Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724.

Bild:
<< vorherige Seite

suas in vulgus divendere pergat deinceps, acturus in scenis Roscium, aut funambulum in theatro, quam ut Medicum aut Chirurgum professus mundo dolose imponat. Hisce apicem praesentibus imponimus, & felicissimos in omni successus Excellentiis vestris apprecati toto nos animo V obis addicimus.

IV. Vestram de Circumforanei cujusdam Georgii Friderici audacia ad nos transmissam querelam ex amicissimis vestr is literis d. 10. Mart. satis intelleximus. Dolemus Vobiscum, quod in ea incidimus tempora, ubi impostoribus & artis medicae prorsus ignaris saepe major habetur fides, quam genuinis laudatae artis nostrae filiis, ut ut solidam eruditionem profiteantur, aut, ubi iis mala agendi ansam largitur Superiorum conniventia, aut eadem dat occasionem, titulo sub honorifico suam maximo cum Reipublicae damno exercendi inscitiam. Vigilantia igitur omnino hic opus est, quam Vos Viri experientissimi, instituto laudabili exercetis, gratulamur nobis de mutuo supprimendi hoc imperitum hominum genus studio, atque Vobis in eo omnem pollicemur assensum. Dictus autem Circumforaneus Georgius Fridericus nondum nobis innotuit, nec nobis facile persuademus, illum nostram salutaturum esse Facultatem, cum notorium hic sit, quam multa is deprehendat obstacula, qui modo testimonium scientiae suae chirurgicae desiderat, quod absque praevio rigoroso examine non obtinet, & sic multa majora deprehendat dictus G. F. si a nostra Facultate Doctoris privilegia petere vellet. Id enim nobis hic solenne est, quod in proverbio dicitur: Loquere, ut Te videam, unde non tantum solidis in arte Medica fundamentis instructi debent esse nostri Candidati, sed simul sua aliis in Academiis gesta studia & bonae famae testimoniis indubitatis probare prius tenentur, antequam ad nostrae Facultatis admittantur examina. Haec cum ardua sint, multis difficilia, a quibus tamen hic nemo excipitur, siquidem id sibi gloriae nostra ducit Facultas, quod nondum hactenus indigno contulerit Doctoris Gradum, facile deterrebunt G. Fr. sic suum nomen atque desiderium lubentius reticebit, quam aperiet. Quod reliquum est, DEus Vos omnes atque singulos sospites atque felices quam diutissime servet, & vestris in aegrorum salutem & artis Medicae incrementum quotidie instituendis consiliis atque curis sua adsit gratia, quam ubertissime. Valete.

V. Accepimus recte, quas ad nos dedistis, de Georgio Friderico quodam literas, vestramque pro artis honore vigilantiam collaudamus. Equidem Doctoris titulum & insignia quae in praemium exantlatorum undique laborum, veluti pretiosissimum thesaurum, quo vilius aurum, & quaevis gemmarum materia a Sacra Caesarea Majestate, summa in his terris potestate nobis

suas in vulgus divendere pergat deinceps, acturus in scenis Roscium, aut funambulum in theatro, quam ut Medicum aut Chirurgum professus mundo dolose imponat. Hisce apicem praesentibus imponimus, & felicissimos in omni successus Excellentiis vestris apprecati toto nos animo V obis addicimus.

IV. Vèstram de Circumforanei cujusdam Georgii Friderici audacia ad nos transmissam querelam ex amicissimis vestr is literis d. 10. Mart. satis intelleximus. Dolemus Vobiscum, quod in ea incidimus tempora, ubi impostoribus & artis medicae prorsus ignaris saepe major habetur fides, quam genuinis laudatae artis nostrae filiis, ut ut solidam eruditionem profiteantur, aut, ubi iis mala agendi ansam largitur Superiorum conniventia, aut eadem dat occasionem, titulo sub honorifico suam maximo cum Reipublicae damno exercendi inscitiam. Vigilantia igitur omnino hic opus est, quam Vos Viri experientissimi, instituto laudabili exercetis, gratulamur nobis de mutuo supprimendi hoc imperitum hominum genus studio, atque Vobis in eo omnem pollicemur assensum. Dictus autem Circumforaneus Georgius Fridericus nondum nobis innotuit, nec nobis facile persuademus, illum nostram salutaturum esse Facultatem, cum notorium hic sit, quam multa is deprehendat obstacula, qui modo testimonium scientiae suae chirurgicae desiderat, quod absque praevio rigoroso examine non obtinet, & sic multa majora deprehendat dictus G. F. si a nostra Facultate Doctoris privilegia petere vellet. Id enim nobis hic solenne est, quod in proverbio dicitur: Loquere, ut Te videam, unde non tantum solidis in arte Medica fundamentis instructi debent esse nostri Candidati, sed simul sua aliis in Academiis gesta studia & bonae famae testimoniis indubitatis probare prius tenentur, antequam ad nostrae Facultatis admittantur examina. Haec cum ardua sint, multis difficilia, a quibus tamen hic nemo excipitur, siquidem id sibi gloriae nostra ducit Facultas, quod nondum hactenus indigno contulerit Doctoris Gradum, facile deterrebunt G. Fr. sic suum nomen atque desiderium lubentius reticebit, quam aperiet. Quod reliquum est, DEus Vos omnes atque singulos sospites atque felices quam diutissime servet, & vestris in aegrorum salutem & artis Medicae incrementum quotidie instituendis consiliis atque curis sua adsit gratia, quam ubertissime. Valete.

V. Accepimus recte, quas ad nos dedistis, de Georgio Friderico quodam literas, vestramque pro artis honore vigilantiam collaudamus. Equidem Doctoris titulum & insignia quae in praemium exantlatorum undique laborum, veluti pretiosissimum thesaurum, quo vilius aurum, & quaevis gemmarum materia a Sacra Caesarea Majestate, summa in his terris potestate nobis

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div>
        <p><pb facs="#f0188" n="182"/>
suas in vulgus                      divendere pergat deinceps, acturus in scenis Roscium, aut funambulum in theatro,                      quam ut Medicum aut Chirurgum professus mundo dolose imponat. Hisce apicem                      praesentibus imponimus, &amp; felicissimos in omni successus Excellentiis                      vestris apprecati toto nos animo V obis addicimus.</p>
        <p>IV. Vèstram de Circumforanei cujusdam Georgii Friderici audacia ad nos                      transmissam querelam ex amicissimis vestr is literis d. 10. Mart. satis                      intelleximus. Dolemus Vobiscum, quod in ea incidimus tempora, ubi impostoribus                      &amp; artis medicae prorsus ignaris saepe major habetur fides, quam genuinis                      laudatae artis nostrae filiis, ut ut solidam eruditionem profiteantur, aut, ubi                      iis mala agendi ansam largitur Superiorum conniventia, aut eadem dat occasionem,                      titulo sub honorifico suam maximo cum Reipublicae damno exercendi inscitiam.                      Vigilantia igitur omnino hic opus est, quam Vos Viri experientissimi, instituto                      laudabili exercetis, gratulamur nobis de mutuo supprimendi hoc imperitum hominum                      genus studio, atque Vobis in eo omnem pollicemur assensum. Dictus autem                      Circumforaneus Georgius Fridericus nondum nobis innotuit, nec nobis facile                      persuademus, illum nostram salutaturum esse Facultatem, cum notorium hic sit,                      quam multa is deprehendat obstacula, qui modo testimonium scientiae suae                      chirurgicae desiderat, quod absque praevio rigoroso examine non obtinet,                      &amp; sic multa majora deprehendat dictus G. F. si a nostra Facultate                      Doctoris privilegia petere vellet. Id enim nobis hic solenne est, quod in                      proverbio dicitur: Loquere, ut Te videam, unde non tantum solidis in arte Medica                      fundamentis instructi debent esse nostri Candidati, sed simul sua aliis in                      Academiis gesta studia &amp; bonae famae testimoniis indubitatis probare                      prius tenentur, antequam ad nostrae Facultatis admittantur examina. Haec cum                      ardua sint, multis difficilia, a quibus tamen hic nemo excipitur, siquidem id                      sibi gloriae nostra ducit Facultas, <hi rendition="#i">quod nondum hactenus                          indigno contulerit Doctoris Gradum</hi>, facile deterrebunt G. Fr. sic suum                      nomen atque desiderium lubentius reticebit, quam aperiet. Quod reliquum est,                      DEus Vos omnes atque singulos sospites atque felices quam diutissime servet,                      &amp; vestris in aegrorum salutem &amp; artis Medicae incrementum                          quotidi<hi rendition="#i">e</hi> instituendis consiliis atque curis sua                      adsit gratia, quam ubertissime. Valete.</p>
        <p>V. Accepimus recte, quas ad nos dedistis, de Georgio Friderico quodam literas,                      vestramque pro artis honore vigilantiam collaudamus. Equidem Doctoris titulum                      &amp; insignia quae in praemium exantlatorum undique laborum, veluti                      pretiosissimum thesaurum, quo vilius aurum, &amp; quaevis gemmarum materia a                      Sacra Caesarea Majestate, summa in his terris potestate nobis
</p>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[182/0188] suas in vulgus divendere pergat deinceps, acturus in scenis Roscium, aut funambulum in theatro, quam ut Medicum aut Chirurgum professus mundo dolose imponat. Hisce apicem praesentibus imponimus, & felicissimos in omni successus Excellentiis vestris apprecati toto nos animo V obis addicimus. IV. Vèstram de Circumforanei cujusdam Georgii Friderici audacia ad nos transmissam querelam ex amicissimis vestr is literis d. 10. Mart. satis intelleximus. Dolemus Vobiscum, quod in ea incidimus tempora, ubi impostoribus & artis medicae prorsus ignaris saepe major habetur fides, quam genuinis laudatae artis nostrae filiis, ut ut solidam eruditionem profiteantur, aut, ubi iis mala agendi ansam largitur Superiorum conniventia, aut eadem dat occasionem, titulo sub honorifico suam maximo cum Reipublicae damno exercendi inscitiam. Vigilantia igitur omnino hic opus est, quam Vos Viri experientissimi, instituto laudabili exercetis, gratulamur nobis de mutuo supprimendi hoc imperitum hominum genus studio, atque Vobis in eo omnem pollicemur assensum. Dictus autem Circumforaneus Georgius Fridericus nondum nobis innotuit, nec nobis facile persuademus, illum nostram salutaturum esse Facultatem, cum notorium hic sit, quam multa is deprehendat obstacula, qui modo testimonium scientiae suae chirurgicae desiderat, quod absque praevio rigoroso examine non obtinet, & sic multa majora deprehendat dictus G. F. si a nostra Facultate Doctoris privilegia petere vellet. Id enim nobis hic solenne est, quod in proverbio dicitur: Loquere, ut Te videam, unde non tantum solidis in arte Medica fundamentis instructi debent esse nostri Candidati, sed simul sua aliis in Academiis gesta studia & bonae famae testimoniis indubitatis probare prius tenentur, antequam ad nostrae Facultatis admittantur examina. Haec cum ardua sint, multis difficilia, a quibus tamen hic nemo excipitur, siquidem id sibi gloriae nostra ducit Facultas, quod nondum hactenus indigno contulerit Doctoris Gradum, facile deterrebunt G. Fr. sic suum nomen atque desiderium lubentius reticebit, quam aperiet. Quod reliquum est, DEus Vos omnes atque singulos sospites atque felices quam diutissime servet, & vestris in aegrorum salutem & artis Medicae incrementum quotidie instituendis consiliis atque curis sua adsit gratia, quam ubertissime. Valete. V. Accepimus recte, quas ad nos dedistis, de Georgio Friderico quodam literas, vestramque pro artis honore vigilantiam collaudamus. Equidem Doctoris titulum & insignia quae in praemium exantlatorum undique laborum, veluti pretiosissimum thesaurum, quo vilius aurum, & quaevis gemmarum materia a Sacra Caesarea Majestate, summa in his terris potestate nobis

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Obrigkeitskritik und Fürstenberatung: Die Oberhofprediger in Braunschweig-Wolfenbüttel 1568-1714: Bereitstellung der Texttranskription und Auszeichnung in XML/TEI. (2013-02-15T13:54:31Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme entsprechen muss.
Wolfenbütteler Digitale Bibliothek: Bereitstellung der Bilddigitalisate (2013-02-15T13:54:31Z)
Marcus Baumgarten, Frederike Neuber, Frank Wiegand: Konvertierung nach XML gemäß DTA-Basisformat, Tagging der Titelblätter, Korrekturen der Transkription. (2013-02-15T13:54:31Z)

Weitere Informationen:

Anmerkungen zur Transkription:

  • Langes s (ſ) wird als rundes s (s) wiedergegeben.
  • Rundes r (ꝛ) wird als normales r (r) wiedergegeben bzw. in der Kombination ꝛc. als et (etc.) aufgelöst.
  • Die Majuskel J im Frakturdruck wird in der Transkription je nach Lautwert als I bzw. J wiedergegeben.
  • Übergeschriebenes „e“ über „a“, „o“ und „u“ wird als „ä“, „ö“, „ü“ transkribiert.
  • Ligaturen werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Zeilengrenzen hinweg werden aufgelöst.
  • Silbentrennungen über Seitengrenzen hinweg werden beibehalten.
  • Kolumnentitel, Bogensignaturen und Kustoden werden nicht erfasst.
  • Griechische Schrift wird nicht transkribiert, sondern im XML mit <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> vermerkt.



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/188
Zitationshilfe: Thomasius, Christian: Ernsthaffte, aber doch Muntere und Vernünfftige Thomasische Gedancken und Errinnerungen über allerhand außerlesene Juristische Händel. Dritter Theil. Halle, 1724, S. 182. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/thomasius_ernsthaffte03_1724/188>, abgerufen am 02.05.2024.