Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

Vandalischen, Svevischen etc. Reichs.
then; da aber unter diesem Namen bisweilen nicht allein die eygentlichen Go-
then, sondern auch die Vandalen und andere Nordliche Teutsche Völcker be-
griffen werden, ist es noch ungewiß, wohin er zu rechnen. Bey verschiedenen
Teutschen Geschicht-Schreibern waltet die Tradition, die zwar wahrschein-
lich ist, aber doch keinen genugsamen Beweis vor sich hat, daß er ein Van-
dalischer Fürst gewesen , und einige gehen ferner in ihren Muthmassungen
dahin, daß sein Andencken von den Vandalen lange gefeyret worden, und er
eben der Rhadagast sey, der in der Gegend, wo die alten Vandalen gewoh-
net, von den Heydnischen Sclaven, die nachmahls an ihre Stelle eingerücket,
als ein GOtt verehret worden 14.

XV. Durch Radagaisi Niederlage ward zwar Jtalien wieder in RuheDie Vandalen
u. Alanen zie-
hen nach Gal-
lien: müssen
sich mit den
Francken her-
umschlagen.

gesetzet, aber gleich darauf, zu Ausgang des 406ten 1, und zu Anfang des
folgenden Jahres, fielen die Vandalen, Alanen, Burgunder, Sveven und
andere Teutsche Völcker in Gallien ein 2. Es scheinet fast, daß alle diese

Völcker
[Beginn Spaltensatz] nam cepere, anno natalis sui millesimo sexagesi-
mo quarto, a natali Christiano quadringentesimo
duodecimo. Et Rhadagasus quidem ultra progre-
diens, in Vesulanis montibus circumuentus, haud
ita procul Fluentinis a Stilichone obsessus, rerum
omnium inopiam pertulit, qui, quum fugae se pa-
rauisset, a Romanis captus, strangulatus est. Illo
uero mortuo, maior nunquam Gothorum caedes.
Etenim tanta tunc multitudo captiuorum fuit, ut
singuli pro aureis singulis, pecudum more uende-
rentur, post quam uictoriam Stilicho Vandalorum
se regem praetitulauit, cum Euchario filio ab Ho-
norio caesare haud ita multo interiecto tempore
superatus. Et talis erat post egregia multa belli
facinora Rhadagasi exitus, quem adeo charum sui
habuere uiuentem, ut extinctum indigetarent, &
numinis loco colerent, a quo & amnes, & uici in-
ter Herulos nomen etiamnum obtinent. Meminit
uero illius Aurelius Sextus, P. Orosius, Cl. Clau-
dianus, Eutropius, Ablauius. Excessit autem ui-
ta anno regni septimo ac trigesimo, ab orbe con-
dito sexingentesimo supra quinquies millesimum, ab
urbe Roma millesimo centesimo fere, a natali
Christi anno quadringentesimo paulo amplius.
Nam Visimarus rex floruit trecentesimo, quadra-
gesimo. Reliquit uero Corsiconem filium, heredem.

Ablauium
wird der Autor wohl nicht gesehen ha-
ben, aber avrelivs victor, und evtro-
pivs
gehen nicht bis an diese Zeiten, und clav-
dianvs
gedenckt Rhadagaisi nicht.
14 hector gotfrid masivs hat in
seiner Dissertation de diis Obotritis diese Meinung
mit Fleiß untersuchet, sich aber doch nicht, sie zu be-
haupten, getrauet. Conf. Tentzels Monathliche
Unterredungen de A. 1695. p. 694.
1 [Spaltenumbruch] §. XV. 1. Jn dem einen chronico prospe-
ri
werden diese Einbrüche zum XIIIden Jahr von
Honorii Regierung (A. 408.) gerechnet: bas-
so & philippo coss.
Womit auch mar-
cellinvs
Illyricianus
eintrifft. Hingegen
giebt zosimvs in der Stelle, so Nota 2. ange-
führet wird, das Jahr 406. an, welches auch in
dem chronico consulari, so ebenfalls unter pro-
speri
Namen herumgehet, angezeiget wird:
arcadio VI. & probo coss. Vandali &
Alani, traiecto Rheno, prid. kalendas Ianuarii in-
gressi.
cassiodorvs
merckt bey eben diesen
coss. an: Vandali & Alani traiecto Rheno Gal-
lias intrauerunt.
Diese letztere Rechnung sucht
valesivs rer. Francicarum T. I. p. 102. und
tillemont not. 22. ad uit. Honorii zu be-
stärcken. Wiewohl, wenn sie, vermöge obangeführ-
ter Stelle aus prosperi chronico, eben den
letzten Tag im Jahre über den Rhein gesetzt, man
auch denen recht geben kan, welche die Verwüstung
von Gallien vom 407. Jahre an zehlen.
2 orosivs L. VII. c. 40. Interea ante bi-
ennium Romanae irruptionis, excitatae per Stili-
conem gentes Alanorum, ut dixi, Sueuorum, Van-
dalorum, multaeque cum his aliae, Francos pro-
terunt, Rhenum transeunt, Gallias inuadunt, di-
rectoque impetu Pyrenaeum usque perueniunt: cu-
ius obice ad tempus repulsae, per circumiacentes
prouincias refunduntur.
zosimvs L. VI. c. 3.
arcadio VI. & probo coss. Vandali,
Sueui, & Alani permixti, superatis his locis na-
tiones Transalpinas uastarunt, editaque ingenti
caede, Britanniarum etiam exercitibus formida-
biles extiterunt. Quos quidem eo perpulerunt, ut

[Ende Spaltensatz]
ueriti,
X x 2

Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs.
then; da aber unter dieſem Namen bisweilen nicht allein die eygentlichen Go-
then, ſondern auch die Vandalen und andere Nordliche Teutſche Voͤlcker be-
griffen werden, iſt es noch ungewiß, wohin er zu rechnen. Bey verſchiedenen
Teutſchen Geſchicht-Schreibern waltet die Tradition, die zwar wahrſchein-
lich iſt, aber doch keinen genugſamen Beweis vor ſich hat, daß er ein Van-
daliſcher Fuͤrſt geweſen , und einige gehen ferner in ihren Muthmaſſungen
dahin, daß ſein Andencken von den Vandalen lange gefeyret worden, und er
eben der Rhadagaſt ſey, der in der Gegend, wo die alten Vandalen gewoh-
net, von den Heydniſchen Sclaven, die nachmahls an ihre Stelle eingeruͤcket,
als ein GOtt verehret worden 14.

XV. Durch Radagaiſi Niederlage ward zwar Jtalien wieder in RuheDie Vandalen
u. Alanen zie-
hen nach Gal-
lien: muͤſſen
ſich mit den
Francken her-
umſchlagen.

geſetzet, aber gleich darauf, zu Ausgang des 406ten 1, und zu Anfang des
folgenden Jahres, fielen die Vandalen, Alanen, Burgunder, Sveven und
andere Teutſche Voͤlcker in Gallien ein 2. Es ſcheinet faſt, daß alle dieſe

Voͤlcker
[Beginn Spaltensatz] nam cepere, anno natalis ſui milleſimo ſexageſi-
mo quarto, a natali Chriſtiano quadringenteſimo
duodecimo. Et Rhadagaſus quidem ultra progre-
diens, in Veſulanis montibus circumuentus, haud
ita procul Fluentinis a Stilichone obſeſſus, rerum
omnium inopiam pertulit, qui, quum fugae ſe pa-
rauiſſet, a Romanis captus, ſtrangulatus eſt. Illo
uero mortuo, maior nunquam Gothorum caedes.
Etenim tanta tunc multitudo captiuorum fuit, ut
ſinguli pro aureis ſingulis, pecudum more uende-
rentur, poſt quam uictoriam Stilicho Vandalorum
ſe regem praetitulauit, cum Euchario filio ab Ho-
norio caeſare haud ita multo interiecto tempore
ſuperatus. Et talis erat poſt egregia multa belli
facinora Rhadagaſi exitus, quem adeo charum ſui
habuere uiuentem, ut extinctum indigetarent, &
numinis loco colerent, a quo & amnes, & uici in-
ter Herulos nomen etiamnum obtinent. Meminit
uero illius Aurelius Sextus, P. Oroſius, Cl. Clau-
dianus, Eutropius, Ablauius. Exceſſit autem ui-
ta anno regni ſeptimo ac trigeſimo, ab orbe con-
dito ſexingenteſimo ſupra quinquies milleſimum, ab
urbe Roma milleſimo centeſimo fere, a natali
Chriſti anno quadringenteſimo paulo amplius.
Nam Viſimarus rex floruit trecenteſimo, quadra-
geſimo. Reliquit uero Corſiconem filium, heredem.

Ablauium
wird der Autor wohl nicht geſehen ha-
ben, aber avrelivs victor, und evtro-
pivs
gehen nicht bis an dieſe Zeiten, und clav-
dianvs
gedenckt Rhadagaiſi nicht.
14 hector gotfrid masivs hat in
ſeiner Diſſertation de diis Obotritis dieſe Meinung
mit Fleiß unterſuchet, ſich aber doch nicht, ſie zu be-
haupten, getrauet. Conf. Tentzels Monathliche
Unterredungen de A. 1695. p. 694.
1 [Spaltenumbruch] §. XV. 1. Jn dem einen chronico prospe-
ri
werden dieſe Einbruͤche zum XIIIden Jahr von
Honorii Regierung (A. 408.) gerechnet: bas-
so & philippo coss.
Womit auch mar-
cellinvs
Illyricianus
eintrifft. Hingegen
giebt zosimvs in der Stelle, ſo Nota 2. ange-
fuͤhret wird, das Jahr 406. an, welches auch in
dem chronico conſulari, ſo ebenfalls unter pro-
speri
Namen herumgehet, angezeiget wird:
arcadio VI. & probo coss. Vandali &
Alani, traiecto Rheno, prid. kalendas Ianuarii in-
greſſi.
cassiodorvs
merckt bey eben dieſen
coss. an: Vandali & Alani traiecto Rheno Gal-
lias intrauerunt.
Dieſe letztere Rechnung ſucht
valesivs rer. Francicarum T. I. p. 102. und
tillemont not. 22. ad uit. Honorii zu be-
ſtaͤrcken. Wiewohl, wenn ſie, vermoͤge obangefuͤhr-
ter Stelle aus prosperi chronico, eben den
letzten Tag im Jahre uͤber den Rhein geſetzt, man
auch denen recht geben kan, welche die Verwuͤſtung
von Gallien vom 407. Jahre an zehlen.
2 orosivs L. VII. c. 40. Interea ante bi-
ennium Romanae irruptionis, excitatae per Stili-
conem gentes Alanorum, ut dixi, Sueuorum, Van-
dalorum, multaeque cum his aliae, Francos pro-
terunt, Rhenum tranſeunt, Gallias inuadunt, di-
rectoque impetu Pyrenaeum usque perueniunt: cu-
ius obice ad tempus repulſae, per circumiacentes
prouincias refunduntur.
zosimvs L. VI. c. 3.
arcadio VI. & probo coss. Vandali,
Sueui, & Alani permixti, ſuperatis his locis na-
tiones Transalpinas uaſtarunt, editaque ingenti
caede, Britanniarum etiam exercitibus formida-
biles extiterunt. Quos quidem eo perpulerunt, ut

[Ende Spaltensatz]
ueriti,
X x 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0381" n="347"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Vandali&#x017F;chen, Svevi&#x017F;chen &#xA75B;c. Reichs.</hi></fw><lb/>
then; da aber unter die&#x017F;em Namen bisweilen nicht allein die eygentlichen Go-<lb/>
then, &#x017F;ondern auch die Vandalen und andere Nordliche Teut&#x017F;che Vo&#x0364;lcker be-<lb/>
griffen werden, i&#x017F;t es noch ungewiß, wohin er zu rechnen. Bey ver&#x017F;chiedenen<lb/>
Teut&#x017F;chen Ge&#x017F;chicht-Schreibern waltet die Tradition, die zwar wahr&#x017F;chein-<lb/>
lich i&#x017F;t, aber doch keinen genug&#x017F;amen Beweis vor &#x017F;ich hat, daß er ein Van-<lb/>
dali&#x017F;cher Fu&#x0364;r&#x017F;t gewe&#x017F;en <note xml:id="FN380_13_02" prev="#FN380_13_01" place="foot" n="13"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">nam cepere, anno natalis &#x017F;ui mille&#x017F;imo &#x017F;exage&#x017F;i-<lb/>
mo quarto, a natali Chri&#x017F;tiano quadringente&#x017F;imo<lb/>
duodecimo. Et Rhadaga&#x017F;us quidem ultra progre-<lb/>
diens, in Ve&#x017F;ulanis montibus circumuentus, haud<lb/>
ita procul Fluentinis a Stilichone ob&#x017F;e&#x017F;&#x017F;us, rerum<lb/>
omnium inopiam pertulit, qui, quum fugae &#x017F;e pa-<lb/>
raui&#x017F;&#x017F;et, a Romanis captus, &#x017F;trangulatus e&#x017F;t. Illo<lb/>
uero mortuo, maior nunquam Gothorum caedes.<lb/>
Etenim tanta tunc multitudo captiuorum fuit, ut<lb/>
&#x017F;inguli pro aureis &#x017F;ingulis, pecudum more uende-<lb/>
rentur, po&#x017F;t quam uictoriam Stilicho Vandalorum<lb/>
&#x017F;e regem praetitulauit, cum Euchario filio ab Ho-<lb/>
norio cae&#x017F;are haud ita multo interiecto tempore<lb/>
&#x017F;uperatus. Et talis erat po&#x017F;t egregia multa belli<lb/>
facinora Rhadaga&#x017F;i exitus, quem adeo charum &#x017F;ui<lb/>
habuere uiuentem, ut extinctum indigetarent, &amp;<lb/>
numinis loco colerent, a quo &amp; amnes, &amp; uici in-<lb/>
ter Herulos nomen etiamnum obtinent. Meminit<lb/>
uero illius Aurelius Sextus, P. Oro&#x017F;ius, Cl. Clau-<lb/>
dianus, Eutropius, Ablauius. Exce&#x017F;&#x017F;it autem ui-<lb/>
ta anno regni &#x017F;eptimo ac trige&#x017F;imo, ab orbe con-<lb/>
dito &#x017F;exingente&#x017F;imo &#x017F;upra quinquies mille&#x017F;imum, ab<lb/>
urbe Roma mille&#x017F;imo cente&#x017F;imo fere, a natali<lb/>
Chri&#x017F;ti anno quadringente&#x017F;imo paulo amplius.<lb/>
Nam Vi&#x017F;imarus rex floruit trecente&#x017F;imo, quadra-<lb/>
ge&#x017F;imo. Reliquit uero Cor&#x017F;iconem filium, heredem.</hi><lb/>
Ablauium</hi> wird der Autor wohl nicht ge&#x017F;ehen ha-<lb/>
ben, aber <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">avrelivs victor,</hi></hi></hi> und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evtro-<lb/>
pivs</hi></hi></hi> gehen nicht bis an die&#x017F;e Zeiten, und <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">clav-<lb/>
dianvs</hi></hi></hi> gedenckt <hi rendition="#aq">Rhadagai&#x017F;i</hi> nicht.<note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>, und einige gehen ferner in ihren Muthma&#x017F;&#x017F;ungen<lb/>
dahin, daß &#x017F;ein Andencken von den Vandalen lange gefeyret worden, und er<lb/>
eben der <hi rendition="#aq">Rhadaga&#x017F;t</hi> &#x017F;ey, der in der Gegend, wo die alten Vandalen gewoh-<lb/>
net, von den Heydni&#x017F;chen Sclaven, die nachmahls an ihre Stelle eingeru&#x0364;cket,<lb/>
als ein GOtt verehret worden <note place="foot" n="14"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">hector gotfrid masivs</hi></hi></hi> hat in<lb/>
&#x017F;einer Di&#x017F;&#x017F;ertation <hi rendition="#aq">de diis Obotritis</hi> die&#x017F;e Meinung<lb/>
mit Fleiß unter&#x017F;uchet, &#x017F;ich aber doch nicht, &#x017F;ie zu be-<lb/>
haupten, getrauet. <hi rendition="#aq">Conf.</hi> <hi rendition="#fr">Tentzels</hi> Monathliche<lb/>
Unterredungen <hi rendition="#aq">de A. 1695. p.</hi> 694.</note>.</p><lb/>
          <p><hi rendition="#aq">XV.</hi> Durch <hi rendition="#aq">Radagai&#x017F;i</hi> Niederlage ward zwar Jtalien wieder in Ruhe<note place="right">Die Vandalen<lb/>
u. Alanen zie-<lb/>
hen nach Gal-<lb/>
lien: mu&#x0364;&#x017F;&#x017F;en<lb/>
&#x017F;ich mit den<lb/>
Francken her-<lb/>
um&#x017F;chlagen.</note><lb/>
ge&#x017F;etzet, aber gleich darauf, zu Ausgang des 406ten <note place="foot" n="1"><cb/>
§. <hi rendition="#aq">XV</hi>. 1. Jn dem einen <hi rendition="#aq">chronico <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prospe-<lb/>
ri</hi></hi></hi> werden die&#x017F;e Einbru&#x0364;che zum <hi rendition="#aq">XIII</hi>den Jahr von<lb/><hi rendition="#aq">Honorii</hi> Regierung (<hi rendition="#aq">A.</hi> 408.) gerechnet: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">bas-<lb/>
so &amp; philippo coss.</hi></hi></hi> Womit auch <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">mar-<lb/>
cellinvs</hi></hi> Illyricianus</hi> eintrifft. Hingegen<lb/>
giebt <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi></hi> in der Stelle, &#x017F;o Nota 2. ange-<lb/>
fu&#x0364;hret wird, das Jahr 406. an, welches auch in<lb/>
dem <hi rendition="#aq">chronico con&#x017F;ulari,</hi> &#x017F;o ebenfalls unter <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">pro-<lb/>
speri</hi></hi></hi> Namen herumgehet, angezeiget wird:<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">arcadio</hi></hi> VI. &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">probo coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Vandali &amp;<lb/>
Alani, traiecto Rheno, prid. kalendas Ianuarii in-<lb/>
gre&#x017F;&#x017F;i.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">cassiodorvs</hi></hi></hi> merckt bey eben die&#x017F;en<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">coss.</hi></hi></hi> an: <hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Vandali &amp; Alani traiecto Rheno Gal-<lb/>
lias intrauerunt.</hi></hi> Die&#x017F;e letztere Rechnung &#x017F;ucht<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">valesivs</hi></hi> rer. Francicarum T. I. p.</hi> 102. und<lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">tillemont</hi></hi> not. 22. ad uit. Honorii</hi> zu be-<lb/>
&#x017F;ta&#x0364;rcken. Wiewohl, wenn &#x017F;ie, vermo&#x0364;ge obangefu&#x0364;hr-<lb/>
ter Stelle aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">prosperi</hi></hi> chronico,</hi> eben den<lb/>
letzten Tag im Jahre u&#x0364;ber den Rhein ge&#x017F;etzt, man<lb/>
auch denen recht geben kan, welche die Verwu&#x0364;&#x017F;tung<lb/>
von Gallien vom 407. Jahre an zehlen.</note>, und zu Anfang des<lb/>
folgenden Jahres, fielen die Vandalen, Alanen, Burgunder, Sveven und<lb/>
andere Teut&#x017F;che Vo&#x0364;lcker in Gallien ein <note xml:id="FN381_02_01" next="#FN381_02_02" place="foot" n="2"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">orosivs</hi></hi> L. VII. c. 40. <hi rendition="#i">Interea ante bi-<lb/>
ennium Romanae irruptionis, excitatae per Stili-<lb/>
conem gentes Alanorum, ut dixi, Sueuorum, Van-<lb/>
dalorum, multaeque cum his aliae, Francos pro-<lb/>
terunt, Rhenum tran&#x017F;eunt, Gallias inuadunt, di-<lb/>
rectoque impetu Pyrenaeum usque perueniunt: cu-<lb/>
ius obice ad tempus repul&#x017F;ae, per circumiacentes<lb/>
prouincias refunduntur.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi> L. VI. c. 3.<lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">arcadio</hi></hi> VI. &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">probo coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Vandali,<lb/>
Sueui, &amp; Alani permixti, &#x017F;uperatis his locis na-<lb/>
tiones Transalpinas ua&#x017F;tarunt, editaque ingenti<lb/>
caede, Britanniarum etiam exercitibus formida-<lb/>
biles extiterunt. Quos quidem eo perpulerunt, ut</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">ueriti,</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">X x 2</fw><lb/><cb type="end"/></note>. Es &#x017F;cheinet fa&#x017F;t, daß alle die&#x017F;e<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">Vo&#x0364;lcker</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[347/0381] Vandaliſchen, Sveviſchen ꝛc. Reichs. then; da aber unter dieſem Namen bisweilen nicht allein die eygentlichen Go- then, ſondern auch die Vandalen und andere Nordliche Teutſche Voͤlcker be- griffen werden, iſt es noch ungewiß, wohin er zu rechnen. Bey verſchiedenen Teutſchen Geſchicht-Schreibern waltet die Tradition, die zwar wahrſchein- lich iſt, aber doch keinen genugſamen Beweis vor ſich hat, daß er ein Van- daliſcher Fuͤrſt geweſen 13, und einige gehen ferner in ihren Muthmaſſungen dahin, daß ſein Andencken von den Vandalen lange gefeyret worden, und er eben der Rhadagaſt ſey, der in der Gegend, wo die alten Vandalen gewoh- net, von den Heydniſchen Sclaven, die nachmahls an ihre Stelle eingeruͤcket, als ein GOtt verehret worden 14. XV. Durch Radagaiſi Niederlage ward zwar Jtalien wieder in Ruhe geſetzet, aber gleich darauf, zu Ausgang des 406ten 1, und zu Anfang des folgenden Jahres, fielen die Vandalen, Alanen, Burgunder, Sveven und andere Teutſche Voͤlcker in Gallien ein 2. Es ſcheinet faſt, daß alle dieſe Voͤlcker Die Vandalen u. Alanen zie- hen nach Gal- lien: muͤſſen ſich mit den Francken her- umſchlagen. 13 nam cepere, anno natalis ſui milleſimo ſexageſi- mo quarto, a natali Chriſtiano quadringenteſimo duodecimo. Et Rhadagaſus quidem ultra progre- diens, in Veſulanis montibus circumuentus, haud ita procul Fluentinis a Stilichone obſeſſus, rerum omnium inopiam pertulit, qui, quum fugae ſe pa- rauiſſet, a Romanis captus, ſtrangulatus eſt. Illo uero mortuo, maior nunquam Gothorum caedes. Etenim tanta tunc multitudo captiuorum fuit, ut ſinguli pro aureis ſingulis, pecudum more uende- rentur, poſt quam uictoriam Stilicho Vandalorum ſe regem praetitulauit, cum Euchario filio ab Ho- norio caeſare haud ita multo interiecto tempore ſuperatus. Et talis erat poſt egregia multa belli facinora Rhadagaſi exitus, quem adeo charum ſui habuere uiuentem, ut extinctum indigetarent, & numinis loco colerent, a quo & amnes, & uici in- ter Herulos nomen etiamnum obtinent. Meminit uero illius Aurelius Sextus, P. Oroſius, Cl. Clau- dianus, Eutropius, Ablauius. Exceſſit autem ui- ta anno regni ſeptimo ac trigeſimo, ab orbe con- dito ſexingenteſimo ſupra quinquies milleſimum, ab urbe Roma milleſimo centeſimo fere, a natali Chriſti anno quadringenteſimo paulo amplius. Nam Viſimarus rex floruit trecenteſimo, quadra- geſimo. Reliquit uero Corſiconem filium, heredem. Ablauium wird der Autor wohl nicht geſehen ha- ben, aber avrelivs victor, und evtro- pivs gehen nicht bis an dieſe Zeiten, und clav- dianvs gedenckt Rhadagaiſi nicht. 14 hector gotfrid masivs hat in ſeiner Diſſertation de diis Obotritis dieſe Meinung mit Fleiß unterſuchet, ſich aber doch nicht, ſie zu be- haupten, getrauet. Conf. Tentzels Monathliche Unterredungen de A. 1695. p. 694. 1 §. XV. 1. Jn dem einen chronico prospe- ri werden dieſe Einbruͤche zum XIIIden Jahr von Honorii Regierung (A. 408.) gerechnet: bas- so & philippo coss. Womit auch mar- cellinvs Illyricianus eintrifft. Hingegen giebt zosimvs in der Stelle, ſo Nota 2. ange- fuͤhret wird, das Jahr 406. an, welches auch in dem chronico conſulari, ſo ebenfalls unter pro- speri Namen herumgehet, angezeiget wird: arcadio VI. & probo coss. Vandali & Alani, traiecto Rheno, prid. kalendas Ianuarii in- greſſi. cassiodorvs merckt bey eben dieſen coss. an: Vandali & Alani traiecto Rheno Gal- lias intrauerunt. Dieſe letztere Rechnung ſucht valesivs rer. Francicarum T. I. p. 102. und tillemont not. 22. ad uit. Honorii zu be- ſtaͤrcken. Wiewohl, wenn ſie, vermoͤge obangefuͤhr- ter Stelle aus prosperi chronico, eben den letzten Tag im Jahre uͤber den Rhein geſetzt, man auch denen recht geben kan, welche die Verwuͤſtung von Gallien vom 407. Jahre an zehlen. 2 orosivs L. VII. c. 40. Interea ante bi- ennium Romanae irruptionis, excitatae per Stili- conem gentes Alanorum, ut dixi, Sueuorum, Van- dalorum, multaeque cum his aliae, Francos pro- terunt, Rhenum tranſeunt, Gallias inuadunt, di- rectoque impetu Pyrenaeum usque perueniunt: cu- ius obice ad tempus repulſae, per circumiacentes prouincias refunduntur. zosimvs L. VI. c. 3. arcadio VI. & probo coss. Vandali, Sueui, & Alani permixti, ſuperatis his locis na- tiones Transalpinas uaſtarunt, editaque ingenti caede, Britanniarum etiam exercitibus formida- biles extiterunt. Quos quidem eo perpulerunt, ut ueriti, X x 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/381
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 347. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/381>, abgerufen am 16.07.2024.