Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739.

Bild:
<< vorherige Seite
(o)
Et post pauca penitus contrarium scilicet fer-
reum ita describentem:
Protinus irrumpit venae pejoris in aevum
Omne nefas: Fugere pudor verumque fi-
desque
In quorum subiere locum fraudesque doli-
que &c.

§. 24. Et quamvis forte objici posset Gen-
tiles hanc meditationem hausisse ex traditio-
ne & communicatione cum Judaeis; non ta-
men deficiunt, quae reponi queant, vel ad
probandam impossibilitatem communicatio-
nis, vel ad demonstrandum, haec meditantes
scriptores suis solis inhaerere pensitationibus;
Quin, si & vel maxime habuerunt id qua do-
ctrinam pleniorem a Judaeis aliqui; Eo ipso
tamen nihil aliud efficitur, quam quod san-
cta revelatio ipsum illud etiam Jus Naturae
docuerit, atque sic, quod imperfectius agno-
verant, ipso Sacro Codice magis illustratum
sit.

§. 25. Imo non opus est, ut haec tam lon-
ge petamus; consideremus modo praesentem
nostrum statum, in quo hominis miseria tan-
ta est, ut ejus conditio quoad labores, vi-
ctum & amictum longe miserabilior sit omni
conditione brutorum, quippe quae in diem
vivunt citra curas & defectus, nec unquam,
si suae linquantur libertati, fame vel alio malo
pereunt. Quis autem jam adeo obesae naris
esset, ut diceret hominem esse praestantissimam

crea-
D d d
(o)
Et poſt pauca penitus contrarium ſcilicet fer-
reum ita deſcribentem:
Protinus irrumpit venæ pejoris in ævum
Omne nefas: Fugere pudor verumque fi-
desque
In quorum ſubiere locum fraudesque doli-
que &c.

§. 24. Et quamvis forte objici poſſet Gen-
tiles hanc meditationem hauſiſſe ex traditio-
ne & communicatione cum Judæis; non ta-
men deficiunt, quæ reponi queant, vel ad
probandam impoſſibilitatem communicatio-
nis, vel ad demonſtrandum, hæc meditantes
ſcriptores ſuis ſolis inhærere penſitationibus;
Quin, ſi & vel maxime habuerunt id qua do-
ctrinam pleniorem a Judæis aliqui; Eo ipſo
tamen nihil aliud efficitur, quam quod ſan-
cta revelatio ipſum illud etiam Jus Naturæ
docuerit, atque ſic, quod imperfectius agno-
verant, ipſo Sacro Codice magis illuſtratum
ſit.

§. 25. Imo non opus eſt, ut hæc tam lon-
ge petamus; conſideremus modo præſentem
noſtrum ſtatum, in quo hominis miſeria tan-
ta eſt, ut ejus conditio quoad labores, vi-
ctum & amictum longe miſerabilior ſit omni
conditione brutorum, quippe quæ in diem
vivunt citra curas & defectus, nec unquam,
ſi ſuæ linquantur libertati, fame vel alio malo
pereunt. Quis autem jam adeo obeſæ naris
eſſet, ut diceret hominem eſſe præſtantiſſimam

crea-
D d d
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <div n="2">
          <pb facs="#f0877" n="785"/>
          <fw place="top" type="header">(<hi rendition="#aq">o</hi>)</fw><lb/>
          <lg type="poem">
            <l> <hi rendition="#aq">Et po&#x017F;t pauca penitus contrarium &#x017F;cilicet fer-</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">reum ita de&#x017F;cribentem:</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Protinus irrumpit venæ pejoris in ævum</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">Omne nefas: Fugere pudor verumque fi-</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#et">desque</hi> </hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq">In quorum &#x017F;ubiere locum fraudesque doli-</hi> </l><lb/>
            <l> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#et">que &amp;c.</hi> </hi> </l>
          </lg><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 24. Et quamvis forte objici po&#x017F;&#x017F;et Gen-<lb/>
tiles hanc meditationem hau&#x017F;i&#x017F;&#x017F;e ex traditio-<lb/>
ne &amp; communicatione cum Judæis; non ta-<lb/>
men deficiunt, quæ reponi queant, vel ad<lb/>
probandam impo&#x017F;&#x017F;ibilitatem communicatio-<lb/>
nis, vel ad demon&#x017F;trandum, hæc meditantes<lb/>
&#x017F;criptores &#x017F;uis &#x017F;olis inhærere pen&#x017F;itationibus;<lb/>
Quin, &#x017F;i &amp; vel maxime habuerunt id qua do-<lb/>
ctrinam pleniorem a Judæis aliqui; Eo ip&#x017F;o<lb/>
tamen nihil aliud efficitur, quam quod &#x017F;an-<lb/>
cta revelatio ip&#x017F;um illud etiam Jus Naturæ<lb/>
docuerit, atque &#x017F;ic, quod imperfectius agno-<lb/>
verant, ip&#x017F;o Sacro Codice magis illu&#x017F;tratum<lb/>
&#x017F;it.</hi> </p><lb/>
          <p> <hi rendition="#aq">§. 25. Imo non opus e&#x017F;t, ut hæc tam lon-<lb/>
ge petamus; con&#x017F;ideremus modo præ&#x017F;entem<lb/>
no&#x017F;trum &#x017F;tatum, in quo hominis mi&#x017F;eria tan-<lb/>
ta e&#x017F;t, ut ejus conditio quoad labores, vi-<lb/>
ctum &amp; amictum longe mi&#x017F;erabilior &#x017F;it omni<lb/>
conditione brutorum, quippe quæ in diem<lb/>
vivunt citra curas &amp; defectus, nec unquam,<lb/>
&#x017F;i &#x017F;uæ linquantur libertati, fame vel alio malo<lb/>
pereunt. Quis autem jam adeo obe&#x017F;æ naris<lb/>
e&#x017F;&#x017F;et, ut diceret hominem e&#x017F;&#x017F;e præ&#x017F;tanti&#x017F;&#x017F;imam</hi><lb/>
            <fw place="bottom" type="sig">D d d</fw>
            <fw place="bottom" type="catch"> <hi rendition="#aq">crea-</hi> </fw><lb/>
          </p>
        </div>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[785/0877] (o) Et poſt pauca penitus contrarium ſcilicet fer- reum ita deſcribentem: Protinus irrumpit venæ pejoris in ævum Omne nefas: Fugere pudor verumque fi- desque In quorum ſubiere locum fraudesque doli- que &c. §. 24. Et quamvis forte objici poſſet Gen- tiles hanc meditationem hauſiſſe ex traditio- ne & communicatione cum Judæis; non ta- men deficiunt, quæ reponi queant, vel ad probandam impoſſibilitatem communicatio- nis, vel ad demonſtrandum, hæc meditantes ſcriptores ſuis ſolis inhærere penſitationibus; Quin, ſi & vel maxime habuerunt id qua do- ctrinam pleniorem a Judæis aliqui; Eo ipſo tamen nihil aliud efficitur, quam quod ſan- cta revelatio ipſum illud etiam Jus Naturæ docuerit, atque ſic, quod imperfectius agno- verant, ipſo Sacro Codice magis illuſtratum ſit. §. 25. Imo non opus eſt, ut hæc tam lon- ge petamus; conſideremus modo præſentem noſtrum ſtatum, in quo hominis miſeria tan- ta eſt, ut ejus conditio quoad labores, vi- ctum & amictum longe miſerabilior ſit omni conditione brutorum, quippe quæ in diem vivunt citra curas & defectus, nec unquam, ſi ſuæ linquantur libertati, fame vel alio malo pereunt. Quis autem jam adeo obeſæ naris eſſet, ut diceret hominem eſſe præſtantiſſimam crea- D d d

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Die Verlagsangabe wurde ermittelt (vgl. http://op… [mehr]

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/877
Zitationshilfe: [Liscow, Christian Ludwig]: Samlung Satyrischer und Ernsthafter Schriften. Frankfurt u. a., 1739, S. 785. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/liscow_samlung_1739/877>, abgerufen am 02.05.2024.