Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836.

Bild:
<< vorherige Seite

Sixtus V Pont. Max.
Pius war höchlich zufrieden, und ernannte ihn in kurzem zum Car-
dinal.

XI. Montalti dum cardinalis fuit vita et mores. Gregor
entzog ihm seine Pension, was viele auf das künftige Pontificat des
Montalto deuteten. Levis enim aulicorum quorundam superstitio
diu credidit, pontificum animis occultam quandam in futuros suc-
cessores obtrectationem insidere.

XII. Francisci Peretti caedes incredibili animi aequitate
tolerata.

XIII. Pontifex M. magna patrum consensione declaratur.

Hierauf folgt der zweite Theil.

"Hactenus Sixti vitam per tempora digessimus: jam hinc
per species rerum et capita, ut justa hominis aestimatio cuique
in promptu sit, exequar."

Es finden sich jedoch von diesem Theile nur drei Capitel: Gra-
tia in benemeritos; -- pietas in Franciscanorum ordinem; --
publica securitas.

Das letzte ist durch seine Schilderung gregorianischer Zeiten bei
weitem das wichtigste, und ich will, da ich nicht eine völlige Ab-
schrift genommen, wenigstens einen Auszug mittheilen.

Initio quidem nonnisi qui ob caedes et latrocinia proscripti
erant, ut vim magistratuum effugerent, genus hoc vitae institue-
rant, ut aqua et igne prohibiti latebris silvarum conditi aviis-
que montium ferarum ritu vagantes miseram anximaque vitam
furtis propemodum necessariis sustentarent. Verum ubi rapi-
nae dulcedo et impunitae nequitiae spes alios atque alios extre-
mae improbitatis homines eodem expulit, coepit quasi legitimum
aliquod vel mercimonii vel artificii genus latrocinium frequen-
tari. Itaque certis sub ducibus, quos facinora et saevitia nobi-
litassent, societates proscriptorum et sicariorum ad vim, cae-
des, latrocinia coibant. Eorum duces ex audacia vel scelere
singulos aestimabant: facinorosissimi et saevissima ausi ma-
xime extollebantur ac decurionum centurionumque nominibus
militari prope more donabantur. Hi agros et itinera non jam
vago maleficio sed justo pene imperio infesta habebant. -- --
Denique operam ad caedem inimicorum, stupra virginum et alia
a quibus mens refugit, factiosis hominibus et scelere alieno ad
suam exaturandam libidinem egentibus presente pretio locare:
eoque res jam devenerat ut nemo se impune peccare posse cre-
deret nisi cui proscriptorum aliquis et exulum periculum prae-
staret. Iis fiebat rebus ut non modo improbi ad scelera, verum
etiam minime mali homines ad incolumitatem ejusmodi feras
bestias sibi necessarias putarent. -- -- Id proceribus et princi-
pibus viris perpetuo palam usurpari. -- -- Et vero graves Ja-
cobo Boncompagno susceptae cum primariis viris inimicitiae ob
violatam suarum aedium immunitatem diu fortunam concussere.
Procerum plerique, sive quos aes alienum exhauserat, sive quo-
rum ambitio et luxus supra opes erat, sive quos odia et ulci-
scendi libido ad cruenta consilia rejecerant, non modo patroci-
nium latronum suscipere, sed foedus cum illis certis conditioni-

Sixtus V Pont. Max.
Pius war hoͤchlich zufrieden, und ernannte ihn in kurzem zum Car-
dinal.

XI. Montalti dum cardinalis fuit vita et mores. Gregor
entzog ihm ſeine Penſion, was viele auf das kuͤnftige Pontificat des
Montalto deuteten. Levis enim aulicorum quorundam superstitio
diu credidit, pontificum animis occultam quandam in futuros suc-
cessores obtrectationem insidere.

XII. Francisci Peretti caedes incredibili animi aequitate
tolerata.

XIII. Pontifex M. magna patrum consensione declaratur.

Hierauf folgt der zweite Theil.

„Hactenus Sixti vitam per tempora digessimus: jam hinc
per species rerum et capita, ut justa hominis aestimatio cuique
in promptu sit, exequar.“

Es finden ſich jedoch von dieſem Theile nur drei Capitel: Gra-
tia in benemeritos; — pietas in Franciscanorum ordinem; —
publica securitas.

Das letzte iſt durch ſeine Schilderung gregorianiſcher Zeiten bei
weitem das wichtigſte, und ich will, da ich nicht eine voͤllige Ab-
ſchrift genommen, wenigſtens einen Auszug mittheilen.

Initio quidem nonnisi qui ob caedes et latrocinia proscripti
erant, ut vim magistratuum effugerent, genus hoc vitae institue-
rant, ut aqua et igne prohibiti latebris silvarum conditi aviis-
que montium ferarum ritu vagantes miseram anximaque vitam
furtis propemodum necessariis sustentarent. Verum ubi rapi-
nae dulcedo et impunitae nequitiae spes alios atque alios extre-
mae improbitatis homines eodem expulit, coepit quasi legitimum
aliquod vel mercimonii vel artificii genus latrocinium frequen-
tari. Itaque certis sub ducibus, quos facinora et saevitia nobi-
litassent, societates proscriptorum et sicariorum ad vim, cae-
des, latrocinia coibant. Eorum duces ex audacia vel scelere
singulos aestimabant: facinorosissimi et saevissima ausi ma-
xime extollebantur ac decurionum centurionumque nominibus
militari prope more donabantur. Hi agros et itinera non jam
vago maleficio sed justo pene imperio infesta habebant. — —
Denique operam ad caedem inimicorum, stupra virginum et alia
a quibus mens refugit, factiosis hominibus et scelere alieno ad
suam exaturandam libidinem egentibus presente pretio locare:
eoque res jam devenerat ut nemo se impune peccare posse cre-
deret nisi cui proscriptorum aliquis et exulum periculum prae-
staret. Iis fiebat rebus ut non modo improbi ad scelera, verum
etiam minime mali homines ad incolumitatem ejusmodi feras
bestias sibi necessarias putarent. — — Id proceribus et princi-
pibus viris perpetuo palam usurpari. — — Et vero graves Ja-
cobo Boncompagno susceptae cum primariis viris inimicitiae ob
violatam suarum aedium immunitatem diu fortunam concussere.
Procerum plerique, sive quos aes alienum exhauserat, sive quo-
rum ambitio et luxus supra opes erat, sive quos odia et ulci-
scendi libido ad cruenta consilia rejecerant, non modo patroci-
nium latronum suscipere, sed foedus cum illis certis conditioni-

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <div n="4">
              <p><pb facs="#f0343" n="331"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#i"><hi rendition="#aq">Sixtus V Pont. Max.</hi></hi></fw><lb/>
Pius war ho&#x0364;chlich zufrieden, und ernannte ihn in kurzem zum Car-<lb/>
dinal.</p><lb/>
              <p><hi rendition="#aq">XI. Montalti dum cardinalis fuit vita et mores.</hi> Gregor<lb/>
entzog ihm &#x017F;eine Pen&#x017F;ion, was viele auf das ku&#x0364;nftige Pontificat des<lb/>
Montalto deuteten. <hi rendition="#aq">Levis enim aulicorum quorundam superstitio<lb/>
diu credidit, pontificum animis occultam quandam in futuros suc-<lb/>
cessores obtrectationem insidere.</hi></p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">XII. Francisci Peretti caedes incredibili animi aequitate<lb/>
tolerata.</hi> </p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">XIII. Pontifex M. magna patrum consensione declaratur.</hi> </p><lb/>
              <p>Hierauf folgt der zweite Theil.</p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">&#x201E;Hactenus Sixti vitam per tempora digessimus: jam hinc<lb/>
per species rerum et capita, ut justa hominis aestimatio cuique<lb/>
in promptu sit, exequar.&#x201C;</hi> </p><lb/>
              <p>Es finden &#x017F;ich jedoch von die&#x017F;em Theile nur drei Capitel: <hi rendition="#aq">Gra-<lb/>
tia in benemeritos; &#x2014; pietas in Franciscanorum ordinem; &#x2014;<lb/>
publica securitas.</hi></p><lb/>
              <p>Das letzte i&#x017F;t durch &#x017F;eine Schilderung gregoriani&#x017F;cher Zeiten bei<lb/>
weitem das wichtig&#x017F;te, und ich will, da ich nicht eine vo&#x0364;llige Ab-<lb/>
&#x017F;chrift genommen, wenig&#x017F;tens einen Auszug mittheilen.</p><lb/>
              <p> <hi rendition="#aq">Initio quidem nonnisi qui ob caedes et latrocinia proscripti<lb/>
erant, ut vim magistratuum effugerent, genus hoc vitae institue-<lb/>
rant, ut aqua et igne prohibiti latebris silvarum conditi aviis-<lb/>
que montium ferarum ritu vagantes miseram anximaque vitam<lb/>
furtis propemodum necessariis sustentarent. Verum ubi rapi-<lb/>
nae dulcedo et impunitae nequitiae spes alios atque alios extre-<lb/>
mae improbitatis homines eodem expulit, coepit quasi legitimum<lb/>
aliquod vel mercimonii vel artificii genus latrocinium frequen-<lb/>
tari. Itaque certis sub ducibus, quos facinora et saevitia nobi-<lb/>
litassent, societates proscriptorum et sicariorum ad vim, cae-<lb/>
des, latrocinia coibant. Eorum duces ex audacia vel scelere<lb/>
singulos aestimabant: facinorosissimi et saevissima ausi ma-<lb/>
xime extollebantur ac decurionum centurionumque nominibus<lb/>
militari prope more donabantur. Hi agros et itinera non jam<lb/>
vago maleficio sed justo pene imperio infesta habebant. &#x2014; &#x2014;<lb/>
Denique operam ad caedem inimicorum, stupra virginum et alia<lb/>
a quibus mens refugit, factiosis hominibus et scelere alieno ad<lb/>
suam exaturandam libidinem egentibus presente pretio locare:<lb/>
eoque res jam devenerat ut nemo se impune peccare posse cre-<lb/>
deret nisi cui proscriptorum aliquis et exulum periculum prae-<lb/>
staret. Iis fiebat rebus ut non modo improbi ad scelera, verum<lb/>
etiam minime mali homines ad incolumitatem ejusmodi feras<lb/>
bestias sibi necessarias putarent. &#x2014; &#x2014; Id proceribus et princi-<lb/>
pibus viris perpetuo palam usurpari. &#x2014; &#x2014; Et vero graves Ja-<lb/>
cobo Boncompagno susceptae cum primariis viris inimicitiae ob<lb/>
violatam suarum aedium immunitatem diu fortunam concussere.<lb/>
Procerum plerique, sive quos aes alienum exhauserat, sive quo-<lb/>
rum ambitio et luxus supra opes erat, sive quos odia et ulci-<lb/>
scendi libido ad cruenta consilia rejecerant, non modo patroci-<lb/>
nium latronum suscipere, sed foedus cum illis certis conditioni-</hi><lb/>
              </p>
            </div>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[331/0343] Sixtus V Pont. Max. Pius war hoͤchlich zufrieden, und ernannte ihn in kurzem zum Car- dinal. XI. Montalti dum cardinalis fuit vita et mores. Gregor entzog ihm ſeine Penſion, was viele auf das kuͤnftige Pontificat des Montalto deuteten. Levis enim aulicorum quorundam superstitio diu credidit, pontificum animis occultam quandam in futuros suc- cessores obtrectationem insidere. XII. Francisci Peretti caedes incredibili animi aequitate tolerata. XIII. Pontifex M. magna patrum consensione declaratur. Hierauf folgt der zweite Theil. „Hactenus Sixti vitam per tempora digessimus: jam hinc per species rerum et capita, ut justa hominis aestimatio cuique in promptu sit, exequar.“ Es finden ſich jedoch von dieſem Theile nur drei Capitel: Gra- tia in benemeritos; — pietas in Franciscanorum ordinem; — publica securitas. Das letzte iſt durch ſeine Schilderung gregorianiſcher Zeiten bei weitem das wichtigſte, und ich will, da ich nicht eine voͤllige Ab- ſchrift genommen, wenigſtens einen Auszug mittheilen. Initio quidem nonnisi qui ob caedes et latrocinia proscripti erant, ut vim magistratuum effugerent, genus hoc vitae institue- rant, ut aqua et igne prohibiti latebris silvarum conditi aviis- que montium ferarum ritu vagantes miseram anximaque vitam furtis propemodum necessariis sustentarent. Verum ubi rapi- nae dulcedo et impunitae nequitiae spes alios atque alios extre- mae improbitatis homines eodem expulit, coepit quasi legitimum aliquod vel mercimonii vel artificii genus latrocinium frequen- tari. Itaque certis sub ducibus, quos facinora et saevitia nobi- litassent, societates proscriptorum et sicariorum ad vim, cae- des, latrocinia coibant. Eorum duces ex audacia vel scelere singulos aestimabant: facinorosissimi et saevissima ausi ma- xime extollebantur ac decurionum centurionumque nominibus militari prope more donabantur. Hi agros et itinera non jam vago maleficio sed justo pene imperio infesta habebant. — — Denique operam ad caedem inimicorum, stupra virginum et alia a quibus mens refugit, factiosis hominibus et scelere alieno ad suam exaturandam libidinem egentibus presente pretio locare: eoque res jam devenerat ut nemo se impune peccare posse cre- deret nisi cui proscriptorum aliquis et exulum periculum prae- staret. Iis fiebat rebus ut non modo improbi ad scelera, verum etiam minime mali homines ad incolumitatem ejusmodi feras bestias sibi necessarias putarent. — — Id proceribus et princi- pibus viris perpetuo palam usurpari. — — Et vero graves Ja- cobo Boncompagno susceptae cum primariis viris inimicitiae ob violatam suarum aedium immunitatem diu fortunam concussere. Procerum plerique, sive quos aes alienum exhauserat, sive quo- rum ambitio et luxus supra opes erat, sive quos odia et ulci- scendi libido ad cruenta consilia rejecerant, non modo patroci- nium latronum suscipere, sed foedus cum illis certis conditioni-

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/343
Zitationshilfe: Ranke, Leopold von: Die römischen Päpste. Bd. 3. Berlin, 1836, S. 331. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/ranke_paepste03_1836/343>, abgerufen am 07.07.2024.