Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Müller, Johannes: Über die phantastischen Gesichtserscheinungen. Koblenz, 1826.

Bild:
<< vorherige Seite

num aliquid viderem? At ego, quamquam parvulus non
ignorabam, hoc esse portentum quoddam, obque id
constanter negabam, timens, ne, si revelassem, spcc-
trum me destitueret, aut mali mihi quicquam continge-
ret ob arcanum reseratum.

Cardanus glaubt den innern Grund dieser Phae-
nomene zu kennen und beruft sich dabei auf eine Stelle
Averrhoes, welche allerdings auf den wahren Grund
derselben hindeutet.

46.

Dem Zeugniß des wunderlich merkwürdigen Carda-
nus
stellen wir billig ein anderes des nüchternsten vor al-
lem Wunderbaren scheuen Tiefdenkers Spinoza endigen:

Quum quodam mane, lucescente iam coelo, ex somnio
gravissimo evigilarem, imagines, quae mihi in somnio oc-
currerant, tam vivide ob oculos versabantur, ac si res fuis-
sent verae, et praesertim cuiusdam nigri et scabiosi
Brasiliani, quem nunquam antea videram. Haec imago
partem maximam disparebat, quando oculos in librum
vel aliud quid defigebam; quum primum vero oculos a
tali obiecto rursus avertebam, sine attentione in aliquid ocu-
los defigendo, mihi eadem eiusdem Aethiopis imago eadem
vividitate et per vices apparebat, donec paulatim circa
caput dispareret. B. d. S. Opera posthuma. Epistola
XXX. Viro doctissimo ac prudentissimo Petro Balling
B. d. S.

47.

Auch aus neuerer Zeit werde einer treffenden vorur-
theilsfreien Darstellung dieser Phaenomene des Schlafwa-
chens erwähnt, die ein Ungenannter in Moritz und
Pockels Magazin der Erfahrungsseelenkunde 5. B. 2.
S. 88. gegeben. Nicolai's Phantasmen am hellen Tage,

num aliquid viderem? At ego, quamquam parvulus non
ignorabam, hoc esse portentum quoddam, obque id
constanter negabam, timens, ne, si revelassem, spcc-
trum me destitueret, aut mali mihi quicquam continge-
ret ob arcanum reseratum.

Cardanus glaubt den innern Grund dieſer Phae-
nomene zu kennen und beruft ſich dabei auf eine Stelle
Averrhoes, welche allerdings auf den wahren Grund
derſelben hindeutet.

46.

Dem Zeugniß des wunderlich merkwuͤrdigen Carda-
nus
ſtellen wir billig ein anderes des nuͤchternſten vor al-
lem Wunderbaren ſcheuen Tiefdenkers Spinoza endigen:

Quum quodam mane, lucescente iam coelo, ex somnio
gravissimo evigilarem, imagines, quae mihi in somnio oc-
currerant, tam vivide ob oculos versabantur, ac si res fuis-
sent verae, et praesertim cuiusdam nigri et scabiosi
Brasiliani, quem nunquam antea videram. Haec imago
partem maximam disparebat, quando oculos in librum
vel aliud quid defigebam; quum primum vero oculos a
tali obiecto rursus avertebam, sine attentione in aliquid ocu-
los defigendo, mihi eadem eiusdem Aethiopis imago eadem
vividitate et per vices apparebat, donec paulatim circa
caput dispareret. B. d. S. Opera posthuma. Epistola
XXX. Viro doctissimo ac prudentissimo Petro Balling
B. d. S.

47.

Auch aus neuerer Zeit werde einer treffenden vorur-
theilsfreien Darſtellung dieſer Phaenomene des Schlafwa-
chens erwaͤhnt, die ein Ungenannter in Moritz und
Pockels Magazin der Erfahrungsſeelenkunde 5. B. 2.
S. 88. gegeben. Nicolai’s Phantasmen am hellen Tage,

<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <div n="3">
            <p> <hi rendition="#aq"><pb facs="#f0042" n="26"/>
num aliquid viderem? At ego, quamquam parvulus non<lb/>
ignorabam, hoc esse portentum quoddam, obque id<lb/>
constanter negabam, timens, ne, si revelassem, spcc-<lb/>
trum me destitueret, aut mali mihi quicquam continge-<lb/>
ret ob arcanum reseratum.</hi> </p><lb/>
            <p><hi rendition="#g">Cardanus</hi> glaubt den innern Grund die&#x017F;er Phae-<lb/>
nomene zu kennen und beruft &#x017F;ich dabei auf eine Stelle<lb/><hi rendition="#g">Averrhoes</hi>, welche allerdings auf den wahren Grund<lb/>
der&#x017F;elben hindeutet.</p>
          </div><lb/>
          <div n="3">
            <head>46.</head><lb/>
            <p>Dem Zeugniß des wunderlich merkwu&#x0364;rdigen <hi rendition="#g">Carda-<lb/>
nus</hi> &#x017F;tellen wir billig ein anderes des nu&#x0364;chtern&#x017F;ten vor al-<lb/>
lem Wunderbaren &#x017F;cheuen Tiefdenkers <hi rendition="#g">Spinoza</hi> endigen:</p><lb/>
            <p> <hi rendition="#aq">Quum quodam mane, lucescente iam coelo, ex somnio<lb/>
gravissimo evigilarem, imagines, quae mihi in somnio oc-<lb/>
currerant, tam vivide ob oculos versabantur, ac si res fuis-<lb/>
sent verae, et praesertim cuiusdam nigri et scabiosi<lb/>
Brasiliani, quem nunquam antea videram. Haec imago<lb/>
partem maximam disparebat, quando oculos in librum<lb/>
vel aliud quid defigebam; quum primum vero oculos a<lb/>
tali obiecto rursus avertebam, sine attentione in aliquid ocu-<lb/>
los defigendo, mihi eadem eiusdem Aethiopis imago eadem<lb/>
vividitate et per vices apparebat, donec paulatim circa<lb/>
caput dispareret. B. d. S. Opera posthuma. Epistola<lb/>
XXX. Viro doctissimo ac prudentissimo Petro Balling<lb/>
B. d. S.</hi> </p>
          </div><lb/>
          <div n="3">
            <head>47.</head><lb/>
            <p>Auch aus neuerer Zeit werde einer treffenden vorur-<lb/>
theilsfreien Dar&#x017F;tellung die&#x017F;er Phaenomene des Schlafwa-<lb/>
chens erwa&#x0364;hnt, die ein Ungenannter in <hi rendition="#g">Moritz</hi> und<lb/><hi rendition="#g">Pockels</hi> Magazin der Erfahrungs&#x017F;eelenkunde 5. B. 2.<lb/>
S. 88. gegeben. <hi rendition="#g">Nicolai&#x2019;s</hi> Phantasmen am hellen Tage,<lb/></p>
          </div>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[26/0042] num aliquid viderem? At ego, quamquam parvulus non ignorabam, hoc esse portentum quoddam, obque id constanter negabam, timens, ne, si revelassem, spcc- trum me destitueret, aut mali mihi quicquam continge- ret ob arcanum reseratum. Cardanus glaubt den innern Grund dieſer Phae- nomene zu kennen und beruft ſich dabei auf eine Stelle Averrhoes, welche allerdings auf den wahren Grund derſelben hindeutet. 46. Dem Zeugniß des wunderlich merkwuͤrdigen Carda- nus ſtellen wir billig ein anderes des nuͤchternſten vor al- lem Wunderbaren ſcheuen Tiefdenkers Spinoza endigen: Quum quodam mane, lucescente iam coelo, ex somnio gravissimo evigilarem, imagines, quae mihi in somnio oc- currerant, tam vivide ob oculos versabantur, ac si res fuis- sent verae, et praesertim cuiusdam nigri et scabiosi Brasiliani, quem nunquam antea videram. Haec imago partem maximam disparebat, quando oculos in librum vel aliud quid defigebam; quum primum vero oculos a tali obiecto rursus avertebam, sine attentione in aliquid ocu- los defigendo, mihi eadem eiusdem Aethiopis imago eadem vividitate et per vices apparebat, donec paulatim circa caput dispareret. B. d. S. Opera posthuma. Epistola XXX. Viro doctissimo ac prudentissimo Petro Balling B. d. S. 47. Auch aus neuerer Zeit werde einer treffenden vorur- theilsfreien Darſtellung dieſer Phaenomene des Schlafwa- chens erwaͤhnt, die ein Ungenannter in Moritz und Pockels Magazin der Erfahrungsſeelenkunde 5. B. 2. S. 88. gegeben. Nicolai’s Phantasmen am hellen Tage,

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mueller_gesichtserscheinungen_1826
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mueller_gesichtserscheinungen_1826/42
Zitationshilfe: Müller, Johannes: Über die phantastischen Gesichtserscheinungen. Koblenz, 1826, S. 26. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mueller_gesichtserscheinungen_1826/42>, abgerufen am 28.03.2024.