Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522.

Bild:
<< vorherige Seite

Euangelion
den? bringt yhn her zu myr/ vnd sie brachten yhn her zu yhm/ vnd als
bald/ da yhn der geyst sahe/ reisß er yhn/ vnd fiel auff die erden/ vnd
waltzet sich vnd schewmet/ vnd er fraget seynen vater/ wie lange ists/
das yhm das widderfaren ist? Er sprach/ von kind auff/ vnnd offt
hatt er yhn geworffen ynn fewr vnd wasser/ das er yhn vmb brecht/
kanstu aber was/ so erbarm dich vnser/ vnnd hilff vns/ Jhesus aber
sprach zu yhm/ wenn du kundtist glewben/ alle ding sind muglich
dem der do glewbt/ vnd als bald schrey des kinds vatter mit threnen
vnd sprach/ ich glewb lieber herr/ hilff meynem vnglawben.

Da nu Jhesus sahe/ das das volck zu lieff/ bedrawet er den vnsaw-
bern geyst/ vnd sprach zu yhm/ du sprachloßer vnd tawber geyst/ ich
gepiete dyr/ das du von yhm aus farist/ vnnd farist hynfurt nicht ynn
yhn/ vnd er schrey/ vnd reyß yhn seer/ vnd fur aus/ vnd er ward als were
er todt/ das auch viel sagten/ Er ist todt/ Jhesus aber ergreyff yhn
bey der handt/ vnd richtet yhn auff/ vnd er stund auff. Vnd da er heym
kam/ fragten yhn seyne iunger besonders/ warumb kundten wyr yhn
nicht aus treyben? vnd er sprach/ dise art kan mit nichte aus faren/
denn durch beten vnd fasten.

Vnd sie giengen hyn weg/ vnd wandellten durch Gallilea/ vnd er
wollt nit das es ymand wissen sollt/ Er leret aber seyne iunger vnd
sprach zu yhnen/ des menschen son wirtt vberantwort werden/ ynn
der menschen hende/ vnd sie werden yhn todten/ vnd wenn er todtet
ist/ so wirt er am dritten tage aufferstehen/ sie aber vernamen das
wortt nicht/ vnd forchten sich yhn zu fragen.

Vnd er kam gen Capernaum/ vnd da er daheym war/ fragt er sie/ Matth. 18.
Luce. 9.

was handellt yhr mit eynander auff dem wege? sie aber schwigen stil-
le/ denn sie hatten miteynander auff dem wege gehandelt/ wilcher
der grossist were/ vnd er satzt sich/ vnd rieff den tzwelffen/ vnd spra-
ch zu yhnen/ So ymant will der erst seyn/ der soll der letzt seyn vor al-
len vnd aller knecht/ Vnd er nam eyn kindlin/ vnd stellet es mitten vn-
ter sie/ vnnd vmbfieng das selbige/ vnd sprach zu yhnen/ wer eyn sol-
chs kindlin auffnympt/ ynn meynem namen/ der nympt mich auff/
vnnd wer mich auffnympt/ der nympt nicht mich auff/ sondern den
der mich gesand hatt.

Johannes aber antwortet yhm vnd sprach/ wyr sahen eynen/ der Luce. 9.
treyb teuffel aus yn deynem namen/ welcher vns nicht nachfolget/
vnd wyr verpottens yhm/ darumb er vns nicht nachfolget/ Jhe-
sus aber sprach/ yhr solts yhm nit verpieten/ denn es ist niemant/ der eyn
thatte thue/ ynn meynem namen/ vnd muge bald vbel von myr reden/ wer
nit widder euch ist/ der ist fur euch/ wer aber euch trenckt/ mit eynem
becher wassers ynn meynem namen/ darumb das yhr Christum an
gehoret/ warlich ich sage euch/ es wirt yhm nit vnuergolten bleyben.

Vnnd wer der kleynen eynen ergert/ die an mich glewben/ dem Matth. 18.
Luce. 17.

wer es besser/ das yhm eyn mulsteyn wurd an seynen hals gehengt/
vnd wurd yns meer geworffen. So dich aber deyne hand ergert/ so

hawe

Euangelion
den? bꝛingt yhn her zu myr/ vnd ſie bꝛachten yhn her zu yhm/ vnd als
bald/ da yhn der geyſt ſahe/ reiſſz er yhn/ vnd fiel auff die erden/ vnd
waltzet ſich vnd ſchewmet/ vñ er fraget ſeynen vater/ wie lange iſts/
das yhm das widderfaren iſt? Er ſpꝛach/ von kind auff/ vnnd offt
hatt er yhn gewoꝛffen ynn fewr vnd waſſer/ das er yhn vmb bꝛecht/
kanſtu aber was/ ſo erbarm dich vnſer/ vnnd hilff vns/ Jheſus aber
ſprach zu yhm/ wenn du kundtiſt glewben/ alle ding ſind muglich
dem der do glewbt/ vnd als bald ſchꝛey des kinds vatter mit threnen
vnd ſpꝛach/ ich glewb lieber herr/ hilff meynem vnglawben.

Da nu Jheſus ſahe/ das das volck zu lieff/ bedrawet er den vnſaw-
bern geyſt/ vnd ſpꝛach zu yhm/ du ſpꝛachloſzer vnd tawber geyſt/ ich
gepiete dyr/ das du von yhm aus fariſt/ vnnd fariſt hynfurt nicht yñ
yhn/ vñ er ſchꝛey/ vñ reyſz yhn ſeer/ vnd fur aus/ vnd er ward als were
er todt/ das auch viel ſagten/ Er iſt todt/ Jheſus aber ergreyff yhn
bey der handt/ vnd richtet yhn auff/ vñ er ſtund auff. Vñ da er heym
kam/ fragten yhn ſeyne iunger beſonders/ warumb kundten wyr yhn
nicht aus treyben? vnd er ſpꝛach/ diſe art kan mit nichte aus faren/
denn durch beten vnd faſten.

Vnd ſie giengen hyn weg/ vnd wandellten durch Gallilea/ vnd er
wollt nit das es ymand wiſſen ſollt/ Er leret aber ſeyne iunger vnd
ſpꝛach zu yhnen/ des menſchen ſon wirtt vberantwoꝛt werden/ ynn
der menſchen hende/ vnd ſie werden yhn todten/ vnd wenn er todtet
iſt/ ſo wirt er am dꝛitten tage aufferſtehen/ ſie aber vernamen das
woꝛtt nicht/ vnd foꝛchten ſich yhn zu fragen.

Vnd er kam gen Capernaum/ vñ da er daheym war/ fragt er ſie/ Matth. 18.
Luce. 9.

was handellt yhr mit eynander auff dem wege? ſie aber ſchwigen ſtil-
le/ denn ſie hatten miteynander auff dem wege gehandelt/ wilcher
der groſſiſt were/ vnd er ſatzt ſich/ vnd rieff den tzwelffen/ vnd ſpꝛa-
ch zu yhnen/ So ymant will der erſt ſeyn/ der ſoll der letzt ſeyn voꝛ al-
len vnd aller knecht/ Vnd er nam eyn kindlin/ vñ ſtellet es mitten vn-
ter ſie/ vnnd vmbfieng das ſelbige/ vnd ſpꝛach zu yhnen/ wer eyn ſol-
chs kindlin auffnympt/ ynn meynem namen/ der nympt mich auff/
vnnd wer mich auffnympt/ der nympt nicht mich auff/ ſondern den
der mich geſand hatt.

Johannes aber antwoꝛtet yhm vnd ſpꝛach/ wyr ſahen eynen/ der Luce. 9.
treyb teuffel aus yn deynem namen/ welcher vns nicht nachfolget/
vnd wyr verpottens yhm/ darumb er vns nicht nachfolget/ Jhe-
ſus aber ſpꝛach/ yhr ſolts yhm nit verpieten/ deñ es iſt niemant/ der eyn
thatte thue/ yñ meynem namẽ/ vñ muge bald vbel von myr reden/ wer
nit widder euch iſt/ der iſt fur euch/ wer aber euch trenckt/ mit eynem
becher waſſers ynn meynem namen/ darumb das yhꝛ Chꝛiſtum an
gehoꝛet/ warlich ich ſage euch/ es wirt yhm nit vnuergolten bleyben.

Vnnd wer der kleynen eynen ergert/ die an mich glewben/ dem Matth. 18.
Luce. 17.

wer es beſſer/ das yhm eyn mulſteyn wurd an ſeynen hals gehengt/
vnd wurd yns meer gewoꝛffen. So dich aber deyne hand ergert/ ſo

hawe
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div xml:id="Mk" n="1">
        <div xml:id="Mk.9" n="2">
          <p><pb facs="#f0078" n="[72]"/><fw place="top" type="header">Euangelion</fw><lb/>
den? b&#xA75B;ingt yhn her zu myr/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,20">Markus 9,20</ref></note>vnd &#x017F;ie b&#xA75B;achten yhn her zu yhm/ vnd als<lb/>
bald/ da yhn der gey&#x017F;t &#x017F;ahe/ rei&#x017F;&#x017F;z er yhn/ vnd fiel auff die erden/ vnd<lb/>
waltzet &#x017F;ich vnd &#x017F;chewmet/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,21">Markus 9,21</ref></note>vn&#x0303; er fraget &#x017F;eynen vater/ wie lange i&#x017F;ts/<lb/>
das yhm das widderfaren i&#x017F;t? Er &#x017F;p&#xA75B;ach/ von kind auff/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,22">Markus 9,22</ref></note>vnnd offt<lb/>
hatt er yhn gewo&#xA75B;ffen ynn fewr vnd wa&#x017F;&#x017F;er/ das er yhn vmb b&#xA75B;echt/<lb/>
kan&#x017F;tu aber was/ &#x017F;o erbarm dich vn&#x017F;er/ vnnd hilff vns/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,23">Markus 9,23</ref></note>Jhe&#x017F;us aber<lb/>
&#x017F;prach zu yhm/ wenn du kundti&#x017F;t glewben/ alle ding &#x017F;ind muglich<lb/>
dem der do glewbt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,24">Markus 9,24</ref></note>vnd als bald &#x017F;ch&#xA75B;ey des kinds vatter mit threnen<lb/>
vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ ich glewb lieber herr/ hilff meynem vnglawben.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,25">Markus 9,25</ref></note>Da nu Jhe&#x017F;us &#x017F;ahe/ das das volck zu lieff/ bedrawet er den <choice><orig>vn&#x017F;aw</orig><reg>vn&#x017F;aw-</reg></choice><lb/>
bern gey&#x017F;t/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhm/ du &#x017F;p&#xA75B;achlo&#x017F;zer vnd tawber gey&#x017F;t/ ich<lb/>
gepiete dyr/ das du von yhm aus fari&#x017F;t/ vnnd fari&#x017F;t hynfurt nicht yn&#x0303;<lb/>
yhn/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,26">Markus 9,26</ref></note>vn&#x0303; er &#x017F;ch&#xA75B;ey/ vn&#x0303; rey&#x017F;z yhn &#x017F;eer/ vnd fur aus/ vnd er ward als were<lb/>
er todt/ das auch viel &#x017F;agten/ Er i&#x017F;t todt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,27">Markus 9,27</ref></note>Jhe&#x017F;us aber ergreyff yhn<lb/>
bey der handt/ vnd richtet yhn auff/ vn&#x0303; er &#x017F;tund auff. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,28">Markus 9,28</ref></note>Vn&#x0303; da er heym<lb/>
kam/ fragten yhn &#x017F;eyne iunger be&#x017F;onders/ warumb kundten wyr yhn<lb/>
nicht aus treyben? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,29">Markus 9,29</ref></note>vnd er &#x017F;p&#xA75B;ach/ di&#x017F;e art kan mit nichte aus faren/<lb/>
denn durch beten vnd fa&#x017F;ten.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,30">Markus 9,30</ref></note>Vnd &#x017F;ie giengen hyn weg/ vnd wandellten durch Gallilea/ vnd er<lb/>
wollt nit das es ymand wi&#x017F;&#x017F;en &#x017F;ollt/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,31">Markus 9,31</ref></note>Er leret aber &#x017F;eyne iunger vnd<lb/>
&#x017F;p&#xA75B;ach zu yhnen/ des men&#x017F;chen &#x017F;on wirtt vberantwo&#xA75B;t werden/ ynn<lb/>
der men&#x017F;chen hende/ vnd &#x017F;ie werden yhn todten/ vnd wenn er todtet<lb/>
i&#x017F;t/ &#x017F;o wirt er am d&#xA75B;itten tage auffer&#x017F;tehen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,32">Markus 9,32</ref></note>&#x017F;ie aber vernamen das<lb/>
wo&#xA75B;tt nicht/ vnd fo&#xA75B;chten &#x017F;ich yhn zu fragen.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,33">Markus 9,33</ref></note>Vnd er kam gen Capernaum/ vn&#x0303; da er daheym war/ fragt er &#x017F;ie/ <note place="right">Matth. 18.<lb/>
Luce. 9.</note><lb/>
was handellt yhr mit eynander auff dem wege? <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,34">Markus 9,34</ref></note>&#x017F;ie aber &#x017F;chwigen <choice><orig>&#x017F;til</orig><reg>&#x017F;til-</reg></choice><lb/>
le/ denn &#x017F;ie hatten miteynander auff dem wege gehandelt/ wilcher<lb/>
der gro&#x017F;&#x017F;i&#x017F;t were/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,35">Markus 9,35</ref></note>vnd er &#x017F;atzt &#x017F;ich/ vnd rieff den tzwelffen/ vnd &#x017F;p&#xA75B;a-<lb/>
ch zu yhnen/ So ymant will der er&#x017F;t &#x017F;eyn/ der &#x017F;oll der letzt &#x017F;eyn vo&#xA75B; al-<lb/>
len vnd aller knecht/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,36">Markus 9,36</ref></note>Vnd er nam eyn kindlin/ vn&#x0303; &#x017F;tellet es mitten <choice><orig>vn</orig><reg>vn-</reg></choice><lb/>
ter &#x017F;ie/ vnnd vmbfieng das &#x017F;elbige/ vnd &#x017F;p&#xA75B;ach zu yhnen/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,37">Markus 9,37</ref></note>wer eyn &#x017F;ol-<lb/>
chs kindlin auffnympt/ ynn meynem namen/ der nympt mich auff/<lb/>
vnnd wer mich auffnympt/ der nympt nicht mich auff/ &#x017F;ondern den<lb/>
der mich ge&#x017F;and hatt.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,38">Markus 9,38</ref></note>Johannes aber antwo&#xA75B;tet yhm vnd &#x017F;p&#xA75B;ach/ wyr &#x017F;ahen eynen/ der <note place="right">Luce. 9.</note><lb/>
treyb teuffel aus yn deynem namen/ welcher vns nicht nachfolget/<lb/>
vnd wyr verpottens yhm/ darumb er vns nicht nachfolget/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,39">Markus 9,39</ref></note><choice><orig>Jhe</orig><reg>Jhe-</reg></choice><lb/>
&#x017F;us aber &#x017F;p&#xA75B;ach/ yhr &#x017F;olts yhm nit verpieten/ den&#x0303; es i&#x017F;t niemant/ <choice><abbr>d&#x0315;</abbr><expan>der</expan></choice> eyn<lb/>
thatte thue/ yn&#x0303; meynem name&#x0303;/ vn&#x0303; muge bald vbel von myr reden/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,40">Markus 9,40</ref></note>wer<lb/>
nit widder euch i&#x017F;t/ der i&#x017F;t fur euch/ <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,41">Markus 9,41</ref></note>wer aber euch trenckt/ mit eynem<lb/>
becher wa&#x017F;&#x017F;ers ynn meynem namen/ darumb das yh&#xA75B; Ch&#xA75B;i&#x017F;tum an<lb/>
geho&#xA75B;et/ warlich ich &#x017F;age euch/ es wirt yhm nit vnuergolten bleyben.</p><lb/>
          <p><note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,42">Markus 9,42</ref></note>Vnnd wer der kleynen eynen ergert/ die an mich glewben/ dem <note place="right">Matth. 18.<lb/>
Luce. 17.</note><lb/>
wer es be&#x017F;&#x017F;er/ das yhm eyn mul&#x017F;teyn wurd an &#x017F;eynen hals gehengt/<lb/>
vnd wurd yns meer gewo&#xA75B;ffen. <note resp="#AH" type="editorial"><ref target="https://www.bibleserver.com/text/LUT/Markus9,43">Markus 9,43</ref></note>So dich aber deyne hand ergert/ &#x017F;o  <fw type="catch" place="bottom">hawe</fw><lb/></p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[[72]/0078] Euangelion den? bꝛingt yhn her zu myr/ vnd ſie bꝛachten yhn her zu yhm/ vnd als bald/ da yhn der geyſt ſahe/ reiſſz er yhn/ vnd fiel auff die erden/ vnd waltzet ſich vnd ſchewmet/ vñ er fraget ſeynen vater/ wie lange iſts/ das yhm das widderfaren iſt? Er ſpꝛach/ von kind auff/ vnnd offt hatt er yhn gewoꝛffen ynn fewr vnd waſſer/ das er yhn vmb bꝛecht/ kanſtu aber was/ ſo erbarm dich vnſer/ vnnd hilff vns/ Jheſus aber ſprach zu yhm/ wenn du kundtiſt glewben/ alle ding ſind muglich dem der do glewbt/ vnd als bald ſchꝛey des kinds vatter mit threnen vnd ſpꝛach/ ich glewb lieber herr/ hilff meynem vnglawben. Da nu Jheſus ſahe/ das das volck zu lieff/ bedrawet er den vnſaw bern geyſt/ vnd ſpꝛach zu yhm/ du ſpꝛachloſzer vnd tawber geyſt/ ich gepiete dyr/ das du von yhm aus fariſt/ vnnd fariſt hynfurt nicht yñ yhn/ vñ er ſchꝛey/ vñ reyſz yhn ſeer/ vnd fur aus/ vnd er ward als were er todt/ das auch viel ſagten/ Er iſt todt/ Jheſus aber ergreyff yhn bey der handt/ vnd richtet yhn auff/ vñ er ſtund auff. Vñ da er heym kam/ fragten yhn ſeyne iunger beſonders/ warumb kundten wyr yhn nicht aus treyben? vnd er ſpꝛach/ diſe art kan mit nichte aus faren/ denn durch beten vnd faſten. Vnd ſie giengen hyn weg/ vnd wandellten durch Gallilea/ vnd er wollt nit das es ymand wiſſen ſollt/ Er leret aber ſeyne iunger vnd ſpꝛach zu yhnen/ des menſchen ſon wirtt vberantwoꝛt werden/ ynn der menſchen hende/ vnd ſie werden yhn todten/ vnd wenn er todtet iſt/ ſo wirt er am dꝛitten tage aufferſtehen/ ſie aber vernamen das woꝛtt nicht/ vnd foꝛchten ſich yhn zu fragen. Vnd er kam gen Capernaum/ vñ da er daheym war/ fragt er ſie/ was handellt yhr mit eynander auff dem wege? ſie aber ſchwigen ſtil le/ denn ſie hatten miteynander auff dem wege gehandelt/ wilcher der groſſiſt were/ vnd er ſatzt ſich/ vnd rieff den tzwelffen/ vnd ſpꝛa- ch zu yhnen/ So ymant will der erſt ſeyn/ der ſoll der letzt ſeyn voꝛ al- len vnd aller knecht/ Vnd er nam eyn kindlin/ vñ ſtellet es mitten vn ter ſie/ vnnd vmbfieng das ſelbige/ vnd ſpꝛach zu yhnen/ wer eyn ſol- chs kindlin auffnympt/ ynn meynem namen/ der nympt mich auff/ vnnd wer mich auffnympt/ der nympt nicht mich auff/ ſondern den der mich geſand hatt. Matth. 18. Luce. 9. Johannes aber antwoꝛtet yhm vnd ſpꝛach/ wyr ſahen eynen/ der treyb teuffel aus yn deynem namen/ welcher vns nicht nachfolget/ vnd wyr verpottens yhm/ darumb er vns nicht nachfolget/ Jhe ſus aber ſpꝛach/ yhr ſolts yhm nit verpieten/ deñ es iſt niemant/ d̕ eyn thatte thue/ yñ meynem namẽ/ vñ muge bald vbel von myr reden/ wer nit widder euch iſt/ der iſt fur euch/ wer aber euch trenckt/ mit eynem becher waſſers ynn meynem namen/ darumb das yhꝛ Chꝛiſtum an gehoꝛet/ warlich ich ſage euch/ es wirt yhm nit vnuergolten bleyben. Luce. 9. Vnnd wer der kleynen eynen ergert/ die an mich glewben/ dem wer es beſſer/ das yhm eyn mulſteyn wurd an ſeynen hals gehengt/ vnd wurd yns meer gewoꝛffen. So dich aber deyne hand ergert/ ſo hawe Matth. 18. Luce. 17.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde im Rahmen des Moduls DTA-Erweiterungen (DTAE) digitalisiert. Weitere Informationen …

Wikisource: Bereitstellung der Texttranskription. (2017-03-09T12:26:56Z) Bitte beachten Sie, dass die aktuelle Transkription (und Textauszeichnung) mittlerweile nicht mehr dem Stand zum Zeitpunkt der Übernahme des Werkes in das DTA entsprechen muss.
Axel Herold: Konvertierung der Wikisource-Quelldateien in das DTA-Basisformat. (2017-03-09T12:26:56Z)
Magdalena Schulze, Benjamin Fiechter, Juliane Nau, Susanne Wind, Kay-Michael Würzner, Christian Thomas, Susanne Haaf, Frank Wiegand: Bearbeitung der digitalen Edition. (2017-10-30T12:00:00Z)



Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/78
Zitationshilfe: Das Newe Testament Deutzsch. [Septembertestament.] Übersetzt von Martin Luther. Wittenberg, 1522, S. [72]. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/luther_septembertestament_1522/78>, abgerufen am 28.03.2024.