes gravant, sed facilè                      digeruntur &amp; concoqvuntur.</p>
        <p>Steph. Gratian. discept. for. cap. 179. n. 56. &amp; seqq.</p>
        <p>LXXII. Bey etlichen Morgenländischen Völckern ist auch der Gebrauch gewesen/ daß                      in dem Monent, wenn Braut und Bräutigam die Ehe vollzogen/ man iedweden etwas                      Saltz zu essen gegeben/ zum Zeichen/ daß sie einander hertzlich lieben solten.                      Cum duae naturae salis aqvea &amp; terrena in unum saporem coalescant, qvo                      condiente esculenta rectè sapiunt, sic duae &amp; diversae hominum sententiae in                      unum consensum conspirantes, &amp; mutuam gratiam ineant, &amp; semel initam                      adhibito prudentiae sale conser vent. Tum etiam, ut ex inhonesto divortio terror                      incutiatur. Sal enim, sicut desi-
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[612/0622] LXXI. Man hat auch dem Vieh/ wie noch heut zu Tage den Sehafen geschiehet / Saltz darumb zu fressen gegeben/ daß es nicht angehen/ sondern frisch und gesund erhalten werden/ auch zunehmen und sich vermehren möchte. Salis enim acrimonia acuit appetitum cibi & meatus reserando cibum, facilius deducit ad digestionem & graciles utuntur salsamentis, vel qvia oves aegrotant pinguedine nimia contractâ, & eam sales colliqvant & diffundunt. Vel qvia fit magis foecundum inde pecus & ad coitum pronius. Nam canes qvoqve Salsamento eso celerius concipiunt. Et naves, avibus Sal vehitur, pluresalunt mures ob freqventiorem coitum, ut salsugine pos. q. 10. ubi etiam, qvod salibus solehant abstinere, qvi sese castitati dederant, qvasi ii ob calorem invitent ad rem veneream. Coel. Rhodigin. lect. antiq. lib. 5. c. 12. Et Salibus gratiarum nomé imponebant, videlicet sale necessitatem cibi in suavitatem convertente. Qvare etiam Pulchritudinem salsam & acrem vocabant, tanqvam non otiosam & invenustam, sed gratiosam & ad permovendum aptam: ideo à Poetis Venus qvoqve fingitur è mari orta, velut è Sale nata, vel sub hoc involucro salis vis genitalis proponeretur. Et Deos marinos omninò foecundos & multorum liberorum parentes faciunt. De terrestribus & volucribus nullum planè invenies animalibus, qvod foecunditatis gratia, vel cum qvovis marinorum comparare liceat. Unde illud Empedoclis: Foecundos Pisces inscitam ducere gentem. Qvod etiam est ob saluberrima & elaborata alimenta, qvae mare gignit, & aëris tenuitatem & puritatem, qvae ab illo oritur, cum etiam marina obsonia praeterqvam suavissima, maximè sint innoxia, non enim ut carnes gravant, sed facilè digeruntur & concoqvuntur. Steph. Gratian. discept. for. cap. 179. n. 56. & seqq. LXXII. Bey etlichen Morgenländischen Völckern ist auch der Gebrauch gewesen/ daß in dem Monent, wenn Braut und Bräutigam die Ehe vollzogen/ man iedweden etwas Saltz zu essen gegeben/ zum Zeichen/ daß sie einander hertzlich lieben solten. Cum duae naturae salis aqvea & terrena in unum saporem coalescant, qvo condiente esculenta rectè sapiunt, sic duae & diversae hominum sententiae in unum consensum conspirantes, & mutuam gratiam ineant, & semel initam adhibito prudentiae sale conser vent. Tum etiam, ut ex inhonesto divortio terror incutiatur. Sal enim, sicut desi-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Theatrum-Literatur der Frühen Neuzeit: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-11-26T12:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-11-26T12:54:31Z)
Arne Binder: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-11-26T12:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/622
Zitationshilfe: Döpler, Jacob: Theatripoenarum, Suppliciorum Et Executionum Crminalium, Oder Schau-Platzes Derer Leibes- und Lebens-Strafen. Bd. 2. Leipzig, 1697, S. 612. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/doepler_theatrum02_1697/622>, abgerufen am 26.06.2024.