Tuckermann, Peter: Leichpredigt. Des Ehrnvesten/ Achtbarn vnd Kunstreichen Herrn. Michaelis Prætorii, Fürstl: Br: gewesenen Capellmeisters. Wolfenbüttel, 1621.
Namque peregrinum sese Patriarcha fatetur, Cujus vita satis
sit mala, sitque brevis: In mundo noster peregrinus & hospes eodem Plurima
dura aevo, sed breviore tulit: Ille Deumque hominemque uno congressus agone
Vincit, & adfecto poplite claudus abit, Claudus, at in Domino laetissimus,
immo triumfans, Quod victi visu stet sibi certa salus: Hic Dominumque Deumque
suum cognovit eundem, Quem precis in cunctis vicit agone malis, Per verbi
speculum quasi, perque aenigmata novit, A facie ad faciem quem modo cernit
ovans; Claudicet & quamvis, homo quivis, coelica nulli Gaudia [fremdsprachliches Material]; scire & adire datur, Vera tamen nostri Pietas ita
sphalmata texit Vni per Musas officiosa Deo Vt terrena triumfando, nil coelica
praeter Gaudia curaret cordis & oris honos: Ac velut Angelicis scalam
Patriarcha videbat Illustrem gradibus colloquioque Dei; Sic nostro ad caelum
verbis suffulta lehovae Sola erat in Christum scala vel ala Fides, Praestabatque
gradus non intermissa laborum Coelitibus genio proximiore strues. Symbolon hoc
voluit, sancti voluere labores, Publicitusque datum testificatur opus.
Namque peregrinum sese Patriarcha fatetur, Cujus vita satis
sit mala, sitque brevis: In mundo noster peregrinus & hospes eodem Plurima
dura aevo, sed breviore tulit: Ille Deumque hominemque uno congressus agone
Vincit, & adfecto poplite claudus abit, Claudus, at in Domino laetissimus,
immò triumfans, Quod victi visu stet sibi certa salus: Hic Dominumque Deumque
suum cognovit eundem, Quem precis in cunctis vicit agone malis, Per verbi
speculum quasi, perque aenigmata novit, A facie ad faciem quem modò cernit
ovans; Claudicet & quamvis, homo quivis, coelica nulli Gaudia [fremdsprachliches Material]; scire & adire datur, Vera tamen nostri Pietas ita
sphalmata texit Vni per Musas officiosa Deo Vt terrena triumfando, nil coelica
praeter Gaudia curaret cordis & oris honos: Ac velut Angelicis scalam
Patriarcha videbat Illustrem gradibus colloquioque Dei; Sic nostro ad caelum
verbis suffulta lehovae Sola erat in Christum scala vel ala Fides, Praestabatque
gradus non intermissa laborum Coelitibus genio proximiore strues. Symbolon hoc
voluit, sancti voluere labores, Publicitusque datum testificatur opus.
<TEI> <text> <body> <div> <l><pb facs="#f0045"/> Namque peregrinum sese Patriarcha fatetur, Cujus vita satis sit mala, sitque brevis: In mundo noster peregrinus & hospes eodem Plurima dura aevo, sed breviore tulit: Ille Deumque hominemque uno congressus agone Vincit, & adfecto poplite claudus abit, Claudus, at in Domino laetissimus, immò triumfans, Quod victi visu stet sibi certa salus: Hic Dominumque Deumque suum cognovit eundem, Quem precis in cunctis vicit agone malis, Per verbi speculum quasi, perque aenigmata novit, A facie ad faciem quem modò cernit ovans; Claudicet & quamvis, homo quivis, coelica nulli Gaudia <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>; scire & adire datur, Vera tamen nostri Pietas ita sphalmata texit Vni per Musas officiosa Deo Vt terrena triumfando, nil coelica praeter Gaudia curaret cordis & oris honos: Ac velut Angelicis scalam Patriarcha videbat Illustrem gradibus colloquioque Dei; Sic nostro ad caelum verbis suffulta lehovae Sola erat in Christum scala vel ala Fides, Praestabatque gradus non intermissa laborum Coelitibus genio proximiore strues. Symbolon hoc voluit, sancti voluere labores, Publicitusque datum testificatur opus. </l> </div> </body> </text> </TEI> [0045]
Namque peregrinum sese Patriarcha fatetur, Cujus vita satis sit mala, sitque brevis: In mundo noster peregrinus & hospes eodem Plurima dura aevo, sed breviore tulit: Ille Deumque hominemque uno congressus agone Vincit, & adfecto poplite claudus abit, Claudus, at in Domino laetissimus, immò triumfans, Quod victi visu stet sibi certa salus: Hic Dominumque Deumque suum cognovit eundem, Quem precis in cunctis vicit agone malis, Per verbi speculum quasi, perque aenigmata novit, A facie ad faciem quem modò cernit ovans; Claudicet & quamvis, homo quivis, coelica nulli Gaudia _ ; scire & adire datur, Vera tamen nostri Pietas ita sphalmata texit Vni per Musas officiosa Deo Vt terrena triumfando, nil coelica praeter Gaudia curaret cordis & oris honos: Ac velut Angelicis scalam Patriarcha videbat Illustrem gradibus colloquioque Dei; Sic nostro ad caelum verbis suffulta lehovae Sola erat in Christum scala vel ala Fides, Praestabatque gradus non intermissa laborum Coelitibus genio proximiore strues. Symbolon hoc voluit, sancti voluere labores, Publicitusque datum testificatur opus.
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/tuckermann_leichpredigt_1621 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/tuckermann_leichpredigt_1621/45 |
Zitationshilfe: | Tuckermann, Peter: Leichpredigt. Des Ehrnvesten/ Achtbarn vnd Kunstreichen Herrn. Michaelis Prætorii, Fürstl: Br: gewesenen Capellmeisters. Wolfenbüttel, 1621, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/tuckermann_leichpredigt_1621/45>, abgerufen am 16.07.2024. |