Reineck, Johann: Zwei Predigten: Gehalten in der Bischöflichen hohen Stifts-Kirchen zu Halberstadt. Halberstadt, 1613.
EPICEDIA. QUod patriis heu triste clientibus: occidit eheu,I. Occidit HENRICUS DUX JULIUS ille, patronun Quem Patrieque Ducem coluit Brunonia tellus! Praesule quo Divi Stephani florere Cathedra Visa, nec a veris secedere devia sacris! Quique vel augustas Romani Caesaris aures, Ora vel, arcanum poterat vel pectus adire! Cujus in Heroo Virtus sibi pectore sedem Fixerat omnis, & omnigenas conjunxerat artes! Testis, quam late patet, omnis hic obvius orbis. O mihi si vires animi, si lingua sit artis Maeoniae mage gnara, tuas ut dicere laudes Sit volupe, immensis o major laudibus Heros! Juliadis labor iste, suos quae docta Marones, Quaeque tui similes habet (absit Livor) Horati, Me satis hos tumulo versus inscribere: Vixit JULIUS HENRICUS, vixit quod vivere mundi Sedibus his licuit, jam vivere pergit Olympo, Jam Genios inter coelestem vivere vitam Gaudet, & est regni consors sine fine beati. Fama quoque & Virtus vivent hoc orbe perennes, Vivunt, ac vivant, Patriae nova gaudia, Sceptri Haeredes patrij: Pater in his ipse superstes Vivat & illustret patrium Virtutibus orbem. VOci luctisonae quis pudor, aut modusII. Ad oden 24. lib. 1. Horatii. Justis sit lacrymis? concine lugubres Lessus Hemipolis, cui Patriae Pater, Cui Praesul bonus occidit! Ergo Juliaden mors cita sustulit Brunsvicum solii Romulei Ducem;
EPICEDIA. QUod patriis heu triste clientibus: occidit eheu,I. Occidit HENRICUS DUX JULIUS ille, patronũ Quem Patrięque Ducem coluit Brunonia tellus! Praesule quo Divi Stephani florere Cathedra Visa, nec à veris secedere devia sacris! Quique vel augustas Romani Caesaris aures, Ora vel, arcanum poterat vel pectus adire! Cujus in Heroo Virtus sibi pectore sedem Fixerat omnis, & omnigenas conjunxerat artes! Testis, quàm latè patet, omnis hic obvius orbis. O mihi si vires animi, si lingua sit artis Maeoniae magè gnara, tuas ut dicere laudes Sit volupè, immensis ô major laudibus Heros! Juliadis labor iste, suos quae docta Marones, Quaeque tui similes habet (absit Livor) Horati, Me satis hos tumulo versus inscribere: Vixit JULIUS HENRICUS, vixit quod vivere mundi Sedibus his licuit, jam vivere pergit Olympo, Jam Genios inter coelestem vivere vitam Gaudet, & est regni consors sine fine beati. Fama quoque & Virtus vivent hoc orbe perennes, Vivunt, ac vivant, Patriae nova gaudia, Sceptri Haeredes patrij: Pater in his ipse superstes Vivat & illustret patrium Virtutibus orbem. VOci luctisonae quis pudor, aut modusII. Ad oden 24. lib. 1. Horatii. Justis sit lacrymis? concine lugubres Lessus Hemipolis, cui Patriae Pater, Cui Praesul bonus occidit! Ergo Juliaden mors cita sustulit Brunsvicum solii Romulei Ducem;
<TEI> <text> <body> <div> <pb facs="#f0009"/> </div> <div> <head>EPICEDIA.<lb/></head> <l>QUod patriis heu triste clientibus: occidit eheu,<note place="right"><hi rendition="#i">I.</hi></note> Occidit HENRICUS DUX JULIUS ille, patronũ Quem Patrięque Ducem coluit Brunonia tellus! Praesule quo Divi Stephani florere Cathedra Visa, nec à veris secedere devia sacris! Quique vel augustas Romani Caesaris aures, Ora vel, arcanum poterat vel pectus adire! Cujus in Heroo Virtus sibi pectore sedem Fixerat omnis, & omnigenas conjunxerat artes! Testis, quàm latè patet, omnis hic obvius orbis. O mihi si vires animi, si lingua sit artis Maeoniae magè gnara, tuas ut dicere laudes Sit volupè, immensis ô major laudibus Heros! Juliadis labor iste, suos quae docta Marones, Quaeque tui similes habet (absit Livor) Horati, Me satis hos tumulo versus inscribere: Vixit JULIUS HENRICUS, vixit quod vivere mundi Sedibus his licuit, jam vivere pergit Olympo, Jam Genios inter coelestem vivere vitam Gaudet, & est regni consors sine fine beati. Fama quoque & Virtus vivent hoc orbe perennes, Vivunt, ac vivant, Patriae nova gaudia, Sceptri Haeredes patrij: Pater in his ipse superstes Vivat & illustret patrium Virtutibus orbem.</l> <l>VOci luctisonae quis pudor, aut modus<note place="right"><hi rendition="#i">II. Ad oden 24. lib. 1. Horatii.</hi></note> Justis sit lacrymis? concine lugubres Lessus Hemipolis, cui Patriae Pater, Cui Praesul bonus occidit! Ergo Juliaden mors cita sustulit Brunsvicum solii Romulei Ducem; </l> </div> </body> </text> </TEI> [0009]
EPICEDIA.
QUod patriis heu triste clientibus: occidit eheu, Occidit HENRICUS DUX JULIUS ille, patronũ Quem Patrięque Ducem coluit Brunonia tellus! Praesule quo Divi Stephani florere Cathedra Visa, nec à veris secedere devia sacris! Quique vel augustas Romani Caesaris aures, Ora vel, arcanum poterat vel pectus adire! Cujus in Heroo Virtus sibi pectore sedem Fixerat omnis, & omnigenas conjunxerat artes! Testis, quàm latè patet, omnis hic obvius orbis. O mihi si vires animi, si lingua sit artis Maeoniae magè gnara, tuas ut dicere laudes Sit volupè, immensis ô major laudibus Heros! Juliadis labor iste, suos quae docta Marones, Quaeque tui similes habet (absit Livor) Horati, Me satis hos tumulo versus inscribere: Vixit JULIUS HENRICUS, vixit quod vivere mundi Sedibus his licuit, jam vivere pergit Olympo, Jam Genios inter coelestem vivere vitam Gaudet, & est regni consors sine fine beati. Fama quoque & Virtus vivent hoc orbe perennes, Vivunt, ac vivant, Patriae nova gaudia, Sceptri Haeredes patrij: Pater in his ipse superstes Vivat & illustret patrium Virtutibus orbem. VOci luctisonae quis pudor, aut modus Justis sit lacrymis? concine lugubres Lessus Hemipolis, cui Patriae Pater, Cui Praesul bonus occidit! Ergo Juliaden mors cita sustulit Brunsvicum solii Romulei Ducem;
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
| URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/reinecker_predigten_1613 |
| URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/reinecker_predigten_1613/9 |
| Zitationshilfe: | Reineck, Johann: Zwei Predigten: Gehalten in der Bischöflichen hohen Stifts-Kirchen zu Halberstadt. Halberstadt, 1613, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/reinecker_predigten_1613/9>, abgerufen am 27.04.2024. |
