Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683].

Bild:
<< vorherige Seite

Seelen-Weißheit.
kennet er das Elend in dieser Noth/ und hasset
sie in sich selbst/ und so er gottselig weiß ist/ ruffet
er zu GOtt: Rette mich auß meinen Nöthen.

Und Ludovicus Vives über die Worte: (Et
innocens luit pro incerto scelere
) Miror Chri-
stianos homines, inquit, tam multa gentilia, & ca
non modo charitati & mansuetudini Christia-
nae contraria, sed omni etiam humanitati,
mordicus (tanquam religiosissima) retinere,
Augustinus, necessitate societatis humanae, dicit
tormenta adhiberi. Sed cum gentilibus eum &
de gentilibus loqui, quis non videt? Quaeenim
est ista necessitas, tam intolerabilis & tam
plangenda, etiam sieri si posset, fontibuslachry-
marum irriganda, si nec utilis est, & sine damno
rerum publicarum tolli potest? Quomodo vi-
vunt, tam multae gentes & quidem batbarae, ut
Graeci & Latini putant, qui ferum & immane
arbitrantur torqueri hominem, de cujus faci-
nore dubitatur? Nos homines omni videlicet
humanitate praediti, sic torquemus homines,
ne insontes moriantur, ut magis eorum nos mi-
sereat, quam si morerentur: usque adeo graviora
sunt saepe tormenta, quam mors. Annon fre-
quentes quotidie videmus, qui mortem perpeti
malint, quam tormenta.

Et fateantur fictum crimen de supplicio
certi, ne torqueantur. Profecto carnifices ani-

mos

Seelen-Weißheit.
kennet er das Elend in dieſer Noth/ und haſſet
ſie in ſich ſelbſt/ und ſo er gottſelig weiß iſt/ ruffet
er zu GOtt: Rette mich auß meinen Noͤthen.

Und Ludovicus Vives uͤber die Worte: (Et
innocens luit pro incerto ſcelere
) Miror Chri-
ſtianos homines, inquit, tam multa gentilia, & ca
non modò charitati & manſuetudini Chriſtia-
næ contraria, ſed omni etiam humanitati,
mordicus (tanquam religioſiſſima) retinere,
Auguſtinus, neceſſitate ſocietatis humanæ, dicit
tormenta adhiberi. Sed cum gentilibus eum &
de gentilibus loqui, quis non videt? Quæenim
eſt iſta neceſſitas, tam intolerabilis & tam
plangenda, etiam ſieri ſi poſſet, fontibuslachry-
marum irriganda, ſi nec utilis eſt, & ſine damno
rerum publicarum tolli poteſt? Quomodo vi-
vunt, tam multæ gentes & quidem batbaræ, ut
Græci & Latini putant, qui ferum & immane
arbitrantur torqueri hominem, de cujus faci-
nore dubitatur? Nos homines omni videlicet
humanitate præditi, ſic torquemus homines,
ne inſontes moriantur, ut magis eorum nos mi-
ſereat, quam ſi morerentur: usque adeo graviora
ſunt ſæpè tormenta, quam mors. Annon fre-
quentes quotidie videmus, qui mortem perpeti
malint, quam tormenta.

Et fateantur fictum crimen de ſupplicio
certi, ne torqueantur. Profectò carnifices ani-

mos
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p><pb facs="#f0343" n="285"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Seelen-Weißheit.</hi></fw><lb/>
kennet er das Elend in die&#x017F;er Noth/ und ha&#x017F;&#x017F;et<lb/>
&#x017F;ie in &#x017F;ich &#x017F;elb&#x017F;t/ und &#x017F;o er gott&#x017F;elig weiß i&#x017F;t/ ruffet<lb/>
er zu GOtt: Rette mich auß meinen No&#x0364;then.</p><lb/>
            <p><hi rendition="#fr">U</hi>nd <hi rendition="#aq">Ludovicus Vives</hi> u&#x0364;ber die Worte: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">(Et<lb/>
innocens luit pro incerto &#x017F;celere</hi>) Miror Chri-<lb/>
&#x017F;tianos homines, inquit, tam multa gentilia, &amp; ca<lb/>
non modò charitati &amp; man&#x017F;uetudini Chri&#x017F;tia-<lb/>
næ contraria, &#x017F;ed omni etiam humanitati,<lb/>
mordicus (tanquam religio&#x017F;i&#x017F;&#x017F;ima) retinere,<lb/>
Augu&#x017F;tinus, nece&#x017F;&#x017F;itate &#x017F;ocietatis humanæ, dicit<lb/>
tormenta adhiberi. Sed cum gentilibus eum &amp;<lb/>
de gentilibus loqui, quis non videt? Quæenim<lb/>
e&#x017F;t i&#x017F;ta nece&#x017F;&#x017F;itas, tam intolerabilis &amp; tam<lb/>
plangenda, etiam &#x017F;ieri &#x017F;i po&#x017F;&#x017F;et, fontibuslachry-<lb/>
marum irriganda, &#x017F;i nec utilis e&#x017F;t, &amp; &#x017F;ine damno<lb/>
rerum publicarum tolli pote&#x017F;t? Quomodo vi-<lb/>
vunt, tam multæ gentes &amp; quidem batbaræ, ut<lb/>
Græci &amp; Latini putant, qui ferum &amp; immane<lb/>
arbitrantur torqueri hominem, de cujus faci-<lb/>
nore dubitatur? Nos homines omni videlicet<lb/>
humanitate præditi, &#x017F;ic torquemus homines,<lb/>
ne in&#x017F;ontes moriantur, ut magis eorum nos mi-<lb/>
&#x017F;ereat, quam &#x017F;i morerentur: usque adeo graviora<lb/>
&#x017F;unt &#x017F;æpè tormenta, quam mors. Annon fre-<lb/>
quentes quotidie videmus, qui mortem perpeti<lb/>
malint, quam tormenta.</hi></p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Et fateantur fictum crimen de &#x017F;upplicio<lb/>
certi, ne torqueantur. Profectò carnifices ani-</hi><lb/>
              <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">mos</hi> </fw><lb/>
            </p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[285/0343] Seelen-Weißheit. kennet er das Elend in dieſer Noth/ und haſſet ſie in ſich ſelbſt/ und ſo er gottſelig weiß iſt/ ruffet er zu GOtt: Rette mich auß meinen Noͤthen. Und Ludovicus Vives uͤber die Worte: (Et innocens luit pro incerto ſcelere) Miror Chri- ſtianos homines, inquit, tam multa gentilia, & ca non modò charitati & manſuetudini Chriſtia- næ contraria, ſed omni etiam humanitati, mordicus (tanquam religioſiſſima) retinere, Auguſtinus, neceſſitate ſocietatis humanæ, dicit tormenta adhiberi. Sed cum gentilibus eum & de gentilibus loqui, quis non videt? Quæenim eſt iſta neceſſitas, tam intolerabilis & tam plangenda, etiam ſieri ſi poſſet, fontibuslachry- marum irriganda, ſi nec utilis eſt, & ſine damno rerum publicarum tolli poteſt? Quomodo vi- vunt, tam multæ gentes & quidem batbaræ, ut Græci & Latini putant, qui ferum & immane arbitrantur torqueri hominem, de cujus faci- nore dubitatur? Nos homines omni videlicet humanitate præditi, ſic torquemus homines, ne inſontes moriantur, ut magis eorum nos mi- ſereat, quam ſi morerentur: usque adeo graviora ſunt ſæpè tormenta, quam mors. Annon fre- quentes quotidie videmus, qui mortem perpeti malint, quam tormenta. Et fateantur fictum crimen de ſupplicio certi, ne torqueantur. Profectò carnifices ani- mos

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/343
Zitationshilfe: Becher, Johann Joachim: Psychosophia Oder Seelen-Weißheit. 2. Aufl. Frankfurt (Main), [1683], S. 285. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/becher_psychosophia_1683/343>, abgerufen am 08.05.2024.