Strube, Johannes: Leichpredigt Aus dem 12. Capittel Danielis. GEthan bey der Begrebnis Weiland der Edlen ... Jungfrauwen Appolloniae von Gram. Wolfenbüttel, 1596.Deus expediet, perfer & obdura, praestat semel & brevl laborare, & quod ad extremum tamen persolvendum est debitum, mature persoluere, quam diutius in hoc mundo affligi. Non morieris, sed vives, & narrabis opera Domini, Tu vero corpus, cui curando, sustentando, fovendo, reficiendo, nimis multum temporis impendendum fuit, quod lubentius ad meliora collocassem: tu, cuius pondere anima mea nimis saepe ad terram depressa, minus libere se ad coelestia attillere potuit: tu, inquam quoniam Dei stat sententia, ut de terra sumtum in terram redeas, idq? tibi toties per tot morborum genera & casus (quorum intervallum tuae demolitionis non [fremdsprachliches Material] erat, sed [fremdsprachliches Material]) fuit denunciatum, da te quieti, intra in cubiculum tuum, claude ostium tuum super te, abscondere modicum ad momentum, donec transeat indignatio. Tua in sarcophago corruptio, erit tui purgatio, redibis gloriosius, seminaris corruptibile, incorruptibile resurges, seminaris inignominia, cum gloria resurges, Seminaris infirmum, validum resurges. Gestasti imaginem terreni, gestabis imaginem coelestis, & in carne tua videbis faciem Dei, satiaberis, cum evigilaveris ad similitudinen eius. Certa tibi est proposita resurrectio etiamsi dissipatun toti rerum naturae amittereris, tamen domino tuo, qui est os ex ossibustuis, & caro de carne tua, & cui insertun es, nunquan amitteris. Ipsi te evocanti nihil obstabit, nihil, quo mi nus reddaris, impediet. Qui Lazarum iam colliquatum, & ex putredine vermescentem, uno verbo ex sepulcro producebat viuum & vegetum, in te quoque excitando virtutem suam ostendet. Cruciaris nunc & torqueris, modicum est, iam iamliberaberis. Cuperet tota rerum natura congemiscens, [fremdsprachliches Material] finem suum videre, cur tu quietem recusares? Nunc pergat mors, & solvat, quod ut solveretur, fuit compactum. Non mihi pestis erit, sed [fremdsprachliches Material], sed pacis, sed laetitiae nunquam periturae praemium. Lubens tene- Deus expediet, perfer & obdura, praestat semel & brevl laborare, & quod ad extremum tamen persolvendum est debitum, maturè persoluere, quàm diutius in hoc mundo affligi. Non morieris, sed vives, & narrabis opera Domini, Tu verò corpus, cui curando, sustentando, fovendo, reficiendo, nimis multum temporis impendendum fuit, quod lubentius ad meliora collocassem: tu, cuius pondere anima mea nimis saepè ad terram depressa, minus liberè se ad coelestia attillere potuit: tu, inquam quoniam Dei stat sententia, ut de terra sumtum ìn terram redeas, idq? tibi toties per tot morborum genera & casus (quorum intervallum tuae demolitionis non [fremdsprachliches Material] erat, sed [fremdsprachliches Material]) fuit denunciatum, da te quieti, intra in cubiculum tuum, claude ostium tuum super te, abscondere modicum ad momentum, donec transeat indignatio. Tua in sarcophago corruptio, erit tui purgatio, redibis gloriosius, seminaris corruptibile, incorruptibile resurges, seminaris inignominia, cum gloria resurges, Seminaris infirmum, validum resurges. Gestasti imaginem terreni, gestabis imaginem coelestis, & in carne tua videbis faciem Dei, satiaberis, cùm evigilaveris ad similitudinẽ eius. Certa tibi est proposita resurrectio etiamsi dissipatũ toti rerum naturae amittereris, tamen domino tuo, qui est os ex ossibustuis, & caro de carne tua, & cui insertũ es, nunquã amitteris. Ipsi te evocanti nihil obstabit, nihil, quò mi nus reddaris, impediet. Qui Lazarum iam colliquatum, & ex putredine vermescentem, uno verbo ex sepulcro producebat viuum & vegetum, in te quoque excitando virtutem suam ostendet. Cruciaris nunc & torqueris, modicum est, iam iamliberaberis. Cuperet tota rerum natura congemiscens, [fremdsprachliches Material] finem suum videre, cur tu quietem recusares? Nunc pergat mors, & solvat, quod ut solveretur, fuit compactum. Non mihi pestis erit, sed [fremdsprachliches Material], sed pacis, sed laetitiae nunquam periturae praemium. Lubens tene- <TEI> <text> <body> <div> <p><pb facs="#f0039"/> Deus expediet, perfer & obdura, praestat semel & brevl laborare, & quod ad extremum tamen persolvendum est debitum, maturè persoluere, quàm diutius in hoc mundo affligi. Non morieris, sed vives, & narrabis opera Domini,</p> <p><hi rendition="#i">T</hi>u verò corpus, cui curando, sustentando, fovendo, reficiendo, nimis multum temporis impendendum fuit, quod lubentius ad meliora collocassem: tu, cuius pondere anima mea nimis saepè ad terram depressa, minus liberè se ad coelestia attillere potuit: tu, inquam quoniam Dei stat sententia, ut de terra sumtum ìn terram redeas, idq? tibi toties per tot morborum genera & casus (quorum intervallum tuae demolitionis non <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> erat, sed <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>) fuit denunciatum, da te quieti, intra in cubiculum tuum, claude ostium tuum super te, abscondere modicum ad momentum, donec transeat indignatio. <hi rendition="#i">T</hi>ua in sarcophago corruptio, erit tui purgatio, redibis gloriosius, seminaris corruptibile, incorruptibile resurges, seminaris inignominia, cum gloria resurges, Seminaris infirmum, validum resurges. Gestasti imaginem terreni, gestabis imaginem coelestis, & in carne tua videbis faciem Dei, satiaberis, cùm evigilaveris ad similitudinẽ eius. Certa tibi est proposita resurrectio etiamsi dissipatũ toti rerum naturae amittereris, tamen domino tuo, qui est os ex ossibustuis, & caro de carne tua, & cui insertũ es, nunquã amitteris. Ipsi te evocanti nihil obstabit, nihil, quò mi nus reddaris, impediet. Qui Lazarum iam colliquatum, & ex putredine vermescentem, uno verbo ex sepulcro producebat viuum & vegetum, in te quoque excitando virtutem suam ostendet. Cruciaris nunc & torqueris, modicum est, iam iamliberaberis. Cuperet tota rerum natura congemiscens, <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign> finem suum videre, cur tu quietem recusares? Nunc pergat mors, & solvat, quod ut solveretur, fuit compactum. <hi rendition="#i">N</hi>on mihi pestis erit, sed <foreign xml:lang="el"><gap reason="fm"/></foreign>, sed pacis, sed laetitiae nunquam periturae praemium. Lubens tene- </p> </div> </body> </text> </TEI> [0039]
Deus expediet, perfer & obdura, praestat semel & brevl laborare, & quod ad extremum tamen persolvendum est debitum, maturè persoluere, quàm diutius in hoc mundo affligi. Non morieris, sed vives, & narrabis opera Domini,
Tu verò corpus, cui curando, sustentando, fovendo, reficiendo, nimis multum temporis impendendum fuit, quod lubentius ad meliora collocassem: tu, cuius pondere anima mea nimis saepè ad terram depressa, minus liberè se ad coelestia attillere potuit: tu, inquam quoniam Dei stat sententia, ut de terra sumtum ìn terram redeas, idq? tibi toties per tot morborum genera & casus (quorum intervallum tuae demolitionis non _ erat, sed _ ) fuit denunciatum, da te quieti, intra in cubiculum tuum, claude ostium tuum super te, abscondere modicum ad momentum, donec transeat indignatio. Tua in sarcophago corruptio, erit tui purgatio, redibis gloriosius, seminaris corruptibile, incorruptibile resurges, seminaris inignominia, cum gloria resurges, Seminaris infirmum, validum resurges. Gestasti imaginem terreni, gestabis imaginem coelestis, & in carne tua videbis faciem Dei, satiaberis, cùm evigilaveris ad similitudinẽ eius. Certa tibi est proposita resurrectio etiamsi dissipatũ toti rerum naturae amittereris, tamen domino tuo, qui est os ex ossibustuis, & caro de carne tua, & cui insertũ es, nunquã amitteris. Ipsi te evocanti nihil obstabit, nihil, quò mi nus reddaris, impediet. Qui Lazarum iam colliquatum, & ex putredine vermescentem, uno verbo ex sepulcro producebat viuum & vegetum, in te quoque excitando virtutem suam ostendet. Cruciaris nunc & torqueris, modicum est, iam iamliberaberis. Cuperet tota rerum natura congemiscens, _ finem suum videre, cur tu quietem recusares? Nunc pergat mors, & solvat, quod ut solveretur, fuit compactum. Non mihi pestis erit, sed _ , sed pacis, sed laetitiae nunquam periturae praemium. Lubens tene-
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/strube_leichpredigt_1596 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/strube_leichpredigt_1596/39 |
Zitationshilfe: | Strube, Johannes: Leichpredigt Aus dem 12. Capittel Danielis. GEthan bey der Begrebnis Weiland der Edlen ... Jungfrauwen Appolloniae von Gram. Wolfenbüttel, 1596, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/strube_leichpredigt_1596/39>, abgerufen am 27.07.2024. |