Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
selbiger Gegend (und zwar wie es scheinet in Käiserlichen Diensten) stun-Theodo mit
fällt ins Illy-
ricum
ein.
Zustand des
Morgenländi-
schen Käiser-
thums.

den, ihn daran zu hindern sich getrauet hätten. Zu Nizza stieß sein Sohn
Theodoricus zu ihm. Sie lenckten darauf nach Griechenland, nahmen den
Weg nach Thessalonien, eroberten Heraclea und Larissa, und belagerten
Thessalonich, die Haupt-Stadt im Illyrico orientali. Die Veränderung,
die eben im Orient fürgegangen war, gab diesem Unternehmen einen erwünsch-
ten Ausschlag. Denn da war Leo im Jahr 474. im Monat Januario ge-
storben, und sein Tochter-Sohn, Leo der Jüngere, ein Printz von
16. bis 17. Jahren ihm gefolget. Dieser hatte gleich Anfangs seinen Vater
Zenonem zum Reichs-Gehülffen angenommen: und nachdem er 10. Mo-
nat regieret, im November desselben Jahres, ihm durch einen frühzeitigen
Tod gar den Thron geräumet. Zeno hatte aber aller Mittel nöthig, um sel-
bigen zu bevestigen, und weil der patricius Clarianus, der in Thessalonich
commandirte, ohne dem nicht im Stande war die Gothen abzuschlagen, ließ
er mit ihnen Friede machen1. Er räumete ihnen die Provintz Pautalien ein2,
die von der Haupt-Stadt Vlpia Pautalia, so in Dacia mediterranea gele-
gen, den Namen hat, und nach einigen Eintheilungen zum Illyrico, nach
andern aber noch zu Thracien gerechnet wird3. Des Käisers Absicht war,

sich
[Beginn Spaltensatz] ptis muneribus, simulque mandatis a Glycerio
imperatore, ad Gallias tendit, seseque cum parenti-
bus iungens Vesegothis, unum corpus efficitur, &
sic Gallias Hispaniasque tenentes suo iure defen-
dunt, ut nullus sibi alius pracualeret
.
1 §. XXXI. 1. iornandes c. 56. Theodemir
autem frater senior cum suis transit Saum, amnem,
Sarmatis militibus interminans bellum, si aliquis
obstaret ei. Quod illi uerentes quiescunt: imo
nec praeualent ad tantam multitudinem. Videns
Theodemir undique sibi prospera prouenire, Nais-
sum primam urbem inuadit Illyrici, filioque suo
Theoderico consociatus adstat & in uillam comi-
tes per castra Herculis transmittit Vlpianam. Qui
uenientes tam eam, quam & opes, mox in dedi-
tionem accipiunt, nonnullaque loca Illyrici inac-
cessibilia, sibi tunc primum peruia faciunt. Nam
Heracliam, & Larissam, ciuitates Thessaliae pri-
mum praeda capta, iure bellico potiuntur. The-
odemir uero rex animaduertens felicitatem suam
quam etiam filii: nec hac tamen contentus egre-
diens Naisitanam urbem, paucis ad custodiam de-
relictis, ipse Thessalonicam petiit, in qua Claria-
nus patricius a principe directus cum exercitu mo-
rabatur. Qui dum uideret uallo muniri Thessa-
lonicam, nec se eorum conatibus posse resistere,
missa legatione ad Theodemir regem, muneribus-
que oblatis, ab obsidione eum urbis retorquet. Ini-
toque foedere Romanus ductor cum Gothis loca eis
[Spaltenumbruch] iam sponte, quae incolerent, tradidit, id est,
Ceropellas, Europam, Medianam, Petinam, Be-
reum & alia, quae SIVM uocantur. Vbi Go-
thi cum rege suo, armis depositis, composita pace
quiescunt. Nec diu post haec & rex Theodemir
in ciuitate Cerras fatali aegritudine occupatus,
uocatis Gothis Theodoricum filium regni
sui designat heredem, & ipse mox rebus humanis
excessit
.
2 malchvs p. 79. Iussit regionem in PAN-
TALIA assignare, quae Illyricae partis est pro-
uincia, non longo interuallo distans ab ingressu
Thraciae. Quod eo consilio faciebat, ut si qua
Theodorichus, Triarii
[filius] se commouere sus-
ciperet, Balamerum aduersarium sibi proxime
imminere sciret; atque etiam si Balamerus con-
uenta uiolare, & pacem turbare uellet, cum in
medio duorum exercituum, Illyrici & Thraciae
degeret, eum facilius opprimere posset
.
Es ist be-
reits von andern angemercket worden, daß mal-
chvs
Balamirum,
und Vodemirum miteinan-
der verwechselt, und an statt Pantalia, PAV-
TALIA
gelesen werden müsse.
3 Von der Stadt vlpia pavtalia, und
der nach selbiger benahmten Landschafft hat pagi-
vs
ad A. 475. n.
7. und 8. fleißig gehandelt. levn-
clavivs
schreibet in historia Musulmanica p. 266.
daß selbiges Land (welches ietzo mit unter dem Kö-
[Ende Spaltensatz]
nigreich

bis zu Anfang der Regierung Chlodovei.
ſelbiger Gegend (und zwar wie es ſcheinet in Kaͤiſerlichen Dienſten) ſtun-Theodo mit
faͤllt ins Illy-
ricum
ein.
Zuſtand des
Morgenlaͤndi-
ſchen Kaͤiſer-
thums.

den, ihn daran zu hindern ſich getrauet haͤtten. Zu Nizza ſtieß ſein Sohn
Theodoricus zu ihm. Sie lenckten darauf nach Griechenland, nahmen den
Weg nach Theſſalonien, eroberten Heraclea und Lariſſa, und belagerten
Theſſalonich, die Haupt-Stadt im Illyrico orientali. Die Veraͤnderung,
die eben im Orient fuͤrgegangen war, gab dieſem Unternehmen einen erwuͤnſch-
ten Ausſchlag. Denn da war Leo im Jahr 474. im Monat Januario ge-
ſtorben, und ſein Tochter-Sohn, Leo der Juͤngere, ein Printz von
16. bis 17. Jahren ihm gefolget. Dieſer hatte gleich Anfangs ſeinen Vater
Zenonem zum Reichs-Gehuͤlffen angenommen: und nachdem er 10. Mo-
nat regieret, im November deſſelben Jahres, ihm durch einen fruͤhzeitigen
Tod gar den Thron geraͤumet. Zeno hatte aber aller Mittel noͤthig, um ſel-
bigen zu beveſtigen, und weil der patricius Clarianus, der in Theſſalonich
commandirte, ohne dem nicht im Stande war die Gothen abzuſchlagen, ließ
er mit ihnen Friede machen1. Er raͤumete ihnen die Provintz Pautalien ein2,
die von der Haupt-Stadt Vlpia Pautalia, ſo in Dacia mediterranea gele-
gen, den Namen hat, und nach einigen Eintheilungen zum Illyrico, nach
andern aber noch zu Thracien gerechnet wird3. Des Kaͤiſers Abſicht war,

ſich
[Beginn Spaltensatz] ptis muneribus, ſimulque mandatis a Glycerio
imperatore, ad Gallias tendit, ſeſeque cum parenti-
bus iungens Veſegothis, unum corpus efficitur, &
ſic Gallias Hiſpaniasque tenentes ſuo iure defen-
dunt, ut nullus ſibi alius pracualeret
.
1 §. XXXI. 1. iornandes c. 56. Theodemir
autem frater ſenior cum ſuis tranſit Saum, amnem,
Sarmatis militibus interminans bellum, ſi aliquis
obſtaret ei. Quod illi uerentes quieſcunt: imo
nec praeualent ad tantam multitudinem. Videns
Theodemir undique ſibi proſpera prouenire, Naiſ-
ſum primam urbem inuadit Illyrici, filioque ſuo
Theoderico conſociatus adſtat & in uillam comi-
tes per caſtra Herculis transmittit Vlpianam. Qui
uenientes tam eam, quam & opes, mox in dedi-
tionem accipiunt, nonnullaque loca Illyrici inac-
ceſſibilia, ſibi tunc primum peruia faciunt. Nam
Heracliam, & Lariſſam, ciuitates Theſſaliae pri-
mum praeda capta, iure bellico potiuntur. The-
odemir uero rex animaduertens felicitatem ſuam
quam etiam filii: nec hac tamen contentus egre-
diens Naiſitanam urbem, paucis ad cuſtodiam de-
relictis, ipſe Theſſalonicam petiit, in qua Claria-
nus patricius a principe directus cum exercitu mo-
rabatur. Qui dum uideret uallo muniri Theſſa-
lonicam, nec ſe eorum conatibus poſſe reſiſtere,
miſſa legatione ad Theodemir regem, muneribus-
que oblatis, ab obſidione eum urbis retorquet. Ini-
toque foedere Romanus ductor cum Gothis loca eis
[Spaltenumbruch] iam ſponte, quae incolerent, tradidit, id eſt,
Ceropellas, Europam, Medianam, Petinam, Be-
reum & alia, quae SIVM uocantur. Vbi Go-
thi cum rege ſuo, armis depoſitis, compoſita pace
quieſcunt. Nec diu poſt haec & rex Theodemir
in ciuitate Cerras fatali aegritudine occupatus,
uocatis Gothis Theodoricum filium regni
ſui deſignat heredem, & ipſe mox rebus humanis
exceſſit
.
2 malchvs p. 79. Iuſſit regionem in PAN-
TALIA aſſignare, quae Illyricae partis eſt pro-
uincia, non longo interuallo diſtans ab ingreſſu
Thraciae. Quod eo conſilio faciebat, ut ſi qua
Theodorichus, Triarii
[filius] ſe commouere ſus-
ciperet, Balamerum aduerſarium ſibi proxime
imminere ſciret; atque etiam ſi Balamerus con-
uenta uiolare, & pacem turbare uellet, cum in
medio duorum exercituum, Illyrici & Thraciae
degeret, eum facilius opprimere poſſet
.
Es iſt be-
reits von andern angemercket worden, daß mal-
chvs
Balamirum,
und Vodemirum miteinan-
der verwechſelt, und an ſtatt Pantalia, PAV-
TALIA
geleſen werden muͤſſe.
3 Von der Stadt vlpia pavtalia, und
der nach ſelbiger benahmten Landſchafft hat pagi-
vs
ad A. 475. n.
7. und 8. fleißig gehandelt. levn-
clavivs
ſchreibet in hiſtoria Muſulmanica p. 266.
daß ſelbiges Land (welches ietzo mit unter dem Koͤ-
[Ende Spaltensatz]
nigreich
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0529" n="495"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zu Anfang der Regierung <hi rendition="#aq">Chlodovei.</hi></hi></fw><lb/>
&#x017F;elbiger Gegend (und zwar wie es &#x017F;cheinet in Ka&#x0364;i&#x017F;erlichen Dien&#x017F;ten) &#x017F;tun-<note place="right"><hi rendition="#g">Theodo</hi> mit<lb/>
fa&#x0364;llt ins <hi rendition="#aq">Illy-<lb/>
ricum</hi> ein.<lb/>
Zu&#x017F;tand des<lb/>
Morgenla&#x0364;ndi-<lb/>
&#x017F;chen Ka&#x0364;i&#x017F;er-<lb/>
thums.</note><lb/>
den, ihn daran zu hindern &#x017F;ich getrauet ha&#x0364;tten. Zu <hi rendition="#aq">Nizza</hi> &#x017F;tieß &#x017F;ein Sohn<lb/><hi rendition="#aq">Theodoricus</hi> zu ihm. Sie lenckten darauf nach Griechenland, nahmen den<lb/>
Weg nach The&#x017F;&#x017F;alonien, eroberten <hi rendition="#aq">Heraclea</hi> und <hi rendition="#aq">Lari&#x017F;&#x017F;a,</hi> und belagerten<lb/>
The&#x017F;&#x017F;alonich, die Haupt-Stadt im <hi rendition="#aq">Illyrico orientali.</hi> Die Vera&#x0364;nderung,<lb/>
die eben im Orient fu&#x0364;rgegangen war, gab die&#x017F;em Unternehmen einen erwu&#x0364;n&#x017F;ch-<lb/>
ten Aus&#x017F;chlag. Denn da war <hi rendition="#aq">Leo</hi> im Jahr 474. im Monat Januario ge-<lb/>
&#x017F;torben, und &#x017F;ein Tochter-Sohn, <hi rendition="#aq">Leo</hi> der Ju&#x0364;ngere, ein Printz von<lb/>
16. bis 17. Jahren ihm gefolget. Die&#x017F;er hatte gleich Anfangs &#x017F;einen Vater<lb/><hi rendition="#aq">Zenonem</hi> zum Reichs-Gehu&#x0364;lffen angenommen: und nachdem er 10. Mo-<lb/>
nat regieret, im November de&#x017F;&#x017F;elben Jahres, ihm durch einen fru&#x0364;hzeitigen<lb/>
Tod gar den Thron gera&#x0364;umet. <hi rendition="#aq">Zeno</hi> hatte aber aller Mittel no&#x0364;thig, um &#x017F;el-<lb/>
bigen zu beve&#x017F;tigen, und weil der <hi rendition="#aq">patricius Clarianus,</hi> der in The&#x017F;&#x017F;alonich<lb/>
commandirte, ohne dem nicht im Stande war die Gothen abzu&#x017F;chlagen, ließ<lb/>
er mit ihnen Friede machen<note place="foot" n="1">§. <hi rendition="#aq">XXXI</hi>. 1. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">iornandes</hi></hi> c. 56. <hi rendition="#i">Theodemir<lb/>
autem frater &#x017F;enior cum &#x017F;uis tran&#x017F;it Saum, amnem,<lb/>
Sarmatis militibus interminans bellum, &#x017F;i aliquis<lb/>
ob&#x017F;taret ei. Quod illi uerentes quie&#x017F;cunt: imo<lb/>
nec praeualent ad tantam multitudinem. Videns<lb/>
Theodemir undique &#x017F;ibi pro&#x017F;pera prouenire, Nai&#x017F;-<lb/>
&#x017F;um primam urbem inuadit Illyrici, filioque &#x017F;uo<lb/>
Theoderico con&#x017F;ociatus ad&#x017F;tat &amp; in uillam comi-<lb/>
tes per ca&#x017F;tra Herculis transmittit Vlpianam. Qui<lb/>
uenientes tam eam, quam &amp; opes, mox in dedi-<lb/>
tionem accipiunt, nonnullaque loca Illyrici inac-<lb/>
ce&#x017F;&#x017F;ibilia, &#x017F;ibi tunc primum peruia faciunt. Nam<lb/>
Heracliam, &amp; Lari&#x017F;&#x017F;am, ciuitates The&#x017F;&#x017F;aliae pri-<lb/>
mum praeda capta, iure bellico potiuntur. The-<lb/>
odemir uero rex animaduertens felicitatem &#x017F;uam<lb/>
quam etiam filii: nec hac tamen contentus egre-<lb/>
diens Nai&#x017F;itanam urbem, paucis ad cu&#x017F;todiam de-<lb/>
relictis, ip&#x017F;e The&#x017F;&#x017F;alonicam petiit, in qua Claria-<lb/>
nus patricius a principe directus cum exercitu mo-<lb/>
rabatur. Qui dum uideret uallo muniri The&#x017F;&#x017F;a-<lb/>
lonicam, nec &#x017F;e eorum conatibus po&#x017F;&#x017F;e re&#x017F;i&#x017F;tere,<lb/>
mi&#x017F;&#x017F;a legatione ad Theodemir regem, muneribus-<lb/>
que oblatis, ab ob&#x017F;idione eum urbis retorquet. Ini-<lb/>
toque foedere Romanus ductor cum Gothis loca eis<lb/><cb/>
iam &#x017F;ponte, quae incolerent, tradidit, id e&#x017F;t,<lb/>
Ceropellas, Europam, Medianam, Petinam, Be-<lb/>
reum &amp; alia, quae <hi rendition="#g">SIVM</hi> uocantur. Vbi Go-<lb/>
thi cum rege &#x017F;uo, armis depo&#x017F;itis, compo&#x017F;ita pace<lb/>
quie&#x017F;cunt. Nec diu po&#x017F;t haec &amp; rex Theodemir<lb/>
in ciuitate Cerras fatali aegritudine occupatus,<lb/>
uocatis Gothis Theodoricum filium regni<lb/>
&#x017F;ui de&#x017F;ignat heredem, &amp; ip&#x017F;e mox rebus humanis<lb/>
exce&#x017F;&#x017F;it</hi>.</hi></note>. Er ra&#x0364;umete ihnen die Provintz <hi rendition="#aq">Pautali</hi>en ein<note place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">malchvs</hi></hi> p. 79. <hi rendition="#i">Iu&#x017F;&#x017F;it regionem in PAN-<lb/>
TALIA a&#x017F;&#x017F;ignare, quae Illyricae partis e&#x017F;t pro-<lb/>
uincia, non longo interuallo di&#x017F;tans ab ingre&#x017F;&#x017F;u<lb/>
Thraciae. Quod eo con&#x017F;ilio faciebat, ut &#x017F;i qua<lb/>
Theodorichus, Triarii</hi> [filius] <hi rendition="#i">&#x017F;e commouere &#x017F;us-<lb/>
ciperet, Balamerum aduer&#x017F;arium &#x017F;ibi proxime<lb/>
imminere &#x017F;ciret; atque etiam &#x017F;i Balamerus con-<lb/>
uenta uiolare, &amp; pacem turbare uellet, cum in<lb/>
medio duorum exercituum, Illyrici &amp; Thraciae<lb/>
degeret, eum facilius opprimere po&#x017F;&#x017F;et</hi>.</hi> Es i&#x017F;t be-<lb/>
reits von andern angemercket worden, daß <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mal-<lb/>
chvs</hi></hi> Balamirum,</hi> und <hi rendition="#aq">Vodemirum</hi> miteinan-<lb/>
der verwech&#x017F;elt, und an &#x017F;tatt <hi rendition="#aq">Pantalia, <hi rendition="#g">PAV-<lb/>
TALIA</hi></hi> gele&#x017F;en werden mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;e.</note>,<lb/>
die von der Haupt-Stadt <hi rendition="#aq">Vlpia Pautalia,</hi> &#x017F;o in <hi rendition="#aq">Dacia mediterranea</hi> gele-<lb/>
gen, den Namen hat, und nach einigen Eintheilungen zum <hi rendition="#aq">Illyrico,</hi> nach<lb/>
andern aber noch zu Thracien gerechnet wird<note xml:id="FN529_03_01" next="#FN529_03_02" place="foot" n="3">Von der Stadt <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">vlpia pavtalia,</hi></hi></hi> und<lb/>
der nach &#x017F;elbiger benahmten Land&#x017F;chafft hat <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pagi-<lb/>
vs</hi></hi> ad A. 475. n.</hi> 7. und 8. fleißig gehandelt. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#k">levn-<lb/>
clavivs</hi></hi> &#x017F;chreibet in <hi rendition="#aq">hi&#x017F;toria Mu&#x017F;ulmanica p.</hi> 266.<lb/>
daß &#x017F;elbiges Land (welches ietzo mit unter dem Ko&#x0364;-<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">nigreich</fw><cb type="end"/>
</note>. Des Ka&#x0364;i&#x017F;ers Ab&#x017F;icht war,<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">&#x017F;ich</fw><lb/><note xml:id="FN528_01_02" prev="#FN528_01_01" place="foot" n="1"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ptis muneribus, &#x017F;imulque mandatis a Glycerio<lb/>
imperatore, ad Gallias tendit, &#x017F;e&#x017F;eque cum parenti-<lb/>
bus iungens Ve&#x017F;egothis, unum corpus efficitur, &amp;<lb/>
&#x017F;ic Gallias Hi&#x017F;paniasque tenentes &#x017F;uo iure defen-<lb/>
dunt, ut nullus &#x017F;ibi alius pracualeret</hi>.</hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt. Im Druck ist die Fußnotenfortsetzung an erster Stelle auf dieser Seite aufgelistet.</note></note><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[495/0529] bis zu Anfang der Regierung Chlodovei. ſelbiger Gegend (und zwar wie es ſcheinet in Kaͤiſerlichen Dienſten) ſtun- den, ihn daran zu hindern ſich getrauet haͤtten. Zu Nizza ſtieß ſein Sohn Theodoricus zu ihm. Sie lenckten darauf nach Griechenland, nahmen den Weg nach Theſſalonien, eroberten Heraclea und Lariſſa, und belagerten Theſſalonich, die Haupt-Stadt im Illyrico orientali. Die Veraͤnderung, die eben im Orient fuͤrgegangen war, gab dieſem Unternehmen einen erwuͤnſch- ten Ausſchlag. Denn da war Leo im Jahr 474. im Monat Januario ge- ſtorben, und ſein Tochter-Sohn, Leo der Juͤngere, ein Printz von 16. bis 17. Jahren ihm gefolget. Dieſer hatte gleich Anfangs ſeinen Vater Zenonem zum Reichs-Gehuͤlffen angenommen: und nachdem er 10. Mo- nat regieret, im November deſſelben Jahres, ihm durch einen fruͤhzeitigen Tod gar den Thron geraͤumet. Zeno hatte aber aller Mittel noͤthig, um ſel- bigen zu beveſtigen, und weil der patricius Clarianus, der in Theſſalonich commandirte, ohne dem nicht im Stande war die Gothen abzuſchlagen, ließ er mit ihnen Friede machen 1. Er raͤumete ihnen die Provintz Pautalien ein 2, die von der Haupt-Stadt Vlpia Pautalia, ſo in Dacia mediterranea gele- gen, den Namen hat, und nach einigen Eintheilungen zum Illyrico, nach andern aber noch zu Thracien gerechnet wird 3. Des Kaͤiſers Abſicht war, ſich 1 Theodo mit faͤllt ins Illy- ricum ein. Zuſtand des Morgenlaͤndi- ſchen Kaͤiſer- thums. 1 §. XXXI. 1. iornandes c. 56. Theodemir autem frater ſenior cum ſuis tranſit Saum, amnem, Sarmatis militibus interminans bellum, ſi aliquis obſtaret ei. Quod illi uerentes quieſcunt: imo nec praeualent ad tantam multitudinem. Videns Theodemir undique ſibi proſpera prouenire, Naiſ- ſum primam urbem inuadit Illyrici, filioque ſuo Theoderico conſociatus adſtat & in uillam comi- tes per caſtra Herculis transmittit Vlpianam. Qui uenientes tam eam, quam & opes, mox in dedi- tionem accipiunt, nonnullaque loca Illyrici inac- ceſſibilia, ſibi tunc primum peruia faciunt. Nam Heracliam, & Lariſſam, ciuitates Theſſaliae pri- mum praeda capta, iure bellico potiuntur. The- odemir uero rex animaduertens felicitatem ſuam quam etiam filii: nec hac tamen contentus egre- diens Naiſitanam urbem, paucis ad cuſtodiam de- relictis, ipſe Theſſalonicam petiit, in qua Claria- nus patricius a principe directus cum exercitu mo- rabatur. Qui dum uideret uallo muniri Theſſa- lonicam, nec ſe eorum conatibus poſſe reſiſtere, miſſa legatione ad Theodemir regem, muneribus- que oblatis, ab obſidione eum urbis retorquet. Ini- toque foedere Romanus ductor cum Gothis loca eis iam ſponte, quae incolerent, tradidit, id eſt, Ceropellas, Europam, Medianam, Petinam, Be- reum & alia, quae SIVM uocantur. Vbi Go- thi cum rege ſuo, armis depoſitis, compoſita pace quieſcunt. Nec diu poſt haec & rex Theodemir in ciuitate Cerras fatali aegritudine occupatus, uocatis Gothis Theodoricum filium regni ſui deſignat heredem, & ipſe mox rebus humanis exceſſit. 2 malchvs p. 79. Iuſſit regionem in PAN- TALIA aſſignare, quae Illyricae partis eſt pro- uincia, non longo interuallo diſtans ab ingreſſu Thraciae. Quod eo conſilio faciebat, ut ſi qua Theodorichus, Triarii [filius] ſe commouere ſus- ciperet, Balamerum aduerſarium ſibi proxime imminere ſciret; atque etiam ſi Balamerus con- uenta uiolare, & pacem turbare uellet, cum in medio duorum exercituum, Illyrici & Thraciae degeret, eum facilius opprimere poſſet. Es iſt be- reits von andern angemercket worden, daß mal- chvs Balamirum, und Vodemirum miteinan- der verwechſelt, und an ſtatt Pantalia, PAV- TALIA geleſen werden muͤſſe. 3 Von der Stadt vlpia pavtalia, und der nach ſelbiger benahmten Landſchafft hat pagi- vs ad A. 475. n. 7. und 8. fleißig gehandelt. levn- clavivs ſchreibet in hiſtoria Muſulmanica p. 266. daß ſelbiges Land (welches ietzo mit unter dem Koͤ- nigreich 1 ptis muneribus, ſimulque mandatis a Glycerio imperatore, ad Gallias tendit, ſeſeque cum parenti- bus iungens Veſegothis, unum corpus efficitur, & ſic Gallias Hiſpaniasque tenentes ſuo iure defen- dunt, ut nullus ſibi alius pracualeret.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/529
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 495. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/529>, abgerufen am 06.06.2024.