Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696].Die nach den Rettungs-Bergen ben nichts nachgeben/ sondern sie vielmehr im gutenübertreffen sollen/ zu ermahnen: in ihren Nöthen sich zu GOTT zu erheben/ und zu selbigen zu fliehen. Levavi oculos meos in montes, unde venit auxilium Der heilige Augustinus saget zwar: daß man durch mit
Die nach den Rettungs-Bergen ben nichts nachgeben/ ſondern ſie vielmehr im gutenuͤbertreffen ſollen/ zu ermahnen: in ihren Noͤthen ſich zu GOTT zu erheben/ und zu ſelbigen zu fliehen. Levavi oculos meos in montes, undè venit auxilium Der heilige Auguſtinus ſaget zwar: daß man durch mit
<TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <div n="3"> <p><pb facs="#f0030" n="30"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Die nach den Rettungs-Bergen</hi></fw><lb/> ben nichts nachgeben/ ſondern ſie vielmehr im guten<lb/> uͤbertreffen ſollen/ zu ermahnen<hi rendition="#i">:</hi> in ihren Noͤthen ſich<lb/> zu GOTT zu erheben/ und zu ſelbigen zu fliehen.</p><lb/> <cit> <quote> <hi rendition="#aq">Levavi oculos meos in montes, undè venit auxilium<lb/> meum. Alius (ſc. vertit): Levo oculos meos in montes,<lb/> unde venit auxilium meum. Vide rurſus animam: qvæ<lb/> malis implicita, neqvit ſe expedire & invenire exitum:<lb/> & vult aſſeqvi ſolatium, ad DEUM reſpiciens — — Si<lb/> enim Judæi, qvi ſunt craſſi & terræ affixi, ab afflictione<lb/> captivitatis adeò boni evadebant, & ad cœlum ita reſpi-<lb/> ciebant: multò juſtius eſt, ut nos hoc faciamus in no-<lb/> ſtris calamitatibus, & ad DEUM confugiamus: à qvibus<lb/> longè major, qvàm ab illis, reqviritur perfectio. Illi<lb/> enim tunc erant in mediis hoſtibus, & neq; civitatem<lb/> habebant, nec murum, nec arcem &c. &c. Calamita-<lb/> tum autem magnitudine oppreſſi ad invictam manum<lb/> confugiebant, &c. & ideò dicebant: Levavi oculos meos<lb/> in montes, undè veniet auxilium mihi. Qvæ ab homi-<lb/> nibus conferri poſſunt, omnia defecerunt, omnia perie-<lb/> runt, omnia procul receſſerunt. Una, inqvit, ſalus de-<lb/> inceps relicta eſt, qvæſc. affertur à Domino. <hi rendition="#i">S. Chryſoſt.<lb/> Tom. 1. Op. Homil. in Pſal. 120. Edit. Antverp.</hi></hi> </quote> <bibl/> </cit><lb/> <p>Der heilige <hi rendition="#aq">Auguſtinus</hi> ſaget zwar: daß man durch<lb/> die Berge verſtehen koͤnne die Groſſen und Erleuchte-<lb/> ten Leute; und ſetzet das anbey: daß man auf ſie ſehen<lb/> ſolle/ wie ſie in der Schrifft beſchrieben werden: damit<lb/> man auch von GOTT erleuchtet werden moͤge. Wil<lb/> aber durchaus nicht/ daß man ſich auf ſie verlaſſen ſolle:<lb/> <fw place="bottom" type="catch">mit</fw><lb/></p> </div> </div> </div> </body> </text> </TEI> [30/0030]
Die nach den Rettungs-Bergen
ben nichts nachgeben/ ſondern ſie vielmehr im guten
uͤbertreffen ſollen/ zu ermahnen: in ihren Noͤthen ſich
zu GOTT zu erheben/ und zu ſelbigen zu fliehen.
Levavi oculos meos in montes, undè venit auxilium
meum. Alius (ſc. vertit): Levo oculos meos in montes,
unde venit auxilium meum. Vide rurſus animam: qvæ
malis implicita, neqvit ſe expedire & invenire exitum:
& vult aſſeqvi ſolatium, ad DEUM reſpiciens — — Si
enim Judæi, qvi ſunt craſſi & terræ affixi, ab afflictione
captivitatis adeò boni evadebant, & ad cœlum ita reſpi-
ciebant: multò juſtius eſt, ut nos hoc faciamus in no-
ſtris calamitatibus, & ad DEUM confugiamus: à qvibus
longè major, qvàm ab illis, reqviritur perfectio. Illi
enim tunc erant in mediis hoſtibus, & neq; civitatem
habebant, nec murum, nec arcem &c. &c. Calamita-
tum autem magnitudine oppreſſi ad invictam manum
confugiebant, &c. & ideò dicebant: Levavi oculos meos
in montes, undè veniet auxilium mihi. Qvæ ab homi-
nibus conferri poſſunt, omnia defecerunt, omnia perie-
runt, omnia procul receſſerunt. Una, inqvit, ſalus de-
inceps relicta eſt, qvæſc. affertur à Domino. S. Chryſoſt.
Tom. 1. Op. Homil. in Pſal. 120. Edit. Antverp.
Der heilige Auguſtinus ſaget zwar: daß man durch
die Berge verſtehen koͤnne die Groſſen und Erleuchte-
ten Leute; und ſetzet das anbey: daß man auf ſie ſehen
ſolle/ wie ſie in der Schrifft beſchrieben werden: damit
man auch von GOTT erleuchtet werden moͤge. Wil
aber durchaus nicht/ daß man ſich auf ſie verlaſſen ſolle:
mit
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/509978 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/509978/30 |
Zitationshilfe: | Lange, Samuel: Die nach den Rettungs-Bergen erhabenen Augen. Görlitz, [1696], S. 30. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/509978/30>, abgerufen am 16.07.2024. |