Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Opitz, Martin: Teutsche Pöemata und: Aristarchvs Wieder die verachtung Teutscher Sprach. Straßburg, 1624.

Bild:
<< vorherige Seite

Quid, Teuto, sequeris peregrinos quod petis, heic est.
Quid lingua illa placet, dum tua praestat idem?
Tu modo Germanas non segniter excole Musas;
Nec paterc hoc genti lumen abesse tuae.
Nec Mecaenates, nec deerunt, crede, Marones:
Et tibi Maeonidas vel tua terra dabit.
Sed dedit: ecce novam siquidem instaurare peosin
Magnorum tentat triga diserta viraum.
OPITIVS, KIRCHNERVS, item ZINCGREFIVS, istoc
Miratur patrio carmine Musa loqui.
Cedite Romani vos vates, cedite Graji.
Teutonico versu gaudet Apollo legi.

Matthias Berneggetus.
ALIUD.
PArce Venus, Charitum suratus mulctra, papillus
Sopitae emulsit clepta pusillus Amor.
Opitium que tuo madefactum lacte, susurris
Plaudentis pennae tersit in arce Gnidi.
Haud igitur miror dulcedinis indole tanta
Spirare ipsius cordis & oris opes.
Quin Ganymedei florem sapientia sucoi.
Haec ego suaviolis carmina mille colam.
Ast Amor unde volup' matrem lusisse? Magistrum
Vel fratrem credo te voluisse novum.
Aliud.
Ha salvete mei sapidißima mulsa palati,
Quae lepida Opitius miscet Apollo manu.
Nectaris e vobis anima it, nec dulcius unquam
Sacchar Acidalijs rorat ab uberibus.Henricus Albertius Hamilton
Danus.
GErmanae tubicen novelle Peithaus
Qui plectrum rude Martiae loquelae
Priscis cedere non sinis Pelasgis:
Quin quidquid grave, sordidum, molestum,
Bella-

Quid, Teuto, ſequeris peregrinos quod petis, hîc eſt.
Quid lingua illa placet, dum tua præſtat idem?
Tu modò Germanas non ſegniter excole Muſas;
Nec paterc hoc genti lumen abeſſe tuæ.
Nec Mecænates, nec deerunt, crede, Marones:
Et tibi Mæonidas vel tua terra dabit.
Sed dedit: ecce novam ſiquidem inſtaurare pëoſin
Magnorum tentat triga diſerta virûm.
OPITIVS, KIRCHNERVS, item ZINCGREFIVS, iſtoc
Miratur patrio carmine Muſa loqui.
Cedite Romani vos vates, cedite Graji.
Teutonico verſu gaudet Apollo legi.

Matthias Berneggetus.
ALIUD.
PArce Venus, Charitum ſuratus mulctra, papillus
Sopitæ emulſit clepta puſillus Amor.
Opitium que tuo madefactum lacte, ſuſurris
Plaudentis pennæ terſit in arce Gnidi.
Haud igitur miror dulcedinis indole tantâ
Spirare ipſius cordis & oris opes.
Quin Ganymedéi florem ſapientia ſucoi.
Hæc ego ſuaviolis carmina mille colam.
Aſt Amor unde volup’ matrem luſiſſe? Magiſtrum
Vel fratrem credo te voluiſſe novum.
Aliud.
Hà ſalvete mei ſapidißima mulſa palati,
Quæ lepidâ Opitius miſcet Apollo manu.
Nectaris è vobis anima it, nec dulcius unquam
Sacchar Acidalijs rorat ab uberibus.Henricus Albertius Hamilton
Danus.
GErmanæ tubicen novelle Peithûs
Qui plectrum rude Martiæ loquelæ
Priſcis cedere non ſinis Pelaſgis:
Quin quidquid grave, ſordidum, moleſtum,
Bella-
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div n="1">
        <lg type="poem">
          <lg>
            <pb facs="#f0018"/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quid, Teuto, &#x017F;equeris peregrinos quod petis, hîc e&#x017F;t.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Quid lingua illa placet, dum tua præ&#x017F;tat idem?</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Tu modò Germanas non &#x017F;egniter excole Mu&#x017F;as;</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nec paterc hoc genti lumen abe&#x017F;&#x017F;e tuæ.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Nec Mecænates, nec deerunt, crede, Marones:</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Et tibi Mæonidas vel tua terra dabit.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Sed dedit: ecce novam &#x017F;iquidem in&#x017F;taurare pëo&#x017F;in</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Magnorum tentat triga di&#x017F;erta virûm.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">OPITIVS, KIRCHNERVS, item ZINCGREFIVS, i&#x017F;toc</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Miratur patrio carmine Mu&#x017F;a loqui.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Cedite Romani vos vates, cedite Graji.</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Teutonico ver&#x017F;u gaudet Apollo legi.</hi> </hi> </l>
          </lg>
          <docAuthor> <hi rendition="#aq">Matthias Berneggetus.</hi> </docAuthor>
        </lg><lb/>
        <lg rendition="#aq" type="poem">
          <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#b"> <hi rendition="#g">ALIUD.</hi> </hi> </hi> </head><lb/>
          <lg>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#in">P</hi> <hi rendition="#i">Arce Venus, Charitum &#x017F;uratus mulctra, papillus</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Sopitæ emul&#x017F;it clepta pu&#x017F;illus Amor.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Opitium que tuo madefactum lacte, &#x017F;u&#x017F;urris</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Plaudentis pennæ ter&#x017F;it in arce Gnidi.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Haud igitur miror dulcedinis indole tantâ</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Spirare ip&#x017F;ius cordis &amp; oris opes.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Quin Ganymedéi florem &#x017F;apientia &#x017F;ucoi.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Hæc ego &#x017F;uaviolis carmina mille colam.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">A&#x017F;t Amor unde volup&#x2019; matrem lu&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e? Magi&#x017F;trum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#i">Vel fratrem credo te volui&#x017F;&#x017F;e novum.</hi> </l>
          </lg>
          <docAuthor> <hi rendition="#aq">Aliud.</hi> </docAuthor>
        </lg><lb/>
        <lg rendition="#aq" type="poem">
          <l> <hi rendition="#in">H</hi> <hi rendition="#i">à &#x017F;alvete mei &#x017F;apidißima mul&#x017F;a palati,</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Quæ lepidâ Opitius mi&#x017F;cet Apollo manu.</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Nectaris è vobis anima it, nec dulcius unquam</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Sacchar Acidalijs rorat ab uberibus.</hi> </l>
          <docAuthor>Henricus Albertius Hamilton<lb/>
Danus.</docAuthor>
        </lg><lb/><lb/>
        <lg rendition="#aq" type="poem">
          <l> <hi rendition="#in">G</hi> <hi rendition="#i">Ermanæ tubicen novelle Peithûs</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Qui plectrum rude Martiæ loquelæ</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Pri&#x017F;cis cedere non &#x017F;inis Pela&#x017F;gis:</hi> </l><lb/>
          <l> <hi rendition="#i">Quin quidquid grave, &#x017F;ordidum, mole&#x017F;tum,</hi> </l><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Bella-</hi> </hi> </fw><lb/>
        </lg>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0018] Quid, Teuto, ſequeris peregrinos quod petis, hîc eſt. Quid lingua illa placet, dum tua præſtat idem? Tu modò Germanas non ſegniter excole Muſas; Nec paterc hoc genti lumen abeſſe tuæ. Nec Mecænates, nec deerunt, crede, Marones: Et tibi Mæonidas vel tua terra dabit. Sed dedit: ecce novam ſiquidem inſtaurare pëoſin Magnorum tentat triga diſerta virûm. OPITIVS, KIRCHNERVS, item ZINCGREFIVS, iſtoc Miratur patrio carmine Muſa loqui. Cedite Romani vos vates, cedite Graji. Teutonico verſu gaudet Apollo legi. Matthias Berneggetus. ALIUD. PArce Venus, Charitum ſuratus mulctra, papillus Sopitæ emulſit clepta puſillus Amor. Opitium que tuo madefactum lacte, ſuſurris Plaudentis pennæ terſit in arce Gnidi. Haud igitur miror dulcedinis indole tantâ Spirare ipſius cordis & oris opes. Quin Ganymedéi florem ſapientia ſucoi. Hæc ego ſuaviolis carmina mille colam. Aſt Amor unde volup’ matrem luſiſſe? Magiſtrum Vel fratrem credo te voluiſſe novum. Aliud. Hà ſalvete mei ſapidißima mulſa palati, Quæ lepidâ Opitius miſcet Apollo manu. Nectaris è vobis anima it, nec dulcius unquam Sacchar Acidalijs rorat ab uberibus. Henricus Albertius Hamilton Danus. GErmanæ tubicen novelle Peithûs Qui plectrum rude Martiæ loquelæ Priſcis cedere non ſinis Pelaſgis: Quin quidquid grave, ſordidum, moleſtum, Bella-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624/18
Zitationshilfe: Opitz, Martin: Teutsche Pöemata und: Aristarchvs Wieder die verachtung Teutscher Sprach. Straßburg, 1624, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/opitz_poemata_1624/18>, abgerufen am 26.04.2024.