Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Micraelius, Johann: Erstes Buch Deß Alten Pommer-Landes. Bd. 1. Stettin, 1639.

Bild:
<< vorherige Seite
Ars hoc esse Viris solet, horum ut corda animosq;
Pascat, perpetuum concilietq; decus.
Hoc dudum advertens, Micraeli, clare Sacerdos
Musarum, tanta hanc strenuitate colis;
Ut satis haud tibi sit Phoebus studiumq; diurnum,
Verum etiam placeat Lunae adhibere moram.
Pro lubitu, prae ter tot publica, nunc vel Jovae
Vel Sophies vastis te insinuando libris;
Nunc scribendo etiam, quaecunq; industria mentis
In commune bonum finxerat ante tuae.
Scilicet haud artes, harum culturaq; constans,
Cura gravis, labor aut grande videntur onus;
Sed dulces epulae mentis, suavisq; voluptas,
Quaeq; vetant hominem post sua fata mori.
Ipse tuo hinc scite ex inverso Nomine dicis:
ARSMIHI LAC, NOMEN SIVE benigna parit.
Et merito nomen pariunt Famamq; perennem
Scripta tibi incolumi commemorata fide.
Ut pote queis vitam reddis peramabilis Histor
Et Patribus sanctis, fortibus atq; viris.
Praecipue at studium si quod super orbe meretur
Cantari, Patriae dedita cura potest.
Historias Patriae nimirum vindice penna
Dum revocare studes, nemo caninus erit,
Tamq; sacrum coeptum pro parte juvare negabit,
Judicio prorsus destituetve bono.
Quin potius posthac scriptum hocce perutile dicet
Postgenitis, si quis porro futurus erit.
Interea haud fas est inceptam abrumpete telam,
Et Gentis curam deposuisse suae.
Certe ea prae reliquis habet ornamenta, tot atq;
Commoda, ut in laudes recte & Alumnus eat.
Perge ideo in tabula velut ingeniosus Apelles
Pingere, quicquid habet gens Pomerana boni;
Qui mores veterum, qui nunc, & lubrica quae sit
Fortunae facies, commemorando Duces.
Patria
Ars hoc eſſe Viris ſolet, horum ut corda animosq́;
Paſcat, perpetuum concilietq; decus.
Hoc dudum advertens, Micræli, clare Sacerdos
Muſarum, tanta hanc ſtrenuitate colis;
Ut ſatis haud tibi ſit Phœbus ſtudiumq; diurnum,
Verum etiam placeat Lunæ adhibere moram.
Pro lubitu, præ ter tot publica, nunc vel Jovæ
Vel Sophies vaſtis te inſinuando libris;
Nunc ſcribendo etiam, quæcunq; induſtria mentis
In commune bonum finxerat ante tuæ.
Scilicet haud artes, harum culturaq; conſtans,
Cura gravis, labor aut grande videntur onus;
Sed dulces epulæ mentis, ſuaviſq; voluptas,
Quæq; vetant hominem poſt ſua fata mori.
Ipſe tuo hinc ſcitè ex inverſo Nomine dicis:
ARSMIHI LAC, NOMEN SIVE benigna parit.
Et meritò nomen pariunt Famamq; perennem
Scripta tibi incolumi commemorata fide.
Ut pote queis vitam reddis peramabilis Hiſtor
Et Patribus ſanctis, fortibus atq; viris.
Præcipuè at ſtudium ſi quod ſuper orbe meretur
Cantari, Patriæ dedita cura poteſt.
Hiſtorias Patriæ nimirum vindice penna
Dum revocare ſtudes, nemo caninus erit,
Tamq; ſacrum cœptum pro parte juvare negabit,
Judicio prorſus deſtituetve bono.
Quin potius poſthac ſcriptum hocce perutile dicet
Poſtgenitis, ſi quis porro futurus erit.
Interea haud fas eſt inceptam abrumpete telam,
Et Gentis curam depoſuiſſe ſuæ.
Certè ea præ reliquis habet ornamenta, tot atq;
Commoda, ut in laudes rectè & Alumnus eat.
Perge ideo in tabula velut ingenioſus Apelles
Pingere, quicquid habet gens Pomerana boni;
Qui mores veterum, qui nunc, & lubrica quæ ſit
Fortunæ facies, commemorando Duces.
Patria
<TEI>
  <text>
    <front>
      <div type="contents">
        <div n="1">
          <lg type="poem">
            <pb facs="#f0056"/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ars hoc e&#x017F;&#x017F;e Viris &#x017F;olet, horum ut corda animosq&#x0301;;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pa&#x017F;cat, perpetuum concilietq; decus.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hoc dudum advertens, <hi rendition="#k">Micræli</hi>, clare Sacerdos</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Mu&#x017F;arum, tanta hanc &#x017F;trenuitate colis;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ut &#x017F;atis haud tibi &#x017F;it Ph&#x0153;bus &#x017F;tudiumq; diurnum,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Verum etiam placeat Lunæ adhibere moram.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pro lubitu, præ ter tot publica, nunc vel <hi rendition="#k">Jovæ</hi></hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Vel Sophies va&#x017F;tis te in&#x017F;inuando libris;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Nunc &#x017F;cribendo etiam, quæcunq; indu&#x017F;tria mentis</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">In commune bonum finxerat ante tuæ.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Scilicet haud artes, harum culturaq; con&#x017F;tans,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Cura gravis, labor aut grande videntur onus;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Sed dulces epulæ mentis, &#x017F;uavi&#x017F;q; voluptas,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quæq; vetant hominem po&#x017F;t &#x017F;ua fata mori.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ip&#x017F;e tuo hinc &#x017F;citè ex inver&#x017F;o Nomine dicis:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">ARSMIHI LAC, NOMEN SIVE benigna parit.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et meritò nomen pariunt Famamq; perennem</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Scripta tibi incolumi commemorata fide.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Ut pote queis vitam reddis peramabilis Hi&#x017F;tor</hi> </l><lb/>
            <l><hi rendition="#aq">Et Patribus &#x017F;anctis, fortib</hi>u<hi rendition="#aq">s atq; viris.</hi></l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Præcipuè at &#x017F;tudium &#x017F;i quod &#x017F;uper orbe meretur</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Cantari, Patriæ dedita cura pote&#x017F;t.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Hi&#x017F;torias Patriæ nimirum vindice penna</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Dum revocare &#x017F;tudes, nemo caninus erit,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Tamq; &#x017F;acrum c&#x0153;ptum pro parte juvare negabit,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Judicio pror&#x017F;us de&#x017F;tituetve bono.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Quin potius po&#x017F;thac &#x017F;criptum hocce perutile dicet</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Po&#x017F;tgenitis, &#x017F;i quis porro futurus erit.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Interea haud fas e&#x017F;t inceptam abrumpete telam,</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Et Gentis curam depo&#x017F;ui&#x017F;&#x017F;e &#x017F;uæ.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Certè ea præ reliquis habet ornamenta, tot atq;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Commoda, ut in laudes rectè &amp; Alumnus eat.</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Perge ideo in tabula velut ingenio&#x017F;us Apelles</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Pingere, quicquid habet gens Pomerana boni;</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Qui mores veterum, qui nunc, &amp; lubrica quæ &#x017F;it</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Fortunæ facies, commemorando Duces.</hi> </l><lb/>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">Patria</hi> </fw><lb/>
          </lg>
        </div>
      </div>
    </front>
  </text>
</TEI>
[0056] Ars hoc eſſe Viris ſolet, horum ut corda animosq́; Paſcat, perpetuum concilietq; decus. Hoc dudum advertens, Micræli, clare Sacerdos Muſarum, tanta hanc ſtrenuitate colis; Ut ſatis haud tibi ſit Phœbus ſtudiumq; diurnum, Verum etiam placeat Lunæ adhibere moram. Pro lubitu, præ ter tot publica, nunc vel Jovæ Vel Sophies vaſtis te inſinuando libris; Nunc ſcribendo etiam, quæcunq; induſtria mentis In commune bonum finxerat ante tuæ. Scilicet haud artes, harum culturaq; conſtans, Cura gravis, labor aut grande videntur onus; Sed dulces epulæ mentis, ſuaviſq; voluptas, Quæq; vetant hominem poſt ſua fata mori. Ipſe tuo hinc ſcitè ex inverſo Nomine dicis: ARSMIHI LAC, NOMEN SIVE benigna parit. Et meritò nomen pariunt Famamq; perennem Scripta tibi incolumi commemorata fide. Ut pote queis vitam reddis peramabilis Hiſtor Et Patribus ſanctis, fortibus atq; viris. Præcipuè at ſtudium ſi quod ſuper orbe meretur Cantari, Patriæ dedita cura poteſt. Hiſtorias Patriæ nimirum vindice penna Dum revocare ſtudes, nemo caninus erit, Tamq; ſacrum cœptum pro parte juvare negabit, Judicio prorſus deſtituetve bono. Quin potius poſthac ſcriptum hocce perutile dicet Poſtgenitis, ſi quis porro futurus erit. Interea haud fas eſt inceptam abrumpete telam, Et Gentis curam depoſuiſſe ſuæ. Certè ea præ reliquis habet ornamenta, tot atq; Commoda, ut in laudes rectè & Alumnus eat. Perge ideo in tabula velut ingenioſus Apelles Pingere, quicquid habet gens Pomerana boni; Qui mores veterum, qui nunc, & lubrica quæ ſit Fortunæ facies, commemorando Duces. Patria

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/micraelius_pommernland01_1639
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/micraelius_pommernland01_1639/56
Zitationshilfe: Micraelius, Johann: Erstes Buch Deß Alten Pommer-Landes. Bd. 1. Stettin, 1639, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/micraelius_pommernland01_1639/56>, abgerufen am 05.05.2024.