Klaj, Johann: Lobrede der Teutschen Poeterey. Nürnberg, 1645.J. F. P. Q. HOrrida praeteritis mater Germania seclis, ignorata Heliconi, & raro cognita Musis, aspera sylvarum tenebris, gregibusq; ferarum plena cruentarum, rigidis inculta colonis, excoriata quibus praestabat bellua amictum, & Ceres optatas epulas, sitientibus amnis sufficiebat aquas, sibi neil cupientibus ultra, quam premere imperio varios crudeliter hostes; temporis an fractu quo non exculta nitore est? Est eafacta biceps Parnassus: ea alma Sororum facta novensilium sedes, & regia Phoebi, blanda Oratorum nutrix, & patria Vatum, Eusebies, Themidos Mystas, coetusque Medentum, Artificum turmas, (metuat quos Daedalus ipse, Architasve Tarentinus, celebrisve Lysippus,) amplexata, fovens, & multo munere mulcens. Roma rubens, cum Teutonicas fracta adspicit arces; haeccine, ait, vetus illa fuit spelunca ferarum? Vestimentorum quanto splendore superbit? Quas non lautitias expromit? Apitius escas hinc petat omnigenas, potumque Philoxenus optet. Unica deerat adhuc genitalis cultio linguae: & peregrina colebatur sartago loquendi. Nunc cum seclorum lacrymabilis ultimat aetas, haec quoque cura coquit Germanum, utverba loquatur Germana, & pura, & nitida, expurgataque verba: omnibus ut pateat linguae decus & Majestas; quae nec Romulidae molli, Graecove bibaci, nec grandi Hispano cedat, Gallove novanti. Sed quibus extolli Vernacula nostra potissit laudibus ex merito, CLAJUS cras monstrat, Eoa pabula cum fuerint animae a Pastore reposta. Vos, Mecoenates, Huic perbreve tempus adeste, & nostris porro studiis, velutiante, favete. J. F. P. Q. HOrrida præteritis mater Germania sêclis, ignorata Heliconi, & rarò cognita Muſis, aſpera ſylvarum tenebris, gregibusq; ferarum plena cruentarum, rigidis inculta colonis, excoriata quibus præſtabat bellua amictum, & Ceres optatas epulas, ſitientibus amnis ſufficiebat aquas, ſibi nîl cupientibus ultrà, quàm premere imperio varios crudeliter hoſtes; temporis an fractu quo non exculta nitore eſt? Eſt eafacta biceps Parnaſſus: ea alma Sororum facta novenſilium ſedes, & regia Phœbi, blanda Oratorum nutrix, & patria Vatum, Euſebies, Themidos Myſtas, cœtusque Medentum, Artificum turmas, (metuat quos Dædalus ipſe, Architasve Tarentinus, celebrisve Lyſippus,) amplexata, fovens, & multo munere mulcens. Roma rubens, cum Teutonicas fracta adſpicit arces; hæccine, ait, vetus illa fuit ſpelunca ferarum? Veſtimentorum quanto ſplendore ſuperbit? Quas non lautitias expromit? Apitius eſcas hinc petat omnigenas, potumque Philoxenus optet. Unica deêrat adhuc genitalis cultio linguæ: & peregrina colebatur ſartago loquendi. Nunc cùm ſeclorum lacrymabilis ultimat ætas, hæc quoque cura coquit Germanum, utverba loquatur Germana, & pura, & nitida, expurgataque verba: omnibus ut pateat linguæ decus & Majeſtas; quæ nec Romulidæ molli, Græcove bibaci, nec grandi Hiſpano cedat, Gallove novanti. Sed quibus extolli Vernacula noſtra potisſit laudibus ex merito, CLAJUS cras monſtrat, Eoa pabula cùm fuerint animæ à Paſtore repoſta. Vos, Mecœnates, Huic perbreve tempus adeſte, & noſtris porrò ſtudiis, velutiante, favete. <TEI> <text> <body> <div n="1"> <pb facs="#f0012"/> <div n="2"> <lg type="poem"> <head> <hi rendition="#aq">J. F. P. Q.</hi> </head><lb/> <lg n="1"> <l> <hi rendition="#aq"><hi rendition="#in">H</hi>Orrida præteritis <hi rendition="#i">mater Germania</hi> sêclis,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">ignorata Heliconi, & rarò cognita Muſis,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">aſpera ſylvarum tenebris, gregibusq; ferarum</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">plena cruentarum, rigidis inculta colonis,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">excoriata quibus præſtabat bellua amictum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">& Ceres optatas epulas, ſitientibus amnis</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">ſufficiebat aquas, ſibi nîl cupientibus ultrà,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">quàm premere imperio varios crudeliter hoſtes;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">temporis an fractu quo non exculta nitore eſt?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Eſt eafacta biceps Parnaſſus: ea alma Sororum</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">facta novenſilium ſedes, & regia Phœbi,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">blanda Oratorum nutrix, & patria Vatum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Euſebies, Themidos Myſtas, cœtusque Medentum,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Artificum turmas, (metuat quos Dædalus ipſe,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Architasve Tarentinus, celebrisve Lyſippus,)</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">amplexata, fovens, & multo munere mulcens.</hi> </l> </lg><lb/> <lg n="2"> <l> <hi rendition="#i">Roma rubens, cum Teutonicas fracta adſpicit arces;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">hæccine, ait, vetus illa fuit ſpelunca ferarum?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Veſtimentorum quanto ſplendore ſuperbit?</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Quas non lautitias expromit? Apitius eſcas</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">hinc petat omnigenas, potumque Philoxenus optet.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Unica deêrat adhuc genitalis cultio linguæ:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">& peregrina colebatur ſartago loquendi.</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Nunc cùm ſeclorum lacrymabilis ultimat ætas,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">hæc quoque cura coquit Germanum, utverba loquatur</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">Germana, & pura, & nitida, expurgataque verba:</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">omnibus ut pateat linguæ decus & Majeſtas;</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">quæ nec <hi rendition="#i">Romulidæ</hi> molli, <hi rendition="#i">Græcove</hi> bibaci,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">nec grandi <hi rendition="#i">Hiſpano</hi> cedat, <hi rendition="#i">Gallove</hi> novanti.</hi> </l> </lg><lb/> <lg n="3"> <l> <hi rendition="#i">Sed quibus extolli Vernacula noſtra potisſit</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">laudibus ex merito, CLAJUS cras monſtrat, Eoa</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">pabula cùm fuerint animæ à Paſtore repoſta.</hi> </l> </lg><lb/> <lg n="4"> <l> <hi rendition="#i">Vos, <hi rendition="#i">Mecœnates,</hi> Huic perbreve tempus adeſte,</hi> </l><lb/> <l> <hi rendition="#i">& noſtris porrò ſtudiis, velutiante, favete.</hi> </l> </lg> </lg><lb/> <byline> <hi rendition="#et"> <hi rendition="#aq"> <hi rendition="#i">P. P. Norimb. XXVII. Octobr. Anni</hi> <hi rendition="#k">D cxliv.</hi><lb/> <hi rendition="#g">JOHANNES MICHAEL</hi> </hi> </hi> </byline> </div><lb/> </div> </body> </text> </TEI> [0012]
J. F. P. Q.
HOrrida præteritis mater Germania sêclis,
ignorata Heliconi, & rarò cognita Muſis,
aſpera ſylvarum tenebris, gregibusq; ferarum
plena cruentarum, rigidis inculta colonis,
excoriata quibus præſtabat bellua amictum,
& Ceres optatas epulas, ſitientibus amnis
ſufficiebat aquas, ſibi nîl cupientibus ultrà,
quàm premere imperio varios crudeliter hoſtes;
temporis an fractu quo non exculta nitore eſt?
Eſt eafacta biceps Parnaſſus: ea alma Sororum
facta novenſilium ſedes, & regia Phœbi,
blanda Oratorum nutrix, & patria Vatum,
Euſebies, Themidos Myſtas, cœtusque Medentum,
Artificum turmas, (metuat quos Dædalus ipſe,
Architasve Tarentinus, celebrisve Lyſippus,)
amplexata, fovens, & multo munere mulcens.
Roma rubens, cum Teutonicas fracta adſpicit arces;
hæccine, ait, vetus illa fuit ſpelunca ferarum?
Veſtimentorum quanto ſplendore ſuperbit?
Quas non lautitias expromit? Apitius eſcas
hinc petat omnigenas, potumque Philoxenus optet.
Unica deêrat adhuc genitalis cultio linguæ:
& peregrina colebatur ſartago loquendi.
Nunc cùm ſeclorum lacrymabilis ultimat ætas,
hæc quoque cura coquit Germanum, utverba loquatur
Germana, & pura, & nitida, expurgataque verba:
omnibus ut pateat linguæ decus & Majeſtas;
quæ nec Romulidæ molli, Græcove bibaci,
nec grandi Hiſpano cedat, Gallove novanti.
Sed quibus extolli Vernacula noſtra potisſit
laudibus ex merito, CLAJUS cras monſtrat, Eoa
pabula cùm fuerint animæ à Paſtore repoſta.
Vos, Mecœnates, Huic perbreve tempus adeſte,
& noſtris porrò ſtudiis, velutiante, favete.
P. P. Norimb. XXVII. Octobr. Anni D cxliv.
JOHANNES MICHAEL
Suche im WerkInformationen zum Werk
Download dieses Werks
XML (TEI P5) ·
HTML ·
Text Metadaten zum WerkTEI-Header · CMDI · Dublin Core Ansichten dieser Seite
Voyant Tools
|
URL zu diesem Werk: | https://www.deutschestextarchiv.de/klaj_lobrede_1645 |
URL zu dieser Seite: | https://www.deutschestextarchiv.de/klaj_lobrede_1645/12 |
Zitationshilfe: | Klaj, Johann: Lobrede der Teutschen Poeterey. Nürnberg, 1645, S. . In: Deutsches Textarchiv <https://www.deutschestextarchiv.de/klaj_lobrede_1645/12>, abgerufen am 27.07.2024. |