Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597.
Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantaum commune nefas, & publica damna, Diriguere olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & apta
Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, & publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & aptâ
<TEI> <text> <body> <div> <l> <hi rendition="#i"><pb facs="#f0073" n="37"/> Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, & publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & aptâ </hi> </l> </div> </body> </text> </TEI> [37/0073]
Lumina, & augusto faceres lucere theatro: Pene puer, tantisque habitus nondum vtilis ausis. Da vates, age, diue lyram: iam noster Apollo, Laudc tumens quondam, maiorque furentibus vmbris Inuidiae, deiectus habet, frustraque reposcit Quas melior iactabat opes. sic fracta dolore Spectantûm commune nefas, & publica damna, Diriguëre olim magnorum pectora vatum. Fas miht sit generique tuo, famaeque tuorum, Vt solenne prius, libare, quod audiat Albis, Quod Viader, Varnusque sonans & spumeus Ister. Nec sum animi dubius nostris dicenda Camoenis Maiori commissa tubae, secretaque vatum Concilia Elysiis eadem deflere sub antris. Non tamen officium patiar, moremque requiri Quo me fama beat, supremaque munera pendam Mynsingere tibi, magni patris aemula proles, Gentis honos: quem crudeli mors aspera rictu Hausit, & exanimem patriis superaddidit vrnis. Si minus oblitae vestigia consequor artis Da veniam, placeatque tibi sincera voluntas, Haud ipsi cessura rei. sed carminis orsus Vnde noui? generis primordia auita, togatae Militiae titulos, & continuata trophaea Cognoscenda dedi, neque fors maioribus vsus, Aut atauum ceris si cui laus vera paratur. Hoc referam, quod te grauida de matre cadentem Excepit fouitque sinu Iouis aurea proles Calliope, cunisque vigil aßistere visa est. Magnum omen, magnum indicium virtutis & artis, Mox quoque Pasithea blandarum prima sororum Incepit firmare gradum titubantis, & aptâ
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/73 |
Zitationshilfe: | Scheurl, Lorenz: Christliche Leichpredigt Bey der Begrebnuß/ des Edlen/ Gestrengen vnd Ehrnvesten Jungkern/ Sigmund Juliussen Mynsingern von Frundeck/ [...]. Magdeburg, 1597, S. 37. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/scheurl_leichpredigt_1597/73>, abgerufen am 04.07.2024. |