Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704.

Bild:
<< vorherige Seite
Vermischte Gedichte.


Concives, animi dulcissima pignora, fratres,
Et tu, qui felix nomen, amice, tenes,
Parthenopa reduces exultans dextra salutat,
Musaque Pindaei portio parva chori.
An non Herculeos dicam superasse labores,
E mensos spatio tam mala tanta brevi?
Non loquor ardentes immiti sidere Soles,
Qui non adsvetis langvida terga premunt.
Sudans meta deest, non turbo pulveris atri,
Qui luctatores obruat atque tegat.
Adsunt incultae fastidia longa, necesse est
Quam bis cancrorum repere more, viae.
Sunt quibus in reditu terra humida maduit imbres,
Qui vix supportent tam leve pondus, equi.
Non desunt homines aeternae occasio rixae
Quosque viatori taedia ferre juvat.
candere opus montes, opus est superare paludes,
Invitum pisces quaerere saepe juvat.
ed sunt deliciae merces optata laborum,
Quas fovet in gravido Parthenopea sinu.
st aliquid, totas si pergustare liceret,
Nec ceu Niliacas deproperanter, aquas.
on hic est requies, non hic est mansio certa,
Nec possunt molli membra jacere toro.
otam subripuit cum lucem cura videndi
Quae mons, quae vallis Neapolitana tenet.
octe dein tota fessos insecta lacessunt,
Et mordax angit ruffa vel atra cohors.
Est
Vermiſchte Gedichte.


Concives, animi dulciſſima pignora, fratres,
Et tu, qui felix nomen, amice, tenes,
Parthenopa reduces exultans dextra ſalutat,
Muſaque Pindæi portio parva chori.
An non Herculeos dicam ſuperâſſe labores,
E menſos ſpatio tam mala tanta brevi?
Non loquor ardentes immiti ſidere Soles,
Qui non adſvetis langvida terga premunt.
Sudans meta deeſt, non turbo pulveris atri,
Qui luctatores obruat atque tegat.
Adſunt incultæ faſtidia longa, neceſſe eſt
Quam bis cancrorum repere more, viæ.
Sunt quibus in reditu terra humida maduit imbres,
Qui vix ſupportent tam leve pondus, equi.
Non deſunt homines æternæ occaſio rixæ
Quosque viatori tædia ferre juvat.
candere opus montes, opus eſt ſuperare paludes,
Invitum piſces quærere ſæpe juvat.
ed ſunt deliciæ merces optata laborum,
Quas fovet in gravido Parthenopea ſinu.
ſt aliquid, totas ſi perguſtare liceret,
Nec ceu Niliacas deproperanter, aquas.
on hic eſt requies, non hic eſt manſio certa,
Nec poſſunt molli membra jacere toro.
otam ſubripuit cum lucem cura videndi
Quæ mons, quæ vallis Neapolitana tenet.
octe dein totâ feſſos inſecta laceſſunt,
Et mordax angit ruffa vel atra cohors.
Eſt
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0691" n="111"/>
        <fw place="top" type="header">Vermi&#x017F;chte Gedichte.</fw><lb/>
        <milestone rendition="#hr" unit="section"/><lb/>
        <lg type="poem">
          <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">C</hi>oncives, animi dulci&#x017F;&#x017F;ima pignora, fratres,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Et tu, qui felix nomen, amice, tenes,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Parthenopa reduces exultans dextra &#x017F;alutat,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Mu&#x017F;aque Pindæi portio parva chori.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">An non Herculeos dicam &#x017F;uperâ&#x017F;&#x017F;e labores,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">E men&#x017F;os &#x017F;patio tam mala tanta brevi?</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Non loquor ardentes immiti &#x017F;idere Soles,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Qui non ad&#x017F;vetis langvida terga premunt.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Sudans meta dee&#x017F;t, non turbo pulveris atri,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Qui luctatores obruat atque tegat.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Ad&#x017F;unt incultæ fa&#x017F;tidia longa, nece&#x017F;&#x017F;e e&#x017F;t</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Quam bis cancrorum repere more, viæ.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Sunt quibus in reditu terra humida maduit imbres,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Qui vix &#x017F;upportent tam leve pondus, equi.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Non de&#x017F;unt homines æternæ occa&#x017F;io rixæ</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Quosque viatori tædia ferre juvat.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">candere opus montes, opus e&#x017F;t &#x017F;uperare paludes,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Invitum pi&#x017F;ces quærere &#x017F;æpe juvat.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">ed &#x017F;unt deliciæ merces optata laborum,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Quas fovet in gravido Parthenopea &#x017F;inu.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">&#x017F;t aliquid, totas &#x017F;i pergu&#x017F;tare liceret,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Nec ceu Niliacas deproperanter, aquas.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">on hic e&#x017F;t requies, non hic e&#x017F;t man&#x017F;io certa,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Nec po&#x017F;&#x017F;unt molli membra jacere toro.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">otam &#x017F;ubripuit cum lucem cura videndi</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Quæ mons, quæ vallis Neapolitana tenet.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">octe dein totâ fe&#x017F;&#x017F;os in&#x017F;ecta lace&#x017F;&#x017F;unt,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#in">Et mordax angit ruffa vel atra cohors.</hi> </l><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">E&#x017F;t</hi> </fw><lb/>
        </lg>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[111/0691] Vermiſchte Gedichte. Concives, animi dulciſſima pignora, fratres, Et tu, qui felix nomen, amice, tenes, Parthenopa reduces exultans dextra ſalutat, Muſaque Pindæi portio parva chori. An non Herculeos dicam ſuperâſſe labores, E menſos ſpatio tam mala tanta brevi? Non loquor ardentes immiti ſidere Soles, Qui non adſvetis langvida terga premunt. Sudans meta deeſt, non turbo pulveris atri, Qui luctatores obruat atque tegat. Adſunt incultæ faſtidia longa, neceſſe eſt Quam bis cancrorum repere more, viæ. Sunt quibus in reditu terra humida maduit imbres, Qui vix ſupportent tam leve pondus, equi. Non deſunt homines æternæ occaſio rixæ Quosque viatori tædia ferre juvat. candere opus montes, opus eſt ſuperare paludes, Invitum piſces quærere ſæpe juvat. ed ſunt deliciæ merces optata laborum, Quas fovet in gravido Parthenopea ſinu. ſt aliquid, totas ſi perguſtare liceret, Nec ceu Niliacas deproperanter, aquas. on hic eſt requies, non hic eſt manſio certa, Nec poſſunt molli membra jacere toro. otam ſubripuit cum lucem cura videndi Quæ mons, quæ vallis Neapolitana tenet. octe dein totâ feſſos inſecta laceſſunt, Et mordax angit ruffa vel atra cohors. Eſt

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Das Exemplar enthält mehrere Werke. Herausgegeben… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/691
Zitationshilfe: Abschatz, Hans Assmann von: Poetische Ubersetzungen und Gedichte. Leipzig, 1704, S. 111. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/abschatz_gedichte_1704/691>, abgerufen am 19.05.2024.