Kirsten, Abraham: Angustiae dilatatae. Leipzig, 1620.Christliche Leichpredigt. O fortuna, ut nunquam perpetuo es bona! Sollen also lernen vnserer Sach wol O so laß/ frommer Christ/ die Welt Welt Jch F iij
Chriſtliche Leichpredigt. O fortuna, ut nunquam perpetuò es bona! Sollen alſo lernen vnſerer Sach wol O ſo laß/ frommer Chriſt/ die Welt Welt Jch F iij
<TEI> <text> <body> <div type="fsSermon" n="1"> <div type="fsMainPart" n="2"> <div n="3"> <div n="4"> <pb facs="#f0045" n="[45]"/> <fw place="top" type="header">Chriſtliche Leichpredigt.</fw><lb/> <cit> <quote> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">O fortuna, ut nunquam perpetuò es bona!</hi> </hi><lb/> <lg type="poem"> <l> <hi rendition="#fr">Ach Gluͤck vnd Glaß/</hi> <note place="right"> <hi rendition="#aq">Cicero.</hi> </note> </l><lb/> <l> <hi rendition="#fr">Wie lang wehrt das?</hi> </l> </lg> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p><hi rendition="#fr">Sollen alſo lernen vnſerer Sach wol</hi><lb/> warnehmen/ vnd mit nichten auff etwas in der<lb/> Welt vns verlaſſen/ alldieweil das Gluͤck mit<lb/> ſeinen Guͤtern vnd Gaben ſo vnbeſtendig vnd<lb/> vergenglich iſt. Wie koͤnte es auch anders her-<lb/> gehen/ <hi rendition="#aq">Quid ſeculi poſſet eſſe diuturnum, cum<lb/> ipſa diuturna non ſint ſecula,</hi> ſpricht <hi rendition="#aq">Ambroſi-</hi><note place="right"><hi rendition="#aq">Lib. 4. in<lb/> Luc. cap.</hi> 4.</note><lb/><hi rendition="#aq">us:</hi> Werden doch Himmel vnnd Erden verge-<lb/> hen/ Luc. 21. v. 33.</p><lb/> <p>O ſo laß/ frommer Chriſt/ die Welt Welt<lb/> ſeyn/ die wird dermal eines fuͤr vnbeſtendige<lb/> Freundſchafft vnd Heucheley wol ſchwitzen/<lb/><hi rendition="#aq">Quia fumos vendidit, fumo punietur,</hi> wie <hi rendition="#aq">A-<lb/> lexander</hi> vom <hi rendition="#aq">Vetronio Furno</hi> ſagte. Dencke<note place="right"><hi rendition="#aq">Ael, Lampr.</hi></note><lb/> an die Geſellſchafft/ vñ das <hi rendition="#aq">conſortium Divo-<lb/> rum,</hi> von welchem <hi rendition="#aq">Auguſtinus</hi> ſchreibet: <hi rendition="#aq">Gau-<lb/> debimus ibi propter jucundam Bonorum ſo-<lb/> cietatem, cum quà regnabimus:</hi> Es iſt ſich bey<lb/> der Gemeinſchafft der Heiligen im Him̃el/ kei-<lb/> ner verenderung zu beſorgen/ ſondern heiſſet:</p><lb/> <fw place="bottom" type="sig">F iij</fw> <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#fr">Jch</hi> </fw><lb/> </div> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[45]/0045]
Chriſtliche Leichpredigt.
O fortuna, ut nunquam perpetuò es bona!
Ach Gluͤck vnd Glaß/
Wie lang wehrt das?
Sollen alſo lernen vnſerer Sach wol
warnehmen/ vnd mit nichten auff etwas in der
Welt vns verlaſſen/ alldieweil das Gluͤck mit
ſeinen Guͤtern vnd Gaben ſo vnbeſtendig vnd
vergenglich iſt. Wie koͤnte es auch anders her-
gehen/ Quid ſeculi poſſet eſſe diuturnum, cum
ipſa diuturna non ſint ſecula, ſpricht Ambroſi-
us: Werden doch Himmel vnnd Erden verge-
hen/ Luc. 21. v. 33.
Lib. 4. in
Luc. cap. 4.
O ſo laß/ frommer Chriſt/ die Welt Welt
ſeyn/ die wird dermal eines fuͤr vnbeſtendige
Freundſchafft vnd Heucheley wol ſchwitzen/
Quia fumos vendidit, fumo punietur, wie A-
lexander vom Vetronio Furno ſagte. Dencke
an die Geſellſchafft/ vñ das conſortium Divo-
rum, von welchem Auguſtinus ſchreibet: Gau-
debimus ibi propter jucundam Bonorum ſo-
cietatem, cum quà regnabimus: Es iſt ſich bey
der Gemeinſchafft der Heiligen im Him̃el/ kei-
ner verenderung zu beſorgen/ ſondern heiſſet:
Ael, Lampr.
Jch
F iij
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/523945 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/523945/45 |
Zitationshilfe: | Kirsten, Abraham: Angustiae dilatatae. Leipzig, 1620, S. [45]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/523945/45>, abgerufen am 16.02.2025. |