Anmelden (DTAQ) DWDS     dlexDB     CLARIN-D

[Lettus, Henricus]: Der Liefländischen Chronik Andrer Theil. Halle (Saale), 1753.

Bild:
<< vorherige Seite

Leben und Thaten der liefländischen Ordensmeister,
1321Namens Cnut f) in einem feierlichen offenen Briefe, als ein freiwilliges Ge-
schenk übertrug. Geschehen zu Ringstadt am Martinstage.

Die
f) Dieses ist ein denkwürdiger Umstand, daß Estland einen eignen Herzog erhalten
solte. Wir kennen diesen Cnut Porse aus den dänischen Geschichtschreibern; und er
war weiter nichts als ein blosser Edelmann ans Halland, welchen der König um seiner
Verdienste willen, wie es hies, zum Herzog machte, und ihm das südliche Halland,
die Jnsel Samsoe und das Amt Holbeck schenkte. Er lies sich gegen Christophern
in eine Verschwörung ein, jagte den Prinz Erich aus dem Lande, und drohete
auch den König vom Thron zu stossen. Woldemar schenkte ihm das nordliche Hal-
land
nebst Callenburg darzu, unter der Bedingung, wenn sein Bruder Graf Ger-
hard
von Holstein diese Schenkung genehmigte. Porse hatte des Königs Magni
in Schweden und Norwegen Mutter zur Ehe, konte sich aber mit Magno nicht
vertragen. Er starb 1330, und hinterlies 2 Söhne, Canut und Haquin, die ih-
rem Vater bald im Tode folgten. Bey denen damaligen Unruhen in Dännemark
blieb er immer das Haupt einer ansehnlichen Partey, und scheinet sich um Estland
wenig bekümmert zu haben. So schwer wir dran gehen, deutsche Schriften mit la-
teinischen
Brocken auszuputzen, so können wir uns doch nicht enthalten, bey dem
Stilschweigen der Dänen, und wegen der Seltenheit dieser Nachricht die ganze Ces-
sionsacte anzuführen.
Donatio Christophori Regis Danorum cuidam Principi Hallandiae facta
super terra Esthoniae et Reualiae Ao.
1321.

CHRISTOPHORVS DEI gratia Danorum Sclauorumque Rex, omnibus praesens scri-
ptum cernentibus salutem in Domino IESV CHRISTO. Tenore praesentium
constare volumus vniuersis praesentibus et futuris, quod Anno Domini Millesimo
trecentesimo XX primo, Ringstad in die beati Martini Episcopi inter nos et liberos
nostros vna parte ac principem nobilem D. Canutum, Ducem Hallandiae et Samsoe,
liberos suos, Consanguineos et fautores ex altera, sub sufficienti literarum et pro-
missionum cautione, in modum, qui sequitur, placitatum exstitit, et quidem ita,
quod omnes excessus, rancores, inimicitiae et dissensionum materiae quaecunque
inter ipsos in praesentem diem ventilati, sint in perpetuum annihilati, ex corde no-
stro radicitus exstirpati, nec vnquam ad vindictam de caetero reducendi. Nos in-
terim praelibati Rex Christophorus et liberi nostri. ex vnanimi consilio nostro et as-
sensu, ipsi Domino Duci Canuto, et haeredibus suis post ipsum, Ducatum Esthoniae,
prout eum vnquam liberius a Corona Regni nostri possedimus, cum omnibus et sin-
gulis Castris, munitionibus, Ciuitatibus, villis forensibus, Reualia, Waesenbaergh et
Narua ac omnibus aliis Regalibus, bonis, causis, libertatibus et juribus ibidem
emergentibus, donamus ac omni jure feudali assignamus perpetuis futuris tempori-
bus possidendum ipsi, quod et haeredes suos post ipsum in corporalem possessionem
ipsius Ducatus Esthoniae, jurium suorum et omnium bonorum praedictorum ex par-
te nostra et liberorum nostrorum introducimus, transferentes in eosdem plenum
proprietatis Ius et possessionis dominium, ipsum Ducatum cum adiacentiis suis omni-
bus, ab impetitione omnium dis brigatum,*) liberrime retinendi, ablata a nobis et
liberis nostris penitus omni facultate et posse, ipsum Ducatum cum Attinentiis suis
prius dictis a dicto Domino Duce Canuto et haeredibus suis nullo vnquam adinventio-
nis ingenio reuocandi. In super obligamus nos et omnes liberos nostros ad mandandum
et informandum finaliter omnes et singulos ipsius Ducatus incolas, vt dicto Domino
Duci Canuto et haeredibus fuis sincerae fidelitatis homagium faciant, reddituri se ipsi
tanquam vero suo Principi et Domino obsequiosos et benignos ad standum suis per
omnia requisitionibus et mandatis. Promittimus insuper bona fide media, quod di-
lectus et fidelis nobis Dominus Henricus, dictus specialiter miles, ipsi Domino Duci
Canuto vel haeredibus suis, seu ipsorum certis Nuntiis praenotatum Ducatum Estho-
niensem
cum dictis adiacentiis suis infra proximum festum Pentecostes libere resigna-
bit tam ex parte nostra quam nostrorum liberorum. Contingente autem, quod
idem dominus Henricus in resignando ipsum Ducatum Esthoniae eo forsan tempore
ineuitabilibus praepedimentis impediatur, ex tunc saepedictis Domino Duci Canuto
et haeredibus suis seu ipsorum certis nuntiis praenominatum Ducatum Esthoniae in-

fra
*) Disbrigare, inclinatae latinitatis vocabulum, est ab insidiis liberare. Briga enim speculatorum
insidias notat. Conf. Hartknochium ad supplem. incerti auctoris not. d) p. 445.

Leben und Thaten der lieflaͤndiſchen Ordensmeiſter,
1321Namens Cnut f) in einem feierlichen offenen Briefe, als ein freiwilliges Ge-
ſchenk uͤbertrug. Geſchehen zu Ringſtadt am Martinstage.

Die
f) Dieſes iſt ein denkwuͤrdiger Umſtand, daß Eſtland einen eignen Herzog erhalten
ſolte. Wir kennen dieſen Cnut Porſe aus den daͤniſchen Geſchichtſchreibern; und er
war weiter nichts als ein bloſſer Edelmann ans Halland, welchen der Koͤnig um ſeiner
Verdienſte willen, wie es hies, zum Herzog machte, und ihm das ſuͤdliche Halland,
die Jnſel Samſoe und das Amt Holbeck ſchenkte. Er lies ſich gegen Chriſtophern
in eine Verſchwoͤrung ein, jagte den Prinz Erich aus dem Lande, und drohete
auch den Koͤnig vom Thron zu ſtoſſen. Woldemar ſchenkte ihm das nordliche Hal-
land
nebſt Callenburg darzu, unter der Bedingung, wenn ſein Bruder Graf Ger-
hard
von Holſtein dieſe Schenkung genehmigte. Porſe hatte des Koͤnigs Magni
in Schweden und Norwegen Mutter zur Ehe, konte ſich aber mit Magno nicht
vertragen. Er ſtarb 1330, und hinterlies 2 Soͤhne, Canut und Haquin, die ih-
rem Vater bald im Tode folgten. Bey denen damaligen Unruhen in Daͤnnemark
blieb er immer das Haupt einer anſehnlichen Partey, und ſcheinet ſich um Eſtland
wenig bekuͤmmert zu haben. So ſchwer wir dran gehen, deutſche Schriften mit la-
teiniſchen
Brocken auszuputzen, ſo koͤnnen wir uns doch nicht enthalten, bey dem
Stilſchweigen der Daͤnen, und wegen der Seltenheit dieſer Nachricht die ganze Ceſ-
ſionsacte anzufuͤhren.
Donatio Chriſtophori Regis Danorum cuidam Principi Hallandiae facta
ſuper terra Eſthoniae et Reualiae Ao.
1321.

CHRISTOPHORVS DEI gratia Danorum Sclauorumque Rex, omnibus praeſens ſcri-
ptum cernentibus ſalutem in Domino IESV CHRISTO. Tenore praeſentium
conſtare volumus vniuerſis praeſentibus et futuris, quod Anno Domini Milleſimo
trecenteſimo XX primo, Ringſtad in die beati Martini Epiſcopi inter nos et liberos
noſtros vna parte ac principem nobilem D. Canutum, Ducem Hallandiae et Samſoe,
liberos ſuos, Conſanguineos et fautores ex altera, ſub ſufficienti literarum et pro-
miſſionum cautione, in modum, qui ſequitur, placitatum exſtitit, et quidem ita,
quod omnes exceſſus, rancores, inimicitiae et diſſenſionum materiae quaecunque
inter ipſos in praeſentem diem ventilati, ſint in perpetuum annihilati, ex corde no-
ſtro radicitus exſtirpati, nec vnquam ad vindictam de caetero reducendi. Nos in-
terim praelibati Rex Chriſtophorus et liberi noſtri. ex vnanimi conſilio noſtro et aſ-
ſenſu, ipſi Domino Duci Canuto, et haeredibus ſuis poſt ipſum, Ducatum Eſthoniae,
prout eum vnquam liberius a Corona Regni noſtri poſſedimus, cum omnibus et ſin-
gulis Caſtris, munitionibus, Ciuitatibus, villis forenſibus, Reualia, Waeſenbaergh et
Narua ac omnibus aliis Regalibus, bonis, cauſis, libertatibus et juribus ibidem
emergentibus, donamus ac omni jure feudali asſignamus perpetuis futuris tempori-
bus poſſidendum ipſi, quod et haeredes ſuos poſt ipſum in corporalem poſſeſſionem
ipſius Ducatus Eſthoniae, jurium ſuorum et omnium bonorum praedictorum ex par-
te noſtra et liberorum noſtrorum introducimus, transferentes in eosdem plenum
proprietatis Ius et poſſeſſionis dominium, ipſum Ducatum cum adiacentiis ſuis omni-
bus, ab impetitione omnium diſ brigatum,*) liberrime retinendi, ablata a nobis et
liberis noſtris penitus omni facultate et poſſe, ipſum Ducatum cum Attinentiis ſuis
prius dictis a dicto Domino Duce Canuto et haeredibus ſuis nullo vnquam adinventio-
nis ingenio reuocandi. In ſuper obligamus nos et omnes liberos noſtros ad mandandum
et informandum finaliter omnes et ſingulos ipſius Ducatus incolas, vt dicto Domino
Duci Canuto et haeredibus fuis ſincerae fidelitatis homagium faciant, reddituri ſe ipſi
tanquam vero ſuo Principi et Domino obſequioſos et benignos ad ſtandum ſuis per
omnia requiſitionibus et mandatis. Promittimus inſuper bona fide media, quod di-
lectus et fidelis nobis Dominus Henricus, dictus ſpecialiter miles, ipſi Domino Duci
Canuto vel haeredibus ſuis, ſeu ipſorum certis Nuntiis praenotatum Ducatum Eſtho-
nienſem
cum dictis adiacentiis ſuis infra proximum feſtum Pentecoſtes libere reſigna-
bit tam ex parte noſtra quam noſtrorum liberorum. Contingente autem, quod
idem dominus Henricus in reſignando ipſum Ducatum Eſthoniae eo forſan tempore
ineuitabilibus praepedimentis impediatur, ex tunc ſaepedictis Domino Duci Canuto
et haeredibus ſuis ſeu ipſorum certis nuntiis praenominatum Ducatum Eſthoniae in-

fra
*) Disbrigare, inclinatae latinitatis vocabulum, eſt ab inſidiis liberare. Briga enim ſpeculatorum
inſidias notat. Conf. Hartknochium ad ſupplem. incerti auctoris not. d) p. 445.
<TEI>
  <text>
    <body>
      <div n="1">
        <p><pb facs="#f0100" n="82"/><fw place="top" type="header"><hi rendition="#b">Leben und Thaten der liefla&#x0364;ndi&#x017F;chen Ordensmei&#x017F;ter,</hi></fw><lb/><note place="left">1321</note>Namens <hi rendition="#fr">Cnut</hi><note xml:id="g94" next="#g95" place="foot" n="f)">Die&#x017F;es i&#x017F;t ein denkwu&#x0364;rdiger Um&#x017F;tand, daß <hi rendition="#fr">E&#x017F;tland</hi> einen eignen Herzog erhalten<lb/>
&#x017F;olte. Wir kennen die&#x017F;en <hi rendition="#fr">Cnut Por&#x017F;e</hi> aus den <hi rendition="#fr">da&#x0364;ni&#x017F;chen</hi> Ge&#x017F;chicht&#x017F;chreibern; und er<lb/>
war weiter nichts als ein blo&#x017F;&#x017F;er Edelmann ans <hi rendition="#fr">Halland,</hi> welchen der Ko&#x0364;nig um &#x017F;einer<lb/>
Verdien&#x017F;te willen, wie es hies, zum Herzog machte, und ihm das &#x017F;u&#x0364;dliche <hi rendition="#fr">Halland,</hi><lb/>
die Jn&#x017F;el <hi rendition="#fr">Sam&#x017F;oe</hi> und das Amt <hi rendition="#fr">Holbeck</hi> &#x017F;chenkte. Er lies &#x017F;ich gegen <hi rendition="#fr">Chri&#x017F;tophern</hi><lb/>
in eine Ver&#x017F;chwo&#x0364;rung ein, jagte den Prinz <hi rendition="#fr">Erich</hi> aus dem Lande, und drohete<lb/>
auch den Ko&#x0364;nig vom Thron zu &#x017F;to&#x017F;&#x017F;en. <hi rendition="#fr">Woldemar</hi> &#x017F;chenkte ihm das nordliche <hi rendition="#fr">Hal-<lb/>
land</hi> neb&#x017F;t <hi rendition="#fr">Callenburg</hi> darzu, unter der Bedingung, wenn &#x017F;ein Bruder Graf <hi rendition="#fr">Ger-<lb/>
hard</hi> von <hi rendition="#fr">Hol&#x017F;tein</hi> die&#x017F;e Schenkung genehmigte. <hi rendition="#fr">Por&#x017F;e</hi> hatte des Ko&#x0364;nigs <hi rendition="#fr">Magni</hi><lb/>
in <hi rendition="#fr">Schweden</hi> und <hi rendition="#fr">Norwegen</hi> Mutter zur Ehe, konte &#x017F;ich aber mit <hi rendition="#fr">Magno</hi> nicht<lb/>
vertragen. Er &#x017F;tarb 1330, und hinterlies 2 So&#x0364;hne, <hi rendition="#fr">Canut</hi> und <hi rendition="#fr">Haquin,</hi> die ih-<lb/>
rem Vater bald im Tode folgten. Bey denen damaligen Unruhen in <hi rendition="#fr">Da&#x0364;nnemark</hi><lb/>
blieb er immer das Haupt einer an&#x017F;ehnlichen Partey, und &#x017F;cheinet &#x017F;ich um <hi rendition="#fr">E&#x017F;tland</hi><lb/>
wenig beku&#x0364;mmert zu haben. So &#x017F;chwer wir dran gehen, <hi rendition="#fr">deut&#x017F;che</hi> Schriften mit <hi rendition="#fr">la-<lb/>
teini&#x017F;chen</hi> Brocken auszuputzen, &#x017F;o ko&#x0364;nnen wir uns doch nicht enthalten, bey dem<lb/>
Stil&#x017F;chweigen der <hi rendition="#fr">Da&#x0364;nen,</hi> und wegen der Seltenheit die&#x017F;er Nachricht die ganze Ce&#x017F;-<lb/>
&#x017F;ionsacte anzufu&#x0364;hren.<lb/><hi rendition="#c"><hi rendition="#aq">Donatio <hi rendition="#i">Chri&#x017F;tophori</hi> Regis <hi rendition="#i">Danorum</hi> cuidam Principi <hi rendition="#i">Hallandiae</hi> facta<lb/>
&#x017F;uper terra <hi rendition="#i">E&#x017F;thoniae</hi> et <hi rendition="#i">Reualiae</hi> Ao.</hi> 1321.</hi><lb/><hi rendition="#aq"><hi rendition="#i"><hi rendition="#in">C</hi>HRISTOPHORVS</hi> DEI gratia <hi rendition="#i">Danorum Sclauorumque</hi> Rex, omnibus prae&#x017F;ens &#x017F;cri-<lb/>
ptum cernentibus &#x017F;alutem in Domino IESV CHRISTO. Tenore prae&#x017F;entium<lb/>
con&#x017F;tare volumus vniuer&#x017F;is prae&#x017F;entibus et futuris, quod Anno Domini Mille&#x017F;imo<lb/>
trecente&#x017F;imo XX primo, <hi rendition="#i">Ring&#x017F;tad</hi> in die beati <hi rendition="#i">Martini</hi> Epi&#x017F;copi inter nos et liberos<lb/>
no&#x017F;tros vna parte ac principem nobilem D. <hi rendition="#i">Canutum</hi>, Ducem <hi rendition="#i">Hallandiae</hi> et <hi rendition="#i">Sam&#x017F;oe</hi>,<lb/>
liberos &#x017F;uos, Con&#x017F;anguineos et fautores ex altera, &#x017F;ub &#x017F;ufficienti literarum et pro-<lb/>
mi&#x017F;&#x017F;ionum cautione, in modum, qui &#x017F;equitur, placitatum ex&#x017F;titit, et quidem ita,<lb/>
quod omnes exce&#x017F;&#x017F;us, rancores, inimicitiae et di&#x017F;&#x017F;en&#x017F;ionum materiae quaecunque<lb/>
inter ip&#x017F;os in prae&#x017F;entem diem ventilati, &#x017F;int in perpetuum annihilati, ex corde no-<lb/>
&#x017F;tro radicitus ex&#x017F;tirpati, nec vnquam ad vindictam de caetero reducendi. Nos in-<lb/>
terim praelibati Rex <hi rendition="#i">Chri&#x017F;tophorus</hi> et liberi no&#x017F;tri. ex vnanimi con&#x017F;ilio no&#x017F;tro et a&#x017F;-<lb/>
&#x017F;en&#x017F;u, ip&#x017F;i Domino Duci <hi rendition="#i">Canuto</hi>, et haeredibus &#x017F;uis po&#x017F;t ip&#x017F;um, Ducatum <hi rendition="#i">E&#x017F;thoniae</hi>,<lb/>
prout eum vnquam liberius a Corona Regni no&#x017F;tri po&#x017F;&#x017F;edimus, cum omnibus et &#x017F;in-<lb/>
gulis Ca&#x017F;tris, munitionibus, Ciuitatibus, villis foren&#x017F;ibus, <hi rendition="#i">Reualia, Wae&#x017F;enbaergh</hi> et<lb/><hi rendition="#i">Narua</hi> ac omnibus aliis Regalibus, bonis, cau&#x017F;is, libertatibus et juribus ibidem<lb/>
emergentibus, donamus ac omni jure feudali as&#x017F;ignamus perpetuis futuris tempori-<lb/>
bus po&#x017F;&#x017F;idendum ip&#x017F;i, quod et haeredes &#x017F;uos po&#x017F;t ip&#x017F;um in corporalem po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ionem<lb/>
ip&#x017F;ius Ducatus <hi rendition="#i">E&#x017F;thoniae</hi>, jurium &#x017F;uorum et omnium bonorum praedictorum ex par-<lb/>
te no&#x017F;tra et liberorum no&#x017F;trorum introducimus, transferentes in eosdem plenum<lb/>
proprietatis Ius et po&#x017F;&#x017F;e&#x017F;&#x017F;ionis dominium, ip&#x017F;um Ducatum cum adiacentiis &#x017F;uis omni-<lb/>
bus, ab impetitione omnium di&#x017F; brigatum,<note place="foot" n="*)">Disbrigare, inclinatae latinitatis vocabulum, e&#x017F;t <hi rendition="#i">ab in&#x017F;idiis liberare. Briga</hi> enim &#x017F;peculatorum<lb/>
in&#x017F;idias notat. Conf. <hi rendition="#i">Hartknochium</hi> ad &#x017F;upplem. incerti auctoris not. d) p. 445.</note> liberrime retinendi, ablata a nobis et<lb/>
liberis no&#x017F;tris penitus omni facultate et po&#x017F;&#x017F;e, ip&#x017F;um Ducatum cum Attinentiis &#x017F;uis<lb/>
prius dictis a dicto Domino Duce <hi rendition="#i">Canuto</hi> et haeredibus &#x017F;uis nullo vnquam adinventio-<lb/>
nis ingenio reuocandi. In &#x017F;uper obligamus nos et omnes liberos no&#x017F;tros ad mandandum<lb/>
et informandum finaliter omnes et &#x017F;ingulos ip&#x017F;ius Ducatus incolas, vt dicto Domino<lb/>
Duci <hi rendition="#i">Canuto</hi> et haeredibus fuis &#x017F;incerae fidelitatis homagium faciant, reddituri &#x017F;e ip&#x017F;i<lb/>
tanquam vero &#x017F;uo Principi et Domino ob&#x017F;equio&#x017F;os et benignos ad &#x017F;tandum &#x017F;uis per<lb/>
omnia requi&#x017F;itionibus et mandatis. Promittimus in&#x017F;uper bona fide media, quod di-<lb/>
lectus et fidelis nobis Dominus <hi rendition="#i">Henricus</hi>, dictus &#x017F;pecialiter miles, ip&#x017F;i Domino Duci<lb/><hi rendition="#i">Canuto</hi> vel haeredibus &#x017F;uis, &#x017F;eu ip&#x017F;orum certis Nuntiis praenotatum Ducatum <hi rendition="#i">E&#x017F;tho-<lb/>
nien&#x017F;em</hi> cum dictis adiacentiis &#x017F;uis infra proximum fe&#x017F;tum Penteco&#x017F;tes libere re&#x017F;igna-<lb/>
bit tam ex parte no&#x017F;tra quam no&#x017F;trorum liberorum. Contingente autem, quod<lb/>
idem dominus <hi rendition="#i">Henricus</hi> in re&#x017F;ignando ip&#x017F;um Ducatum <hi rendition="#i">E&#x017F;thoniae</hi> eo for&#x017F;an tempore<lb/>
ineuitabilibus praepedimentis impediatur, ex tunc &#x017F;aepedictis Domino Duci <hi rendition="#i">Canuto</hi><lb/>
et haeredibus &#x017F;uis &#x017F;eu ip&#x017F;orum certis nuntiis praenominatum Ducatum <hi rendition="#i">E&#x017F;thoniae</hi> in-</hi><lb/>
<fw place="bottom" type="catch"><hi rendition="#aq">fra</hi></fw></note> in einem feierlichen offenen Briefe, als ein freiwilliges Ge-<lb/>
&#x017F;chenk u&#x0364;bertrug. Ge&#x017F;chehen zu <hi rendition="#fr">Ring&#x017F;tadt</hi> am <hi rendition="#fr">Martinstage.</hi></p><lb/>
        <fw place="bottom" type="catch">Die</fw><lb/><lb/>
      </div>
    </body>
  </text>
</TEI>
[82/0100] Leben und Thaten der lieflaͤndiſchen Ordensmeiſter, Namens Cnut f) in einem feierlichen offenen Briefe, als ein freiwilliges Ge- ſchenk uͤbertrug. Geſchehen zu Ringſtadt am Martinstage. 1321 Die f) Dieſes iſt ein denkwuͤrdiger Umſtand, daß Eſtland einen eignen Herzog erhalten ſolte. Wir kennen dieſen Cnut Porſe aus den daͤniſchen Geſchichtſchreibern; und er war weiter nichts als ein bloſſer Edelmann ans Halland, welchen der Koͤnig um ſeiner Verdienſte willen, wie es hies, zum Herzog machte, und ihm das ſuͤdliche Halland, die Jnſel Samſoe und das Amt Holbeck ſchenkte. Er lies ſich gegen Chriſtophern in eine Verſchwoͤrung ein, jagte den Prinz Erich aus dem Lande, und drohete auch den Koͤnig vom Thron zu ſtoſſen. Woldemar ſchenkte ihm das nordliche Hal- land nebſt Callenburg darzu, unter der Bedingung, wenn ſein Bruder Graf Ger- hard von Holſtein dieſe Schenkung genehmigte. Porſe hatte des Koͤnigs Magni in Schweden und Norwegen Mutter zur Ehe, konte ſich aber mit Magno nicht vertragen. Er ſtarb 1330, und hinterlies 2 Soͤhne, Canut und Haquin, die ih- rem Vater bald im Tode folgten. Bey denen damaligen Unruhen in Daͤnnemark blieb er immer das Haupt einer anſehnlichen Partey, und ſcheinet ſich um Eſtland wenig bekuͤmmert zu haben. So ſchwer wir dran gehen, deutſche Schriften mit la- teiniſchen Brocken auszuputzen, ſo koͤnnen wir uns doch nicht enthalten, bey dem Stilſchweigen der Daͤnen, und wegen der Seltenheit dieſer Nachricht die ganze Ceſ- ſionsacte anzufuͤhren. Donatio Chriſtophori Regis Danorum cuidam Principi Hallandiae facta ſuper terra Eſthoniae et Reualiae Ao. 1321. CHRISTOPHORVS DEI gratia Danorum Sclauorumque Rex, omnibus praeſens ſcri- ptum cernentibus ſalutem in Domino IESV CHRISTO. Tenore praeſentium conſtare volumus vniuerſis praeſentibus et futuris, quod Anno Domini Milleſimo trecenteſimo XX primo, Ringſtad in die beati Martini Epiſcopi inter nos et liberos noſtros vna parte ac principem nobilem D. Canutum, Ducem Hallandiae et Samſoe, liberos ſuos, Conſanguineos et fautores ex altera, ſub ſufficienti literarum et pro- miſſionum cautione, in modum, qui ſequitur, placitatum exſtitit, et quidem ita, quod omnes exceſſus, rancores, inimicitiae et diſſenſionum materiae quaecunque inter ipſos in praeſentem diem ventilati, ſint in perpetuum annihilati, ex corde no- ſtro radicitus exſtirpati, nec vnquam ad vindictam de caetero reducendi. Nos in- terim praelibati Rex Chriſtophorus et liberi noſtri. ex vnanimi conſilio noſtro et aſ- ſenſu, ipſi Domino Duci Canuto, et haeredibus ſuis poſt ipſum, Ducatum Eſthoniae, prout eum vnquam liberius a Corona Regni noſtri poſſedimus, cum omnibus et ſin- gulis Caſtris, munitionibus, Ciuitatibus, villis forenſibus, Reualia, Waeſenbaergh et Narua ac omnibus aliis Regalibus, bonis, cauſis, libertatibus et juribus ibidem emergentibus, donamus ac omni jure feudali asſignamus perpetuis futuris tempori- bus poſſidendum ipſi, quod et haeredes ſuos poſt ipſum in corporalem poſſeſſionem ipſius Ducatus Eſthoniae, jurium ſuorum et omnium bonorum praedictorum ex par- te noſtra et liberorum noſtrorum introducimus, transferentes in eosdem plenum proprietatis Ius et poſſeſſionis dominium, ipſum Ducatum cum adiacentiis ſuis omni- bus, ab impetitione omnium diſ brigatum, *) liberrime retinendi, ablata a nobis et liberis noſtris penitus omni facultate et poſſe, ipſum Ducatum cum Attinentiis ſuis prius dictis a dicto Domino Duce Canuto et haeredibus ſuis nullo vnquam adinventio- nis ingenio reuocandi. In ſuper obligamus nos et omnes liberos noſtros ad mandandum et informandum finaliter omnes et ſingulos ipſius Ducatus incolas, vt dicto Domino Duci Canuto et haeredibus fuis ſincerae fidelitatis homagium faciant, reddituri ſe ipſi tanquam vero ſuo Principi et Domino obſequioſos et benignos ad ſtandum ſuis per omnia requiſitionibus et mandatis. Promittimus inſuper bona fide media, quod di- lectus et fidelis nobis Dominus Henricus, dictus ſpecialiter miles, ipſi Domino Duci Canuto vel haeredibus ſuis, ſeu ipſorum certis Nuntiis praenotatum Ducatum Eſtho- nienſem cum dictis adiacentiis ſuis infra proximum feſtum Pentecoſtes libere reſigna- bit tam ex parte noſtra quam noſtrorum liberorum. Contingente autem, quod idem dominus Henricus in reſignando ipſum Ducatum Eſthoniae eo forſan tempore ineuitabilibus praepedimentis impediatur, ex tunc ſaepedictis Domino Duci Canuto et haeredibus ſuis ſeu ipſorum certis nuntiis praenominatum Ducatum Eſthoniae in- fra *) Disbrigare, inclinatae latinitatis vocabulum, eſt ab inſidiis liberare. Briga enim ſpeculatorum inſidias notat. Conf. Hartknochium ad ſupplem. incerti auctoris not. d) p. 445.

Suche im Werk

Hilfe

Informationen zum Werk

Download dieses Werks

XML (TEI P5) · HTML · Text
TCF (text annotation layer)
TCF (tokenisiert, serialisiert, lemmatisiert, normalisiert)
XML (TEI P5 inkl. att.linguistic)

Metadaten zum Werk

TEI-Header · CMDI · Dublin Core

Ansichten dieser Seite

Voyant Tools ?

Language Resource Switchboard?

Feedback

Sie haben einen Fehler gefunden? Dann können Sie diesen über unsere Qualitätssicherungsplattform DTAQ melden.

Kommentar zur DTA-Ausgabe

Dieses Werk wurde gemäß den DTA-Transkriptionsrichtlinien im Double-Keying-Verfahren von Nicht-Muttersprachlern erfasst und in XML/TEI P5 nach DTA-Basisformat kodiert.




Ansicht auf Standard zurückstellen

URL zu diesem Werk: https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753
URL zu dieser Seite: https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753/100
Zitationshilfe: [Lettus, Henricus]: Der Liefländischen Chronik Andrer Theil. Halle (Saale), 1753, S. 82. In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/lettus_chronik02_1753/100>, abgerufen am 02.05.2024.