Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654.

Bild:
<< vorherige Seite

Die Vier vnd viertzigste
will auch seyn. Heic tenentur, da ist der Geist verstrickt/ er steckt im Sack/
diese einige Histori macht sie schamroth/ sie haben allerhand lufft gesucht
sich außzuwickeln/ aber vergebens/ er weiß weder auß noch an. Zanchius
schreibet/ es habe Gott können einen neuen Cörper erschaffen/ vnd in dem-
selben erscheinen; Aber so wär er nicht der Jesus von Nazareth gewest/ er
vid. Alting
p.
27.
hätte nicht fagen können/ Warumb verfolgest du mich in meinen
Gliedmassen/ es wäre keine umpatheia vnter seiner Gemein vnd solchem
neu erschaffenem Leibe.

Calv. ad Actor. p. 6. Quare discamus primum ex hoc loco, Christum neque
in coelo, neque in terra aliter quam fide quaerendum esse: Deinde non expetendam
esse corpoream eius praesentiam, ut nobiscum in mundo versetur. Nam qui in al-
terntro istorum haerebit, longius subinde ab eo abscedet. Duo sunt huius senten-
tiae membra. Prius est, Iesum coelo receptum esse, ne amplius ipsum stulto voto
in terram retrahant. Alterum vero conso lationis vice mox additur, de secundo
eius adventu. Ex his duobus simul coniunctis, & ex utrovis seorsum, firmum ar-
gumentum ducitur ad refutandos Papistas, & quos vis alios, qui carnalem in panis.
& vini symbolis Christi praesentiam imaginatione sua statuunt. Nam cum assum-
ptus in coelum dicitur Christus, certe aperte notatur locorum distantia. Revocare
volunt Angeli discipulos a carnalis praesentiae defiderio, in hunc finem non nisi
secundo venturum denunciant. Nam huc pertinet temporis illius designatio, no
frustra ante venturum expectent. Quis non videt iisdem verbis corporis eius ab-
sentiam e mundo exprimi? Quis non videt prohiberi, ne in terra habere expeta-
mus? Arguto sophismate elabi se putant, cum dicunt, tunc visibili forma venturum:
nunc autem quotidie invisibilem venire. Sed heic de forma non est disputatio, tan-
tum admonentur Apostoli, sinendum esse in coelo Christum, donec extremo die
appareat. Votum enim corporeae praesentiae, tanquam absurdum & perversum da-
mnatur. Negant carnalem esse carnis praesentiam, dum gloriosum corpus super-
naturali modo & per miraculum nobis adest: sed eorum commenta de corpore glo-
rioso, tanquam ludicra & puerilia, respuere licet. Miraculum sibi fingunt ipsi,
nullo Scripturae testimonio. Iam gloriosum erat Christi corpus, dum a resurre-
ctione versatus est cum suis discipulis. Id extraordinaria & arcana DEI virtute fa-
ctum est. Eo tamen modo Angeli posthac desiderare vetant, & negant ad homines-
venturum esse. Ergo, juxta eorum praeceptum, ne cum e coelo figmentis nostris
detrahamus: nec manibus aut reliquis sensibus magis quam oculis, putemus fore
praesentem. De corpore semper loquor, Interea libenter fateor, Christum ascen-
disse, ut impleat omnia; sed diffusum ubique esse dico, Spiritus sui virtute, non car-
nis essentia.

IV. Praesentia & gratiosa & ultrix, die Gnad- vnd
Rach-gegenwart/
voller Trost vnd Schrecken; Gleich wie die Feuerseul

den

Die Vier vnd viertzigſte
will auch ſeyn. Hîc tenentur, da iſt der Geiſt verſtrickt/ er ſteckt im Sack/
dieſe einige Hiſtori macht ſie ſchamroth/ ſie haben allerhand lufft geſucht
ſich außzuwickeln/ aber vergebens/ er weiß weder auß noch an. Zanchius
ſchreibet/ es habe Gott koͤnnen einen neuen Coͤrper erſchaffen/ vnd in dem-
ſelben erſcheinen; Aber ſo waͤr er nicht der Jeſus von Nazareth geweſt/ er
vid. Alting
p.
27.
haͤtte nicht fagen koͤnnen/ Warumb verfolgeſt du mich in meinen
Gliedmaſſen/ es waͤre keine Ϲυμπάϑεια vnter ſeiner Gemein vnd ſolchem
neu erſchaffenem Leibe.

Calv. ad Actor. p. 6. Quare diſcamus primùm ex hoc loco, Chriſtum neque
in cœlo, neque in terrâ aliter quàm fide quærendum eſſe: Deinde non expetendam
eſſe corpoream eius præſentiam, ut nobiscum in mundo verſetur. Nam qui in al-
terntro iſtorum hærebit, longiùs ſubinde ab eo abſcedet. Duo ſunt huius ſenten-
tiæ membra. Prius eſt, Ieſum cœlo receptum eſſe, ne ampliùs ipſum ſtulto voto
in terram retrahant. Alterum verò conſo lationis vice mox additur, de ſecundo
eius adventu. Ex his duobus ſimul coniunctis, & ex utrovis ſeorſum, firmum ar-
gumentum ducitur ad refutandos Papiſtas, & quos vis alios, qui carnalem in panis.
& vini ſymbolis Chriſti præſentiam imaginatione ſuâ ſtatuunt. Nam cùm aſſum-
ptus in cœlum dicitur Chriſtus, certè apertè notatur locorum diſtantia. Revocare
volunt Angeli diſcipulos à carnalis præſentiæ defiderio, in hunc finem non niſi
ſecundò venturum denunciant. Nam huc pertinet temporis illius deſignatio, no
fruſtrà ante venturum expectent. Quis non videt iisdem verbis corporis eius ab-
ſentiam è mundo exprimi? Quis non videt prohiberi, ne in terrâ habere expeta-
mus? Arguto ſophismate elabi ſe putant, cum dicunt, tunc viſibili formâ venturum:
nunc autem quotidiè inviſibilem venire. Sed hîc de formâ non eſt diſputatio, tan-
tùm admonentur Apoſtoli, ſinendum eſſe in cœlo Chriſtum, donec extremo die
appareat. Votum enim corporeæ præſentiæ, tanquam abſurdum & perverſum da-
mnatur. Negant carnalem eſſe carnis præſentiam, dum glorioſum corpus ſuper-
naturali modo & per miraculum nobis adeſt: ſed eorum commenta de corpore glo-
rioſo, tanquam ludicra & puerilia, reſpuere licet. Miraculum ſibi fingunt ipſi,
nullo Scripturæ teſtimonio. Iam glorioſum erat Chriſti corpus, dum à reſurre-
ctione verſatus eſt cum ſuis diſcipulis. Id extraordinariâ & arcanâ DEI virtute fa-
ctum eſt. Eo tamen modo Angeli poſthac deſiderare vetant, & negant ad homines-
venturum eſſe. Ergò, juxta eorum præceptum, ne cum è cœlo figmentis noſtris
detrahamus: nec manibus aut reliquis ſenſibus magis quàm oculis, putemus fore
præſentem. De corpore ſemper loquor, Interea libenter fateor, Chriſtum aſcen-
diſſe, ut impleat omnia; ſed diffuſum ubique eſſe dico, Spiritus ſui virtute, non car-
nis eſſentiâ.

IV. Præſentia & gratioſa & ultrix, die Gnad- vnd
Rach-gegenwart/
voller Troſt vnd Schrecken; Gleich wie die Feuerſeul

den
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0654" n="1170"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Die Vier vnd viertzig&#x017F;te</hi></fw><lb/>
will auch &#x017F;eyn. <hi rendition="#aq">Hîc tenentur,</hi> da i&#x017F;t der Gei&#x017F;t ver&#x017F;trickt/ er &#x017F;teckt im Sack/<lb/>
die&#x017F;e einige Hi&#x017F;tori macht &#x017F;ie &#x017F;chamroth/ &#x017F;ie haben allerhand lufft ge&#x017F;ucht<lb/>
&#x017F;ich außzuwickeln/ aber vergebens/ er weiß weder auß noch an. <hi rendition="#aq">Zanchius</hi><lb/>
&#x017F;chreibet/ es habe Gott ko&#x0364;nnen einen neuen Co&#x0364;rper er&#x017F;chaffen/ vnd in dem-<lb/>
&#x017F;elben er&#x017F;cheinen; Aber &#x017F;o wa&#x0364;r er nicht der Je&#x017F;us von Nazareth gewe&#x017F;t/ er<lb/><note place="left"><hi rendition="#aq">vid. Alting<lb/>
p.</hi> 27.</note>ha&#x0364;tte nicht fagen ko&#x0364;nnen/ <hi rendition="#fr">Warumb verfolge&#x017F;t du mich</hi> in meinen<lb/>
Gliedma&#x017F;&#x017F;en/ es wa&#x0364;re keine &#x03F9;&#x03C5;&#x03BC;&#x03C0;&#x03AC;&#x03D1;&#x03B5;&#x03B9;&#x03B1; vnter &#x017F;einer Gemein vnd &#x017F;olchem<lb/>
neu er&#x017F;chaffenem Leibe.</p><lb/>
          <cit>
            <quote> <hi rendition="#aq">Calv. ad Actor. p. 6. Quare di&#x017F;camus primùm ex hoc loco, Chri&#x017F;tum neque<lb/>
in c&#x0153;lo, neque in terrâ aliter quàm fide quærendum e&#x017F;&#x017F;e: Deinde non expetendam<lb/>
e&#x017F;&#x017F;e corpoream eius præ&#x017F;entiam, ut nobiscum in mundo ver&#x017F;etur. Nam qui in al-<lb/>
terntro i&#x017F;torum hærebit, longiùs &#x017F;ubinde ab eo ab&#x017F;cedet. Duo &#x017F;unt huius &#x017F;enten-<lb/>
tiæ membra. Prius e&#x017F;t, Ie&#x017F;um c&#x0153;lo receptum e&#x017F;&#x017F;e, ne ampliùs ip&#x017F;um &#x017F;tulto voto<lb/>
in terram retrahant. Alterum verò con&#x017F;o lationis vice mox additur, de &#x017F;ecundo<lb/>
eius adventu. Ex his duobus &#x017F;imul coniunctis, &amp; ex utrovis &#x017F;eor&#x017F;um, firmum ar-<lb/>
gumentum ducitur ad refutandos Papi&#x017F;tas, &amp; quos vis alios, qui carnalem in panis.<lb/>
&amp; vini &#x017F;ymbolis Chri&#x017F;ti præ&#x017F;entiam imaginatione &#x017F;&#x017F;tatuunt. Nam cùm a&#x017F;&#x017F;um-<lb/>
ptus in c&#x0153;lum dicitur Chri&#x017F;tus, certè apertè notatur locorum di&#x017F;tantia. Revocare<lb/>
volunt Angeli di&#x017F;cipulos à carnalis præ&#x017F;entiæ defiderio, in hunc finem non ni&#x017F;i<lb/>
&#x017F;ecundò venturum denunciant. Nam huc pertinet temporis illius de&#x017F;ignatio, no<lb/>
fru&#x017F;trà ante venturum expectent. Quis non videt iisdem verbis corporis eius ab-<lb/>
&#x017F;entiam è mundo exprimi? Quis non videt prohiberi, ne in terrâ habere expeta-<lb/>
mus? Arguto &#x017F;ophismate elabi &#x017F;e putant, cum dicunt, tunc vi&#x017F;ibili formâ venturum:<lb/>
nunc autem quotidiè invi&#x017F;ibilem venire. Sed hîc de formâ non e&#x017F;t di&#x017F;putatio, tan-<lb/>
tùm admonentur Apo&#x017F;toli, &#x017F;inendum e&#x017F;&#x017F;e in c&#x0153;lo Chri&#x017F;tum, donec extremo die<lb/>
appareat. Votum enim corporeæ præ&#x017F;entiæ, tanquam ab&#x017F;urdum &amp; perver&#x017F;um da-<lb/>
mnatur. Negant carnalem e&#x017F;&#x017F;e carnis præ&#x017F;entiam, dum glorio&#x017F;um corpus &#x017F;uper-<lb/>
naturali modo &amp; per miraculum nobis ade&#x017F;t: &#x017F;ed eorum commenta de corpore glo-<lb/>
rio&#x017F;o, tanquam ludicra &amp; puerilia, re&#x017F;puere licet. Miraculum &#x017F;ibi fingunt ip&#x017F;i,<lb/>
nullo Scripturæ te&#x017F;timonio. Iam glorio&#x017F;um erat Chri&#x017F;ti corpus, dum à re&#x017F;urre-<lb/>
ctione ver&#x017F;atus e&#x017F;t cum &#x017F;uis di&#x017F;cipulis. Id extraordinariâ &amp; arcanâ DEI virtute fa-<lb/>
ctum e&#x017F;t. Eo tamen modo Angeli po&#x017F;thac de&#x017F;iderare vetant, &amp; negant ad homines-<lb/>
venturum e&#x017F;&#x017F;e. Ergò, juxta eorum præceptum, ne cum è c&#x0153;lo figmentis no&#x017F;tris<lb/>
detrahamus: nec manibus aut reliquis &#x017F;en&#x017F;ibus magis quàm oculis, putemus fore<lb/>
præ&#x017F;entem. De corpore &#x017F;emper loquor, Interea libenter fateor, Chri&#x017F;tum a&#x017F;cen-<lb/>
di&#x017F;&#x017F;e, ut impleat omnia; &#x017F;ed diffu&#x017F;um ubique e&#x017F;&#x017F;e dico, Spiritus &#x017F;ui virtute, non car-<lb/>
nis e&#x017F;&#x017F;entiâ.</hi> </quote>
            <bibl/>
          </cit><lb/>
          <p><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g">IV.</hi> Præ&#x017F;entia &amp; gratio&#x017F;a &amp; ultrix,</hi><hi rendition="#fr">die Gnad- vnd<lb/>
Rach-gegenwart/</hi> voller Tro&#x017F;t vnd Schrecken; Gleich wie die Feuer&#x017F;eul<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">den</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[1170/0654] Die Vier vnd viertzigſte will auch ſeyn. Hîc tenentur, da iſt der Geiſt verſtrickt/ er ſteckt im Sack/ dieſe einige Hiſtori macht ſie ſchamroth/ ſie haben allerhand lufft geſucht ſich außzuwickeln/ aber vergebens/ er weiß weder auß noch an. Zanchius ſchreibet/ es habe Gott koͤnnen einen neuen Coͤrper erſchaffen/ vnd in dem- ſelben erſcheinen; Aber ſo waͤr er nicht der Jeſus von Nazareth geweſt/ er haͤtte nicht fagen koͤnnen/ Warumb verfolgeſt du mich in meinen Gliedmaſſen/ es waͤre keine Ϲυμπάϑεια vnter ſeiner Gemein vnd ſolchem neu erſchaffenem Leibe. vid. Alting p. 27. Calv. ad Actor. p. 6. Quare diſcamus primùm ex hoc loco, Chriſtum neque in cœlo, neque in terrâ aliter quàm fide quærendum eſſe: Deinde non expetendam eſſe corpoream eius præſentiam, ut nobiscum in mundo verſetur. Nam qui in al- terntro iſtorum hærebit, longiùs ſubinde ab eo abſcedet. Duo ſunt huius ſenten- tiæ membra. Prius eſt, Ieſum cœlo receptum eſſe, ne ampliùs ipſum ſtulto voto in terram retrahant. Alterum verò conſo lationis vice mox additur, de ſecundo eius adventu. Ex his duobus ſimul coniunctis, & ex utrovis ſeorſum, firmum ar- gumentum ducitur ad refutandos Papiſtas, & quos vis alios, qui carnalem in panis. & vini ſymbolis Chriſti præſentiam imaginatione ſuâ ſtatuunt. Nam cùm aſſum- ptus in cœlum dicitur Chriſtus, certè apertè notatur locorum diſtantia. Revocare volunt Angeli diſcipulos à carnalis præſentiæ defiderio, in hunc finem non niſi ſecundò venturum denunciant. Nam huc pertinet temporis illius deſignatio, no fruſtrà ante venturum expectent. Quis non videt iisdem verbis corporis eius ab- ſentiam è mundo exprimi? Quis non videt prohiberi, ne in terrâ habere expeta- mus? Arguto ſophismate elabi ſe putant, cum dicunt, tunc viſibili formâ venturum: nunc autem quotidiè inviſibilem venire. Sed hîc de formâ non eſt diſputatio, tan- tùm admonentur Apoſtoli, ſinendum eſſe in cœlo Chriſtum, donec extremo die appareat. Votum enim corporeæ præſentiæ, tanquam abſurdum & perverſum da- mnatur. Negant carnalem eſſe carnis præſentiam, dum glorioſum corpus ſuper- naturali modo & per miraculum nobis adeſt: ſed eorum commenta de corpore glo- rioſo, tanquam ludicra & puerilia, reſpuere licet. Miraculum ſibi fingunt ipſi, nullo Scripturæ teſtimonio. Iam glorioſum erat Chriſti corpus, dum à reſurre- ctione verſatus eſt cum ſuis diſcipulis. Id extraordinariâ & arcanâ DEI virtute fa- ctum eſt. Eo tamen modo Angeli poſthac deſiderare vetant, & negant ad homines- venturum eſſe. Ergò, juxta eorum præceptum, ne cum è cœlo figmentis noſtris detrahamus: nec manibus aut reliquis ſenſibus magis quàm oculis, putemus fore præſentem. De corpore ſemper loquor, Interea libenter fateor, Chriſtum aſcen- diſſe, ut impleat omnia; ſed diffuſum ubique eſſe dico, Spiritus ſui virtute, non car- nis eſſentiâ. IV. Præſentia & gratioſa & ultrix, die Gnad- vnd Rach-gegenwart/ voller Troſt vnd Schrecken; Gleich wie die Feuerſeul den

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/654
Zitationshilfe: Dannhauer, Johann Conrad: Catechismus Milch. Bd. 5. Straßburg, 1654, S. 1170. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/dannhauer_catechismus05_1654/654>, abgerufen am 18.05.2024.