Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite

(o)
um rerum, & providentis earum gubernatoris
& conservatoris: In gratiarum actione, laude &
admiratione. In perfecto amore & observantia
praeceptorum divinorum, sive per solam ratio-
nem, sive per revelationem communicatorum:
In acquiescentia in suprema directione & provi-
dentia.

§. 56. Quibus autem signis externis hunc
cultum, declaraverint homines, hoc Philoso-
phia determinare non audet; Utut sacrificio-
rum oblationem & usum nullum fuisse decla-
ret. Confer. FRANTZII Schola Sacrificiorum
disputat.
1. & 2. Imo tantum ceu clarissimum
statui potest, specialis conventus ad hunc cul-
tum peragendum adornatos fuisse.

§. 57. Quod concernit

OFFICIA HOMINIS ERGA SE IPSUM.
Unico illa comprehendi possunt commate, sci-
licet eadem constitisse in conservatione vitae &
felicitatis: Quae conservatio facillima fuit, pro
notitia omnium salubrium & nocivorum. La-
borandum itaque fuit, sed sine sudore & absque
incommoditate.

§. 58. Propero atque devenio ad
OFFICIA HOMINIS ERGA ALIOS.
AEqualitate igitur omnimode inter homines
perfectos stante, cessarunt officia superiorum
erga inferiores, nam utut aliquale directorium
seniorum in juniores admitti queat, non tamen
vel dominii vel subjectionis vera apparent ve-
stigia.

§. 59.

(o)
um rerum, & providentis earum gubernatoris
& conſervatoris: In gratiarum actione, laude &
admiratione. In perfecto amore & obſervantia
præceptorum divinorum, ſive per ſolam ratio-
nem, ſive per revelationem communicatorum:
In acquieſcentia in ſuprema directione & provi-
dentia.

§. 56. Quibus autem ſignis externis hunc
cultum, declaraverint homines, hoc Philoſo-
phia determinare non audet; Utut ſacrificio-
rum oblationem & uſum nullum fuiſſe decla-
ret. Confer. FRANTZII Schola Sacrificiorum
diſputat.
1. & 2. Imo tantum ceu clariſſimum
ſtatui poteſt, ſpecialis conventus ad hunc cul-
tum peragendum adornatos fuiſſe.

§. 57. Quod concernit

OFFICIA HOMINIS ERGA SE IPSUM.
Unico illa comprehendi poſſunt commate, ſci-
licet eadem conſtitiſſe in conſervatione vitæ &
felicitatis: Quæ conſervatio facillima fuit, pro
notitia omnium ſalubrium & nocivorum. La-
borandum itaque fuit, ſed ſine ſudore & absque
incommoditate.

§. 58. Propero atque devenio ad
OFFICIA HOMINIS ERGA ALIOS.
Æqualitate igitur omnimode inter homines
perfectos ſtante, ceſſarunt officia ſuperiorum
erga inferiores, nam utut aliquale directorium
ſeniorum in juniores admitti queat, non tamen
vel dominii vel ſubjectionis vera apparent ve-
ſtigia.

§. 59.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <p>
            <pb facs="#f0890" n="798"/>
            <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/> <hi rendition="#aq">um rerum, &amp; providentis earum gubernatoris<lb/>
&amp; con&#x017F;ervatoris: In <hi rendition="#i">gratiarum actione</hi>, laude &amp;<lb/>
admiratione. In perfecto <hi rendition="#i">amore &amp; ob&#x017F;ervantia</hi><lb/>
præceptorum divinorum, &#x017F;ive per &#x017F;olam ratio-<lb/>
nem, &#x017F;ive per revelationem communicatorum:<lb/>
In <hi rendition="#i">acquie&#x017F;centia</hi> in &#x017F;uprema directione &amp; provi-<lb/>
dentia.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 56. Quibus autem &#x017F;ignis externis hunc<lb/>
cultum, declaraverint homines, hoc Philo&#x017F;o-<lb/>
phia determinare non audet; Utut &#x017F;acrificio-<lb/>
rum oblationem &amp; u&#x017F;um nullum fui&#x017F;&#x017F;e decla-<lb/>
ret. Confer. FRANTZII <hi rendition="#i">Schola Sacrificiorum<lb/>
di&#x017F;putat.</hi> 1. &amp; 2. Imo tantum ceu clari&#x017F;&#x017F;imum<lb/>
&#x017F;tatui pote&#x017F;t, &#x017F;pecialis conventus ad hunc cul-<lb/>
tum peragendum adornatos fui&#x017F;&#x017F;e.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 57. Quod concernit</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">OFFICIA HOMINIS ERGA SE IPSUM.<lb/>
Unico illa comprehendi po&#x017F;&#x017F;unt commate, &#x017F;ci-<lb/>
licet eadem con&#x017F;titi&#x017F;&#x017F;e in con&#x017F;ervatione vitæ &amp;<lb/>
felicitatis: Quæ con&#x017F;ervatio facillima fuit, pro<lb/>
notitia omnium &#x017F;alubrium &amp; nocivorum. La-<lb/>
borandum itaque fuit, &#x017F;ed &#x017F;ine &#x017F;udore &amp; absque<lb/>
incommoditate.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 58. Propero atque devenio ad<lb/><hi rendition="#et">OFFICIA HOMINIS ERGA ALIOS.</hi><lb/>
Æqualitate igitur omnimode inter homines<lb/>
perfectos &#x017F;tante, ce&#x017F;&#x017F;arunt officia &#x017F;uperiorum<lb/>
erga inferiores, nam utut aliquale directorium<lb/>
&#x017F;eniorum in juniores admitti queat, non tamen<lb/>
vel dominii vel &#x017F;ubjectionis vera apparent ve-<lb/>
&#x017F;tigia.</hi> </p><lb/>
          <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">§. 59.</hi> </fw><lb/>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[798/0890] (o) um rerum, & providentis earum gubernatoris & conſervatoris: In gratiarum actione, laude & admiratione. In perfecto amore & obſervantia præceptorum divinorum, ſive per ſolam ratio- nem, ſive per revelationem communicatorum: In acquieſcentia in ſuprema directione & provi- dentia. §. 56. Quibus autem ſignis externis hunc cultum, declaraverint homines, hoc Philoſo- phia determinare non audet; Utut ſacrificio- rum oblationem & uſum nullum fuiſſe decla- ret. Confer. FRANTZII Schola Sacrificiorum diſputat. 1. & 2. Imo tantum ceu clariſſimum ſtatui poteſt, ſpecialis conventus ad hunc cul- tum peragendum adornatos fuiſſe. §. 57. Quod concernit OFFICIA HOMINIS ERGA SE IPSUM. Unico illa comprehendi poſſunt commate, ſci- licet eadem conſtitiſſe in conſervatione vitæ & felicitatis: Quæ conſervatio facillima fuit, pro notitia omnium ſalubrium & nocivorum. La- borandum itaque fuit, ſed ſine ſudore & absque incommoditate. §. 58. Propero atque devenio ad OFFICIA HOMINIS ERGA ALIOS. Æqualitate igitur omnimode inter homines perfectos ſtante, ceſſarunt officia ſuperiorum erga inferiores, nam utut aliquale directorium ſeniorum in juniores admitti queat, non tamen vel dominii vel ſubjectionis vera apparent ve- ſtigia. §. 59.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/890
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 798. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/890>, abgerufen am 02.05.2024.