Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617.

Bild:
<< vorherige Seite

ralitas, etwa mehr Spott vnd Schaden/ als Lob vnd Nutz hin-
dersich verlassen.

19

Dieser cautionum aber sind fürnemblich drey. Dann
Erstlich soll ein Herr gegen denen Gutthätig vnd Frey-
gebig
seyn/ die es vmb jhnen/ oder vmb die seinige/ oder vmb sein
Land vnd Leut/ wol verdient haben: quia tum Beneficia accipe-
re, non dare videtur, ut sentit Publ. Mimus
: & quia si borum
bene merita non recompensat, semper eorum debitor manet,
ut olim
Imperator Severus affirma vit: quia denique Benefi-
cia male locata, male facta sunt, ut Ennius statuit.
Hoc enim
modo non tantum scelera confirmantur: sed etiam virtuti,
& ijs qui bene meriti sunt, injuria infertur, qua offensi, mi-
nus se postea promptos & alacres, in officijs suis, erga Domi-
nos ostendunt. Unde Phocylides, [fremdsprachliches Material], ait, [fremdsprachliches Material]-
[fremdsprachliches Material], hoc est, Noli in malum virum beneficium
conferre: est ac si in mari semines.

20

Zum anderen/ wann dergleichen wol verdiente Personen
verhanden seind/ soll ein Herr seine Gutthätigkeit nicht
lang auffziehen/ sonder förderlich gegen solchen Personen ins
Wercksetzen. Non enim beneficia diu differenda, sed eo sta-
tim tempote conferenda sunt, quo Dominus alios erga se
bene meritos esse cognovit: quia ut dilatio gratiam benefi-
cio adimit: ita tempestiva collatio eaudem duplo compen-
fat, juxta illud, Qui cito dat, bis dare intelligitur. Ex quo Au-
sonius, Gratia,
ait, quae tarda est, ingrata est: Gratia nam-
que cum fieri properat, Gratia grata magis.

21

Zum dritten aber soll ein Herr nach seinem Vermögen
Gutthätig vnd Freygebig seyn/ vnnd hierin nicht alle maß
vberschreitten/ damit er jhme nicht vnträglichen Schaden zu-

füge.

ralitas, etwa mehr Spott vnd Schaden/ als Lob vnd Nutz hin-
derſich verlaſſen.

19

Dieſer cautionum aber ſind fuͤrnemblich drey. Dann
Erſtlich ſoll ein Herꝛ gegen denen Gutthaͤtig vnd Frey-
gebig
ſeyn/ die es vmb jhnen/ oder vmb die ſeinige/ oder vmb ſein
Land vnd Leut/ wol verdient haben: quia tum Beneficia accipe-
re, non dare videtur, ut ſentit Publ. Mimus
: & quia ſi borum
benè merita non recompenſat, ſemper eorum debitor manet,
ut olim
Imperator Severus affirma vit: quia denique Benefi-
cia malè locata, malè facta ſunt, ut Ennius ſtatuit.
Hoc enim
modo non tantùm ſcelera confirmantur: ſed etiam virtuti,
& ijs qui benè meriti ſunt, injuria infertur, qua offenſi, mi-
nus ſe poſtea promptos & alacres, in officijs ſuis, erga Domi-
nos oſtendunt. Unde Phocylides, [fremdsprachliches Material], ait, [fremdsprachliches Material]-
[fremdsprachliches Material], hoc eſt, Noli in malum virum beneficium
conferre: eſt ac ſi in mari ſemines.

20

Zum anderen/ wann dergleichen wol verdiente Perſonen
verhanden ſeind/ ſoll ein Herꝛ ſeine Gutthaͤtigkeit nicht
lang auffziehen/ ſonder foͤrderlich gegen ſolchen Perſonen ins
Werckſetzen. Non enim beneficia diu differenda, ſed eo ſta-
tim tempote conferenda ſunt, quo Dominus alios erga ſe
benè meritos eſſe cognovit: quia ut dilatio gratiam benefi-
cio adimit: ita tempeſtiva collatio eaudem duplo compen-
fat, juxtà illud, Qui citò dat, bis dare intelligitur. Ex quo Au-
ſonius, Gratia,
ait, quæ tarda eſt, ingrata eſt: Gratia nam-
que cum fieri properat, Gratia grata magis.

21

Zum dritten aber ſoll ein Herꝛ nach ſeinem Vermoͤgen
Gutthaͤtig vnd Freygebig ſeyn/ vnnd hierin nicht alle maß
vberſchreitten/ damit er jhme nicht vntraͤglichen Schaden zu-

fuͤge.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="2">
            <p><pb facs="#f0120" n="42"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ralitas,</hi></hi> etwa mehr Spott vnd Schaden/ als Lob vnd Nutz hin-<lb/>
der&#x017F;ich verla&#x017F;&#x017F;en.</p><lb/>
            <note place="left">19</note>
            <p>Die&#x017F;er <hi rendition="#aq">cautionum</hi> aber &#x017F;ind fu&#x0364;rnemblich drey. Dann<lb/><hi rendition="#fr">Er&#x017F;tlich</hi> &#x017F;oll ein <hi rendition="#fr">Her&#xA75B;</hi> gegen denen <hi rendition="#fr">Guttha&#x0364;tig</hi> vnd <hi rendition="#fr">Frey-<lb/>
gebig</hi> &#x017F;eyn/ die es vmb jhnen/ oder vmb die &#x017F;einige/ oder vmb &#x017F;ein<lb/>
Land vnd Leut/ wol verdient haben: <hi rendition="#aq">quia tum <hi rendition="#i">Beneficia accipe-<lb/>
re, non dare videtur, ut &#x017F;entit Publ. Mimus</hi>: &amp; quia <hi rendition="#i">&#x017F;i borum<lb/>
benè merita non recompen&#x017F;at, &#x017F;emper eorum debitor manet,<lb/>
ut olim</hi> Imperator Severus <hi rendition="#i">affirma vit</hi>: quia denique <hi rendition="#i">Benefi-<lb/>
cia malè locata, malè facta &#x017F;unt, ut Ennius &#x017F;tatuit.</hi> Hoc enim<lb/>
modo non tantùm &#x017F;celera confirmantur: &#x017F;ed etiam virtuti,<lb/>
&amp; ijs qui benè meriti &#x017F;unt, injuria infertur, qua offen&#x017F;i, mi-<lb/>
nus &#x017F;e po&#x017F;tea promptos &amp; alacres, in officijs &#x017F;uis, erga Domi-<lb/>
nos o&#x017F;tendunt. Unde Phocylides, <foreign xml:lang="ell"><gap reason="fm"/></foreign>, ait, <foreign xml:lang="ell"><gap reason="fm"/></foreign>-<lb/><foreign xml:lang="ell"><gap reason="fm"/></foreign>, hoc e&#x017F;t, Noli in malum virum beneficium<lb/>
conferre: e&#x017F;t ac &#x017F;i in mari &#x017F;emines.</hi></p><lb/>
            <note place="left">20</note>
            <p><hi rendition="#fr">Zum anderen/</hi> wann dergleichen wol verdiente Per&#x017F;onen<lb/>
verhanden &#x017F;eind/ &#x017F;oll ein <hi rendition="#fr">Her&#xA75B; &#x017F;eine Guttha&#x0364;tigkeit</hi> nicht<lb/>
lang auffziehen/ &#x017F;onder fo&#x0364;rderlich gegen &#x017F;olchen Per&#x017F;onen ins<lb/>
Werck&#x017F;etzen. <hi rendition="#aq">Non enim beneficia diu differenda, &#x017F;ed eo &#x017F;ta-<lb/>
tim tempote conferenda &#x017F;unt, quo Dominus alios erga &#x017F;e<lb/>
benè meritos e&#x017F;&#x017F;e cognovit: quia ut dilatio gratiam benefi-<lb/>
cio adimit: ita tempe&#x017F;tiva collatio eaudem duplo compen-<lb/>
fat, juxtà illud, <hi rendition="#i">Qui citò dat, bis dare intelligitur.</hi> Ex quo <hi rendition="#i">Au-<lb/>
&#x017F;onius, Gratia,</hi> ait, <hi rendition="#i">quæ tarda e&#x017F;t, ingrata e&#x017F;t: Gratia nam-<lb/>
que cum fieri properat, Gratia grata magis.</hi></hi></p><lb/>
            <note place="left">21</note>
            <p><hi rendition="#fr">Zum dritten</hi> aber &#x017F;oll ein <hi rendition="#fr">Her&#xA75B;</hi> nach &#x017F;einem Vermo&#x0364;gen<lb/><hi rendition="#fr">Guttha&#x0364;tig</hi> vnd <hi rendition="#fr">Freygebig</hi> &#x017F;eyn/ vnnd hierin nicht alle maß<lb/>
vber&#x017F;chreitten/ damit er jhme nicht vntra&#x0364;glichen Schaden zu-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">fu&#x0364;ge.</fw><lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[42/0120] ralitas, etwa mehr Spott vnd Schaden/ als Lob vnd Nutz hin- derſich verlaſſen. Dieſer cautionum aber ſind fuͤrnemblich drey. Dann Erſtlich ſoll ein Herꝛ gegen denen Gutthaͤtig vnd Frey- gebig ſeyn/ die es vmb jhnen/ oder vmb die ſeinige/ oder vmb ſein Land vnd Leut/ wol verdient haben: quia tum Beneficia accipe- re, non dare videtur, ut ſentit Publ. Mimus: & quia ſi borum benè merita non recompenſat, ſemper eorum debitor manet, ut olim Imperator Severus affirma vit: quia denique Benefi- cia malè locata, malè facta ſunt, ut Ennius ſtatuit. Hoc enim modo non tantùm ſcelera confirmantur: ſed etiam virtuti, & ijs qui benè meriti ſunt, injuria infertur, qua offenſi, mi- nus ſe poſtea promptos & alacres, in officijs ſuis, erga Domi- nos oſtendunt. Unde Phocylides, _ , ait, _ - _ , hoc eſt, Noli in malum virum beneficium conferre: eſt ac ſi in mari ſemines. Zum anderen/ wann dergleichen wol verdiente Perſonen verhanden ſeind/ ſoll ein Herꝛ ſeine Gutthaͤtigkeit nicht lang auffziehen/ ſonder foͤrderlich gegen ſolchen Perſonen ins Werckſetzen. Non enim beneficia diu differenda, ſed eo ſta- tim tempote conferenda ſunt, quo Dominus alios erga ſe benè meritos eſſe cognovit: quia ut dilatio gratiam benefi- cio adimit: ita tempeſtiva collatio eaudem duplo compen- fat, juxtà illud, Qui citò dat, bis dare intelligitur. Ex quo Au- ſonius, Gratia, ait, quæ tarda eſt, ingrata eſt: Gratia nam- que cum fieri properat, Gratia grata magis. Zum dritten aber ſoll ein Herꝛ nach ſeinem Vermoͤgen Gutthaͤtig vnd Freygebig ſeyn/ vnnd hierin nicht alle maß vberſchreitten/ damit er jhme nicht vntraͤglichen Schaden zu- fuͤge.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/120
Zitationshilfe: Obrecht, Georg: Fünff Vnderschiedliche Secreta Politica. Straßburg, 1617, S. 42. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/obrecht_secreta_1617/120>, abgerufen am 05.05.2024.