Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.Sanct Marcus. XXXI. Matth. 15.vnnd Sidon/ vnnd gieng ynn eyn haus/ vnd wollt es niemant wis-sen lassen/ vnd kund doch nicht verporgen seyn/ ![]() te von yhm gehoret/ wilcher tochterlin eyn vnsawbern geyst hatte/ vnd sie kam/ vnnd fiel nyder zu seynen fussen/ ![]() weyb von Syrophenice/ vnnd sie bat yhn/ das er den teuffell aus try- be von yhrer tochter/ ![]() satt werden/ Es ist nit feynn/ das man der kynder brott neme/ vnd werffs fur die hunde/ ![]() Aber doch essen die hundlin vnter dem tisch/ von den brosamen der kinder/ ![]() der tewffel ist von deyner tochter aus gefaren/ ![]() ynn yhr haus/ vnnd fand/ das der teuffel war außgefaren/ vnnd die tochter auff dem bette ligend.
Das Acht Capitel.
nem geyst F
Sanct Marcus. XXXI. Matth. 15.vnnd Sidon/ vnnd gieng ynn eyn haus/ vnd wollt es niemant wiſ-ſen laſſen/ vñ kund doch nicht verporgen ſeyn/ ![]() te võ yhm gehoꝛet/ wilcher tochterlin eyn vnſawbern geyſt hatte/ vñ ſie kam/ vnnd fiel nyder zu ſeynen fuſſen/ ![]() weyb von Syrophenice/ vnnd ſie bat yhn/ das er den teuffell aus try- be von yhꝛer tochter/ ![]() ſatt werden/ Es iſt nit feynn/ das man der kynder bꝛott neme/ vnd werffs fur die hunde/ ![]() Aber doch eſſen die hundlin vnter dem tiſch/ von den bꝛoſamen der kinder/ ![]() der tewffel iſt von deyner tochter aus gefaren/ ![]() ynn yhr haus/ vnnd fand/ das der teuffel war auſzgefaren/ vnnd die tochter auff dem bette ligend.
Das Acht Capitel.
nem geyſt F
<TEI> <text> <body> <div xml:id="Mk" n="1"> <div xml:id="Mk.7" n="2"> <p><pb facs="#f0075" n="[69]"/><fw type="header" place="top">Sanct Marcus. XXXI.</fw><lb/><note place="left">Matth. 15.</note>vnnd Sidon/ vnnd gieng ynn eyn haus/ vnd wollt es niemant wiſ-<lb/> ſen laſſen/ vñ kund doch nicht verporgen ſeyn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,25">Markus 7,25</ref></note>denn eyn weyb die hat<lb/> te võ yhm gehoꝛet/ wilcher tochterlin eyn vnſawbern geyſt hatte/ vñ<lb/> ſie kam/ vnnd fiel nyder zu ſeynen fuſſen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,26">Markus 7,26</ref></note>vnnd es war eyn kriechiſch<lb/> weyb von Syrophenice/ vnnd ſie bat yhn/ das er den teuffell aus try-<lb/> be von yhꝛer tochter/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,27">Markus 7,27</ref></note>Jheſus aber ſpꝛach zu yhr/ las zuuoꝛ die kinder<lb/> ſatt werden/ Es iſt nit feynn/ das man der kynder bꝛott neme/ vnd<lb/> werffs fur die hunde/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,28">Markus 7,28</ref></note>ſie antwoꝛtet aber/ vnd ſpꝛach zu yhm/ ia herre<lb/> Aber doch eſſen die hundlin vnter dem tiſch/ von den bꝛoſamen der<lb/> kinder/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,29">Markus 7,29</ref></note>vnnd er ſpꝛach zu yhr/ vmb des woꝛtts willen/ ſo gang hyn/<lb/> der tewffel iſt von deyner tochter aus gefaren/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,30">Markus 7,30</ref></note>vnnd ſie gieng hyn<lb/> ynn yhr haus/ vnnd fand/ das der teuffel war auſzgefaren/ vnnd die<lb/> tochter auff dem bette ligend.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,31">Markus 7,31</ref></note>Vnnd da er widder aus gieng võ den grentzen Tyri vnd Sidon/<lb/> kam er an das Gallileiſche meer/ mitten vnter die grentze der zehen<lb/> ſtedte/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,32">Markus 7,32</ref></note>vnnd ſie bꝛachten zu yhm eynen tawben der redet ſchwerlich/<lb/> vnd ſie baten yhn/ das er die hand auff yhn leget/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,33">Markus 7,33</ref></note>vnd er nam yhn võ<lb/> dem volck/ beſonders/ vnnd legt yhm die finger ynn die oꝛen/ vnnd <choice><orig>ſpu</orig><reg>ſpu-</reg></choice><lb/> tzet/ vnd ruret ſeyne zunge/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,34">Markus 7,34</ref></note>vnd ſahe auff gen hymel/ ſufftzet vnd ſpꝛa-<lb/> ch zu yhm/ hephethah/ das iſt/ thu dich auff/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,35">Markus 7,35</ref></note>vnd alſo bald/ thatten<lb/> ſich ſeyne orenn auff/ vnnd das band ſeyner zungen wartt los/ vnnd<lb/> redte recht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,36">Markus 7,36</ref></note>vnd er verpott yhn/ ſie ſolltens niemant ſagen/ yhe mehr<lb/> er aber verpott/ <choice><sic>yhꝛ</sic><corr>yhe</corr></choice> mehr ſies aus bꝛeytten/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus7,37">Markus 7,37</ref></note>vnnd verwunderten ſich<lb/> vbir die maſſz/ vnnd ſpꝛachen/ Er hatts alles wol aus gericht/ die<lb/> tawben hatt er hoꝛend gemacht/ vnnd die ſprachloſen redend.</p><lb/> </div> <div xml:id="Mk.8" n="2"> <head>Das Acht Capitel.</head><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,1">Markus 8,1</ref></note><hi rendition="#in">Z</hi>V der zeyt/ da viel volcks da war/ vnnd hatten nicht zu eſſen/<lb/> rieff Jheſus ſeyne iunger zu ſich/ vnd ſpꝛach zu yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,2">Markus 8,2</ref></note>mich ia-<lb/> mert des volcks/ deñ ſie habẽ nu dꝛey tage bey myr beharret<lb/> vnd haben nichts zu eſſen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,3">Markus 8,3</ref></note>vnd weñ ich ſie vngeeſſen von myr<lb/> heym lieſſe gehen/ ſo wurden ſie verſchmachten auff dem wege/ deñ<lb/> ettlich waren von ferne komen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,4">Markus 8,4</ref></note>vñ ſeyne iunger antwortten yhm/ wo<lb/> her nemen wyr brot hie ynn der wuſten/ das wyr ſie ſettigeten? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,5">Markus 8,5</ref></note>vñ er<lb/> fragt ſie/ wie viel brot habt yhr? ſie ſprachẽ ſieben/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,6">Markus 8,6</ref></note>vnd er gepot dem<lb/> volck das ſie ſich lagerten auff die erden/ vñ er nam die ſieben brot/ vñ<lb/> dancket/ vñ brach ſie/ vñ gab ſie ſeynen iungern das ſie dem volck fur<lb/><note place="left">Matth. 15.<lb/> Matth. 16.<lb/> Luce. 12.</note>legten/ vnd ſie legten dem volck fur/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,7">Markus 8,7</ref></note>vnd hatten eyn wenig fiſſchlin/<lb/> vnd er benedeyet/ vnnd hies das ſie die auch fur trugen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,8">Markus 8,8</ref></note>ſie aſſen aber<lb/> vñ worden ſadt/ vnd huben auff die vbrige bꝛocken/ ſieben korbe/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,9">Markus 8,9</ref></note>vñ<lb/> yhꝛ war die da geſſen hatten/ bey vier tauſſent/ vnd er lies ſie von ſich.</p><lb/> <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,10">Markus 8,10</ref></note>Vnnd als bald tratt er ynn eyn ſchiff/ mitt ſeynen iungern/ vnnd<lb/> kam ynn die gegend Dalmanutha/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,11">Markus 8,11</ref></note>vñ die phariſeer/ giengen eraus/<lb/> vnnd fiengen an ſich mitt yhm zu befragen/ vnnd verſuchten yhn<lb/> vnd begerten an yhm eyn zeychen vom hymel/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus8,12">Markus 8,12</ref></note>vñ er erſeufftzet ynn ſey- <fw place="bottom" type="catch">nem geyſt</fw><fw place="bottom" type="sig">F</fw><lb/></p> </div> </div> </body> </text> </TEI> [[69]/0075]
Sanct Marcus. XXXI.
vnnd Sidon/ vnnd gieng ynn eyn haus/ vnd wollt es niemant wiſ-
ſen laſſen/ vñ kund doch nicht verporgen ſeyn/ denn eyn weyb die hat
te võ yhm gehoꝛet/ wilcher tochterlin eyn vnſawbern geyſt hatte/ vñ
ſie kam/ vnnd fiel nyder zu ſeynen fuſſen/ vnnd es war eyn kriechiſch
weyb von Syrophenice/ vnnd ſie bat yhn/ das er den teuffell aus try-
be von yhꝛer tochter/ Jheſus aber ſpꝛach zu yhr/ las zuuoꝛ die kinder
ſatt werden/ Es iſt nit feynn/ das man der kynder bꝛott neme/ vnd
werffs fur die hunde/ ſie antwoꝛtet aber/ vnd ſpꝛach zu yhm/ ia herre
Aber doch eſſen die hundlin vnter dem tiſch/ von den bꝛoſamen der
kinder/ vnnd er ſpꝛach zu yhr/ vmb des woꝛtts willen/ ſo gang hyn/
der tewffel iſt von deyner tochter aus gefaren/ vnnd ſie gieng hyn
ynn yhr haus/ vnnd fand/ das der teuffel war auſzgefaren/ vnnd die
tochter auff dem bette ligend.
Matth. 15.
Vnnd da er widder aus gieng võ den grentzen Tyri vnd Sidon/
kam er an das Gallileiſche meer/ mitten vnter die grentze der zehen
ſtedte/ vnnd ſie bꝛachten zu yhm eynen tawben der redet ſchwerlich/
vnd ſie baten yhn/ das er die hand auff yhn leget/ vnd er nam yhn võ
dem volck/ beſonders/ vnnd legt yhm die finger ynn die oꝛen/ vnnd ſpu
tzet/ vnd ruret ſeyne zunge/ vnd ſahe auff gen hymel/ ſufftzet vnd ſpꝛa-
ch zu yhm/ hephethah/ das iſt/ thu dich auff/ vnd alſo bald/ thatten
ſich ſeyne orenn auff/ vnnd das band ſeyner zungen wartt los/ vnnd
redte recht/ vnd er verpott yhn/ ſie ſolltens niemant ſagen/ yhe mehr
er aber verpott/ yhe mehr ſies aus bꝛeytten/ vnnd verwunderten ſich
vbir die maſſz/ vnnd ſpꝛachen/ Er hatts alles wol aus gericht/ die
tawben hatt er hoꝛend gemacht/ vnnd die ſprachloſen redend.
Das Acht Capitel.
ZV der zeyt/ da viel volcks da war/ vnnd hatten nicht zu eſſen/
rieff Jheſus ſeyne iunger zu ſich/ vnd ſpꝛach zu yhn/ mich ia-
mert des volcks/ deñ ſie habẽ nu dꝛey tage bey myr beharret
vnd haben nichts zu eſſen/ vnd weñ ich ſie vngeeſſen von myr
heym lieſſe gehen/ ſo wurden ſie verſchmachten auff dem wege/ deñ
ettlich waren von ferne komen/ vñ ſeyne iunger antwortten yhm/ wo
her nemen wyr brot hie ynn der wuſten/ das wyr ſie ſettigeten? vñ er
fragt ſie/ wie viel brot habt yhr? ſie ſprachẽ ſieben/ vnd er gepot dem
volck das ſie ſich lagerten auff die erden/ vñ er nam die ſieben brot/ vñ
dancket/ vñ brach ſie/ vñ gab ſie ſeynen iungern das ſie dem volck fur
legten/ vnd ſie legten dem volck fur/ vnd hatten eyn wenig fiſſchlin/
vnd er benedeyet/ vnnd hies das ſie die auch fur trugen/ ſie aſſen aber
vñ worden ſadt/ vnd huben auff die vbrige bꝛocken/ ſieben korbe/ vñ
yhꝛ war die da geſſen hatten/ bey vier tauſſent/ vnd er lies ſie von ſich.
Matth. 15.
Matth. 16.
Luce. 12.
Vnnd als bald tratt er ynn eyn ſchiff/ mitt ſeynen iungern/ vnnd
kam ynn die gegend Dalmanutha/ vñ die phariſeer/ giengen eraus/
vnnd fiengen an ſich mitt yhm zu befragen/ vnnd verſuchten yhn
vnd begerten an yhm eyn zeychen vom hymel/ vñ er erſeufftzet ynn ſey-
nem geyſt
F
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/75 |
Zitationshilfe: | Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [69]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/75>, abgerufen am 16.07.2024. |