Möser, Justus: Osnabrückische Geschichte. Osnabrück, 1768.erster Abschnitt. überhaupt den Gottes-Frieden handhabete; so mogteer auch die Bruchfälle davon, oder das Sühn-Opfer und Sühnde-Geld (e) haben. Und solchergestalt konnte sein Unterhalt auf mancherley Art bestimmet seyn, ohne daß er eine Allode oder ein Wehrgut be- sitzen mogte. (a) Lucos & nemora consecrant. TAC. G. c. 9. Arborum illis cultus & amnium colliumque & vallium. AGATH. hist. L. I. S. KEYSLER in ant. Sept. p. 62. Es ist nicht ganz un- wahrscheinlich, daß man später diese Gottes-Rechte folgen- der gestalt in Regalien verwandelt habe: Reges ante Clo- doveum sibi sylvarum atque aquarum, avium bestiarumque & aliorum quoque elementorum finxisse formas, ipsasque ut Deum coluisse, eisque sacrifieia delibare consuetos. GREG. TVR. II. 10. Die Heiligung ersetzte solcher gestalt den bannum regium super foresto. Von den Salz-Quellen sagt TAC. Ann. XIII. 57. Religione insita eos maxime locos pro- pinquare coelo, precesque mortalium a deis nusquam propius auditi. Inde indulgentia numinum illo in amne, illisque sylvis salem provenire -- (b) Dieses scheinet mir der erste und wahre Grund zu seyn, welcher zu mehrer Heiligkeit mit vielen Ceremonien ver- hüllet wurde. Man könnte die Stelle des CLAVD. in laud. Stil. I. v. 228, wenn er das überwundene Deutsch- land so vorstellet, Vt procul Hercyniae per vasta silentia lunae gar artig dahin deuten, als wenn der Wild-Friede nunVenati tuto liceat; lucosque vetusta Relligione truces, & robora numinis instar Barbarici nostrae feriant impune bipennes. aufgehoben; und die Mahl-Axt nicht mehr abzuwarten wäre. Doch ist der wahre Sinn wohl anders. (c) De omnibus fere controversiis publicis privatisque Druidae constituunt --- Si de hereditate si de finibus controversia est decernunt. --- CAES. de B. G. VI. Dies gilt nun zwar bloß von den Galliern, und Cäsar konnte mit Recht sa- erſter Abſchnitt. uͤberhaupt den Gottes-Frieden handhabete; ſo mogteer auch die Bruchfaͤlle davon, oder das Suͤhn-Opfer und Suͤhnde-Geld (e) haben. Und ſolchergeſtalt konnte ſein Unterhalt auf mancherley Art beſtimmet ſeyn, ohne daß er eine Allode oder ein Wehrgut be- ſitzen mogte. (a) Lucos & nemora conſecrant. TAC. G. c. 9. Arborum illis cultus & amnium colliumque & vallium. AGATH. hiſt. L. I. S. KEYSLER in ant. Sept. p. 62. Es iſt nicht ganz un- wahrſcheinlich, daß man ſpaͤter dieſe Gottes-Rechte folgen- der geſtalt in Regalien verwandelt habe: Reges ante Clo- doveum ſibi ſylvarum atque aquarum, avium beſtiarumque & aliorum quoque elementorum finxiſſe formas, ipſasque ut Deum coluiſſe, eisque ſacrifieia delibare conſuetos. GREG. TVR. II. 10. Die Heiligung erſetzte ſolcher geſtalt den bannum regium ſuper foreſto. Von den Salz-Quellen ſagt TAC. Ann. XIII. 57. Religione inſita eos maxime locos pro- pinquare cœlo, precesque mortalium a deis nuſquam propius auditi. Inde indulgentia numinum illo in amne, illisque ſylvis ſalem provenire -- (b) Dieſes ſcheinet mir der erſte und wahre Grund zu ſeyn, welcher zu mehrer Heiligkeit mit vielen Ceremonien ver- huͤllet wurde. Man koͤnnte die Stelle des CLAVD. in laud. Stil. I. v. 228, wenn er das uͤberwundene Deutſch- land ſo vorſtellet, Vt procul Hercyniæ per vaſta ſilentia lunæ gar artig dahin deuten, als wenn der Wild-Friede nunVenati tuto liceat; lucosque vetuſta Relligione truces, & robora numinis inſtar Barbarici noſtræ ferìant impune bipennes. aufgehoben; und die Mahl-Axt nicht mehr abzuwarten waͤre. Doch iſt der wahre Sinn wohl anders. (c) De omnibus fere controverſiis publicis privatisque Druidæ conſtituunt --- Si de hereditate ſi de finibus controverſia eſt decernunt. --- CAES. de B. G. VI. Dies gilt nun zwar bloß von den Galliern, und Caͤſar konnte mit Recht ſa- <TEI> <text> <body> <div n="1"> <div n="2"> <p><pb facs="#f0107" n="77"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">erſter Abſchnitt.</hi></fw><lb/> uͤberhaupt den Gottes-Frieden handhabete; ſo mogte<lb/> er auch die Bruchfaͤlle davon, oder das Suͤhn-Opfer<lb/> und Suͤhnde-Geld <note place="end" n="(e)"/> haben. Und ſolchergeſtalt<lb/> konnte ſein Unterhalt auf mancherley Art beſtimmet<lb/> ſeyn, ohne daß er eine Allode oder ein Wehrgut be-<lb/> ſitzen mogte.</p><lb/> <note place="end" n="(a)"><hi rendition="#aq">Lucos & nemora conſecrant. TAC. G. c. 9. Arborum illis<lb/> cultus & amnium colliumque & vallium. AGATH. hiſt. L. I.</hi><lb/> S. <hi rendition="#aq">KEYSLER in ant. Sept. p.</hi> 62. Es iſt nicht ganz un-<lb/> wahrſcheinlich, daß man ſpaͤter dieſe Gottes-Rechte folgen-<lb/> der geſtalt in Regalien verwandelt habe: <hi rendition="#aq">Reges ante Clo-<lb/> doveum ſibi ſylvarum atque aquarum, avium beſtiarumque<lb/> & aliorum quoque elementorum finxiſſe formas, ipſasque ut<lb/> Deum coluiſſe, eisque ſacrifieia delibare conſuetos. GREG.<lb/> TVR. II.</hi> 10. Die Heiligung erſetzte ſolcher geſtalt den<lb/><hi rendition="#aq">bannum regium ſuper foreſto.</hi> Von den Salz-Quellen ſagt<lb/><hi rendition="#aq">TAC. Ann. XIII. 57. Religione inſita eos maxime locos pro-<lb/> pinquare cœlo, precesque mortalium a deis nuſquam propius<lb/> auditi. Inde indulgentia numinum illo in amne, illisque<lb/> ſylvis ſalem provenire --</hi></note><lb/> <note place="end" n="(b)">Dieſes ſcheinet mir der erſte und wahre Grund zu ſeyn,<lb/> welcher zu mehrer Heiligkeit mit vielen Ceremonien ver-<lb/> huͤllet wurde. Man koͤnnte die Stelle des <hi rendition="#aq">CLAVD. in<lb/> laud. Stil. I. v. 228,</hi> wenn er das uͤberwundene Deutſch-<lb/> land ſo vorſtellet,<lb/><lg type="poem"><l><hi rendition="#aq">Vt procul Hercyniæ per vaſta ſilentia lunæ</hi></l><lb/><l><hi rendition="#aq">Venati <hi rendition="#i">tuto</hi> liceat; lucosque vetuſta</hi></l><lb/><l><hi rendition="#i">Relligione truces, & robora numinis inſtar</hi></l><lb/><l><hi rendition="#i">Barbarici noſtræ ferìant <hi rendition="#i">impune</hi> bipennes.</hi></l></lg><lb/> gar artig dahin deuten, als wenn der Wild-Friede nun<lb/> aufgehoben; und die Mahl-Axt nicht mehr abzuwarten<lb/> waͤre. Doch iſt der wahre Sinn wohl anders.</note><lb/> <note place="end" n="(c)"><hi rendition="#aq">De omnibus fere controverſiis publicis privatisque Druidæ<lb/> conſtituunt --- Si de hereditate ſi de finibus controverſia eſt<lb/> decernunt. --- CAES. de B. G. VI.</hi> Dies gilt nun zwar<lb/> bloß von den Galliern, und Caͤſar konnte mit Recht ſa-<lb/> <fw place="bottom" type="catch">gen,</fw><lb/></note> </div> </div> </body> </text> </TEI> [77/0107]
erſter Abſchnitt.
uͤberhaupt den Gottes-Frieden handhabete; ſo mogte
er auch die Bruchfaͤlle davon, oder das Suͤhn-Opfer
und Suͤhnde-Geld
⁽e⁾
haben. Und ſolchergeſtalt
konnte ſein Unterhalt auf mancherley Art beſtimmet
ſeyn, ohne daß er eine Allode oder ein Wehrgut be-
ſitzen mogte.
⁽a⁾ Lucos & nemora conſecrant. TAC. G. c. 9. Arborum illis
cultus & amnium colliumque & vallium. AGATH. hiſt. L. I.
S. KEYSLER in ant. Sept. p. 62. Es iſt nicht ganz un-
wahrſcheinlich, daß man ſpaͤter dieſe Gottes-Rechte folgen-
der geſtalt in Regalien verwandelt habe: Reges ante Clo-
doveum ſibi ſylvarum atque aquarum, avium beſtiarumque
& aliorum quoque elementorum finxiſſe formas, ipſasque ut
Deum coluiſſe, eisque ſacrifieia delibare conſuetos. GREG.
TVR. II. 10. Die Heiligung erſetzte ſolcher geſtalt den
bannum regium ſuper foreſto. Von den Salz-Quellen ſagt
TAC. Ann. XIII. 57. Religione inſita eos maxime locos pro-
pinquare cœlo, precesque mortalium a deis nuſquam propius
auditi. Inde indulgentia numinum illo in amne, illisque
ſylvis ſalem provenire --
⁽b⁾ Dieſes ſcheinet mir der erſte und wahre Grund zu ſeyn,
welcher zu mehrer Heiligkeit mit vielen Ceremonien ver-
huͤllet wurde. Man koͤnnte die Stelle des CLAVD. in
laud. Stil. I. v. 228, wenn er das uͤberwundene Deutſch-
land ſo vorſtellet,
Vt procul Hercyniæ per vaſta ſilentia lunæ
Venati tuto liceat; lucosque vetuſta
Relligione truces, & robora numinis inſtar
Barbarici noſtræ ferìant impune bipennes.
gar artig dahin deuten, als wenn der Wild-Friede nun
aufgehoben; und die Mahl-Axt nicht mehr abzuwarten
waͤre. Doch iſt der wahre Sinn wohl anders.
⁽c⁾ De omnibus fere controverſiis publicis privatisque Druidæ
conſtituunt --- Si de hereditate ſi de finibus controverſia eſt
decernunt. --- CAES. de B. G. VI. Dies gilt nun zwar
bloß von den Galliern, und Caͤſar konnte mit Recht ſa-
gen,
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/moeser_osnabrueck_1768 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/moeser_osnabrueck_1768/107 |
Zitationshilfe: | Möser, Justus: Osnabrückische Geschichte. Osnabrück, 1768, S. 77. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/moeser_osnabrueck_1768/107>, abgerufen am 21.07.2024. |