Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 2 Salzburg, 1689.

Bild:
<< vorherige Seite
nächste Seite >>
Index Concionatorius.
DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.

VEniens adorabat eum. Matth. 8. Amara docent amare Deum, & adversa
solent convertere reum, vix enim, qui querelis caret, charissimum Nu-
men quaerit, nam ut plurimum mala, quae nos hic premunt, ad Deum ire
compellunt, adcoque Praeco Evangelicus hic disserere potest, quod tribula-
tiones ducant ad Deum. Prout videre est fol. 625.

Multiplicatae sunt infirmitates eorum, postea aberraverunt. Psalm. 15.

Siqua necessitas gravius homines presserit, tnnc Dei recordantur; si
belli terror infremuerit, si morborum pestifera vis incubuerit, si alimenta lon-
ga siccitas frugibus denegaverit, si saeva tempestas, si grando ingruerit, ad
Deum confugiunt, a Deo petitur auxilium, Deus ut subveniat, oratur. La-
ctant. lib. 2. Divin. Justit. c. 1.

O bone terrigenaum Custos, tutelaque mundi
Publica, suspendit tot cui vota salus:
En tua se media clementia monstrat in ira,
Quaq; manu gladios hac quoq; tendis opem.
DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM.

IPse vero dormiebat. Matth 8. Bona conscientia inter aspera semper est pro-
spera, & cum vermis non rodat, ipsa ferme semper ridet, male igitur asse-
runt, quod verbum loetor sit deponens apud conscientiam bonam, quod abunde
liquet. Ex fol 456.

Bona est substantia, cui non est peccatum in conscientia. Eccl. 13. v. 30.

Arborem, quam florere vides, quam summa conspicis viriditate laetari,
subterraneo succo foecunditatis animatur, reddens in superficie, quod conti-
netur in radice. Hominum quoque vultus magna hilaritate decoratur, si vi-
sceribus sanis gravamen nullius sentiat laesionis. Cassio. lib. 2. Epirtol.

Conscia mens recti famae mendacia ridet;
Si recte facies, hic murus aheneus esto,
Nil conscire sibi, nulla pallescere culpa.
Horat. ad Moecen.
DOMINICA V. POST EPIPHANIAM.

INimicus homo hoc fecit. Matth. 13. Stygius veterator multa mala contra
hominem molitur, & si idem apud eum foret capere, quam cupere, esse-
mus omnes perditi, ea propter magis hic nequaquam per syncopen deberet vo-
cari lucifur, non lucifer. Extat hac de re copiosa materia a fol. 222. usq; 260.

Sobrij estote, & vigilate, quia adversarius vester diabolus tanquam leo
rugiens circuit, quaerens quem devoret, &c. Petr Stp. 1. c. 5.

Quid pravius? quid malignius? quidve nostro adversario nequius? qui
posuit in Coelo bellum, in Paradiso fraudem odium inter primos fratres, & in
omni nostro opere zizania se minavit. S. P. Aug in serm. comm. ser. 4.

Die
Index Concionatorius.
DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.

VEniens adorabat eum. Matth. 8. Amara docent amare Deum, & adverſa
ſolent convertere reum, vix enim, qui querelis caret, chariſſimum Nu-
men quærit, nam ut plurimùm mala, quæ nos hic premunt, ad Deum ire
compellunt, adcòque Præco Evangelicus hic diſſerere poteſt, quod tribula-
tiones ducant ad Deum. Prout videre eſt fol. 625.

Multiplicatæ ſunt infirmitates eorum, poſtea aberraverunt. Pſalm. 15.

Siqua neceſſitas gravius homines preſſerit, tnnc Dei recordantur; ſi
belli terror infremuerit, ſi morborum peſtifera vis incubuerit, ſi alimenta lon-
ga ſiccitas frugibus denegaverit, ſi ſæva tempeſtas, ſi grando ingruerit, ad
Deum confugiunt, à Deo petitur auxilium, Deus ut ſubveniat, oratur. La-
ctant. lib. 2. Divin. Juſtit. c. 1.

O bone terrigenûm Cuſtos, tuteláque mundi
Publica, ſuſpendit tot cui vota ſalus:
En tua ſe media clementia monſtrat in ira,
Quaq; manu gladios hâc quoq; tendis opem.
DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM.

IPſe verò dormiebat. Matth 8. Bona conſcientia inter aſpera ſemper eſt pro-
ſpera, & cum vermis non rodat, ipſa fermè ſemper ridet, malè igitur aſſe-
runt, quòd verbum lœtor ſit deponens apud conſcientiam bonam, quod abundè
liquet. Ex fol 456.

Bona eſt ſubſtantia, cui non eſt peccatum in conſcientia. Eccl. 13. v. 30.

Arborem, quam florere vides, quam ſumma conſpicis viriditate lætari,
ſubterraneo ſucco fœcunditatis animatur, reddens in ſuperficie, quod conti-
netur in radice. Hominum quoque vultus magna hilaritate decoratur, ſi vi-
ſceribus ſanis gravamen nullius ſentiat læſionis. Caſſio. lib. 2. Epirtol.

Conſcia mens recti famæ mendacia ridet;
Si rectè facies, hic murus aheneus eſto,
Nil conſcire ſibi, nullâ palleſcere culpa.
Horat. ad Mœcen.
DOMINICA V. POST EPIPHANIAM.

INimicus homo hoc fecit. Matth. 13. Stygius veterator multa mala contra
hominem molitur, & ſi idem apud eum foret capere, quàm cupere, eſſe-
mus omnes perditi, ea propter magis hic nequaquam per ſyncopen deberet vo-
cari lucifur, non lucifer. Extat hac de re copioſa materia à fol. 222. uſq; 260.

Sobrij eſtote, & vigilate, quia adverſarius veſter diabolus tanquam leo
rugiens circuit, quærens quem devoret, &c. Petr Stp. 1. c. 5.

Quid pravius? quid malignius? quidve noſtro adverſario nequius? qui
poſuit in Cœlo bellum, in Paradiſo fraudem odium inter primos fratres, & in
omni noſtro opere zizania ſe minavit. S. P. Aug in ſerm. comm. ſer. 4.

Die
<TEI>
  <text>
    <back>
      <div n="1">
        <pb facs="#f0658" n="[640]"/>
        <fw place="top" type="header"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">Index Concionatorius.</hi> </hi> </fw><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">DOMINICA III. POST EPIPHANIAM.</hi> </hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">V<hi rendition="#i">Eniens adorabat eum. Matth. 8.</hi> Amara docent amare Deum, &amp; adver&#x017F;a<lb/>
&#x017F;olent convertere reum, vix enim, qui querelis caret, chari&#x017F;&#x017F;imum Nu-<lb/>
men quærit, nam ut plurimùm mala, quæ nos hic premunt, ad Deum ire<lb/>
compellunt, adcòque Præco Evangelicus hic di&#x017F;&#x017F;erere pote&#x017F;t, quod tribula-<lb/>
tiones ducant ad Deum. Prout videre e&#x017F;t fol.</hi> 625.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Multiplicatæ &#x017F;unt infirmitates eorum, po&#x017F;tea aberraverunt. P&#x017F;alm.</hi> 15.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Siqua nece&#x017F;&#x017F;itas gravius homines pre&#x017F;&#x017F;erit, tnnc Dei recordantur; &#x017F;i<lb/>
belli terror infremuerit, &#x017F;i morborum pe&#x017F;tifera vis incubuerit, &#x017F;i alimenta lon-<lb/>
ga &#x017F;iccitas frugibus denegaverit, &#x017F;i &#x017F;æva tempe&#x017F;tas, &#x017F;i grando ingruerit, ad<lb/>
Deum confugiunt, à Deo petitur auxilium, Deus ut &#x017F;ubveniat, oratur. La-<lb/>
ctant. lib. 2. Divin. Ju&#x017F;tit. c.</hi> 1.</p><lb/>
          <quote>
            <lg type="poem">
              <l> <hi rendition="#aq">O bone terrigenûm Cu&#x017F;tos, tuteláque mundi</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Publica, &#x017F;u&#x017F;pendit tot cui vota &#x017F;alus:</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">En tua &#x017F;e media clementia mon&#x017F;trat in ira,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Quaq; manu gladios hâc quoq; tendis opem.</hi> </l>
            </lg>
          </quote>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM.</hi> </hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">I<hi rendition="#i">P&#x017F;e verò dormiebat. Matth 8.</hi> Bona con&#x017F;cientia inter a&#x017F;pera &#x017F;emper e&#x017F;t pro-<lb/>
&#x017F;pera, &amp; cum vermis non rodat, ip&#x017F;a fermè &#x017F;emper ridet, malè igitur a&#x017F;&#x017F;e-<lb/>
runt, quòd <hi rendition="#i">verbum l&#x0153;tor</hi> &#x017F;it <hi rendition="#i">deponens</hi> apud con&#x017F;cientiam bonam, quod abundè<lb/>
liquet. Ex fol</hi> 456.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Bona e&#x017F;t &#x017F;ub&#x017F;tantia, cui non e&#x017F;t peccatum in con&#x017F;cientia. Eccl. 13. v.</hi> 30.</p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">Arborem, quam florere vides, quam &#x017F;umma con&#x017F;picis viriditate lætari,<lb/>
&#x017F;ubterraneo &#x017F;ucco f&#x0153;cunditatis animatur, reddens in &#x017F;uperficie, quod conti-<lb/>
netur in radice. Hominum quoque vultus magna hilaritate decoratur, &#x017F;i vi-<lb/>
&#x017F;ceribus &#x017F;anis gravamen nullius &#x017F;entiat læ&#x017F;ionis. Ca&#x017F;&#x017F;io. lib. 2. Epirtol.</hi> </p><lb/>
          <quote>
            <lg type="poem">
              <l> <hi rendition="#aq">Con&#x017F;cia mens recti famæ mendacia ridet;</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Si rectè facies, hic murus aheneus e&#x017F;to,</hi> </l><lb/>
              <l> <hi rendition="#aq">Nil con&#x017F;cire &#x017F;ibi, nullâ palle&#x017F;cere culpa.</hi> </l>
            </lg><lb/> <hi rendition="#aq">Horat. ad M&#x0153;cen.</hi> </quote>
        </div><lb/>
        <div n="2">
          <head> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#g">DOMINICA V. POST EPIPHANIAM.</hi> </hi> </head><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">I<hi rendition="#i">Nimicus homo hoc fecit. Matth. 13.</hi> Stygius veterator multa mala contra<lb/>
hominem molitur, &amp; &#x017F;i idem apud eum foret capere, quàm cupere, e&#x017F;&#x017F;e-<lb/>
mus omnes perditi, ea propter magis hic <hi rendition="#i">nequaquam</hi> per &#x017F;yncopen deberet vo-<lb/>
cari lucifur, non lucifer. Extat hac de re copio&#x017F;a materia à fol. 222. u&#x017F;q;</hi> 260.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Sobrij e&#x017F;tote, &amp; vigilate, quia adver&#x017F;arius ve&#x017F;ter diabolus tanquam leo<lb/>
rugiens circuit, quærens quem devoret, &amp;c. Petr Stp. 1. c.</hi> 5.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">Quid pravius? quid malignius? quidve no&#x017F;tro adver&#x017F;ario nequius? qui<lb/>
po&#x017F;uit in C&#x0153;lo bellum, in Paradi&#x017F;o fraudem odium inter primos fratres, &amp; in<lb/>
omni no&#x017F;tro opere zizania &#x017F;e minavit. S. P. Aug in &#x017F;erm. comm. &#x017F;er.</hi> 4.</p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Die</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </back>
  </text>
</TEI>
[[640]/0658] Index Concionatorius. DOMINICA III. POST EPIPHANIAM. VEniens adorabat eum. Matth. 8. Amara docent amare Deum, & adverſa ſolent convertere reum, vix enim, qui querelis caret, chariſſimum Nu- men quærit, nam ut plurimùm mala, quæ nos hic premunt, ad Deum ire compellunt, adcòque Præco Evangelicus hic diſſerere poteſt, quod tribula- tiones ducant ad Deum. Prout videre eſt fol. 625. Multiplicatæ ſunt infirmitates eorum, poſtea aberraverunt. Pſalm. 15. Siqua neceſſitas gravius homines preſſerit, tnnc Dei recordantur; ſi belli terror infremuerit, ſi morborum peſtifera vis incubuerit, ſi alimenta lon- ga ſiccitas frugibus denegaverit, ſi ſæva tempeſtas, ſi grando ingruerit, ad Deum confugiunt, à Deo petitur auxilium, Deus ut ſubveniat, oratur. La- ctant. lib. 2. Divin. Juſtit. c. 1. O bone terrigenûm Cuſtos, tuteláque mundi Publica, ſuſpendit tot cui vota ſalus: En tua ſe media clementia monſtrat in ira, Quaq; manu gladios hâc quoq; tendis opem. DOMINICA IV. POST EPIPHANIAM. IPſe verò dormiebat. Matth 8. Bona conſcientia inter aſpera ſemper eſt pro- ſpera, & cum vermis non rodat, ipſa fermè ſemper ridet, malè igitur aſſe- runt, quòd verbum lœtor ſit deponens apud conſcientiam bonam, quod abundè liquet. Ex fol 456. Bona eſt ſubſtantia, cui non eſt peccatum in conſcientia. Eccl. 13. v. 30. Arborem, quam florere vides, quam ſumma conſpicis viriditate lætari, ſubterraneo ſucco fœcunditatis animatur, reddens in ſuperficie, quod conti- netur in radice. Hominum quoque vultus magna hilaritate decoratur, ſi vi- ſceribus ſanis gravamen nullius ſentiat læſionis. Caſſio. lib. 2. Epirtol. Conſcia mens recti famæ mendacia ridet; Si rectè facies, hic murus aheneus eſto, Nil conſcire ſibi, nullâ palleſcere culpa. Horat. ad Mœcen. DOMINICA V. POST EPIPHANIAM. INimicus homo hoc fecit. Matth. 13. Stygius veterator multa mala contra hominem molitur, & ſi idem apud eum foret capere, quàm cupere, eſſe- mus omnes perditi, ea propter magis hic nequaquam per ſyncopen deberet vo- cari lucifur, non lucifer. Extat hac de re copioſa materia à fol. 222. uſq; 260. Sobrij eſtote, & vigilate, quia adverſarius veſter diabolus tanquam leo rugiens circuit, quærens quem devoret, &c. Petr Stp. 1. c. 5. Quid pravius? quid malignius? quidve noſtro adverſario nequius? qui poſuit in Cœlo bellum, in Paradiſo fraudem odium inter primos fratres, & in omni noſtro opere zizania ſe minavit. S. P. Aug in ſerm. comm. ſer. 4. Die

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689/658
Zitationshilfe: Clara, Abraham a Sancta: Judas Der Ertz-Schelm. Bd. 2 Salzburg, 1689, S. [640]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/santa_judas02_1689/658>, abgerufen am 25.11.2024.