Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726.

Bild:
<< vorherige Seite

bis zur grossen Wanderung der Völcker.
Gothischen Reichs in Bewegung gebracht waren , und immer ein Volck das
andere auftrieb, so ist nicht Wunder, wenn der Ruff, theils von dem Einbruch
der Gothen in die Römischen Provintzen, theils von ihrem Vergleich mit Theo-
dosio,
noch immer einige Völcker dergleichen zu wagen gereitzet. Es ist aber
nicht nach ihrem Wunsch abgelauffen. Denn also rühmet zosimvs , daß der
Käiser einen Schwarm Nordlicher Völcker, welche von den Scirren, die un-
ten weiter vorkommen, angeführet wurden, über die Donau, nach erlittenem
grossen Verlust, zurücke zu gehen gezwungen. Jm Jahr 486 machten einige
Ost-Gothische Völcker einen neuen Versuch. idativs meldet nur kürtzlich,
daß die Greuthunger überwunden: und Theodosius nebst Arcadio den 12 Octo-
ber seinen Triumph in Constantinopel gehalten 3. Aus clavdiano, der
sie Gothunnos nennet, ergiebt sich ferner, daß Theodosius dem Treffen in
Person beygewohnet, und ihr Anführer, Odotheus, in selbigem geblieben 4. zo-
simvs
gedencket dieses Krieges auch 5, legt aber den gantzen Ruhm dem Gene-
ral Promotus bey, der die Jnfanterie in Thracien commandirte: als welcher
Theodosium nur zuletzt, da die Feinde schon so gut als geschlagen, eingeladen
hätte, die Ehre des Sieges sich zuzueignen; welcher die Gefangene frey gegeben,

und
[Beginn Spaltensatz] Theodosio quidam alii quoque prosperi casus acci-
derunt. Nam Scyrros & Carpodacos, permistos
Hunnis, propulsauit; & proelio superatos Istrum
transiicere, suasque sedes repetere compulit.
3 idativs in chron. Greuthingorum gens
a Theodosio superatur.

idem in fastis: HONORIO NOB. & E-
VODIO COSS.

His coss. uicti atque expugnati, atque in Romaniam
captiui adducti, gens Greuthingorum a nostris.
Theodosius & Arcadius deinde cum uictoria & tri-
umpho ingressi sunt Constantinopolim, die IV.
idus Octobris.
marcellini chroni-
con. ad A. 386. honorio caesare, & evo-
dio coss.
Inuasam princeps Theodosius ab ho-
stibus Thraciam uindicauit, uictorque cum Ar-
chadio filio suo urbem ingressus est.
Eben dieses
Jahr wird auch von clavdiano angegeben.
4 clavdianvs de IV. cons. Honorii
rühmet diesen Sieg, als eine glückliche Begeben-
heit, dadurch Honorii erstes Confulat berühmt
geworden, (welcher Umstand die Zeit-Rechnung be-
stätiget) und fähret v. 624. fort:
Ausi Danubium quondam transnare Gothunni
In lintres fregere nemus. tibi mille ruebant
Per flaminum plenae cuneis immanibus alni
Dux Odothaeus erat. tantae conamina classis
[Spaltenumbruch] Incipiens aetas & primus contudit annus
Submersae sedere rates fluitantia nunquam
Largius arctöos pauere cadauera pisces
Corporibus premitur Peuce per quinque recur-
rens
Ostia, barbaricos uix egerit unda cruores.
Confessusque parens Odothaei regis opima
Rettulit, exuuiasque tibi. ciuile secundis
Conficis auspiciis bellum. tibi debeat orbis
Fata Gothunorum debellatumque tyrannum.

Jn den gedruckten Büchern heisset zwar die Nation
Gothunni, aber aus idatio ergiebt sich, daß
es die Greuthingi gewesen: Daher auch in zosi-
mi
Worten, die in folgender Note angeführet wer-
den, statt Prothingi, Grothingi muß gelesen
werden.
5 zosimvs L. IV. c. 38. Sub eadem haec
tempora natio quaedam Scythica trans Istrum pro-
diit, omnibus istuc incolis ignota: quos eorum
locorum barbari Prothingos appellabant. Hi, cum
multitudine abundarent, & armis necessariis in-
structi essent, praeterea robore corporis excelle-
rent: nullo negotio peragratis interiectorum bar-
barorum terris, ad ipsam usque ripam Istri per-
uenerunt, & fluminis transmittendi copiam sibi
concedi postularunt. Promotus autem, militum in
iis locis magister, exercitibus ad ripam fluminis,
quam fieri poterat, longissime porrectis, a tran-

[Ende Spaltensatz]
situ
Q q 2

bis zur groſſen Wanderung der Voͤlcker.
Gothiſchen Reichs in Bewegung gebracht waren , und immer ein Volck das
andere auftrieb, ſo iſt nicht Wunder, wenn der Ruff, theils von dem Einbruch
der Gothen in die Roͤmiſchen Provintzen, theils von ihrem Vergleich mit Theo-
doſio,
noch immer einige Voͤlcker dergleichen zu wagen gereitzet. Es iſt aber
nicht nach ihrem Wunſch abgelauffen. Denn alſo ruͤhmet zosimvs , daß der
Kaͤiſer einen Schwarm Nordlicher Voͤlcker, welche von den Scirren, die un-
ten weiter vorkommen, angefuͤhret wurden, uͤber die Donau, nach erlittenem
groſſen Verluſt, zuruͤcke zu gehen gezwungen. Jm Jahr 486 machten einige
Oſt-Gothiſche Voͤlcker einen neuen Verſuch. idativs meldet nur kuͤrtzlich,
daß die Greuthunger uͤberwunden: und Theodoſius nebſt Arcadio den 12 Octo-
ber ſeinen Triumph in Conſtantinopel gehalten 3. Aus clavdiano, der
ſie Gothunnos nennet, ergiebt ſich ferner, daß Theodoſius dem Treffen in
Perſon beygewohnet, und ihr Anfuͤhrer, Odotheus, in ſelbigem geblieben 4. zo-
simvs
gedencket dieſes Krieges auch 5, legt aber den gantzen Ruhm dem Gene-
ral Promotus bey, der die Jnfanterie in Thracien commandirte: als welcher
Theodoſium nur zuletzt, da die Feinde ſchon ſo gut als geſchlagen, eingeladen
haͤtte, die Ehre des Sieges ſich zuzueignen; welcher die Gefangene frey gegeben,

und
[Beginn Spaltensatz] Theodoſio quidam alii quoque proſperi caſus acci-
derunt. Nam Scyrros & Carpodacos, permiſtos
Hunnis, propulſauit; & proelio ſuperatos Iſtrum
transiicere, ſuasque ſedes repetere compulit.
3 idativs in chron. Greuthingorum gens
a Theodoſio ſuperatur.

idem in faſtis: HONORIO NOB. & E-
VODIO COSS.

His coſſ. uicti atque expugnati, atque in Romaniam
captiui adducti, gens Greuthingorum a noſtris.
Theodoſius & Arcadius deinde cum uictoria & tri-
umpho ingreſſi ſunt Conſtantinopolim, die IV.
idus Octobris.
marcellini chroni-
con. ad A. 386. honorio caesare, & evo-
dio coss.
Inuaſam princeps Theodoſius ab ho-
ſtibus Thraciam uindicauit, uictorque cum Ar-
chadio filio ſuo urbem ingreſſus eſt.
Eben dieſes
Jahr wird auch von clavdiano angegeben.
4 clavdianvs de IV. cons. Honorii
ruͤhmet dieſen Sieg, als eine gluͤckliche Begeben-
heit, dadurch Honorii erſtes Confulat beruͤhmt
geworden, (welcher Umſtand die Zeit-Rechnung be-
ſtaͤtiget) und faͤhret v. 624. fort:
Auſi Danubium quondam transnare Gothunni
In lintres fregere nemus. tibi mille ruebant
Per flaminum plenae cuneis immanibus alni
Dux Odothaeus erat. tantae conamina claſſis
[Spaltenumbruch] Incipiens aetas & primus contudit annus
Submerſae ſedere rates fluitantia nunquam
Largius arctöos pauere cadauera piſces
Corporibus premitur Peuce per quinque recur-
rens
Oſtia, barbaricos uix egerit unda cruores.
Confeſſusque parens Odothaei regis opima
Rettulit, exuuiasque tibi. ciuile ſecundis
Conficis auſpiciis bellum. tibi debeat orbis
Fata Gothunorum debellatumque tyrannum.

Jn den gedruckten Buͤchern heiſſet zwar die Nation
Gothunni, aber aus idatio ergiebt ſich, daß
es die Greuthingi geweſen: Daher auch in zosi-
mi
Worten, die in folgender Note angefuͤhret wer-
den, ſtatt Prothingi, Grothingi muß geleſen
werden.
5 zosimvs L. IV. c. 38. Sub eadem haec
tempora natio quaedam Scythica trans Iſtrum pro-
diit, omnibus iſtuc incolis ignota: quos eorum
locorum barbari Prothingos appellabant. Hi, cum
multitudine abundarent, & armis neceſſariis in-
ſtructi eſſent, praeterea robore corporis excelle-
rent: nullo negotio peragratis interiectorum bar-
barorum terris, ad ipſam usque ripam Iſtri per-
uenerunt, & fluminis transmittendi copiam ſibi
concedi poſtularunt. Promotus autem, militum in
iis locis magiſter, exercitibus ad ripam fluminis,
quam fieri poterat, longiſſime porrectis, a tran-

[Ende Spaltensatz]
ſitu
Q q 2
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p><pb facs="#f0341" n="307"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">bis zur gro&#x017F;&#x017F;en Wanderung der Vo&#x0364;lcker.</hi></fw><lb/>
Gothi&#x017F;chen Reichs in Bewegung gebracht waren <note xml:id="FN340_01_02" prev="#FN340_01_01" place="foot" n="1"/><note type="editorial">Der Fußnotentext befindet sich auf der vorherigen Seite.</note>, und immer ein Volck das<lb/>
andere auftrieb, &#x017F;o i&#x017F;t nicht Wunder, wenn der Ruff, theils von dem Einbruch<lb/>
der Gothen in die Ro&#x0364;mi&#x017F;chen Provintzen, theils von ihrem Vergleich mit <hi rendition="#aq">Theo-<lb/>
do&#x017F;io,</hi> noch immer einige Vo&#x0364;lcker dergleichen zu wagen gereitzet. Es i&#x017F;t aber<lb/>
nicht nach ihrem Wun&#x017F;ch abgelauffen. Denn al&#x017F;o ru&#x0364;hmet <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi></hi> <note xml:id="FN340_02_02" prev="#FN340_02_01" place="foot" n="2"><cb type="start"/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Theodo&#x017F;io quidam alii quoque pro&#x017F;peri ca&#x017F;us acci-<lb/>
derunt. Nam Scyrros &amp; Carpodacos, permi&#x017F;tos<lb/>
Hunnis, propul&#x017F;auit; &amp; proelio &#x017F;uperatos I&#x017F;trum<lb/>
transiicere, &#x017F;uasque &#x017F;edes repetere compulit.</hi></hi><note type="editorial">Es handelt sich um eine fortlaufende Fußnote, deren Text auf der vorherigen Seite beginnt.</note></note>, daß der<lb/>
Ka&#x0364;i&#x017F;er einen Schwarm Nordlicher Vo&#x0364;lcker, welche von den Scirren, die un-<lb/>
ten weiter vorkommen, angefu&#x0364;hret wurden, u&#x0364;ber die Donau, nach erlittenem<lb/>
gro&#x017F;&#x017F;en Verlu&#x017F;t, zuru&#x0364;cke zu gehen gezwungen. Jm Jahr 486 machten einige<lb/>
O&#x017F;t-Gothi&#x017F;che Vo&#x0364;lcker einen neuen Ver&#x017F;uch. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi></hi> meldet nur ku&#x0364;rtzlich,<lb/>
daß die Greuthunger u&#x0364;berwunden: und <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ius</hi> neb&#x017F;t <hi rendition="#aq">Arcadio</hi> den 12 Octo-<lb/>
ber &#x017F;einen Triumph in Con&#x017F;tantinopel gehalten <note place="foot" n="3"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idativs</hi></hi> in chron. <hi rendition="#i">Greuthingorum gens<lb/>
a Theodo&#x017F;io &#x017F;uperatur.</hi><lb/><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idem</hi></hi> in fa&#x017F;tis: <hi rendition="#g">HONORIO NOB. &amp; E-<lb/>
VODIO COSS.</hi><lb/><hi rendition="#i">His co&#x017F;&#x017F;. uicti atque expugnati, atque in Romaniam<lb/>
captiui adducti, gens Greuthingorum a no&#x017F;tris.<lb/>
Theodo&#x017F;ius &amp; Arcadius deinde cum uictoria &amp; tri-<lb/>
umpho ingre&#x017F;&#x017F;i &#x017F;unt Con&#x017F;tantinopolim, die IV.<lb/>
idus Octobris.</hi> <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">marcellini</hi></hi> chroni-<lb/>
con. ad A. 386. <hi rendition="#k"><hi rendition="#g">honorio</hi> caesare,</hi> &amp; <hi rendition="#g"><hi rendition="#k">evo-<lb/>
dio coss.</hi></hi> <hi rendition="#i">Inua&#x017F;am princeps Theodo&#x017F;ius ab ho-<lb/>
&#x017F;tibus Thraciam uindicauit, uictorque cum Ar-<lb/>
chadio filio &#x017F;uo urbem ingre&#x017F;&#x017F;us e&#x017F;t.</hi></hi> Eben die&#x017F;es<lb/>
Jahr wird auch von <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">clavdiano</hi></hi></hi> angegeben.</note>. Aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">clavdiano,</hi></hi></hi> der<lb/>
&#x017F;ie <hi rendition="#aq">Gothunnos</hi> nennet, ergiebt &#x017F;ich ferner, daß <hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ius</hi> dem Treffen in<lb/>
Per&#x017F;on beygewohnet, und ihr Anfu&#x0364;hrer, <hi rendition="#aq">Odotheus,</hi> in &#x017F;elbigem geblieben <note place="foot" n="4"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">clavdianvs</hi></hi> de IV. cons. Honorii</hi><lb/>
ru&#x0364;hmet die&#x017F;en Sieg, als eine glu&#x0364;ckliche Begeben-<lb/>
heit, dadurch <hi rendition="#aq">Honorii</hi> er&#x017F;tes <hi rendition="#aq">Confulat</hi> beru&#x0364;hmt<lb/>
geworden, (welcher Um&#x017F;tand die Zeit-Rechnung be-<lb/>
&#x017F;ta&#x0364;tiget) und fa&#x0364;hret <hi rendition="#aq">v.</hi> 624. fort:<lb/><quote><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">Au&#x017F;i Danubium quondam transnare Gothunni<lb/>
In lintres fregere nemus. tibi mille ruebant<lb/>
Per flaminum plenae cuneis immanibus alni<lb/>
Dux Odothaeus erat. tantae conamina cla&#x017F;&#x017F;is<lb/><cb/>
Incipiens aetas &amp; primus contudit annus<lb/>
Submer&#x017F;ae &#x017F;edere rates fluitantia nunquam<lb/>
Largius arctöos pauere cadauera pi&#x017F;ces<lb/>
Corporibus premitur Peuce per quinque recur-<lb/><hi rendition="#et">rens</hi><lb/>
O&#x017F;tia, barbaricos uix egerit unda cruores.<lb/>
Confe&#x017F;&#x017F;usque parens Odothaei regis opima<lb/>
Rettulit, exuuiasque tibi. ciuile &#x017F;ecundis<lb/>
Conficis au&#x017F;piciis bellum. tibi debeat orbis<lb/>
Fata Gothunorum debellatumque tyrannum.</hi></hi></quote><lb/>
Jn den gedruckten Bu&#x0364;chern hei&#x017F;&#x017F;et zwar die Nation<lb/><hi rendition="#aq">Gothunni,</hi> aber aus <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">idatio</hi></hi></hi> ergiebt &#x017F;ich, daß<lb/>
es die <hi rendition="#aq">Greuthingi</hi> gewe&#x017F;en: Daher auch in <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosi-<lb/>
mi</hi></hi></hi> Worten, die in folgender Note angefu&#x0364;hret wer-<lb/>
den, &#x017F;tatt <hi rendition="#aq">Prothingi, Grothingi</hi> muß gele&#x017F;en<lb/>
werden.</note>. <hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zo-<lb/>
simvs</hi></hi></hi> gedencket die&#x017F;es Krieges auch <note xml:id="FN341_05_01" next="#FN341_05_02" place="foot" n="5"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#g"><hi rendition="#k">zosimvs</hi></hi> L. IV. c. 38. <hi rendition="#i">Sub eadem haec<lb/>
tempora natio quaedam Scythica trans I&#x017F;trum pro-<lb/>
diit, omnibus i&#x017F;tuc incolis ignota: quos eorum<lb/>
locorum barbari Prothingos appellabant. Hi, cum<lb/>
multitudine abundarent, &amp; armis nece&#x017F;&#x017F;ariis in-<lb/>
&#x017F;tructi e&#x017F;&#x017F;ent, praeterea robore corporis excelle-<lb/>
rent: nullo negotio peragratis interiectorum bar-<lb/>
barorum terris, ad ip&#x017F;am usque ripam I&#x017F;tri per-<lb/>
uenerunt, &amp; fluminis transmittendi copiam &#x017F;ibi<lb/>
concedi po&#x017F;tularunt. Promotus autem, militum in<lb/>
iis locis magi&#x017F;ter, exercitibus ad ripam fluminis,<lb/>
quam fieri poterat, longi&#x017F;&#x017F;ime porrectis, a tran-</hi></hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i">&#x017F;itu</hi></hi></fw><lb/>
<fw place="bottom" type="sig">Q q 2</fw><lb/><cb type="end"/></note>, legt aber den gantzen Ruhm dem Gene-<lb/>
ral <hi rendition="#aq">Promotus</hi> bey, der die Jnfanterie in Thracien commandirte: als welcher<lb/><hi rendition="#aq">Theodo&#x017F;ium</hi> nur zuletzt, da die Feinde &#x017F;chon &#x017F;o gut als ge&#x017F;chlagen, eingeladen<lb/>
ha&#x0364;tte, die Ehre des Sieges &#x017F;ich zuzueignen; welcher die Gefangene frey gegeben,<lb/>
<fw place="bottom" type="catch">und</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[307/0341] bis zur groſſen Wanderung der Voͤlcker. Gothiſchen Reichs in Bewegung gebracht waren 1, und immer ein Volck das andere auftrieb, ſo iſt nicht Wunder, wenn der Ruff, theils von dem Einbruch der Gothen in die Roͤmiſchen Provintzen, theils von ihrem Vergleich mit Theo- doſio, noch immer einige Voͤlcker dergleichen zu wagen gereitzet. Es iſt aber nicht nach ihrem Wunſch abgelauffen. Denn alſo ruͤhmet zosimvs 2, daß der Kaͤiſer einen Schwarm Nordlicher Voͤlcker, welche von den Scirren, die un- ten weiter vorkommen, angefuͤhret wurden, uͤber die Donau, nach erlittenem groſſen Verluſt, zuruͤcke zu gehen gezwungen. Jm Jahr 486 machten einige Oſt-Gothiſche Voͤlcker einen neuen Verſuch. idativs meldet nur kuͤrtzlich, daß die Greuthunger uͤberwunden: und Theodoſius nebſt Arcadio den 12 Octo- ber ſeinen Triumph in Conſtantinopel gehalten 3. Aus clavdiano, der ſie Gothunnos nennet, ergiebt ſich ferner, daß Theodoſius dem Treffen in Perſon beygewohnet, und ihr Anfuͤhrer, Odotheus, in ſelbigem geblieben 4. zo- simvs gedencket dieſes Krieges auch 5, legt aber den gantzen Ruhm dem Gene- ral Promotus bey, der die Jnfanterie in Thracien commandirte: als welcher Theodoſium nur zuletzt, da die Feinde ſchon ſo gut als geſchlagen, eingeladen haͤtte, die Ehre des Sieges ſich zuzueignen; welcher die Gefangene frey gegeben, und 1 2 Theodoſio quidam alii quoque proſperi caſus acci- derunt. Nam Scyrros & Carpodacos, permiſtos Hunnis, propulſauit; & proelio ſuperatos Iſtrum transiicere, ſuasque ſedes repetere compulit. 3 idativs in chron. Greuthingorum gens a Theodoſio ſuperatur. idem in faſtis: HONORIO NOB. & E- VODIO COSS. His coſſ. uicti atque expugnati, atque in Romaniam captiui adducti, gens Greuthingorum a noſtris. Theodoſius & Arcadius deinde cum uictoria & tri- umpho ingreſſi ſunt Conſtantinopolim, die IV. idus Octobris. marcellini chroni- con. ad A. 386. honorio caesare, & evo- dio coss. Inuaſam princeps Theodoſius ab ho- ſtibus Thraciam uindicauit, uictorque cum Ar- chadio filio ſuo urbem ingreſſus eſt. Eben dieſes Jahr wird auch von clavdiano angegeben. 4 clavdianvs de IV. cons. Honorii ruͤhmet dieſen Sieg, als eine gluͤckliche Begeben- heit, dadurch Honorii erſtes Confulat beruͤhmt geworden, (welcher Umſtand die Zeit-Rechnung be- ſtaͤtiget) und faͤhret v. 624. fort: Auſi Danubium quondam transnare Gothunni In lintres fregere nemus. tibi mille ruebant Per flaminum plenae cuneis immanibus alni Dux Odothaeus erat. tantae conamina claſſis Incipiens aetas & primus contudit annus Submerſae ſedere rates fluitantia nunquam Largius arctöos pauere cadauera piſces Corporibus premitur Peuce per quinque recur- rens Oſtia, barbaricos uix egerit unda cruores. Confeſſusque parens Odothaei regis opima Rettulit, exuuiasque tibi. ciuile ſecundis Conficis auſpiciis bellum. tibi debeat orbis Fata Gothunorum debellatumque tyrannum. Jn den gedruckten Buͤchern heiſſet zwar die Nation Gothunni, aber aus idatio ergiebt ſich, daß es die Greuthingi geweſen: Daher auch in zosi- mi Worten, die in folgender Note angefuͤhret wer- den, ſtatt Prothingi, Grothingi muß geleſen werden. 5 zosimvs L. IV. c. 38. Sub eadem haec tempora natio quaedam Scythica trans Iſtrum pro- diit, omnibus iſtuc incolis ignota: quos eorum locorum barbari Prothingos appellabant. Hi, cum multitudine abundarent, & armis neceſſariis in- ſtructi eſſent, praeterea robore corporis excelle- rent: nullo negotio peragratis interiectorum bar- barorum terris, ad ipſam usque ripam Iſtri per- uenerunt, & fluminis transmittendi copiam ſibi concedi poſtularunt. Promotus autem, militum in iis locis magiſter, exercitibus ad ripam fluminis, quam fieri poterat, longiſſime porrectis, a tran- ſitu Q q 2

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Ergänzungsvorschlag vom DWB [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/341
Zitationshilfe: Mascov, Johann Jakob: Geschichte der Teutschen. Bd. 1. Leipzig, 1726, S. 307. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/mascov_geschichte01_1726/341>, abgerufen am 16.07.2024.